เมื่อคิดว่าชูร่าอาจจะสามารถอยู่รอดในก็อตแซงชัวรี่ได้ หานเซิ่นก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที     ระดับความแข็งแกร่ง และสภาพร่างกายของชูร่าเหนือกว่ามนุษย์มาก ถ้าพวกเขาสามารถอยู่รอดในก็อตแซงชัวรี่ และได้รับจีโนพ้อย มันก็คงจะเป็นฝันร้ายของมนุษยชาติ     ชูร่าก็กำลังศึกษาและค้นคว้าเกี่ยวกับก็อตแซงชัวรี่ แต่พวกเขาก็ยังไม่ก้าวหน้าขึ้นเท่าไหร่ ขณะเดียวกันทางสหพันธ์ก็ทำงานกันอย่างเต็มที่ เพื่อป้องกันไม่ให้ชูร่าเข้ามาที่ก็อตแซงชัวรี่ได้     เนื่องจากร่างกายของชูร่าจะได้รับความเสียหายเมื่อเดินทางมาที่ก็อตแซงชัวรี่ และมนุษย์ก็ครอบครองเมืองในก็อตแซงชัวรี่เกือบทุกเมืองแล้ว ชูร่าแทบจะเรียกได้ว่าหมดโอกาสที่จะเข้ามา     ชูร่าบางคนเสี่ยงชีวิตเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถอยู่รอดได้ ถ้าไม่ตายจากอาการป่วยก็ถูกมนุษย์ฆ่าอยู่ดี ยิ่งกว่านั้นชูร่าแทบจะหมดความสามารถในการต่อสู้เมื่ออยู่ในก็อตแซงชัวรี่ พวกเขาจะถูกฆ่าทันทีที่ถูกพบ     แต่ถึงจะหนีรอดจากมนุษย์ไปได้ พวกเขาก็จะตายภายในไม่กี่วันด้วยอาการป่วย     ‘หรือชูร่าจะขจัดจุดอ่อนของตัวเอง และสามารถอยู่รอดในก็อตเเซงชัวรี่ได้แล้ว?’ หานเซิ่นรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาทันที ถ้านั่นเป็นความจริงล่ะก็ หายนะครั้งใหญ่ของมนุษยชาติก็กำลังใกล้เข้ามาแล้ว     ชูร่าทั่วๆไปมีระดับความแข็งแกร่งทางร่างกายพอๆกับมนุษย์ที่เป็นผู้วิวัฒนาการแล้ว และชูร่าที่เป็นนักสู้ชั้นยอดจะมีระดับความแข็งแกร่งใกล้เคียงกับผู้เป็นเลิศ ด้วยระดับความแข็งแกร่งขนาดนั้น มันง่ายสำหรับชูร่าที่พวกเขาจะฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมด โดยไม่เหลือให้มนุษย์เลย     ในบรรดาเขาสีดำ ขาว ทองและม่วง เขาสีม่วงคือเขาของพวกชูร่าระดับราชวงศ์ ซึ่งเป็นระดับที่แข็งแกร่งที่สุด เมื่อพวกเขามีอายุมากกว่า 10 ปี ระดับความแข็งแกร่งของพวกเขาก็เกิน 100 แล้ว     แม้หานเซิ่นจะไม่รู้ว่าชูร่าตัวนี้มีอายุเท่าไหร่ แต่เท่าที่ดูยังไงหล่อนก็มีอายุมากกว่า 10 ปีแน่นอน ซึ่งนั่นหมายความว่าระดับความแข็งแกร่งของหล่อนเกิน 100     เมื่อชูร่าระดับเดียวกับหล่อนเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ และเริ่มต่อสู้กับมนุษย์ที่ยังไม่วิวัฒนาการ หานเซิ่นก็แทบไม่อยากคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น     แม้แต่หานเซิ่นที่มีระดับความแข็งแกร่งใกล้ๆ 30 ยังถือว่าไร้เทียมทานในก็อตแซงชัวรี่เขต 1 ได้เเล้ว มอนสเตอร์ขั้นสุดยอดเองก็ยังมีระดับความแข็งแกร่งมากกว่า 40 แค่เล็กน้อย     ‘ถ้าชูร่าที่อยู่ตรงหน้าเรามีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100..’ ตอนนี้ตัวของหานเซิ่นชุ่มไปด้วยเหงื่อ แค่คิดเขาก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจ และนี่มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาคนเดียว ถ้าชูร่าอยู่รอดในก็อตแซงชัวรี่ได้ มันจะเป็นฝันร้ายของมนุษย์ทุกคน     หานเซิ่นไม่สามารถทนคิดเกี่ยวกับเรื่องน่าเศร้าที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อชูร่าเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ได้ เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่มีครอบครัว เพื่อนและคนรักอยู่ในก็อตแซงชัวรี่ ครั้งนี้หานเซิ่นรู้สึกกลัวมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต     สาวชูร่าเอาเนื้อใส่ชามของเธอ และพยายามจะกินมันเข้าไป เธอตระหนักว่าเธอยังคงสวมหน้ากากอยู่ เธอเลยถอดหน้ากากออก และวางมันไว้ข้างๆ     เมื่อหานเซิ่นได้เห็นใบหน้าของเธอชัดๆ เเละเขาก็ต้องอึ้ง ถ้าดูจากเขาเล็กๆของเธอ หานเซิ่นคิดว่าชูร่าตัวนี้ก็น่าจะประมาณวัยรุ่น แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะเด็กขนาดนี้ เท่าที่ดูจากสายตาหานเซิ่นคิดว่าเธอน่าจะอายุ 14-15 ผิวของเธอเรียบเนียนเกือบจะเหมือนกับเซรามิค แววตาของเธอดูใสซื่อมาก อาจจะเป็นเพราะว่าร่างกายของชูร่าพัฒนาไปเร็วกว่ามนุษย์ในช่วงแรกๆ ร่างกายของเธอมีส่วนเว้าส่วนโค้งให้เห็น ทำให้ตอนแรกหานเซิ่นคิดว่าเธอน่าจะอายุมากกว่านี้     ผมสีดำที่ยาวมาจนถึงเอวของเธอถูกมัดรวบไว้ข้างหลัง ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอมีเขาสีม่วงอยู่ หานเซิ่นก็คิดว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักคนหนึ่ง     แต่เนื่องจากเธอมีเขา หานเซิ่นเลยไม่กล้ามองว่าเธอเป็นผู้หญิงด้วยซ้ำ สำหรับเขาเเล้วเธอเหมือนกับปีศาจร้าย แม้จะมีอายุแค่ 14-15 แต่ระดับความแข็งแกร่งของเธอก็น่าจะเกิน 100 เพราะเธอเป็นชูร่าราชวงศ์     สาวน้อยหน้าซื่อๆคนนี้มีระดับความแข็งแกร่งพอๆกับควีนเลยก็ว่าได้ พลังทำลายของเธอมากกว่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดทุกตัวที่เขาเคยเห็นในก็อตแซงชัวรี่เขต 1     ขณะที่หานเซิ่นสังเกตดูเธออย่างละเอียด เขาสังเกตุเห็นว่าเธอกำลังนั่งอยู่บนอะไรบางอย่างที่มีผ้าคลุมเอาไว้ เธอเริ่มกินเนื้อ พร้อมกับน้ำซุบในชามของเธอ ในตอนที่กิน มือของเธอไวพอๆกับโฮลี่แองเจิล     ในชั่วอึดใจ เธอก็กินอาหารในชามจนหมดแล้ว เมื่อเธอลุกขึ้นไปตักอาหารเพิ่ม ผ้าที่คุมของอะไรบางอย่างไว้ก็เริ่มขยับเผยให้เห็นของข้างใน     แค่มันโผล่ออกมานิดเดียว หานเซิ่นก็ช็อคกับสิ่งที่เห็น ภายใต้ผ้ามีคริสตัลสีเหลืองกำลังส่องแสงอยู่ หานเซิ่นคุ้นเคยกับคริสตัลแบบนี้ดี ยิ่งช่วงนี้เขาเห็นมันบ่อย มันก็คือผลึกพลังชีวิตของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด แม้หานเซิ่นจะเห็นมันแค่บางส่วน แต่เขาก็มั่นใจมากว่ามันคือผลึกพลังชีวิตแน่นอน ดูจากรูปร่างของมันใต้ผ้าที่คุมไว้ มันน่าจะมีอย่างน้อยๆก็ 2 ลูก     หานเซิ่นจ้องไปที่พวกมันตาไม่กระพริบ แม้ตอนนี้เขาจะมีความสามารถในการฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอด แต่เขาก็ต้องใช้เวลานานกว่าจะหามันเจอ ตอนนี้เขาต้องการผลึกพลังชีวิตใจจะขาด     แต่เมื่อหันกลับมามองที่สาวน้อยชูร่า หานเซิ่นก็ต้องล้มเลิกความคิดไป หานเซิ่นไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงไม่กินผลึกพลังชีวิตเข้าไป แต่ไม่ว่ายังไงหานเซิ่นก็ไม่มีทางเอาชนะเธอได้ ถึงจะเรียกร็อคเวิร์มกับโฮลี่แองเจิลออกมาเเละช่วยกันสู้เเบบ 3 รุม 1 ก็ไม่น่าจะสู้กับเธอที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ได้     หานเซิ่นที่ปรกติมักจะเป็นคนที่ตัดสินใจเด็ดเดียว แต่ครั้งนี้เขาก็ยังลังเลอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะตัดสินใจหนีออกไปเงียบๆ เขาต้องกลับไปรายงานทางสหพันธ์ให้รับรู้ถึงการมีอยู่ของชูร่าในก็อตแซงชัวรี่ เพื่อให้แน่ใจว่าสหพันธ์จะได้เตรียมรับมือกับปัญหานี้ หานเซิ่นคนเดียวไม่สามารถแก้ปัญหาที่ใหญ่ขนาดนี้ได้     ยิ่งกว่านั้นสาวน้อยชูร่าตัวนี้ยังสามารถควบคุมมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้ ซึ่งเป็นอะไรที่ช็อคมาก     ขณะที่หานเซิ่นกำลังจะหนีออกไป เขาก็ต้องประหลาดใจ อยู่ๆสาวน้อยชูร่าก็กรีดร้องออกมาทันที เขาหันหลังกับไปดูเห็นว่าเธอนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น และกำลังส่งเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด     ทั้งราชาบลัดโบนและแรดสีขาวก็ดูเหมือนจะกลัวมาก พวกมันวิ่งแยกย้ายกันไปในรูคนละด้าน แต่กระนั้นพวกมันก็ไม่กล้าหนีไปไกลนัก พวกมันยังคงอยู่ในรู และสั่นด้วยความกลัว พวกมันโผล่หัวออกมาดูสาวน้อยชูร่าอยู่ตลอด     ปัง!   หานเซิ่นได้ยินเสียงดัง สาวน้อยชูร่าเอามือจับไปที่หัวของตัวเอง และร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน ไม่นานเธอก็เอาหัวกระแทกกับพื้นอย่างแรง ทำให้ก้อนหินแหกเป็นชิ้นๆ ถึงก้อนหินจะพัง แต่หัวของเธอก็ยังไม่มีแม้รอยแดงมีก็แค่เศษหินและดินเปื้อนหัวของเธอเท่านั้น     ปัง ปัง ปัง!   หานเซิ่นมองดูสาวน้อยชูร่าเอาหัวกระแทกก้อนหินซ้ำแล้วซ้ำอีกด้วยความช็อค     ‘หล่อนเสียสติไปแล้วหรอ?’ เมื่อเห็นสาวน้อยชูร่าเอาหัวของเธอกระแทกพื้นอย่างต่อเนื่อง มันช่วยไม่ได้ที่หานเซิ่นจะคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะรีบเข้าไปฆ่าหล่อน เขาคิดว่าหล่อนอาจจะเป็นโรคร้ายบางอย่าง ซึ่งมันกำลังกำเริบขึ้นมาก็ได้ บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะลงมือ     VIPถึงตอนที่ 1263 เเล้วครับสนใจสมัครได้ที่ https://www.facebook.com/SuperGodGene/

หานเซิ่นครุ่นคิด และเรียกโฮลี่แองเจิลกลับ เขาเปลี่ยนร่างเป็นกิ้งก่าเปลี่ยนสี และเอาหลังพิงกำแพง เขาพลางตัวเป็นเหมือนก้อนหิน ไม่น่าจะมีใครดูออกว่าเขาหลบอยู่ตรงนี้     เสียงยังคงดังอยู่สักพัก ก่อนที่มันจะเริ่มสงบลง ไม่นานหานเซิ่นก็เห็นราชาบลัดโบนออกมาจากรูขนาดใหญ่     มันค่อยๆคลานออกมา ซึ่งลำตัวของมันมีความยาวมากกว่า 60 ฟุต บาดแผลจากการถูกตัดขาดครึ่งยังคงอยู่ แต่ดูเหมือนมันเริ่มจะฟื้นฟูแล้ว     ‘เป็นมอนสเตอร์ที่ตัวใหญ่อะไรแบบนี้’ หานเซิ่นจ้องมองไปที่ราชาบลัดโบน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงกล้าออกมาอีก     ขณะที่หานเซิ่นกำลังสงสัย มอนสเตอร์ตัวนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่หานเซิ่นกับรู้สึกว่ามันมีสิ่งผิดปรกติเกิดขึ้น ดังนั้นเขาเลยเฝ้าดูมันต่อไปโดยยังไม่รีบลงมือ     ทันใดนั้น เขาก็เห็นตัวอะไรบางอย่างออกมาจากรูเดียวกับที่ราชาบลัดโบนออกมา มันเป็นมอนสเตอร์ที่ดูเหมือนกับแรดสีขาว แต่มันมีทั้งหมด 6 ขา แค่ดูก็รู้ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้ไม่ธรรมดา     แต่ที่ไม่ธรรมดายิ่งไปกว่าแรดตัวนั้นก็คือคนที่กำลังนั่งอยู่บนหลังของมันตอนนี้     หานเซิ่นช็อคเมื่อเห็นคนกำลังขี่มอนสเตอร์อยู่ในที่แบบนี้ คนคนนั้นขี่แรดแบบไม่ทุกร้อน ทั้งๆที่มีราชาบลัดโบนอยู่ใกล้ๆด้วย ซึ่งมันดูแปลกประหลาดมาก     หานเซิ่นสามารถบอกได้เลยว่าแรดสีขาวตัวนี้เป็นมอนสเตอร์แน่ๆ ไม่ใช่วิญญาณอสูรสัตว์ขี่หรือสัตว์เลี้ยง มอนสเตอร์จะมีจิตสังหารหรือกลิ่นอายแห่งความดุร้ายอยู่ ซึ่งสัตว์เลี้ยงจะไม่มี     หานเซิ่นมองคนที่กำลังนั่งอยู่บนหลังแรดสีขาวอย่างระมัดระวัง ดูแล้วน่าจะเป็นผู้หญิง แต่อย่างไรก็ตามหล่อนสวมเสื้อคุมที่มีฮูดคุมหัว ดังนั้นหานเซิ่นเลยบอกไม่ได้ว่าหล่อนหน้าตาเป็นยังไง     “ทำไมที่นี่ถึงไม่มีมนุษย์อยู่เลย?” ผู้หญิงมองไปรอบๆ และพึมพำกับตัวเอง ก่อนที่เธอจะขี่แรดสีขาวกลับเข้ารูไป     หานเซิ่นอึ้ง ฟังจากที่ผู้หญิงคนนั้นพูด เหมือนกับว่าตัวหล่อนเองไม่ใช่มนุษย์ แต่หานเซิ่นไม่คิดว่าหล่อนเป็นมอนสเตอร์ เพราะเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีมอนสเตอร์ที่เหมือนกับมนุษย์มากขนาดนี้และแถมยังพูดได้     ราชาบลัดโบนที่เหลือเพียงครึ่งท่อนคลานตามผู้หญิงไปในรู ตอนนี้หานเซิ่นเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกเมื่อเห็นราชาบลัดโบน เพราะเหมือนว่ามันจะถูกผู้หญิงคนนั้นควบคุมด้วยวิธีการบางอย่าง     “หล่อนเป็นใครกันแน่? หล่อนดูแปลกประหลาดมาก ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีมนุษย์คนไหนสามารถควบคุมมอนสเตอร์ได้แบบนี้ ที่สำคัญนั่นมันมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด มันเป็นไปได้ยังไง?” หานเซิ่นรู้สึกสับสน เมื่อเห็นราชาบลัดโบนเข้าไปในรูได้สักพักใหญ่ๆแล้ว หานเซิ่นก็ตัดสินใจเดินตามเข้าไปในรูนั้นอย่างช้าๆ     หานเซิ่นใช้ความระมัดระวังมากเป็นพิเศษ เมื่อเดินลึกเข้าไปได้สักพัก เขาก็พบกับทางแยก     หานเซิ่นมองดูรอบๆอย่างละเอียด จากนั้นเขาก็เลือกเส้นทาง ถึงราชาบลัดโบนแทบจะไม่หลงเหลือร่องรอยระหว่างเคลื่อนที่เลย แต่ทว่าแรดสีขาวตัวนั้นหลงเหลือรอยเท้าเอาไว้ และเขายังได้ยินเสียงฝีเท้าของมันด้วย     ยิ่งลึกเข้าไป หานเซิ่นก็ยิ่งเดินอย่างระมัดระวัง เพราะที่นี่เหมือนกับเขาวงกต หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมง เสียงฝีเท้าของแรดก็เงียบลง หานเซิ่นระวังตัวมากขึ้น และเดินช้าลง เขาครุ่นคิด และเปลี่ยนร่างเป็นกิ้งก่าเปลี่ยนสีอีกครั้ง     ไม่นานเขาก็เห็นราชาบลัดโบนอีกครั้ง เมื่อเขาเข้ามาในห้องใหญ่ๆอีกห้อง ถึงจะยังอยู่ในภูเขา แต่บนเพดานของห้องนี้ก็มีรอยแตกที่สามารถมองเห็นท้องฟ้าได้ และมีแสงสว่างส่องลงมาถึงข้างล่าง     ในห้องขนาดใหญ่นี้หานเซิ่นเห็นผู้หญิง และแรดสีขาวอีกครั้ง ซึ่งนอกเหนือจากผู้หญิงและแรดสีขาวแล้ว ยังมีเครื่องมือเครื่องใช้ที่มนุษย์เป็นคนทำวางเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้น เช่นเต็นท์ หม้อ กระทะและชามข้าว เหมือนกับว่าผู้หญิงคนนั้นจะใช้ชีวิตอยู่ในถ้ำนี้มาพักใหญ่ๆแล้ว     หานเซิ่นหยุดหายใจ และผสานตัวเขากับกำแพงหิน เขาสังเกตผู้หญิงคนนั้นอย่างละเอียด ‘หล่อนเป็นใครกันแน่ ถึงสามารถควบคุมมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้’ หานเซิ่นประหลาดในกับสิ่งที่เขาเห็นมาก มันยากที่จะเชื่อว่ามีคนแบบนี้อยู่ด้วย     ถ้าหล่อนเป็นมนุษย์ที่อยู่เมืองไหนสักแห่ง เรื่องของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดก็ควรจะถูกเปิดเผยออกมาแล้ว แต่ทำไมที่ผ่านมาถึงไม่เคยมีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย? แม้แต่หนิงก็ยังไม่เคยฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้     ผู้หญิงคนนั้นวางกระทะ และก็เริ่มทอดอะไรบางอย่าง ดูเหมือนหล่อนกำลังทำอาหารอยู่     จากนั้นหล่อนก็เปิดกระเป๋าโลหะอัลลอยที่มีขวดและกระป๋องอยู่ข้างใน เมื่อหล่อนเทของเหลวจากขวดลงไปในกระทะ หานเซิ่นก็เข้าใจว่ามันน่าจะเป็นเครื่องเทศ     ไม่นานหานเซิ่นก็ได้กลิ่นอาหาร เขากำลังสงสัยอยู่ว่าหล่อนกำลังทอดเนื้ออะไรอยู่ ซึ่งมันทำให้เขาน้ำลายไหลออกมา     เมื่อเห็นเนื้อสุกได้ที่แล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ถอดเสื้อคุมออก จากนั้นเธอก็เอาเนื้อที่ทอดเสร็จใส่ชามข้าวของเธอ     ในที่สุดหานเซิ่นก็สามารถมองเห็นในหน้าของหล่อนได้ชัดๆ ซึ่งมันทำให้เขาต้องเบิกตากว้าง หัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้น และเกือบจะกรีดร้องออกมา     ‘ชูร่าราชวงศ์… เป็นไปได้ยังไงกัน..’ หานเซิ่นช็อคมาก เขาพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น     ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ ชูร่ามีหน้าตาและรูปร่างเหมือนกับมนุษย์ทุกอย่าง ยกเว้นเขา เขาสีม่วงของหล่อนแสดงถึงว่าหล่อนคือชูร่าระดับราชวงศ์ เขาของหล่อนมี 2 เขา ซึ่งบ่งบอกว่าเธอเป็นชูร่าผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชายจะมี 1 เขา     แต่เรื่องนั้นยังไม่ใช่ประเด็น เพราะสิ่งที่ทำให้หานเซิ่นช็อคที่สุดก็คือความจริงที่ชูร่าสามารถเดินทางมาที่ก็อตแซงชัวรี่ได้ ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน     ไม่ใช่เพราะชูร่าไม่มีเทคโนโลยีเทเลพอร์ต ถึงพวกเขาจะไม่มี พวกเขาก็สามารถจับมนุษย์หรือแย่งชิงเครื่องเทเลพอร์ตได้     แต่ทว่าชูร่าปฏิเสธก็อตแซงชัวรี่ ถึงจะมีเครื่องเทเลพอร์ตก็ไม่มีชูร่าคนไหนเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ มนุษย์เคยทดลองโดยให้นักโทษที่เป็นชูร่าใช้อุปกรณ์เทเลพอร์ตไปที่ก็อตแซงชัวรี่ ชูร่าเหล่านั้นป่วยเป็นโรคบางอย่างคล้ายๆกับไข้หวัดใหญ่ ภูมิคุ้มกันของพวกเขาลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว ภายใน 3 วันพวกเขาทั้งหมดตายในก็อตแซงชัวรี่ ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่หรือเด็กก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะแข็งแกร่งขนาดไหน พวกเขาก็จะตาย ถึงชูร่าระดับราชวงศ์จะอยู่ในก็อตแซงชัวรี่ได้นานกว่าชูร่าระดับอื่นก็ตาม     แต่ทว่าชูร่าที่อยู่ตรงหน้าหานเซิ่นตอนนี้ เหมือนจะอยู่ในก็อตแซงชัวรี่มาเป็นเวลานานแล้ว     VIPถึงตอนที่ 1260 เเล้วครับสนใจสมัครได้ที่ https://www.facebook.com/SuperGodGene/