หานเซิ่นเรียกธนูเลือดศักดิ์สิทธิและลูกธนูกลายพันธ์ออกมา และยิงไปที่คอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิ   จินรื่อเจี๋ยเตรียมที่จะเข้าไปสู้กับคอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิอย่างสุดกำลัง แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นลูกธนูสีดำพุ่งผ่านหน้าไป   คอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิเร็วมาก มันใช้กรงเล็บที่แหลมคมของมันป้องกันลูกธนูสีดำของหานเซิ่น   แต่ทว่าเมื่อกรงเล็บของมันสัมผัสกับลูกธนู ลูกธนูแบล็คสตริงเกอร์ก็เริ่มหมุนเหมือนกับหัวสว่านทันที มันผลักกรงเล็บของคอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิกระเด็นไป ลูกธนูพุ่งไปเสียบเข้าที่ตาของคอปเปอร์เลือดศักดิ์สิทธิ และทะลุหัวของมันทันที   ตุบ! คอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิที่ดูน่ากลัว ล่วงลงจากท้องฟ้าทันที   “คอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อดื่มเลือดของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ”   เมื่อได้ยินเสียงในหัว หานเซิ่นก็รู้สึกผิดหวังที่ไม่ได้วิญญาณอสูร ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับโชคล้วนๆ   จินรื่อเจี๋ยและจินฉิวหลี่ตกตะลึง การยิงธนูฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตายในดอกเดียวเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ   เนื่องจากคอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า พวกคอปเปอร์เดมอนกลายพันธ์รีบวิ่งกลับเข้าไปในถ้ำทันที พวกเขาทั้ง 4 คนก็วิ่งไล่ตามพวกมันเข้าไป   แต่หลังจากที่พวกเขาไล่ฆ่าพวกคอปเปอร์เดมอนกลายพันธ์ได้สักพัก พวกเขาก็ไม่สามารถไล่ตามได้อีก ถ้ำนี้ค่อนข้างลึกและเส้นทางสลับซับซ้อนมาก ทำให้พวกเขาไม่ตามพวกมันต่อ แต่เลือกที่จะเก็บซากของตัวที่ตายกันก่อน   ร่างของคอปเปอร์เดมอนกลายพันธ์แข็งเหมือนกับโลหะ เนื้อมันไม่สามารถกินได้ สิ่งเดียวที่กินได้ก็คือเลือดที่อยู่ภายในร่างกายของมัน   หานเซิ่นรีดเอาเลือดในร่างของคอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิใส่ขวดอย่างระมัดระวัง คอปเปอร์เดมอนที่ตัวใหญ่ขนาดนั้นกับมีเลือดเพียงแค่ขวดเดียวเท่านั้น   เนื่องจากหานเซิ่นฆ่าคอปเปอร์เลือดศักดิ์สิทธิด้วยตัวคนเดียว เขาไม่จำเป็นต้องแบ่งคนอื่นที่เหลือ หานเซิ่นดื่มเลือดทั้งหมดในชั่วอึดใจ และเขาก็ได้ยินเสียงในหัวบอกว่าเขาได้ 3 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ   ถือว่าไม่ได้แย่มาก เนื้อเกือบทุกส่วนของคอปเปอร์เดมอนไม่สามารถกินได้ แต่หานเซิ่นก็รู้สึกดีที่ได้จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิมา 3 จากการดื่มเลือดเพียงอย่างเดียว   ตอนนี้หานเซิ่นมีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิทั้งหมด 83 จีโนพ้อยแล้ว อีกไม่นานเขาก็น่าจะเก็บได้เต็มแล้ว   “มอนสเตอร์พวกนี้หายากมาก พวกเราน่าจะบุกเข้าไปในถ้ำต่อ บางทีเราอาจจะได้วิญญาณอสูรก็ได้” จินฉิวหลี่แนะนำอย่างตื่นเต้น หลังจากที่เขาเอาเลือดออกมาจากตัวที่เขาฆ่าเสร็จแล้ว   หานเซิ่นไม่ได้คัดค้านอะไร ยังไงมันก็เป็นวิญญาณอสูรที่ได้รับความนิยมและหายาก อย่างน้อยก็นำไปขายได้   จินรื่อเจี๋ยถามความเห็นศาสตราจารย์ซุนหมิงฮว่า และซุนหมิงฮว่าก็เห็นด้วยกับพวกเขา เพราะภายในถ้ำนี้อาจจะมีพืชแปลกๆอยู่ก็ได้ ซึ่งซุนหมิงฮว่าเองก็อยากจะสำรวจมัน   พวกเขาทั้ง 4 คนเข้าไปในถ้ำ แม้จะมีอุโมงค์จำนวนมาก แต่ส่วนมากมันก็กว้างพอที่จะให้พวกเขาเดินอย่างสะดวก พวกเขาไม่เจออะไรอยู่ตามทางเลย ไม่มีคอปเปอร์เดมอนสักตัว พวกเขา 4 คนยังคงค้นหาต่อไป แต่ก็ไม่พบอะไร   ยิ่งเดินลึกเข้าไปทางเดินก็กว้างขึ้นเรื่อยๆ หลังจากเดินไปกว่า 2 ชั่วโมง พวกเขาก็มีถึงห้องขนาดใหญ่ ที่มีแม่น้ำที่มีความกว้างกว่า 200 ฟุตกำลังไหลผ่านถ้ำ   ถึงแม่น้ำจะไหลแรง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ภายในบริเวณนี้แทบไม่มีเสียงอะไรเลย   พวกเขาทั้ง 4 ยังคงหาตัวคอปเปอร์เดมอนกลายพันธ์กันต่อไป แต่เมื่อพวกเขามาถึงบริเวณแม่น้ำ จินรื่อเจี๋ยถามหานเซิ่น “พวกเราจะไล่ตามต่อไปดีไหม?”   หานเซิ่นเช็คดูแม่น้ำที่มืดสนิทและขมวดคิ้ว เขายังจดจำประสบการแย่ๆในอดีตได้เกี่ยวกับแม่น้ำใต้ดิน ในตอนนั้นมังกรออบซิเดียนเกือบจะฆ่าพวกเขาทุกคน   ถ้ำนี่มืดมาก ถึงจะมีแสงไฟจากคบเพลิงก็ไม่ช่วยให้พวกเขาเห็นสิ่งที่อยู่ใต้น้ำได้ เนื่องจากแสงมันสะท้อนกลับมาเข้าตาพวกเขาแทน   หานเซิ่นกลัวว่าจะมีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิอยู่ใต้น้ำเหมือนกับมังกรออบซิเดียน ซึ่งมันอาจจะปรากฏตัวออกมาเหมือนกับตอนนั้น ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่มันก็ยากที่จะรับมือกับมอนสเตอร์ใต้น้ำได้   “พวกนายมีปีกกันรึเปล่า? ถ้าพวกเราต้องการจะไล่ตามมันต่อ พวกเราควรจะบินข้ามแม่น้ำไป” หานเซิ่นครุ่นคิดก่อนจะพูดออกมา เขาไม่ต้องการลงไปในน้ำ   จินรื่อเจี๋ยยิ้มอย่างขมขื่นและพูด “พวกเรามีปีก แต่มันคือปีกระดับกลายพันธ์ ส่วนอีกอันก็คือปีกระดับโบราณ”   “แบบนี้ก็น่าจะลำบาก ฉันก็มีเพียงแค่ปีกระดับโบราณเหมือนกัน” หานเซิ่นไม่อยากเอ่ยถึงปีกระดับเลือดศักดิ์สิทธิของเขา เขาไม่ต้องการให้คนอื่นเห็นว่าเขามีปีกของมังกรปีกม่วง   “ไม่เป็นไรแค่นั้นก็น่าจะพอ เดี๋ยวฉันจะใช้ปีกระดับกลายพันธ์พาศาสตราจารย์ข้ามไปเอง หานเซิ่น นายกับฉิวหลี่ใช้ปีกระดับโบราณบินข้ามไปละกัน” จินรื่อเจี๋ยพูด   หานเซิ่นส่ายหัวและพูด “ให้ฉันลองบินข้ามไปก่อนดีกว่า ถ้าไม่มีอันตรายอะไร พวกนายค่อยพาศาสตราจารย์ข้ามไป”   หานเซิ่นรู้สึกว่าในแม่น้ำนี้ต้องมีอะไรบางอย่างอยู่ แต่เขามองไม่เห็นข้างล่าง แต่ไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้ว หานเซิ่นจึงไม่อยากบอกให้ทุกคนกลับ   ยิ่งกว่านั้นศาสตราจารย์ซุนหมิงฮว่าก็พบพืชที่น่าสนใจหลายชนิดในถ้ำนี้ เขาดูกระตือรือร้นที่จะสำรวจถ้ำนี้มาก   หานเซิ่นเรียกปีกแบล็คเฟเธอร์ระดับโบราณออกมา และบินข้ามแม่น้ำไปด้วยความสูงประมาน 15 ฟุตจากพื้นดิน   ปีกระดับโบราณไม่สามารถบินได้สูงและเร็วมากนัก แต่มันก็น่าจะสูงพอที่จะทำให้เขาสามารถข้ามไปอย่างปลอดภัย หานเซิ่นมองลงไปที่แม่น้ำขณะบิน เพื่อที่เขาจะได้รับมือทัน ถ้ามีอะไรผิดปรกติเกิดขึ้น   คนที่เหลือยืนดูหานเซิ่นบินข้ามไปอย่างเป็นกังวล ด้วยความมืดและน้ำที่ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่รึป่าว มันย่อมทำให้ทุกคนกลัวเป็นธรรมดา   เมื่อหานเซิ่นบินไปถึงกลางแม่น้ำ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีอะไรผิดปรกติในแม่น้ำ เขารู้สึกเสียวสันหลังทันที   ตูม! น้ำจำนวนมากระเบิดออกมา มอนสเตอร์ขนาดใหญ่พุ่งขึ้นมาจากแม่น้ำ พร้อมกับอ้าปากขนาดใหญ่ของมัน มันพยายามที่จะเขมือบหานเซิ่นเข้าไปทั้งตัว   “เวรเอ้ย!ว่าแล้วว่าต้องมีอะไรอยู่!” หานเซิ่นจ้องปากของมอนสเตอร์ที่กำลังจะเขมือบเขา

หลังจากดูวิดีโอการต่อสู้กับควีน หานเซิ่นก็ได้อะไรมากมาย ควีนชี้ให้เขาเห็นถึงจุดอ่อนของเขาเอง ทำให้เขารู้ว่าจะต้องแก้ไขตรงจุดไหนบ้าง   หลังจากดูมันซ้ำไปซ้ำมา หานเซิ่นก็สนุกกับการแก้ไขจุดผิดพลาดไปทีละเล็กทีละน้อย   คนหลายคนอาจจะยอมแพ้ เมื่อพวกเขาเห็นจุดผิดพลาดจำนวนมาก แต่หานเซิ่นค่อยๆแก้มันไปทีละเล็กทีละน้อย   ชีวิตเต็มไปด้วยเรื่องผิดพลาด และมันเป็นไปไม่ได้ที่ย้อนกลับไปแก้ไขในบางเรื่อง สิ่งที่หานเซิ่นคิดอยู่ตอนนี้ก็คือทำยังไงถึงจะหลีกเลี่ยงข้อผิดพลาดในอนาคตได้   เทคนิคไคท์ติงไม่ใช่แค่การเคลื่อนไหวทางร่างกายอย่างเดียว ในการทำให้เทคนิคนี้สมบูรณ์ความคิดและการกระทำมันสำคัญพอๆกัน   หานเซิ่นค่อยๆแก้จุดผิดพลาดไปเรื่อยๆ โดยการลองผิดลองถูก   ในการต่อสู้ ทุกสิ่งสามารถเกิดขึ้นได้ สิ่งที่หานเซิ่นเรียนรู้จากควีนคือหลักการพื้นฐาน ด้วยหลักการนี้เขาสามารถเอามันไปประยุกต์ใช้กับการต่อสู้ได้หลากหลายสถานการณ์   ไม่ว่าพลังสมองเขาจะมีมากแค่ไหน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคิดอ่านมากเกินไประหว่างการต่อสู้ เขาจะต้องฝึกฝนกล้ามเนื้อให้มันจดจำการเคลื่อนไหว   เพื่อที่จะแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ คนเราจำเป็นต้องเรียนรู้สมการหลายประเภทก่อนที่จะใช้พวกมันในการคำนวณ ควีนบอกหานเซิ่นเกี่ยวกับสมการบางอันที่เขายังไม่รู้ สิ่งที่หานเซิ่นต้องทำก็คือการผสานมันให้กล้ามเนื้อจดจำได้ ซึ่งมันน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเอาไปใช้ในการต่อสู้จริง   มันไม่ยากที่จะคิดล่วงหน้าไป 1-2 ก้าว แต่มันยากที่จะรู้ในอีก 10 ก้าวต่อไปเมื่อเขาเคลื่อนไหวไปแล้ว 1 ก้าว   มันยากที่จะทำได้ถึงขั้นนั้น จริงๆแล้วมีไม่กี่คนที่ทำมันได้ นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมทั้งสถาบันเอเรส ถึงมีแค่ควีนคนเดียวที่เชี่ยวชาญถึงขั้นนั้น   หานเซิ่นไม่หลับไม่นอนทั้งคืน เช้าวันถัดมาตาของเขาก็พร่ามัวราวกับว่าเขาใช้พลังงานสมองมากเกินไป   ‘ฉันทำมันต่อไปไม่ไหวแล้ว ความเป็นไปได้ของเทคนิคไคท์ติง มันไร้ขีดจำกัดเหมือนกับหมากล้อม ไม่ว่าเราจะมีพรสวรรค์ขนาดไหน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจกลยุทธ์ทั้งหมด ถ้าไม่สามารถประยุกต์เอากลยุทธ์ไปใช้ได้ ถึงเราจะเรียนรู้ไปก็ไร้ความหมาย’ หานเซิ่นรู้ว่าตอนนี้เขาหมดพลังแล้ว เขาปิดวิดีโอและล้างหน้า จากนั้นเขาก็เข้านอนทันที   เขาไม่รู้ว่าหลับไปนานขนาดไหนจนกระทั่งมีเสียงคอมของเขาดังขึ้นมา หานเซิ่นหาวและลุกขึ้นมา   จินรื่อเจี๋ยขอให้หานเซิ่นกลับไปที่ก็อตแซงชัวรี่ เพราะทุกคนเตรียมพร้อมที่จะไปสำรวจเต่าอีกครั้งแล้ว   หานเซิ่นตอบตกลง หลังจากกินข้าวที่ร้านอาหาร เขาก็เข้าไปในก็อตแซงชัวรี่   มือของหลู่หมิงต๋ายังไม่หายดี ดังนั้นจึงมีแค่จินรื่อเจี๋ย จินฉิวหลี่ ซุนหมิงฮว่าและหานเซิ่นที่จะเดินทางไปภูเขาทองแดง   แต่ทว่าเมื่อพวกเขาเดินทางไปถึงจุดเดิมที่พวกเขาพบเต่า เต่าก็ไม่อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ซุนหมิงฮว่าเก็บรวบรวมเศษของเถาวัลย์ที่เต่ามันกินครั้งสุดท้าย เนื่องจากเต่ามันกินจนเกือบหมดจึงเหลือเพียงแค่เศษๆให้ซุนหมิงฮว่าได้นำกลับไป   พวกเขาค้นหาทั่วภูเขา ก่อนที่พวกเขาจะไปได้ไกล พวกเขาก็เห็นมอนสเตอร์ตัวสีแดงกำลังยืนอยู่ที่ภูเขาอีกฝั่ง มันกำลังมองไปรอบๆ   มอนสเตอร์ตัวนั้นสูง 6 ฟุต ตัวของมันเหมือนทำมาจากทองแดง ลำตัวครึ่งบนเหมือนกับแมงป่อง ครึ่งล่างเหมือนกับงู และมีกรงเล็บที่แหลมคม   “คอปเปอร์เดมอน!(ปีศาจทองแดง)” จินรื่อเจี๋ยรู้สึกตื่นเต้น เมื่อเห็นมอนสเตอร์ตัวนี้จากระยะไกล   หานเซิ่นเองก็เช่นกัน ก่อนที่เขาจะมาภูเขาทองแดง เขาก็ได้หาข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่แถบนี้มาแล้ว ในภูเขาทองแดงมีมอนสเตอร์ที่มีชื่อเสียงนั่นก็คือคอปเปอร์เดมอน เหตุผลที่มันเป็นที่รู้จักดีก็เพราะแม้แต่ตัวที่อ่อนที่สุดก็ยังเป็นระดับกลายพันธ์ บางครั้งก็มีตัวที่เป็นระดับเลือดศักดิ์สิทธิปรากฏตัวด้วย   วิญญาณอสูรคอปเปอร์เดมอนคือประเภทเปลี่ยนร่าง ซึ่งถือว่าหายาก แม้แต่วิญญาณอสูรคอปเปอร์เดมอนระดับกลายพันธ์ก็ยังสามารเพิ่มความเร็วและความแข็งแกร่งของผู้ใช้ได้มาก ซึ่งวิญญาณอสูรคอปเปอร์เดมอนระดับเลือดศักดิ์สิทธิจะมีปีกคล้ายๆแมลงเต่าทอง ทำให้ผู้ใช้สามารถบินได้หลังจากเปลี่ยนร่าง   วิญญาณอสูรที่มี 2 คุณสมบัติในดวงเดียวต้องหายากและมีราคาสูงอย่างแน่นอน แม้วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์จะบินไม่ได้ แต่มันก็ยังราคาสู้ เพราะแทบไม่มีใครกล้าเข้ามาล่ามันเลย   แต่เพราะคอปเปอร์เดมอนมีอยู่แค่ในภูเขาทองแดง ซึ่งอยู่ใกล้ๆเมืองกลอลี่ ทำให้พวกมันส่วนมากถูกฆ่าไปแล้ว ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามีคอปเปอร์เดมอนแค่ไม่กี่ตัวที่ถูกพบ ซึ่งดูแล้วมีความเป็นไปได้ที่มันเพิ่งออกมาจากรัง   พวกเขาทุกคนเคยได้ยินเกี่ยวกับคอปเปอร์เดมอนกันมาก่อนแล้ว แต่พวกเขายังไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อน การปรากฏตัวของมัน ทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมาก   “ไปกันเถอะ มาเสี่ยงโชคกันดีกว่า บางทีเราอาจจะได้วิญญาณอสูรก็ได้” จินฉิวหลี่พูดอย่างตื่นเต้น   ไม่มีใครคัดค้าน มันยากที่พวกเขาจะมีโอกาสได้เห็นมอนสเตอร์ที่มีชื่อเสียงแบบนี้ ถึงมันจะเป็นแค่ระดับกลายพันธ์ แต่พวกเขาก็อยากจะลองเสี่ยงโชคดู   แต่เมื่อพวกเขาทั้ง 4 คนเดินเข้าไปใกล้ พวกเขาก็ต้องอ้าปากค้าง   จุดที่คอปเปอร์เดมอนยืนอยู่คือบริเวณหินที่แบนราบ ข้างหลังของมันมีถ้ำอยู่ ในตอนนี้มีคอปเปอร์เดมอนหลายตัวกำลังเลื่อยออกมาจากถ้ำ มันกวัดแกว่งหางและกรงเล็บของพวกมัน   ในบรรดาพวกมัน มีตัวหนึ่งที่สูงกว่าตัวอื่นอย่างเห็นได้ชัด และมันยังมีสีที่แตกต่างจากตัวอื่นด้วย แถมมันยังมีปีกสีแดงเป็นเงาเหมือนกับโลหะ   คอปเปอร์เดมอนตัวแรกที่พวกเขาเห็น มันรู้ว่าพวกเขาพยายามเข้าไปใกล้ๆ มันเลยส่งเสียงขู่ออกมา ไม่นานคอปเปอร์เดมอนนับ 10 ตัวก็ออกมา และดูเหมือนว่ายังมีอีกหลายตัวอยู่ในถ้ำ   คอปเปอร์เดมอนเลือดศักดิ์สิทธิกระพือปีกของมัน และบินตรงมาหาพวกเขา   “บ้าเอ้ย! คุ้มกันศาสตราจารย์” จินรื่อเจี๋ยหน้าซีด เขารีบเรียกวิญญาณอสูรที่เป็นมีดออกมา เพื่อป้องกันมอนสเตอร์ที่เข้ามาโจมตี   แต่หานเซิ่นไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนคนอื่น เขารู้สึกตื่นเต้นมาก สำหรับเขาแล้วมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่กำลังบินมา ไม่ได้ต่างจากเค้กที่กำลังลอยอยู่บนฟ้า!