ในที่สุดหานเซิ่นก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถทำอะไรลูกสิงโตได้ เพราะอาวุธของเขาระดับต่ำเกินไป ถึงมันจะเพิ่งเกิด แต่มันก็เป็นมอนสเตอร์ระดับขั้นสุดยอด   ‘หรือว่าคริสตัลสีดำที่ได้มาจากดวงทมิฬเองก็เป็นผลึกพลังชีวิตของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดด้วย?’ แต่ไม่นานหานเซิ่นก็ต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป   คริสตัลสีดำไม่ได้ละลายเหมือนกับผลึกพลังชีวิตโกลเด้นโกรวเลอร์ อีกทั้งขนาดมันยังเล็กกว่ามาก ถ้ามันละลายได้มันคงหมดไปตั้งนานแล้ว แต่จนกระทั่งตอนนี้ขนาดของมันยังไม่เปลี่ยนแปลง   หานเซิ่นไม่ได้มีเวลามาคิดเรื่องนี้มาก เขาต้องรีบกินผลึกพลังชีวิตโกลเด้นโกรวเลอร์ให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาหายจากอาการอิ่ม เขาจะกินต่อทันที เขาจะกินจนกระทั่งกินต่อไปไม่ไหวจริงๆถึงหยุด   เขาได้ยินเสียงในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า หานเซิ่นรู้สึกมีความสุขที่สุดในชีวิต หานเซิ่นคิดว่าการเดินทางครั้งนี้มันช่างคุ้มค่าจริงๆ   หานเซิ่นต้องใช้เวลากว่า 1 อาทิตย์ถึงจะกินผลึกพลังชีวิตหมด ซึ่งเขาได้รับจีโนพ้อยขั้นสุดยอดมาทั้งหมด 10 พ้อย ทำให้เขาประหลาดใจมาก   โดยปรกติแล้วต่อให้กินเนื้อของมอนสเตอร์ทั้งตัว เขาก็ยังไม่เคยได้จีโนพ้อยถึง 10 มาก่อน ดูเหมือนโกลเด้นโกรวเลอร์คงจะเป็นมอนสเตอร์ที่มีพลังสูงมากในหมู่มอนสเตอร์ขั้นสุดยอดด้วย และผลึกพลังชีวิตของมันก็คงจะอัดแน่นไปด้วยพลังชีวิตทั้งหมดของมัน   หานเซิ่นลองกลับไปที่ปากปล่องภูเขาไฟ และพยายามจะกินเนื้อของโกลเด้นโกรวเลอร์ที่ตายไปแล้ว แต่ไม่นานเขาก็พบว่าไม่สามารถทำอะไรเนื้อของมันได้เลย เขาไม่มีทางกินเนื้อของสิงโตตัวใหญ่นี่ได้   แม้หานเซิ่นจะรู้สึกขัดใจมากที่ต้องยอมทิ้งเนื้อที่มีค่าขนาดนี้ไป แต่เขาก็ไม่มีวิธีที่จะกินมันได้เลย เขาพยายามบอกกับตัวเองว่าเนื้อของมันอาจจะไม่ให้จีโนพ้อยเลยก็ได้ เพราะพลังของมันทั้งหมดคงอัดแน่นอยู่ในผลึกพลังชีวิตหมดแล้ว   ‘สงสัยจริงๆว่ามนุษย์คนแรกที่สามารถฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิได้ พวกเขาทำได้ยังไง’ หานเซิ่นครุ่นคิด แต่ก็ไม่ได้ข้อสรุป ในก็อตแซงชัวรี่เขาไม่มีเน็ตให้เข้าไปค้นหาข้อมูลได้   หานเซิ่นบินออกจากเกาะไปอย่างไม่ลังเล เนื่องจากเขาฆ่าไม่สามารถลูกโกลเด้นโกรวเลอร์ได้ เขาไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป ที่สำคัญลูกโกลเด้นโกรวเลอร์กำลังเติบโตอย่างรวดเร็ว อีกไม่นานมันต้องมาฆ่าเขาแน่ ถ้าเขายังไม่รีบออกจากเกาะ   โชคดีที่เขามีปีกเลือดศักดิ์สิทธิ ไม่งั้นเขาจะไม่มีทางข้ามทะเลที่กว้างใหญ่ไปได้   ด้วยประสบการณ์ในตอนที่อยู่บนหลังของโกลเด้นโกรวเลอร์ หานเซิ่นได้เรียนรู้ว่าก็อตเเซงชัวรี่มันใหญ่โตและน่ากลัวแค่ไหน ทำให้ตอนนี้เขาต้องระวังตัวมากกว่าเก่า   หานเซิ่นคิดว่าการเดินทางในทะเลมันอันตรายกว่าที่เขาคิดมาก และตอนนี้เขาก็ไม่สามารถบอกได้ว่าต้องไปทางไหน ตอนนี้เขาหลงทางโดยสมบูรณ์ ในทะเลมีมอนสเตอร์ที่น่ากลัวอยู่มากมาย แม้มอนสเตอร์ในทะเลไม่สามารถทำอันตรายเขาที่อยู่บนฟ้าได้ แต่เขาก็กลัวว่าอาจจะไปเจอกับฝูงนกเข้า   ดูเหมือนหานเซิ่นจะโชคดี เขาบินมาตลอด 2 วัน แต่เขายังไม่เจออันตรายเลย แถมเขายังสามารถฆ่าปลาระดับกลายพันธ์ ซึ่งให้จีโนพ้อยกลายพันธ์เขาเพิ่มขึ้นอีก ทำให้ตอนนี้หานเซิ่นมีจีโนพ้อยกลายพันธ์ทั้งหมด 86 จีโนพ้อยแล้ว ที่โชคดียิ่งกว่านั้นคือในที่สุดเขาก็เจอเกาะแห่งหนึ่งที่มีเรือสมัยใหม่จอดอยู่   แม้เรือจะเป็นแบบที่ไม่มีเครื่องยนต์ เนื่องจากมันไม่สามารถนำมาใช้ในก็อตเเซงชัวรี่ได้ แต่วัสดุที่ใช้สร้างเรือทำมาจากเทคโนโลยีขั้นสูงและแพงมาก ข้างเรือถูกจารึกข้อความว่า ‘เทพธิดาแห่งดวงจันทร์’   แต่กระนั้นเรือลำนี้ก็ได้รับความเสียหายยับเยิน และคงไม่สามารถใช้งานได้แล้ว   แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับหานเซิ่น เนื่องจากมีเรือจอดอยู่ที่นี่ มันก็น่าจะมีคนอยู่ และอาจจะมีเมืองอยู่บนเกาะนี้หรือไม่ก็เกาะใกล้ๆอย่างแน่นอน ถ้ามีเมืองอยู่จริงๆละก็ เขาก็จะสามารถเทเลพอร์ตกลับไปที่โรงเรียน   หานซิ่นเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่หลายเดือนแล้ว และไม่เคยส่งข่าวกลับไปที่โรงเรียนเลย ตอนนี้เขาน่าจะพลาดการสอบปลายภาคเรียบร้อยแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องสอบมากนัก ที่เขากังวลคือเรื่องของจีเหยียนหรัน เธออาจจะเป็นห่วงเขาจนป่วยไปเลยก็ได้   เมื่อหานเซิ่นเข้าไปใกล้ๆ เขาก็เริ่มรู้สึกผิดหวัง เกาะนี้ไม่ได้ใหญ่มาก เขาสามารถมองเห็นได้ทั้งเกาะจากบนท้องฟ้า แต่เขาก็ไม่เห็นสิ่งก่อสร้างหรือตัวเมืองเลย   เขาบินลงบนเกาะ และเก็บปีกวิญญาณอสูรของเขา หานเซิ่นเตรียมจะหาสถานที่เหมาะๆเพื่อพักผ่อน แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นใครบางคนเดินออกมาจากป่า   เมื่อเห็นหานเซิ่น คนคนนั้นเหมือนจะประหลาดใจมาก เธอโบกมือให้หานเซิ่น และรีบวิ่งเข้ามา   บนเกาะนี้มีมนุษย์อยู่จริงๆ นั้นทำให้หานเซิ่นรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย เขาเชื่อว่าเกาะนี้คงอยู่ไม่ไกลจากเมืองมากนัก   แม้ด้วยเทคโนโลยีของมนุษย์สามารถสร้างเรือที่ทันสมัยและใส่เครื่องเทเลพอร์ตมากับเรือได้เลย แต่โชคร้ายที่เทคโนโลยีหรือเครื่องยนต์ไม่สามารถนำมาใช้ในก็อตเเซงชัวรี่ได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเรือที่เอามาใช้ที่นี่ถึงใช้แรงลมเป็นหลักในการเดินทาง ทะเลเป็นสถานที่ที่อันตรายมากกว่าบนบก ไม่มีใครกล้าพอที่จะไปไกลๆด้วยเรือ   โดยปรกติแล้วเรือจะถูกใช้ในการออกล่ามอนสเตอร์ทางทะเลรอบๆเมือง ซึ่งมนุษย์มักจะเลือกมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ และอยู่ไม่ไกลจากเมือง   หานเซิ่นจ้องไปที่ผู้หญิงอายุประมาน 20 ปี เธอสวมชุดเกราะวิญญาณอสูรสีฟ้า เธอมองมาที่หานเซิ่นอย่างตื่นเต้น   “คุณมาจากเกาะกรีนใช่ไหม?” หญิงสาวถามหานเซิ่นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ   “ต้องขอโทษด้วย ผมไม่รู้ว่าเกาะกรีนที่ว่ามันคือที่ไหน” หานเซิ่นส่ายหัว และต้องการจะถามว่าเธอมาจากที่ไหน แต่ในเวลานั้นก็มีคนออกมาจากป่าเพิ่มอีก 3 คน พวกเขาอายุพอๆกับผู้หญิงที่กำลังพูดกับหานเซิ่นอยู่   พวกเขาทุกคนแสดงความตื่นเต้นออกมาทันทีที่เห็นหานเซิ่น ทุกคนถามหานเซิ่นด้วยคำถามมากมาย แต่คำถามส่วนมากก็คล้ายๆกับคำถามของผู้หญิงก่อนหน้านี้ ‘นายมากจากเกาะกรีนรึเปล่า?’   “เสียใจด้วย ผมไม่ได้มาจากเกาะกรีนที่ว่า ผมมาจากสตีลอาเมอร์ เรื่อของผมล่ม และผมก็ลอยมาจนถึงที่นี่ ผมอยากรู้ว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน?”   เมื่อได้ยินคำตอบของหานเซิ่น คนพวกนั้นก็แสดงความผิดหวังออกมาทันที     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 854 แล้วครับ

หอกที่ได้มาจากบีทเทิลไนท์เลือดศักดิ์สิทธิ มันแข็งพอที่จะเทียบชั้นได้กับอาวุธวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ แต่มันกลับไม่สามารถทำอะไรขนของลูกสิงโตได้ เป็นไปได้ยังไง?   ถึงสิงโตสีทองจะเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นมาในชีวิต แต่นี่มันแค่ลูกสิงโตเพิ่งเกิด ทำให้ความแข็งแกร่งทางกายภาพของมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ มันไม่น่าจะเป็นไปได้   หานเซิ่นไม่สามารถทำให้มันเกิดบาดแผลได้ แต่ดูเหมือนมันก็เจ็บและหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ลูกสิงโตพยายามลืมตาขึ้นมา แม้ว่าตาของมันไม่สามารถลืมขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์ แต่แววแห่งความน่าสะพรึงกลัวก็เผยให้เห็นภายในตาสีทองของมัน   ลูกสิงโตพยายามยืนขึ้น และคำรามออกมา จากนั้นมันก็กระโดดมาที่หานเซิ่น แม้ว่ามันจะยืนได้ไม่มั่นคง แต่มันก็ดุร้ายมาก   หานเซิ่นจับหอกแน่น และใช้มันแทงไปที่ดวงตาของลูกสิงโต ครั้งนี้หานเซิ่นใช้พลังในการหมุนใส่เข้าไปในการแทงด้วย หอกแทงไปที่ตาของลูกสิงโตเหมือนกับสว่าน   “โฮก!” ลูกสิงโตร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและกลิ้งถอยหลังไป   หานเซิ่นรู้สึกช็อคยิ่งกว่าเดิม การแทงครั้งนี้เขาใส่พลังทั้งหมดเข้าไป และแทงไปที่ตาของมัน ซึ่งน่าจะเป็นส่วนที่อ่อนที่สุดในร่างกาย แต่กระนั้นตาของมันก็ยังไม่ได้รับความเสียหายอะไร   ‘บ้าน่า! นี่มันไม่น่าจะเป็นไปได้’ หานเซิ่นใช้หอกที่เป็นเกียร์เลือดศักดิ์สิทธิสู้กับลูกสิงโต แต่มันเป็นเหมือนของเล่นเด็กเมื่ออยู่ต่อหน้าลูกสิงโต ถึงมันพอจะทำให้ลูกสิงโตรู้สึกเจ็บปวดได้ แต่มันก็ไม่สามารถสร้างบาดแผลได้เลย   หานเซิ่นเริ่มสงสัยแล้วว่าหอกเป็นของปลอมรึเปล่า เขาเลยลองเปลี่ยนไปใช้ดาบเพชรดู แต่ผลก็เหมือนเดิม แม้เขาจะเปลี่ยนไปใช้ฉมวกเลือดศักดิ์สิทธิผลก็ยังเหมือนเดิม ไม่ว่าเขาจะใช้อาวุธอะไรและโจมตีแบบไหน ลูกสิงโตก็ไม่บาดเจ็บเลย   นอกจากลูกสิงโตจะไม่บาดเจ็บแล้ว มันยังดุร้ายขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้มันสามารถยืนได้อย่างมั่นคง และเริ่มแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ   ถึงตอนนี้ลูกสิงโตยังไม่มีความอันตรายอะไรสำหรับหานเซิ่น แต่อีกไม่นานมันเริ่มจะอันตรายแล้ว เนื่องจากหานเซิ่นทำอะไรมันไม่ได้เลย ลูกสิงโตก็เหมือนไร้เทียมทาน   เมื่อลูกสิงโตสู้จนเหนื่อย มันก็ล้มตัวลงนอนพัก เมื่อมันหิว มันก็จะกินเลือดสีทองภายในปากปล่องภูเขาไฟ ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร ลูกสิงโตก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น   หานเซิ่นเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา เขาใช้ทุกอย่างที่มีแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่จะฆ่ามัน   ในที่สุดหานเซิ่นก็ตัดสินใจบินหนีออกไป พร้อมกับคริสตัลสีทอง ในตอนที่ลูกสิงโตล้มตัวลงนอนพัก   ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการฆ่าลูกสิงโตหรือสงสารมัน แต่เขาไม่สามารถฆ่ามันได้ เขาลองพยายามทุกอย่างแล้ว แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้เลย มันไม่มีประโยชน์อะไรที่เขาจะสู้กับมันต่อไปอีก   หานเซิ่นบินไปบนท้องฟ้า พร้อมกับคริสตัลสีทอง ลูกสิงโตลุกขึ้นมาส่งเสียงคำราม และพยายามกระโดดมาหาหานเซิ่นทันที แต่โชคดีที่มันเป็นแค่ลูกสิงโตเพิ่งเกิด มันไม่สามารถกระโดดมาถึงตำแหน่งที่หานเซิ่นอยู่ได้ แม้ว่ามันจะกระโดดได้สูงถึง 3 ฟุต แต่นั่นก็ยังเล็กน้อยสำหรับหานเซิ่น   ‘ลาก่อนไอ้ตัวน้อย!’ หานเซิ่นมองลูกสิงโต และบินออกจากปากปล่องภูเขาสีทอง   เนื่องจากมีมอนสเตอร์อยู่ในท้องทะเลจำนวนมาก หานเซิ่นจึงไม่กล้าเอาคริสตัลสีทองบินไปไกลนัก ถ้าเกิดไปเจอกับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเข้าละก็ มันคงไม่ดีแน่   บนเกาะนี้มีแค่สิงโตสีทองที่ตายไปแล้วกับลูกสิงโตสีทองเท่านั้น ดังนั้นที่นี่จะปลอดภัยเป็นการชั่วคราว จนกว่าลูกสิงโตจะเติบโตขึ้นมา และสามารถออกมาจากปากปล่องภูเขาไฟได้ ถ้ามันออกมาได้ มันคงมาเอาเรื่องหานเซิ่นแน่   หานเซิ่นวางแผนว่าจะกินคริสตัลสีทองให้หมด และรีบออกจากเกาะทันทีก่อนที่ลูกสิงโตจะออกมาได้   เขาต้องแข่งกับเวลา หานเซิ่นเลียคริสตัลสีทองอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดังขึ้นมาในหัว ‘ผลึกพลังชีวิตของโกลเด้น โกรวเลอร์ถูกกิน คุณได้รับ 1 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด”   หานเซิ่นเบิกตากว้างทันทีราวกับถูกไฟฟ้าช็อค เขาเกือบจะคิดว่าหูของเขาเพี้ยนไปแล้ว มันต้องมีอะไรผิดปรกติเกี่ยวกับหูของเขาแน่   หลังจากที่หายจากอาการประหลาดใจ เขาก็รีบเช็คข้อมูลของเขาทันที หานเซิ่น : ยังไม่วิวัฒนาการ สเตตัส : ไม่มี อายุขัย : 200 ปี จีโนพ้อย : 100 จีโนพ้อยสามัญ , 100 จีโนพ้อยโบราณ , 84 จีโนพ้อยกลายพันธ์ , 61 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ ,1 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด (ต้องการ 100 จีโนพ้อยเพื่อวิวัฒนาการ)   หานเซิ่นอึ้งไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาเหมือนคนบ้า เขาหัวเราะหนักมากจนมีน้ำตาไหลออกมา ‘จีโนพ้อยขั้น..สุดยอด! ฮาฮา มันมีจีโนพ้อยที่อยู่เหนือกว่าจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิยังไม่ใช่ที่สุด…’ ไม่รู้จะบรรยายความตื่นเต้นของเขาตอนนี้ยังไง   มนุษยชาติค้นพบก็อตเเซงชัวรี่มาเกือบ 200 ปีแล้ว ความรู้เกี่ยวกับก็อตแซงชัวรี่ก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในตอนแรกมันยากมากที่พวกเขาจะฆ่ามอนสเตอร์กลายพันธ์ ไม่ต้องพูดถึงมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิเลย   แต่ทว่า ด้วยการพัฒนาวิชาไฮเปอร์จีโนขึ้นมา ทำให้มันเริ่มง่ายขึ้นที่จะล่ามอนสเตอร์ระดับสูงขึ้น   ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา ในก็อตแซงชัวรี่เขต 1 มีคนจำนวนไม่น้อยที่วิวัฒนาการด้วยการเก็บจีโนพ้อยเต็มทั้ง 4 ชนิด   แต่กระนั้น จนถึงตอนนี้ยังไม่เคยมีใครพูดถึงการมีอยู่ของจีโนพ้อยขั้นสุดยอดเลย ซึ่งนั่นหมายความว่ายังไม่เคยมีใครแข็งแกร่งพอจะฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้มาก่อน   ถึงจะมีคนเคยพบและสู้กับมันมาบ้าง แต่เมื่อพวกเขาสู้มันไม่ได้ พวกเขาก็คงจะคิดว่ามันเป็นแค่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่แข็งแกร่งมากๆเท่านั้น เนื่องจากพวกเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของมอนสเตอร์และจีโนพ้อยขั้นสุดยอด แต่หานเซิ่นได้เป็นพยานและเห็นความแข็งแกร่งของ โกลเด้น โกรวเลอร์มากับตา มันน่ากลัวจริงๆ   หานเซิ่นคือหนึ่งในระดับท็อปของก็อตแซงชัวรี่เขต 1 แต่เขาก็ยังไม่สามารถทำอะไรมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดที่เกิดใหม่ได้เลย ทำให้พอเข้าใจได้ว่าทำไมมนุษย์ถึงยังไม่รู้ว่ามีจีโนพ้อยขั้นสุดยอดอยู่ด้วย เพราะไม่เคยมีใครฆ่ามันได้   ถึงคนทั้งสตีลอาเมอร์จะรวมตัวกันมาสู้กับโกลเด้น โกรวเลอร์ หานเซิ่นก็ยังเชื่อว่าผลลัพธ์ที่ออกมาก็คือความตายของมนุษย์ทั้งหมด   มันก็เหมือนกับตอนที่มนุษย์ยังไม่มีใครเก็บจีโนพ้อยได้เต็มและไม่มีอาวุธเลือดศักดิ์สิทธิ พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรมอนสเตอร์เลือดศักดิ์ได้ เช่นเดียวกับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด ถ้ายังไม่มีอาวุธขั้นสุดยอดก็คงจะทำอันตรายมันได้ยาก   ในตอนที่เซินเทียนจื่อจะฆ่านักฆ่ากระหายเลือด เขายังต้องใช้ลูกธนูเลือดศักดิ์สิทธิ   ตอนนี้มนุษย์ยังไม่มีทั้งจีโนพ้อยขั้นสุดยอดและอาวุธวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด ดังนั้นมันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้