หานเซิ่นรีบหลบบูมเมอแรงอย่างรวดเร็ว ความคมของมันทำให้ก้อนหินถูกตัดขาด และลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีฟ้า   “เวรเอ้ย!” หานเซิ่นตกตะลึงกับพลังทำลายของมัน เขาแทบไม่อยากจะคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาหลบไม่ทัน หานเซิ่นคิดว่าถ้าเป็นระดับกลายพันธ์น่าจะมีพลังทำลายพอที่จะทำให้มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิบาดเจ็บได้   บูมเมอแรงค่อนข้างพิเศษ หานเซิ่นจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีใช้ และฝึกมันให้ชำนาญก่อนเอามาใช้งานจริง   หานเซิ่นทึ่งในพลังทำลายของมันมาก ภายในถ้ำมีโกสบัตเตอร์ฟลายอยู่มากมาย และมันไม่น่ายากเกินไปที่จะหาวิญญาณอสูรสัก 2-3 ดวง ถ้าเขาฆ่าพวกมันทั้งหมดที่เห็นไปตามทาง   หานเซิ่นไม่ได้กังวลเกี่ยวกับอันตรายมาก เพราะเขาสามารถซ่อนตัวในน้ำและยิงธนูขึ้นมาได้ ซึ่งเป็นการโจมตีที่ปลอดภัยมาก   ถ้ามีสถานการณ์ฉุกเฉิน เขาก็สามารถใช้บาร์ราคูด้ากลายพันธ์หนีไปตามแม่น้ำได้ทันที โกสบัตเตอร์ฟลายแทบไม่มีโอกาสทำอันตรายเขาได้เลย   ‘ดูเหมือนว่าผมต้องไปตามแม่น้ำ และฆ่าโกสบัตเตอร์ฟลายทั้งหมดที่เห็น ถ้าโชคดีเจอกับพวกแบล็คเฟเธอร์ด้วยก็ยิ่งดี บางทีอาจจะได้วิญญาณอสูรประเภทบินเพิ่มอีกก็ได้’ หานเซิ่นคิดและเริ่มล่องไปตามแม่น้ำ   ต้องขอบคุณแบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่พาเขามาดินแดนมหัศจรรย์แบบนี้ หานเซิ่นฆ่าโกสบัตเตอร์ฟลายไปเป็นจำนวนมาก โดยที่เขาไม่ต้องเสียงอันตรายเลย   แม้ไม่ได้เนื้อมากิน แต่หานเซิ่นก็สามารถฟามวิญญาณอสูรได้จำนวนมาก   ในตอนจบหานเซิ่นได้วิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟลายระดับโบราณมา เกือบ 30 ดวงและได้ระดับกลายพันธ์อีก 7 ดวง ในถ้ำนี้มีโกสบัตเตอร์ฟลายอยู่มากมายจริงๆ หานเซิ่นเดินไปตามแม่น้ำกว่า 7 วัน แต่ก็ยังไม่เจอทางออก   ในตอนแรกเขาใช้ลูกธนูจัดการพวกมัน แต่เขารู้สึกว่ามันช้าเกินไป หลังๆมาเขาลุยเข้าไปสู้กับพวกมันตรงๆโดยใช้แบล็คช็อปเปอร์ฟัน ถ้าฟันไม่ทันเขาก็มีชุดเกราะเลือดศักดิ์สิทธิ ทำให้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร และเมื่อเขาทนความร้อนไม่ไหว เขาก็จะกระโดดลงน้ำ และใช้ธนูจัดการพวกที่เหลือ   นี่เป็นการเดินทางที่ทำให้เขามีความสุขมาก และนี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขาได้วิญญาณมากมายขนาดนี้ในการเดินทางครั้งเดียว   โกสบัตเตอร์ฟลายอีกฝูงบินเข้ามา และหานเซิ่นก็ต้อนรับพวกมันด้วยการกวัดแกว่งแบล็คช็อปเปอร์   “โอ้ย!” หลังจากเขาฟันมัน มีตัวหนึ่งที่มีเปลวไฟสีม่วง หลังจากโดนเขาก็ร้องออกมาทันที เปลวไฟนี้รุนแรงที่สุดเท่าที่เขาเคยโดนมา เขารีบกระโดดลงน้ำทันที   “โกสบัตเตอร์ฟลายเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณโกสบัตเตอร์ฟลายเลือดศักดิ์สิทธิ เนื้อไม่สามารถกินได้”   หานเซิ่นคลานขึ้นมาจากน้ำ ชุดเกราะของเขาได้รับความเสียหายอย่างหนัก เกือบทุกส่วนถูกเผาจนละลาย ผิวหนังของเขาบางส่วนถูกเผาจนไหม้ ชุดเกราะที่สง่างามแทบไม่เหลือเค้าโครงเดิม   หานเซิ่นพยายามลุกขึ้นยืน และเรียกชุดเกราะของเขากลับไป โชคดีที่มันยังไม่ถูกทำลายโดยสมบูรณ์ ซึ่งมันยังสามารถฟื้นฟูได้แต่ต้องใช้เวลา   ในตอนนั้น หานเซิ่นก็ตระหนักได้ถึงพลังของเปลวไฟจากโกสบัตเตอร์ฟลายเลือดศักดิ์สิทธิว่ารุนแรงขนาดไหน ถ้าโดดลงน้ำช้ากว่านี่อีกนิดเดียว เขาอาจจะไม่รอดก็ได้ ยิ่งถ้าเขาไม่มีเกราะก็ไม่ต้องคิดเลยว่าสภาพจะเป็นยังไง เขาคงถูกเผากลายเป็นเถ้าถ่านอย่างแน่นอน   แม้จะมีบาดแผลไฟไหม้ทั่วร่าง แต่หานเซิ่นก็โล่งใจที่รอดมาได้ และยังได้รับวิญญาณอสูร   ตอนนี้หานเซิ่นยังรู้สึกช็อคและกลัวไม่หาย ทั้งชุดเกราะและเป๋าสัมภาระถูกไฟเผาจนหมด แม้แต่ยาที่เขานำติดตัวมาด้วยก็ไม่เหลือ   หานเซิ่นต้องใช้กายหยกเพื่อฟื้นฟูร่างกายก่อนจะออกจากถ้ำ หลังจากใช้กายหยก หานเซิ่นก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มเย็นตัวลง และบาดแผลที่ถูกไฟเผาก็ค่อยๆฟื้นตัวทีละนิด   ในตอนแรกหานเซิ่นกลัวว่าบาดแผลของเขาจะติดเชื้อ ซึ่งเรื่องเป็นธรรมดาของบาดแผลที่ถูกไฟเผา แต่หลังจากที่ใช้กายหยกบาดแผลของเขาก็ค่อยๆแห้งลงจนไม่น่าเป็นห่วงอย่างที่คิด   หานเซิ่นยังคงใช้กายหยกต่อไปอีกเป็นเวลา 12 ชั่วโมง จนกระทั้งบาดแผลของเขาเกือบจะหายสนิท   ‘กายหยกช่างน่ากลัวจริงๆ เสวียนหลงเหยียนมาจากไหนกันแน่’ หานเซิ่นพยายามนึกอย่างจริงจัง แต่เขาก็ไม่พบว่ามีตระกูลใหญ่แซ่’เสวียน’เลย ซึ่งทำให้หานเซิ่นงงเป็นอย่างมาก   แม้ว่าบาดแผลของเขาจะดูน่ากลัว แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว เมื่อเขากลับไปและได้พักสักหน่อยก็น่าจะหายเป็นปรกติ   หานเซิ่นไม่กล้าเสี่ยงชีวิตแบบนี้อีก แต่เขาก็ได้วิญญาณอสูรมาจำนวนมาก ซึ่งหนึ่งในนั้นมีระดับเลือดศักดิ์สิทธิอยู่ด้วย แต่ที่น่าเสียดายคือมันใช้ได้แค่ครั้งเดียว แม้จะต้องสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ หานเซิ่นก็ไม่คิดจะใช้มันง่ายๆ   หานเซิ่นเดินทางใต้น้ำโดยใช้บาร์ราคูด้ากลายพันธ์ ตอนที่เขากลั้นหายใจไม่ไหว เขาก็จะขึ้นมาหายใจและกลับลงไปใหม่ เขาไม่กล้าเข้าไปสู้กับพวกโกสบัตเตอร์ฟลายแบบไม่มีชุดเกราะเลือดศักดิ์สิทธิ   โกสบัตเตอร์ฟลายมีจำนวนนับไม่ถ้วนเหมือนกับดวงดาวในกาแล็กซี่ ถ้าเขาต้องการฆ่าพวกมันทั้งหมด เขาอาจจะต้องใช้เวลาเป็นปี   ในที่สุดหานเซิ่นก็หาจุดที่เขาตกลงตอนแรกพบ ก่อนที่พวกโกสบัตเตอร์ฟลายจะสังเกตเห็น เขาเปลี่ยนร่างเป็นเเฟรีควีนพร้อมกับเรียกปีกเลือดศักดิ์สิทธิออกมาแล้วรีบบินออกไปทันที   เขาเตรียมพร้อมสำหรับการสู้กับพวกแบล็คเฟเธอร์อยู่แล้ว แต่เมื่อเขากลับขึ้นมา เขาก็ไม่เห็นมีพวกมันอยู่ใกล้ๆนี่เลย ทำให้เขารู้สึกโล่งอก   เขาไม่สามารถใช้ชุดเกราะเลือดศักดิ์สิทธิได้ และเกราะเลือดศักดิ์สิทธิอีกอันเขาก็ให้หวังเหมียนเหมียนไป ทำให้เขาอาจจะต้องเจอกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก ถ้าต้องสู้กับพวกแบล็คเฟเธอร์อีก   ระหว่างเดินทางออกจากทะเลทรายปีศาจ หานเซิ่นก็ได้ล่ามอนสเตอร์มากินเป็นอาหาร ในที่สุดเขาก็ออกไปได้อย่างปลอดภัย และเขาก็ได้พบหวังเหมียนเหมียนและคนอื่นๆ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 624 เเล้วครับ

แบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิพยายามดิ้นอย่างหนัก เพื่อที่จะหลุดออกจากการล็อคของหานเซิ่น แต่อยู่ๆมันก็คำรามออกมาแล้วก็หลุดดิ้น   ขณะที่หานเซิ่นกำลังสงสัยว่าทำไมมันถึงหยุดดิ้น เขาก็เห็นแสงสว่างสีฟ้าบินตรงเข้ามาหาเขา ดูเหมือนว่ามันจะถูกรบกวนจากเสียงคำรามของแบล็คเฟเธอร์   “นั่นอะไร?” หานเซิ่นช็อค หลังจากมองพวกมันดีๆแล้ว เขาก็พบแสงไฟสีฟ้าคือผีเสื้อขนาดเท่าฝ่ามือ ซึ่งปีกของมันกำลังส่องแสงสีฟ้าระยิบระยับออกมา   ไม่นานพวกผีเสื้อสีฟ้าก็บินเข้ามาถึงเขาและเเบล็คเฟเธอร์ นั่นทำให้หานเซิ่นเข้าใจที่เเบล็คเฟเธอร์หยุดดิ้นก็เพราะพวกผู้เสื้อจะเข้ามา ถ้ามันได้ยินเสียง   หานเซิ่นระวังตัวมาก เขาฆ่าผีเสื้อทันทีเมื่อมันเข้ามาใกล้ เนื่องจากเขาไม่รู้ว่ามันเป็นมอนสเตอร์แบบไหน   “โกสบัตเตอร์ฟลายระดับโบราณถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เนื้อไม่สามารถกินได้”   หานเซิ่นงงไปชั่วขณะ เขาเห็นโกสบัตเตอร์ลุกไหม้กลายเป็นเปลวไฟสีฟ้าทันทีตอนที่มันตาย   หานเซิ่นเอี้ยวตัวหลบ ทำให้เปลวไฟสีฟ้าล่วงลงไปบนตัวแบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิ มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที ขนของมันกำลังไหม้อยู่   ฝูงของโกสบัตเตอร์ฟลายบินเข้ามาโจมตีหานเซิ่นกับเเบล็คเฟเธอร์ ซึ่งหลังจากที่พวกมันตาย มันก็จะลุกไหม้กลายเป็นเปลวไฟทันที   เนื่องจากมีโกสบัตเตอร์ฟลายจำนวนมาก ทำให้พวกเขาไม่สามารถหลบมันได้หมด   แบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดตลอดเวลา ในขณะที่หานเซิ่นมีเกราะเลือดศักดิ์สิทธิป้องกันการโจมตีจากโกสบัตเตอร์ฟลายได้ แต่ก็ไม่สามารถป้องกันความร้อนจากไฟได้ ตอนนี้หานเซิ่นรู้สึกเหมือนโดนเผา   หานเซิ่นได้แต่ด่าเเบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิอยู่ในใจ เพราะมันเป็นคนพาเขามาที่นี่ แต่ตอนนี้หานเซิ่นก็ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่จะจัดการกับมัน หานเซิ่นกระโดดลงแม่น้ำทันที เพราะถ้าเขาทนต้องไป เขาต้องถูกย่างสดแน่   เมื่อเห็นหานเซิ่นกระโดดลงน้ำ แบล็คเฟเธอร์ก็กระโดดลงน้ำตามหานเซิ่นไป ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่ของมัน ทำให้น้ำกระเพื่อมอย่างรุนแรง หลังจากนั้นมันก็รีบว่ายน้ำหนีไปตามแม่น้ำด้วยความเร็วสูงสุด   หานเซิ่้นกัดฟันและว่ายตามมันไป มีโกสบัตเตอร์ฟลายจำนวนมาก และในกลุ่มพวกมันยังมีตัวที่เป็นระดับกลายพันธ์ด้วย ซึ่งมันสามารถสร้างความร้อนได้สูงมาก ทำให้เขาจำต้องหนีไปตามแม่น้ำ   เเบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิว่ายน้ำไวมาก ไม่นานมันก็เกือบลับสายตาของหานเซิ่นไป หานเซิ่นไม่ยอมให้มันหนีเอาตัวรอดตัวเดียว เขาเรียกวิญญาณอสูรธนูกับลูกธนูออกมายิงใต้น้ำ แม้ใต้น้ำลูกธนูจะไม่รุนแรงและเร็วเท่ากับบนบก แต่ด้วยธนูเลือดศักดิ์สิทธิบวกกับระยะห่างที่ไม่ได้ไกลเกินไป ทำให้ลูกธนูตรงเข้าไปปักที่ปีกของเเบล็คเฟเธอร์   ด้วยด้ายที่ติดอยู่กับลูกธนู ทำให้เมื่อแบล็คเฟเธอร์ว่ายหนีไป หานเซิ่นก็จะถูกลากไปด้วย แบล็คเฟเธอร์ว่ายน้ำเร็วยิ่งกว่าปลา ซึ่งทำให้หานเซิ่นถูกลากไปอย่างรวดเร็ว   “เจ้าบ้านี่มันเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำรึไงนะ?” หลังจากถูกมันลากอยู่สักพัก หานเซิ่นก็ไม่สามารถกลั้นหายใจต่ออีกไปได้ เขายังไม่ได้วิวัฒนาการไปอยู่ระดับที่หายใจในน้ำได้ แต่ดูเหมือนเเบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิจะทำได้ ไม่งั้นมันคงจะขึ้นไปหายใจแล้ว   หานเซิ่นกัดฟัน และยอมเรียกวิญญาณอสูรลูกธนูกลับมา เขาจำใจต้องปล่อยมันไป เพื่อจะได้ขึ้นไปหายใจบนผิวน้ำ   หานเซิ่นมองไปรอบๆและพบว่าตอนนี้เขายังอยู่ในถ้ำ ซึ่งยังมีโกสบัตเตอร์ฟลายอยู่ในบริเวณนั้นด้วย แต่ไม่ได้มากเหมือนกับบริเวณก่อนหน้านี้   เนื่องจากไม่มีแบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิคอยส่งเสียง ทำให้บริเวณนี้ไม่ได้อันตรายสำหรับหานเซิ่นมาก   ขณะมองโกสบัตเตอร์ฟลายอยู่บนก้อนหิน หานเซิ่นก็ยิงธนูไปใส่มัน หลังจากนั้นมันก็กลายเป็นเปลวไฟทันที   “โกสบัตเตอร์ฟลายระดับโบราณถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟลายระดับโบราณ เนื้อไม่สามารถกินได้”   หานเซิ่นรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง วันนี้เขาค่อนข้างโชคดีในเรื่องวิญญาณอสูร แม้ว่าจะเป็นแค่ระดับโบราณ แต่มันก็เป็นแบบใช้ได้ครั้งเดียว เหมือนกับลูกธนูของเซินเทียนจื่อที่ใช้ตอนล่านักฆ่ากระหายเลือด ซึ่งมันมีพลังทำลายที่สูงกว่าวิญญาณอสูรทั่วๆไปในระดับเดียวกัน โดยปรกติแล้วมอนสเตอร์ที่ไม่สามารถนำเนื้อมากินได้จะให้วิญญาณอสูรแบบที่ใช้ได้ครั้งเดียว   พวกโกสบัตเตอร์ฟลายเริ่มรู้ตัว และบินตรงเข้ามาหาหานเซิ่น แต่จำนวนของพวกมันไม่ได้มากเกินไป ทำให้หานเซิ่นใช้ธนูจัดการพวกมันได้อย่างสบาย เปลวไฟสีฟ้าลุกไหม้ไปทั่วบริเวณ   หลังจากฆ่าพวกโกสบัตเตอร์ฟลายหมด หานเซิ่นก็ขึ้นมาจากน้ำ และมานั่งดูข้อมูลของวิญญาณอสูรทั้งหมดที่เขาได้มา   นอกจากวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟลายโบราณแล้ว เขายังได้วิญญาณอสูรของแบล็คเฟเธอร์ระดับโบราณและกลายพันธ์ด้วย ชนิดของวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟลายโบราณ : อาวุธ (ใช้ได้ 1 ครั้ง) ชนิดของวิญญาณอสูรเเบล็คเฟเธอร์โบราณ : บิน ชนิดของวิญญาณอสูรเเบล็คเฟเธอร์กลายพันธ์ : บิน   เมื่อหานเซิ่นรู้ประเภทของพวกมัน เขาก็รู้สึกคุ้มขึ้นมาทันที เพราะวิญญาณอสูรประเภทบินนั้นมีราคาที่สูงมาก และเขายังสามารถเก็บมันไว้ใช้เองได้อีก ในตอนที่เขาไม่ได้เป็นดอลลาร์   แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถจัดการกับแบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิได้ ไม่งั้นเขาอาจจะได้ปีกระดับเลือดศักดิ์สิทธิมาอีกอัน   “ผมคงต้องกลับไปฆ่าพวกแบล็คเฟเธอร์อีกครั้ง แม้แต่ปีกระดับโบราณก็ยังขายได้ราคาดี และมีคนจำนวนมากต้องการซื้อมัน”   หานเซิ่นลองเรียกวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟลายออกมา ทันใดนั้นก็มีผีเสื้อสีฟ้าบินอยู่บนฝ่ามือของเขา และเปลี่ยนสภาพกลายเป็นบูมเมอแรง ขอบทั้ง 2 ด้านของมันบางและคมดูค่อนข้างน่ากลัว   หานเซิ่นลองขว้างมันออกไป และพบว่ามันกำลังลอยกลับมาหาเขา