Archive for Uncategorized

Super God Gene – ตอนที่ 171 ผมเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน
Super God Gene – ตอนที่ 171 ผมเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน

“เหยียนหรัน เธอกำลังรอใครอยู่หรอ?” ฉวี้ลี่ลี่ถามขึ้นมาทันที   “ไม่ได้รอใคร” จีเหยียนหรันตอบแบบใจลอย   “แล้วทำไมเธอถึงมองออกไปที่ประตูตลอดเลย?” ฉวี้ลี่ลี่ถามด้วยความสงสัย   จีเหยียนหรันหน้าแดง เธอรีบหันกลับไปทานอาหารที่สั่งมาและตอบ “ฉันเปล่ามอง”   “เหยียนหรัน ฉันว่าวันนี้เธอดูแปลกๆนะ” ฉวี้ลี่ลี่มองจีเหยียนหรัน   “เฮ้ อัจฉริยะมาที่นี่ด้วยล่ะ!” มีเสียงซุบซิบของใครบางคนดังมา ฉวี้ลี่ลี่รีบหันไปที่ประตู และเห็นหานเซิ่นกับจางหยางกำลังเดินเข้ามาในร้านอาหาร   ฉวี้ลี่ลี่หันมามองหน้าจีเหยียยนหรันทันที “อย่าบอกนะว่าเธอกำลังรอเขา เธอรู้ได้ยังไงว่าเขาจะมาที่นี่? บอกฉันมา”   “หยุดเลย! ฉันไม่ได้รอเขาสักหน่อย และฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเขาจะมาที่นี่” จีเหยียนหรันพยายามปกปิดความตื่นตระหนักไว้โดยการยกน้ำขึ้นมาดื่ม   เมื่อฉวี้ลี่ลี่กำลังจะถามจีเหยียนหรันต่อ หานเซิ่นกับจางหยางก็ถือถาดอาหารเดินเข้ามาที่โต๊ะของพวกเขา เขาพูดพร้อมกับยิ้ม “พี่สาวให้พวกเรานั่งด้วยได้รึเปล่า”   “ได้สิ เชิญนั่งได้เลย” ฉวี้ลี่ลี่พูด เธอหันไปมองจีเหยียนหรันที่กำลังดื่มน้ำผลไม้อยู่ และหันกลับมามองที่หานเซิ่นอีกครั้ง ดูเหมือนเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง   “หนุ่มอัจฉริยะกำลังนั่งอยู่กับจีเหยียนหรัน พวกเขารู้จักกันมาก่อนหรอ?” “บ้าน่า เขาเพิ่งมาอยู่นี่ได้ไม่นาน ฉันยังไม่เคยเห็นพวกเขาเดินด้วยกันเลยสักครั้ง” “แต่ดูเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเขาจะไม่ธรรมดา” …..   จีเหยียนหรันเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดที่มาร้านอาหารในวันนี้ แม้เธอจะโกรธน้อยลงเพราะหานเซิ่นเดินเข้ามาหาเธอ แต่ตอนนี้มีสายตาของคนจำนวนมากกำลังจ้องมา เธอรู้สึกเหมือนกับหน้าของเธอกำลังถูกเผา สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้ก็คือทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และดื่มน้ำต่อไป   “สวัสดีหานเซิ่น ฉันฉวี้ลี่ลี่ หน่วยยานอวกาศ และนี่คือรูทเมทของฉัน จีเหยียนหรัน พวกนายก็น่าจะเคยได้ยินชื่อเธอมาบ้าง” ฉวี้ลี่ลียิ้มและยื่นมือออกไป   “สวัสดีครับ ผมอยู่หน่วยธนูและเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน” หานเซิ่นยื่นมือออกไปจับกับฉวี้ลี่ลี่อย่างเป็นมิตร   จีเหยียนหรันสำลักน้ำผลไม้ทันที และทุกคนที่ได้ยินต่างก็ช็อคกันหมด   หานเซิ่นพูดมันออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ แต่มันเป็นคำพูดที่ค่อนข้างบาดหูของคนฟัง เนื่องจากไม่มีใครกล้าอ้างว่าเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน   “ว้าว อัจฉริยะของเรามีแฟนซะแล้วหรอ?” “เห้ย เรื่องจริงหรอเนี่ย?” “พวกเขาเป็นแฟนกันเรียบร้อยแล้วหรอ? ไวขนาดนี้เชี่ยว เขาพึ่งจะมาอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่เดือน” “ไม่จริงน่า นั่นมันดาวประจำโรงเรียนเลยนะ” “แต่เขาก็คงเป็นคนเดียวในโรงเรียนที่เหมาะสมกับเธอ” ….   เสียงซุบซิบดังทั่วทุกจุดของร้านอาหาร และเริ่มมีคนอัพรูปลงในเว็บไซต์ของโรงเรียน “แฟนสาวของอัจฉริยะเปิดเผยแล้ว” “ทายสิว่าหล่อนเป็นใคร” “ดาวของโรงเรียน” ตอนนี้มีแม้กระทั่งวิดีโอถูกอัพโหลดลงเว็บของโรงเรียน   ฉวี้ลี่ลี่มองหานเซิ่นด้วยความตกตะลึง แม้เธอจะคิดว่าเขากับจีเหยียนหรันอาจจะมีอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาว่าเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน เนื่องจากเธอรู้จักจีเหยียนหรันดี รูมเมทของเธอจะไม่มีทางปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น   ฉวี้ลี่ลี่ลืมที่จะปล่อยมือของหานเซิ่น และพูดตะกุกตะกัก “นนาย..คือแฟน…ขของเธองั้นหรอ?”   “งี่เง่าสิ้นดี นายคิดว่านายคู่ควรเป็นแฟนกับประธานของพวกเรางั้นหรอ? ฉันจะสั่งสอนนายถ้ายังกล้าพูดแบบนั้นอีก” ชายตัวผอมตะโกนขึ้นมาจากในกลุ่มคนที่กำลังเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเขา หลี่ยู่เฟิงเองก็อยู่ในกลุ่มของพวกเขาด้วย ใบหน้าของเขาดูมืดมน   “ทำไมฉันจะทำไม่ได้?” หานเซิ่นถามขึ้นมาทันที ขณะมองไปที่คนพวกนั้น   “ประธานของเราเคยบอกไว้ว่า ใครก็ตามที่จะมาเป็นแฟนของเธอได้ ต้องเอาชนะเธอในเกมหัตถ์ให้ได้ก่อน แล้วนายมีปัญญาไหมล่ะ?” ชายตัวผอมถาม   “ง่ายนิดเดียว” หานเซิ่นตอบแบบสบายๆ   ขณะกำลังจ้องที่หานเซิ่น หลี่ยู่เฟิงพูดขึ้นมาทันที “ตอนนี้นายต้องเอาชนะฉันให้ได้ก่อนที่นายจะไปยุ่งกับจีเหยียนหรัน”   หลี่ยู่เฟิงรู้ฝีมือในการขับวอเฟรมของหานเซิ่นดี แต่เขาไม่คิดว่าหานเซิ่นจะเก่งหัตถ์พระเจ้า   “นั่นมันยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่” หานเซิ่นหัวเราะ   “กล้าดียังไงพูดแบบนี้?” ชายตัวผอมและคนอื่นๆหัวร้อนขึ้นมาทันที   หลี่ยู่เฟิงหยุดพวกเขาไว้ และจ้องไปที่หานเซิ่น “งั้นเรามาดวลกัน ถ้านายแพ้ก็อย่ามายุ่งกับจีเหยียนหรันอีก”   “ยังจำเป็นต้องดวลกันอีกหรอ? นายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว” หานเซิ่นยิ้ม   “ที่นายพูดแบบนั้นก็เพราะนายไม่กล้าที่จะดวลกับหัวหน้าของเราใช่ไหมล่ะ?” ชายตัวผอมหัวเราะเยาะ เขาคิดว่าหานเซิ่นกลัวที่จะต้องดวลกับหลี่ยู่เฟิง   คนอื่นที่เหลือช่วยกันหัวเราะหานเซิ่น และหลี่ยู่เฟิงก็มองมาที่หานเซิ่นด้วยสายตาดูถูก “ถ้านายไม่กล้าดวลก็ไสหัวไปซะ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”   ในตอนนั้นเอง สายตาของฉวี้ลี่ลี่ก็เป็นประกายขึ้นมา เธอลุกขึ้นมาแล้วเอามือทั้ง 2 วางไปบนโต๊ะ และจ้องมองไปที่หานเซิ่น “นายเป็นแฟนของจีเหยียนหรันงั้นหรอ?”   คนอื่นๆมองมาที่ฉวี้ลี่ลี่ด้วยสีหน้างงๆ เพราะคำพูดเธอเหมือนไม่ได้ช่วยอะไร เนื่องจากหานเซิ่นก็บอกอยู่ว่าเขาเป็นแฟนของจีเหยียนหรัน   ฉวี้ลี่ลี่รีบแก้คำพูดของเธอใหม่ “นายคือแฟนผมคือ-จีเหยียนหรันงั้นหรอ?”   ทันทีที่เธอพูดจบ ทุกคนในร้านต่างก็อ้าปากค้างทันที พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเซิ่นจะเป็นคนคนเดียวกับที่เอาชนะหลี่ยู่เฟิงได้ 20 คะแนน   ในตอนที่หานเซิ่นยอมรับด้วยตัวเองว่าเขาคือแฟนของจีเหยียนหรัน นั่นมันก็น่าเชื่อถือพอจะบอกได้แล้วว่าเขาเป็นคนใช้ไอดีนั้น   “นั่นเป็นไอดีที่ผมใช้เล่นในเซิฟเวอร์ของเหยี่ยวดำ” หานเซิ่นตอบแบบสบายๆ   หลี่ยู่เฟิง ชายตัวผอมและคนอื่นๆที่เหลือหน้าซีดทันที พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าหานเซิ่นคือแฟนผมคือ-จีเหยียนหรันจริงๆ เพราะถ้าเป็นจริงก็ไม่จำเป็นต้องมาดวลอะไรกันอีก   “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมอัจฉริยะถึงบอกว่าเขาชนะไปแล้ว ก็เพราะเขาคือ แฟนผมคือ-จีเหยียนหรัน” “อัจฉริยะเก่งหลุดโลกไปแล้ว! ฉันคิดว่าเขาเก่งแค่วอเฟรม แต่เขากับเก่งมวยขาวและดำยิ่งกว่า และตอนนี้เขายังเป็นเทพในเกมหัตถ์พระเจ้าที่เอาชนะหลี่ยู่เฟิงได้ 20 คะแนน” “เขาเป็นปีศาจชัดๆ!”     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 572 แล้วครับ

Super God Gene – ตอนที่ 170 เอาชนะผู้ถูกเลือก
Super God Gene – ตอนที่ 170 เอาชนะผู้ถูกเลือก

“เหยียนหรันรีบเข้ามาในเว็บไซต์ของโรงเรียนเร็วเข้า!” ฉวี้ลี่ลี่เอานิ้วจิ้มไปที่แขนของจีเหยียนหรันที่กำลังนั่งอยู่โต๊ะข้างๆ   “เอาไว้ก่อน ตอนนี้พวกเรายังอยู่ในคาบเรียนนะ” จีเหยียนหรันกำลังอารมณ์ไม่ดี เนื่องจากเธอไม่เห็นหานเซิ่นมาหลายวันแล้ว   “เธอไม่ได้ยินข่าวหรอว่าอวี้ซื่อหมิงกับถังเตียงลิ่วมาสาธิตในการสอนของศาสตราจารย์เหยียน?” ฉวี้ลี่ลี่พูดต่ออย่างตื่นเต้น   “ฉันรู้ แต่ฉันไม่สนใจพวกดารา” จีเหยียนหรันตอบ   “ตอนนี้อวี้ซื่อหมิงกำลังโชว์การสาธิตมวยขาวและดำ เขาเลือกอัจฉริยะของโรงเรียนเรามาเป็นคู่สาธิตด้วย และเขาก็เพิ่งถูกชกไป 3 ครั้งซ้อน” ฉวี่วีพูดต่อ   “อัจฉริยะหรอ? คนไหนล่ะ? โอวหยางเสี่ยวซานหรอ?” จีเหยียนหรันเริ่มสนใจขึ้นนิดหน่อยจากตอนแรกที่พูดอย่างไร้ความรู้สึก   “ไม่ใช่เขา ฉันกำลังพูดถึงอัจฉริยะอยู่นะ” ฉวี้ลี่ลี่พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “แล้วอัจฉริยะคนไหนล่ะ?”   “จะเป็นใครไปได้ล่ะ นอกจากคนที่กวาดแชมป์การแข่งขันวอเฟรมของโรงเรียนเรา ในโรงเรียนเราเขาเป็นคนเดียวที่ถือว่าเป็นอัจฉริยะ” ฉวี้ลี่ลี่พูด   “หานเซิ่นหรอ?” จีเหยียนหรันสะดุ้ง เธอรีบเปิดคอมพกพาของเธอ และเข้าดูไปการสอนสดของศาสตราจารย์เหยียน   ในตอนที่เธอเข้าไปดูเป็นตอนที่อวี้ซื่อหมิงชกหมัดมา และหานเซิ่นก็หยุดหมัดของเขาไว้พอดี   “เห็นไหม เขาเป็นอัจฉริยะจริงๆ เขามั่นใจมาก! แต่ฉันคิดว่าอวี้่ซื่อหมิงยังอ่อนเกินไป เขายังเทียบกับถังเตียงลิ่วของฉันไม่ได้หรอก” ฉวี้ลี่ลี่พูดอย่างตื่นเต้น เธอเป็นแฟนคลับของถังเตียงลิ่ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไหมเธอถึงนั่งดูการสอนของศาสตราจารย์เหยียน ทั้งๆที่เธอกำลังเรียนคาบเรียนอื่นอยู่ หลังจากผ่านไปชั่วครู่เธอก็พูดขึ้นมา “ทำไมฉันรู้สึกว่าหน้าของอัจฉริยะดูคุ้นๆ? เหมือนฉันเคยเจอเขาที่ไหนสักแห่ง”   “เธอคงเห็นเขาตอนการแข่งสตาร์รี่คัพนั่นแหละ” จีเหยียนหรันรีบพูดตัดบท   “ไม่นะฉันคิดว่าน่าจะเป็นที่อื่น…” ฉวี้ลี่ลี่พยายามครุ่นคิด ไม่นานเธอก็เปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่น “นี่อวี้ซื่อหมิงโดนอีกแล้ว”   จีเหยียนหรันรู้สึกโล่งอก โชคดีที่วันนั้นใต้หน้าหอพักค่อนข้างมืด ฉวี้ลี่ลี่เลยสังเกตเห็นหน้าหานเซิ่นได้ไม่ชัด   ขณะที่จีเหยียนหรันกำลังดูหานเซิ่นอยู่ แต่ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างทำให้เธอไม่ชอบใจ “เอ่อ หานเซิ่น ดูเหมือนว่าตอนนี้นายพยายามจะโชว์ออฟหน้าชั้นเรียน คราวนี้คิดจะจีบผู้หญิงคนไหนอีกล่ะ?”   จีเหยียนหรันมองอาจารย์ที่กำลังบรรยายอยู่หน้าชั้นเรียน และแอบคลานออกจากห้องเรียนไปเมื่ออาจารย์เผลอ   “เหยียนหรัน เธอกำลังจะไปไหน?” ฉวี้ลี่ลี่ประหลาดใจที่เห็นจีเหยียนหรันคลานออกไป   จีเหยียนหรันเอานิ้วมาใกล้ปาก เพื่อบอกให้ฉวี้ลี่ลี่อย่าส่งเสียงดัง ก่อนที่เธอจะรีบออกไปจากห้องเรียน   เธอกำลังคิดจะไปหาหานเซิ่น และพยายามขัดขวางไม่ให้เขาไปหลอกผู้หญิงคนอื่น   แต่เมื่อเธอมาถึงห้องเรียนของศาสตราจารย์เหยียน ทางเดินก็แน่นไปด้วยคนจำนวนมาก เธอไม่สามารถเห็นอะไรได้เลย จีเหยียนหรันยังคงดูหานเซิ่นผ่านคอมของเธอ เพื่อจะดูว่าหานเซิ่นออกมาตอนไหน   “วันนี้หานเซิ่นสาธิตมวยขาวและดำได้สมบูรณ์แบบมาก…” ศาสตราจารย์เหยียนยังคงทำการบรรยายต่อไปและวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของหานเซิ่น   อวี้ซื่อหมิงไม่เชื่อว่าเขาอ่อนแอกว่าหานเซิ่น เขาพยายามโจมตีด้วยหมัดขาวถึง 3 ครั้ง แต่หานเซิ่นก็ป้องกันมันได้อย่างง่ายดายด้วยมือข้างเดียว ใบหน้าของอวี้ซื่อหมิงซีดมาก และศาสตราจารย์เหยียนก็ประกาศจบการสาธิตมวยขาวและดำ   ใบหน้าของอวี้ซื่อหมิงเกือบจะเป็นสีฟ้า เขาต้องการโชว์ฝีมือต่อหน้านักเรียนของเหยี่ยวดำ แต่กับต้องมาเสียหน้าอย่างหมดรูป สำหรับผู้ถูกเลือกการแพ้นักเรียนโรงเรียนทหารอย่างหมดรูปแบบนี้เป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก   ที่แย่ยิ่งไปกว่านั้นคือหานเซิ่นแค่ทำตามคำแนะนำของศาสตราจารย์ตั้งแต่ต้นจนจบ และเขาก็ไม่แสดงความดีใจอะไรออกมาเลยในตอนที่เขาชนะ มันราวกับว่าอวี้ซื่อหมิงนั้นไม่มีค่าพอสำหรับเขา ถึงจะชนะก็ไม่น่าดีใจ   “เซิ่น ไม่อยากเชื่อเลยว่านายจะถนัดมวยขาวและดำด้วย ถ้ากลับไปแล้วเราลองมา… ไม่ดีกว่าช่างมันเถอะ” ตอนแรกจางหยางคิดจะให้หานเซิ่นเป็นคู่ซ้อมให้ แต่เมื่อเขานึกถึงวันที่เล่นหัตถ์พระเจ้ากับหานเซิ่นในบ่ายวันนั้น ทำให้เขาไม่อยากจะชวนหานเซิ่นอีก   เมื่อเห็นใบหน้าที่มืดมนของอวี้ซื่อหมิง ทำให้พวกนักเรียนในห้องไม่กล้าฉลองชัยชนะของหานเซิ่นมาก พวกเขาหันไปมองที่หานเซิ่นกันหมด แม้จะไม่มีเสียงคนพูดคุยกันในชั้นเรียน แต่ทางออนไลน์เต็มไปด้วยความเห็นจำนวนมาก “อัจฉริยะเอาชนะผู้ถูกเลือกได้” “แค่ 3 หมัดก็น็อคเขาได้แล้ว” “ฮาฮา อัจฉริยะจากเหยี่ยวดำ เก่งทั้งวอเฟรมและมวยขาวและดำ” “ฉันอยากเห็นการต่อสู้ระหว่างหานเซิ่นกับถังเตียงลิ่ว ไม่แน่ใจว่าใครจะเก่งกว่า” “ยังต้องถามอีกหรอ? มันต้องเป็นหานเซิ่นอยู่แล้ว” “มันก็ไม่แน่ เพราะถังเตียงลิ่วเก่งกว่าอวี้ซื่อหมิง เขาเอาชนะอวี้ซื่อหมิงได้ในการต่อสู้จัดลำดับ และกำลังจะไปยังก็อตแซงชัวรี่เขต 2 เร็วๆนี้” “ถึงถังเตียงลิ่วจะเก่งขนาดไหน แต่พวกเรามีอัจฉริยะอยู่ ฉันคิดว่าเขาสามารถสู้ถังเตียงลิ่วได้” “แต่น่าเสียดายที่พวกเราไม่น่าจะมีโอกาสได้เห็นการต่อสู้ของพวกเขา” เมื่ออ่านความเห็นในเน็ต จีเหยียนหรันก็ยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อเห็นคนอื่นชื่นชมหานเซิ่น ราวกับว่าตัวเธอกำลังถูกชมเองยังไงยังงั้น   หลังจากที่คาบเรียนของศาสตราจารย์จบลง จีเหยียนหรันเห็นคนจำนวนมากเข้าไปล้อมหานเซิ่น เธอเลยตัดสินใจว่าจะไม่เข้าไปตอนนี้   จีเหยียนหรันมองดูนาฬิกา และเดินออกไปที่ร้านอาหาร เธอรู้ว่าเวลาประมานนี้หานเซิ่นต้องมาที่ร้านอาหารนี้ เพื่อกินน้ำผลไม้ที่เขาชอบ   จีเหยียนหรันยังไปได้ไม่ไกลก็ถูกฉวี้ลี่ลี่หยุดไว้เสียก่อน “เหยียนหรัน เธอแอบออกมากลางคาบเรียน เพื่อไปดูอัจฉริยะของเรางั้นหรอ?”   “ใครบอกว่าฉันไปดูเขาล่ะ?” จีเหยียนหรันพูด   “แล้วทำไมถึงออกไปกลางคาบเรียนแบบนั้นล่ะ?” ฉวี้ลี่ลี่ทำหน้างง   “มากินอาหารไง” จีเหยียนหรันพูด และเดินตรงไปที่ร้านอาหาร   ฉวี้ลี่ลี่ตามเธอไปที่ร้านอาหาร จีเหยียนหรันจงใจนั่งฝั่งที่ติดกับทางเข้า เพื่อให้หานเซิ่นสังเกตเห็นได้ง่ายและคิดในใจ ‘ถ้าครั้งนี้หมอนั่นแกล้งทำเป็นไม่เห็น และไม่ยอมเข้ามา ฉันจะไม่ให้อภัยเขาแน่’   Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 569 แล้วครับ