Archive for Uncategorized

Super God Gene – ตอนที่ 132 วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิอีกดวง
Super God Gene – ตอนที่ 132 วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิอีกดวง

ราชาจิ้งจอกไม่แม้แต่จะขยับตัวหลบ เมื่อเห็นลูกธนูตรงเข้ามา มันมองด้วยสายตาดูถูก   แต่ไม่นานราชาจิ้งจอกก็ต้องตกตะลึง เพราะลูกธนูไม่ได้เล็งไปที่มัน แต่เป็นที่ตาของร็อคเวิร์มสีทอง   แม้ว่าร็อคเวิร์มสีทองจะตัวใหญ่มาก แต่ดวงตาของมันมีขนาดเท่าเม็ดถั่ว ซึ่งสังเกตเห็นได้ยากมาก   หานเซิ่นไม่เพียงแค่มองเห็นเท่านั้น แต่เขายังยิงธนูไปโดนมันด้วย ทำให้ร็อคเวิร์มกระโจนใส่หานเซิ่นด้วยความโกรธ พร้อมกับส่งเสียงร้อง   จิ้งจอกเลือดศักดิ์สิทธินั้นมีสติปัญญาสูงมาก แต่ดูเหมือนเจ้าหนอนสีทองตัวนี้จะตรงกันข้าม มันทำตามสัญชาตญาณ เมื่อถูกยั่วยุมันก็โกรธ   มันสายเกินกว่าที่ราชาจิ้งจอกจะหยุดมันได้ ราชาจิ้งจอกพยายามกระโดดออกจากตัวของร็อคเวิร์มด้วยขาที่บาดเจ็บของมัน ก่อนที่ร็อคเวิร์มจะตกหน้าผาไป   หวังเหมียนเหมียนอยู่ในอ้อมแขนของหานเซิ่น เธอเรียกหมีกลับ และรู้สึกว่าตัวเองกำลังตกหน้าผาลงไปพร้อมกับหานเซิ่น   แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างฉุดพวกเขาเอาไว้ พวกเขาตกลงมาบนพื้นโดยไม่ได้รับแรงกระแทกที่รุนแรงเลย ราวกับว่าพวกเขาโดดลงมาจากความสูงแค่ 3 ถึง 4 ฟุตเท่านั้น   หวังเหมียนเหมียนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เธอมองขึ้นไปพบว่าพื้นดินนี้อยู่ต่ำกว่าหน้าผาถึง 300 ฟุต แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอและหานเซิ่นเลย   ยิ่งกว่านั้นเธอยังเห็นร็อคเวิร์มตกลงมาข้างๆพวกเขา เหมือนกับอุกกาบาต   ด้วยแรงกระแทก ผิวหนังที่แข็งเหมือนเหล็กของมันแหลกเป็นชิ้นๆ ของเหลวและเลือดภายในตัวของมันไหลกระจายออกมาเต็มพื้น   “ราชาร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรราชาร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ” เสียงที่ดังขึ้นในหัวเกือบจะทำให้หานเซิ่นหัวเราะออกมา   ราชาจิ้งจอกยังคงยืนอยู่บนขอบหน้าผา และจ้องมาที่หานเซิ่นด้วยความแค้นใจ   “ไปได้” หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรวัวสามตาออก และอุ้มหวังเหมียนเหมียนขึ้นไปบนหลังมัน จากนั้นเขาก็ขี่มันออกไป   “พวกเราจะไม่เอาซากของร็อคเวิร์มไปด้วยหรอ?” หวังเหมียนเหมียนถาม   “มอนสเตอร์ตัวใหญ่แบบนั้น ต่อให้เรากินหมดอย่างมากก็ได้ไม่เกิน 7-8 จีโนพ้อย และพวกเราคงต้องกินมันเป็นเดือนๆกว่าจะได้ 1 จีโนพ้อย อีกอย่างเราก็ขนมันไปได้ยากลำบากมาก ลืมมันไปดีกว่า” หานเซิ่นพูดพร้อมกับยิ้ม   มอนสเตอร์ตัวใหญ่ยากที่จะกินให้หมดเป็นความจริง แต่ครั้งนี้หานเซิ่นได้ทั้งวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิและกลายพันธ์ ซึ่งถือว่าเป็นการเดินทางที่วิเศษมากแล้ว   สิ่งเดียวที่น่าเสียดายก็คือ เขาฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ และมอนสเตอร์กลายพันธ์ไปมากมาย แต่เขาไม่สามารถเอาซากของพวกมันมากลับไปได้   เมื่อหานเซิ่นเช็คดูข้อมูลของวิญญาณอสูรใหม่ทั้ง 2 เขาก็รู้สึกขมขื่นเล็กน้อย   วิญญาณอสูรหมาจิ้งจอกทะเลทรายเป็นประเภทสัตว์ขี่ซึ่งถือว่าดี ถึงเขาจะไม่ได้ใช้ก็ยังเอามันไปแลกกับอย่างอื่นได้สบาย แต่วิญญาณอสูรราชาร็อคเวร์มเลือดศักดิ์สิทธิเป็นประเภทสัตว์เลี้ยง   ซึ่งตอนนี้ หานเซิ่นกำลังเลี้ยงอสูรแมวเหมียว เขาใช้เวลาไปกับมันค่อนข้างมากแล้ว แต่มันก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะเปลี่ยนร่างหรือใช้การอะไรได้ แต่นี่มันเป็นถึงสัตว์เลี้ยงเลือดศักดิ์สิทธิ ซึ่งไม่มีใครรู้ว่ามันต้องใช้เนื้อมากขนาดไหนกว่ามันจะใช้การได้ และที่สำคัญวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิก็ต้องเลี้ยงด้วยเนื้อเลือดศักดิ์สิทธิ   หานเซิ่นหมดคำพูด เขาไม่มีเนื้อเลือดศักดิ์สิทธิ แม้กระทั่งเอาไว้กินเอง แล้วจะหาที่ไหนมาเลี้ยงมันได้?   หานเซิ่นลองเรียกมันออกมาดู ตอนแรกเขาคิดว่าขนาดของมันต้องใหญ่มาก แต่เมื่อมันปรากฏออกมา มันเป็นแค่หนอนตัวเล็กๆขนาดเท่าหนอนไหมธรรมดา ที่ไม่ได้ดูทรงพลังอะไรเลย   “พี่หาน ทำไมพวกเรายังปลอดภัยทั้งที่ตกลงมาจากหน้าผาสูง?” หวังเหมียนเหมียนถามคำถามที่เธอสงสัยมาสักพักแล้ว   จริงๆแล้วตอนที่โดดลงมาหานเซิ่นเอามือปิดตาของเธอไว้ ไม่ใช่เพราะไม่อยากให้เธอตกใจกลัว แต่เขาจะได้ใช้ปีกเลือดศักดิ์สิทธิ ซึ่งเขาไม่อยากใช้ให้แฟนคลับของดอลลาร์อย่างเธอเห็น เพราะเธอจะต้องจำได้แน่ ถ้าหากเห็นมัน   “เพราะว่าผมมีวิชาพิเศษ” หานเซิ่นยิ้ม   “มันเป็นวิชาไฮเปอร์จีโนแบบไหนกัน? สอนให้ฉันหน่อยได้ไหม?” หวังเหมียนเหมียนมองไปที่หานเซิ่นด้วยสายตาแสดงความนับถือ   “มันเป็นวิชาที่สืบทอดกันมาในตระกูลของผม และมีเพียงแค่ผู้ชายเท่านั้นที่สามารถเรียนได้ ถ้าเกิดผมมีภรรยาและลูกสาว ผมก็ไม่สามารถสอนพวกเขาได้เช่นเดียวกัน” หานเซิ่นหัวเราะ   หานเซิ่นไม่ได้กลับไปสู้กับราชาจิ้งจอก ที่ตอนนี้มันกำลังยืนอยู่ที่เดิม เพื่อล่อให้หานเซิ่นกลับไปฆ่ามัน เนื่องจากมันเหลี่ยมจัดมาก หานเซิ่นจึงไม่อยากเสี่ยง   ถ้าเขามาคนเดียว เขาก็อยากจะลองสู้กับมันสักครั้ง แต่ครั้งนี้มีหวังเหมียนเหมียนมาด้วย เขาเลยไม่คิดจะกลับไปสู้กับมัน   ราชาจิ้งจอกตัวนี้เป็นมอนสเตอร์ที่ฉลาดที่สุดเท่าที่หานเซิ่นเคยเจอ ดูแล้วมันอาจจะเล่นด้วยยากกว่านกสีเงินที่เคยไล่ฆ่าเขาเสียอีก   เนื่องจากเกิดอุบัติเหตุ ทำให้การเดินทางครั้งนี้ต้องจบลง เมื่อหานเซิ่นกับหวังเหมียนเหมียนเดินทางกลับไปที่เมือง พวกเขาก็เจอแกมเบิลและคนที่เหลือระหว่างทาง พวกเขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งได้รับการปฐมพยาบาลเบื้องต้นเรียบร้อยแล้ว   หลังจากที่ปรึกษากัน พวกเขาก็ตัดสินใจล่าต่อ แต่จะไม่เข้าไปกลางทะเลทราย และล่าแค่ขอบๆเท่านั้น   เนื่องจากเพิ่งจะเจอมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ ทำให้พวกเขาต้องระวังเป็นพิเศษ พวกเขาดูแลหวังเหมียนเหมียนตลอดเวลา   หานเซิ่นตั้งใจไว้แล้วว่าเขาจะกลับมาที่นี่อีกครั้งด้วยตัวคนเดียว   งานนี้สำเร็จจบลงด้วยดี แม้จะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น แต่ซินเสวียนก็ค่อนข้างพอใจผลงานครั้งแรกของหานเซิ่น เพราะว่าหวังเหมียนเหมียนนั้นชื่นชมหานเซิ่นมาก และยังให้เขาเป็นผู้คุ้มกันประจำตัวในสตีลอาเมอร์ เขายังได้รับใบอนุญาตระดับsของสถาบันเซนท์เป็นรางวัลอีกด้วย   ถึงตอนแรกภารกิจครั้งนี้จะกำหนดให้หวังเหมียนเหมียนต้องรวบรวมจีโนพ้อย 3 ชนิดให้ครบ ยกเว้นจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ เขาถึงจะได้ใบอนุญาตระดับ s เป็นรางวัล แต่เนื่องจากเธอพอใจมากเลยได้มาเป็นกรณีพิเศษ   หานเซิ่นเทเรพอร์ตออกจากก็อตเเซงชัวนี่ เขากลับไปที่โรงเรียน และคิดว่าจะตั้งใจเรียนปฏิบัติการวอเฟรม   “เซิ่น ในที่สุดนายก็กลับมา นายกำลังเจอปัญหาแล้วนะเพื่อน” รูมเมทของเขาเรียกเขาอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นเขากลับมา   “ปัญหาอะไร?” หานเซิ่นทำหน้างง   “ผู้เล่นหัตถ์พระเจ้าอันดับ 1 ของโรงเรียน หลี่ยูเฟิง ประกาศท้าดวลเกมหัตถ์พระเจ้ากับนาย และตอนนี้ข่าวก็แพร่กระจายทั่วโรงเรียนแล้ว” จางหยางพูด   “ฉันไม่รู้จักเขา ทำไมเขาถึงมาท้าฉัน?” หานเซิ่นยังงงๆ   “ฮาฮา ใครๆก็รู้ว่าหลี่ยูเฟิงกำลังตามจีบจีเหยียนหรัน และชื่อไอดีของนาย คนทั่วโรงเรียนก็รู้กันหมดแล้ว ทำให้หลี่ยูเฟิงต้องการท้านาย เขาบอกว่าถ้าหากนายแพ้ นายต้องเปลี่ยนชื่อไอดี ไม่ก็หยุดใช้ไอดีนั้นไป และนายต้องไปขอโทษจีเหยียนหรัน” ลู่เหมินพูดน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความตื่นเต้น   Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 457 เเล้วครับ

Super God Gene – ตอนที่ 131 ร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ
Super God Gene – ตอนที่ 131 ร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ

เมื่อราชาจิ้งจอกกำลังเดินกะโผลกกะเผลกกลับขึ้นไปยืนอยู่ที่เนินทราย พวกหานเซิ่นก็วิ่งออกจากวงล้อมของพวกหมาจิ้งจอกทันที   หานเซิ่นตะโกนไปที่หวังเหมียนเหมียนแทบจะทันที “เรียกอสูรสำหรับขี่ออกมา”   หวังเหมียนเหมียนรีบเรียกหมีขนสีเงินของเธอออกมาทันที หานเซิ่นกระโดดขึ้นไปบนหมี และหวังเหมียนหมียนก็เร่งหมีให้วิ่งด้วยความเร็วสูงสุด   พวกหมาจิ้งจอกพยายามจะกระโดดกัดอสูรสำหรับขี่ของพวกเขา แต่มีเพียงแค่พวกระดับกลายพันธ์ที่จะไล่ตามความเร็วของพวกเขาได้   หานเซิ่นคิดว่าพวกหมาจิ้งจอกน่าจะยอมแพ้แล้วเลิกไล่ตามในเร็วๆนี้ เนื่องจากจ่าฝูงของพวกมันบาดเจ็บอยู่ ทำให้ไม่สามารถมาพร้อมกับพวกมันได้   แต่ไม่นาน พวกเขาก็ได้ยินเสียงหอนแปลกๆ และสิ่งที่พวกเขาเห็นก็ทำให้พวกเขาช็อค   ราชาหมาจิ้งจอกกำลังยืนอยู่บนหัวของร็อคเวิร์มตัวสีทอง และจ้องมาที่หานเซิ่น   “บ้าชัดๆ! จิ้งจอกตัวนี้แปลกเกินไปแล้ว เป็นไปได้ยังไงที่มันสามารถสั่งร็อคเวิร์มได้? หรือร็อคเวิร์มตัวนั้นก็เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิด้วย?” ซูเสี่ยวเฉียวร้องออกมา   พวกเขาเห็นว่าร็อคเวิร์มสีทองนั้นกำลังไล่ตามพวกเขาด้วยความเร็วที่น่ากลัวอย่างมาก   “พวกนายไปทางตะวันออก เดียวฉันจะไปทางตะวันตก” หานเซิ่นชี้นิ้วสั่งคนในทีม และบอกให้หวังเหมียนเหมียนบังคับหมีวิ่งไปทางตะวันตก   ตอนนี้หวังเหมียนเหมียนทำตามหานเซิ่นทุกอย่าง ไม่ว่าเขาจะบอกอะไร เธอเชื่อว่าหานเซิ่นต้องพาเธอรอดชีวิตไปได้อย่างแน่นอน   “นายต้องระวังให้มากนะ” แกมเบิลเข้าใจแผนของหานเซิ่น จากนั้นเขาก็นำทีมที่เหลือวิ่งไปทางตะวันออก   ราชาจิ้งจอกสั่งให้ร็อคเวิร์มสีทอง และจิ้งจอกตัวอื่นๆไล่ตามหานเซิ่นไปทันที เหมือนว่ามันยังไม่ลืมสิ่งที่หานเซิ่นทำไว้   หานเซิ่นกลับคืนร่างเดิม เพื่อประหยัดพลังงานไว้ก่อน จากนั้นเขาก็พยายามแก้มัดเชือกที่ผูกเขาติดกับหวังเหมียนเหมียนออก เพื่อเธอจะได้บังคับหมีได้ดียิ่งขึ้น   “เข้ามาราชาจิ้งจอก ถ้าแกต้องการจะกินฉัน” หานเซิ่นยั่วยุราชาจิ้งจอก และยิงธนูไปที่จิ้งจอกระดับกลายพันธ์อีกตัวที่วิ่งเข้ามา   ราชาจิ้งจอกแสดงท่าทางโกรธออกมาอย่างชัดเจน มันคำรามออกมาเสียงดัง ทำให้ร็อคเวิร์มสีทองเคลื่อนที่เร็วขึ้นอีก   จิ้งจอกระดับกลายพันธ์หลายตัวไล่ตามหมีสีเงินมาติดๆ หานเซิ่นจ้องมองไปที่ราชาจิ้งจอก และก็ยิงจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ตายไปอีกตัว   เมื่อเขาเห็นราชาจิ้งจอกอารมณ์เสีย เขาก็หัวเราะออกมา “ตามมาราชาจิ้งจอก ถ้าอยากให้ฉันฆ่าพวกลูกน้องแก ฮาฮา”   หานเซิ่นยิงธนูต่อเนื่องไม่หยุด เขาใช้ลูกธนูวิญญาณอสูรแบล็คสตริงเกอร์ฆ่าจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ตายไปอีกตัว   “จิ้งจอกทะเลทรายกลายพันธ์ถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรจิ้งจอกทะเลทรายกลายพันธ์ เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยกลายพันธ์” เสียงที่ต่างออกไปจากทุกที ทำให้หานเซิ่นตะหนักว่าเขาพึ่งได้วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์ แต่มันยังไม่ใช่เวลาฉลอง เขายังคงยิงธนูออกไปเรื่อยๆ   ในตอนนี้ราชาจิ้งจอกโกรธจนแทบจะระเบิดแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงร็อคเวิร์มสีทองก็ยังไม่สามารถไล่ตามหมีขนสีเงินได้ทัน   ในที่สุดราชาจิ้งจอกก็หอนขึ้นมาอีกครั้ง จิ้งจอกระดับกลายพันธ์หยุดไล่ตามทันที   ตอนนี้เหลือเพียงแค่ราชาจิ้งจอกกับร็อคเวร์มสีทองที่ยังคงไล่ตามหานเซิ่นอยู่   เนื่องจากไม่มีจิ้งจอกระดับกลายพันธ์ให้ยิงแล้ว หานเซิ่นจึงเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอกแทน ครั้งนี้ราชาจิ้งจอกเตรียมตัวหลบไว้อยู่แล้ว ถึงจะถูกยิงจากระยะไม่ไกลมาก มันก็หลบได้อย่างสบาย ลูกธนูพุ่งไปโดนหัวของร็อคเวิร์มสีทอง   เคร็ง! ผิวของร็อคเวิร์มแข็งยิ่งกว่าเหล็ก แม้แต่ลูกธนูระดับกลายพันธ์ก็ทำได้แค่ฝากรอยสีขาวๆไว้เท่านั้น   หานเซิ่นดูประหลาดใจเล็กน้อย “แน่นอนแล้ว ร็อคเวิร์มสีทองตัวนี่เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ”   “พี่หาน ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี? เหมือนเจ้าหมีจะวิ่งช้ากว่าร็อคเวิร์มอยู่นิดหน่อย เดียวมันคงไล่ตามเราทันแน่” หวังเหมียนเหมียนถาม ขณะควบหมีด้วยความเร็วสูงสุด   แต่ฟังจากน้ำเสียง ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ตื่นกลัวหรือกังวลมากเท่าไหร่ เหมือนเธอเชื่อว่าหานเซิ่นจะแก้ปัญหาได้   ด้านหน้าของพวกเขาแทบจะไม่มีอุปสรรคอื่นเลย เพราะไม่มีมอนสเตอร์ตัวไหนกล้ามาขวางทางร็อคเวิร์มเลือดศักดิ์สิทธิ   “ร็อคเวิร์มไวก็จริง แต่มันแค่ในทะเลทราย ถ้าพวกเราออกจากที่นี่ได้ พวกเราก็น่าจะจัดการมันได้” หานเซิ่นครุ่นคิดและพูด   “แต่มันมีทรายและหินอยู่ทุกที่ ฉันไม่เห็นจะมีอย่างอื่นเลย” หวังเหมียนเหมียนมองไปรอบๆและพูดออกมาอย่างผิดหวัง “มีแค่เนินทราย และเนินหิน”   ตาของหานเซิ่นเป็นประกายขึ้นมาทันที เขาชี้นิ้วและพูด “ไปตรงนั้น”   หวังเหมียนเหมียนทำตามคำสั่ง เธอเร่งให้หมีวิ่งไปทางที่หานเซิ่นบอก ไม่นานเธอก็พบว่าวิ่งมาบนขอบของหน้าผา และหน้าผาอีกฝั่งก็อยู่ห่างออกไป 100 ฟุต   “พี่หาน พวกเราไม่มีทางให้หนีแล้ว!” หวังเหมียนเหมียนกรีดร้อง   “ไปต่อ” หานเซิ่นพูดอย่างไร้ความรู้สึก   “ไม่ หมีตัวนี้กระโดดไกลแบบนั้นไม่ได้” หวังเหมียนเหมียนรีบพูด เมื่อเห็นว่าหมีขนสีเงินกำลังเดินตรงไปยังขอบหน้าผา   “เชื่อผม ไปต่อ” หานเซิ่นพูดอย่างมั่นใจ ขณะเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอก   เมื่อเห็นว่าพวกเขากำลังจนมุม ราชาจิ้งจอกก็แสดงสีหน้าโหดเหี้ยมและยินดีขึ้นมาทันที   “พี่หาน ฉันเชื่อพี่นะ ไปต่อได้…” หวังเหมียนเหมียนสั่งให้หมีของเธอวิ่งต่อไปด้วยความเร็วสูงสุด เธอเชื่อหานเซิ่นโดยไม่คิดอะไร และหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น   ข้างหลังพวกเขา ร็อคเวิร์มสีทองเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ราชาจิ้งจอกมองมาที่พวกเขาด้วยแววตาชั่วร้าย   หานเซิ่นเล็งธนูไปที่ราชาจิ้งจอก แต่เขายังไม่ได้ยิงมันออกไป “พี่หาน!” หวังเหมียนเหมียนกรีดร้องออกมา ขณะที่หมีสีเงินกระโดดออกจากขอบหน้าผา   ในที่สุดหานเซิ่นก็ยิงธนูออกไป จากนั้นเขาก็เอาแขนโอบไปที่เอวของหวังเหมียนเหมียน และเอามืออีกข้างปิดตาของเธอ “ตอนนี้เรียกหมีกลับได้เลย” หานเซิ่นพูดด้วยเสียงเบาๆ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 454 เเล้วครับ