หานเซิ่นกับแกมเบิลหันมามองหน้ากัน และวิ่งตามหวังเหมียนเหมียนไป   หวังเหมียนเหมียนมีทักษะการต่อสู้ที่ดีมาก เธอสามารถสู้กับมอนสเตอร์กลายพันธ์ได้ด้วยการใช้ไฮเปอร์จีโนหลายอย่าง   คนอื่นๆที่เหลือแยกกันไปคนละทาง เพื่อพยายามโอบล้อมมอนสเตอร์เอาไว้   แต่ดูเหมือนมอนสเตอร์กลายพันธ์จะค่อนข้างฉลาด มันวิ่งหนีไปทันที เมื่อเห็นคนจำนวนมากเข้ามาใกล้มันในระยะ 50 ฟุต   “หยุดนะ!” หวังเหมียนเหมียนเรียกวิญญาณอสูรสำหรับขี่ออกมาอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นหมีขนสีเงิน เธอกระโดดขึ้นไปขี่หลังมัน และไล่ตามมอนสเตอร์กลายพันธ์ไป   เมื่อเห็นเช่นนั้นทุกคนก็เรียกวิญญาณอสูรออกมาขี่เช่นกัน และพยายามตามหวังเหมียนเหมียนไปติดๆ   แต่มอนสเตอร์กลายพันธ์วิ่งได้ค่อนข้างไว ทำให้พวกเขาเริ่มโดนทิ้งห่างไปเรื่อยๆ   หวังเหมียนเหมียนรีบเร่งให้อสูรของเธอวิ่งเร็วขึ้นไปอีก “หวังเหมียนเหมียน อย่าไล่ตามมันไป มันอันตรายมาก” แกมเบิลร้องตะโกนออกมา   “ไม่ต้องห่วง ฉันฆ่ามันได้ รีบๆตามมันไป” หวังเหมียนเหมียนไม่ต้องการให้มอนสเตอร์หนีไป ดังนั้นเธอจึงควบอสูรไปด้วยความเร็วสูงสุด   หานเซิ่นกับแกมเบิลหันมามองหน้ากันอีกครั้ง แล้วรีบตามเธอไปอย่างรวดเร็ว แต่อสูรของหวังเหมียนเหมียนเป็นระดับเลือดศักดิ์สิทธิ ซึ่งมันวิ่งได้ไวกว่าอสูรของหานเซิ่น ทำให้เขาตามเธอไม่ทัน   ทีมของหานเซิ่นควบสัตวขี่ตามไปด้วยความเร็วสูงสุด และพยายามจะไม่ให้ทิ้งห่างมากเกินไป แต่พวกเขาไม่ได้กังวลมากนัก เพราะทีมนี้แข็งแกร่งพอที่จะต่อกรกับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิก็ยังได้   หวังเหมียนเหมียนมองไปรอบๆ และไม่เห็นมอนสเตอร์ตัวอื่นๆเลย นอกจากตัวที่เธอกำลังตามอยู่ บวกกับเธอไม่ต้องการปล่อยให้มันหนีไปได้ ดังนั้นเธอจึงเร่งให้อสูรของเธอวิ่งตามมันไปอย่างต่อเนื่อง   “มันไปไหนแล้วเนี่ย?” เธอไล่ตามมันมาจนถึงเนินทรายแห่งหนึ่ง เจ้าหมีอสูรเลือดศักดิ์สิทธิของเธอเหนื่อยจนลิ้นห้อยแล้ว ถึงมันจะเป็นอสูรระดับเลือดศักดิ์สิทธิก็จริง แต่ดูเหมือนมันจะถนัดการใช้กำลังต่อสู้มากกว่าการวิ่ง เธอเรียกวิญญาณอสูรมีดคู่ออกมา และรีบวิ่งไปต่อ   แต่ทันใดนั้นเอง มอนสเตอร์กลายพันธ์ก็หันมายิ้ม ซึ่งทำให้เธอรู้สึกกลัว   เมื่อเธอวิ่งผ่านเนินทรายไป เธอก็เห็นมอนสเตอร์แบบเดียวกับตัวที่เธอตามมา แต่มีสีเทา กำลังเดินออกมาจากหลังเนินหลายตัว จากที่เธอกวาดสายตามองดู มันน่าจะมีอย่างน้อยๆร้อยตัว   หวังเหมียนเหมียนรู้สึกช็อค เธอเพิ่งตระหนักว่าถูกมันล่อเข้ามาในรังของมัน แม้ว่าตัวอื่นๆจะเป็นระดับโบราณ แต่พวกมันก็มีจำนวนเยอะเกินไป เธอไม่มีทางรับมือพวกมันได้หมด หวังเหมียนเหมียนหันหลัง และวิ่งกลับไปหาอสูรหมีสีเงินของเธอ มอนสเตอร์จำนวนมากวิ่งไล่ตามเธอมาเหมือนกับคลื่นสึนามิ   โชคดีที่หานเซิ่นกับเเกมเบิลไม่ได้อยู่ห่างจากเธอมาก หานเซิ่นเห็นหวังเหมียนเหมียนถูกฝูงมอนสเตอร์ไล่ตามมา เขารีบเรียกธนูวิญญาณอสูรอสรพิษเขาดำออกมา และเล็งยิงไปยังทิศทางที่เธอวิ่งมา   หวังเหมียนเหมียนถูกพวกมอนสเตอร์ล้อม ถึงหมีสีเงินของเธอจะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถฝ่าวงล้อมมอนสเตอร์จำนวนมากออกไปได้ หวังเหมียนเหมียนพยายามกวัดแกว่งมีด แต่เธอก็ไม่สามารถจัดการกับมอนสเตอร์จำนวนมากที่ล้อมเธออยู่ได้ทั้งหมด   เมื่อเห็นกรงเล็บที่กำลังจะตะปบมาที่ไหล่ และฟันที่กำลังจะกัดมาที่คอของเธอ หวังเหมียนเหมียนเริ่มรู้สึกสิ้นหวัง ในตอนนั้นเองก็มีเสียงบางอย่างพุ่งผ่านอากาศมา มอนสเตอร์ที่ล้อมเธออยู่ เริ่มล้มลงไปบนพื้นทีละตัวๆ   สวบ!สวบ!สวบ! ลูกธนูพุ่งมาจากระยะไกล และฆ่ามอนสเตอร์ตายไปทีละตัวๆ ไม่นานมอนสเตอร์ทั้ง 8 ตัวที่ล้อมเธออยู่ก็ถูกฆ่าจนหมด มอนสเตอร์ที่ทำท่าจะเข้ามาจู่โจมเธอจะถูกยิงทันที ไม่มีลูกไหนพลาดเป้า ลูกธนูพุ่งผ่านหน้าของหวังเหมียนเหมียนไป โดยไม่ทำให้เธอได้รับบาดเจ็บแม้แต่ปลายเล็บ   “พี่หาน!” หวังเหมียนเหมียนเห็นหานเซิ่นกำลังควบอสูรวิ่งมาหาเธอ ขณะยิงธนูไปด้วย มอนสเตอร์จำนวนมากถูกเขาฆ่าตาย   หวังเหมียนเหมียนช็อคกับสิ่งที่เห็น ไม่นานก็เริ่มเปลี่ยนเป็นความระทึกใจ หานเซิ่นอยู่ห่างจากเธอเกือบ 1 ไมล์ แต่เขายังยิงได้อย่างแม่นยำ เธอไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อนในชีวิต   ในบรรดาทีมที่มาด้วยกันนอกจากหานเซิ่นแล้ว ซูเสี่ยวเฉียวถือว่าฝีมือยิงธนูดีที่สุด แต่เขาก็ไม่มีทางยิงจากระยะไกลขนาดนี้ได้ ถึงเขาจะมีธนูที่สามารถยิงระยะนี้ได้ก็ตาม เขาก็จะไม่มีทางยิงได้แม่นยำ   หวังเหมียนเหมียนรู้สึกสนุกขึ้นมา เธอรีบเร่งให้หมีขนสีเงินของเธอวิ่งตรงไปที่หานเซิ่น ขณะเดียวกันเธอก็กวัดแกว่งมีด เพื่อจัดการมอนสเตอร์ที่วิ่งเข้ามา   เธอไม่กังวลอีกต่อไป เพราะต่อให้เธอจัดการพวกมันไม่ทัน ลูกธนูของหานเซิ่นก็จะพุ่งเข้ามาจัดการมอนสเตอร์ให้   ระยะห่างระหว่างพวกเขา 2 คนเริ่มใกล้ขึ้นมากเรื่อยๆ ไม่นานพวกเขาก็วิ่งมาสมทบกับหวังเหมียนเหมียนได้ แต่เมื่อพวกเขามองไปรอบๆแล้ว พวกเขาก็ต้องช็อค เพราะมีมอนสเตอร์ตัวสีเทานับพันล้อมพวกเขาอยู่   “บ้าเอ้ย มอนสเตอร์พวกนี้ฉลาดมาก พวกมันล่อให้พวกเราเข้ามาติดกับดักของพวกมัน” ซูเสี่ยวเฉียวร้องออกมาขณะดึงสายธนู   “ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง” หวังเหมียนเหมียนตำหนิตัวเอง   “ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาพูดว่าใครผิดใครถูก พวกเราต้องหาทางฝ่าวงล้อมของพวกมันออกไป” หานเซิ่นนำทีมฝ่าออกไปในทิศทางเดิมที่พวกเขาวิ่งมา   เขาวิ่งไปได้ไม่ไกลมาก เขาก็ต้องพบว่าดินด้านหน้าสั่นสะเทือน และมี หนอนขนาดยักษ์โผล่ออกมาจากพื้นทราย มันดูเหมือนหนอนไหม แต่มีขนาดเท่ากับขบวนรถไฟ มันอ้าปากขนาดใหญ่ของมัน และพยายามจะเขมือบพวกเขา   “เวร! มันคือ ร็อคเวิร์ม มันต้องมีมากกว่า 1 แน่ พวกมันชอบอยู่กันเป็นกลุ่ม” หานเซิ่นบังคับอสูรของเขาเปลี่ยนทิศทางทันที เขาเริ่มกังวล เขาอ่านได้ข้อมูลของร็อคเวิร์มมา แม้ว่ามันจะเป็นมอนสเตอร์ระดับโบราณ แต่พวกมันก็มีขนาดใหญ่และแข็งแกร่งมาก บวกกับพวกมันเครื่องที่ได้ไว และยังซ่อนตัวอยู่ในทรายได้ มันเป็นหนึ่งในมอนสเตอร์ที่น่ากลัวที่สุดในทะเลทรายปีศาจ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 445 เเล้วครับ

เหตุผลที่เขาเลือกทะเลทรายปีศาจ เพราะมันไม่มีมอนสเตอร์บินได้ มันจึงเป็นที่ที่ปลอดภัยมากสำหรับหานเซิ่น และที่นั่นยังไม่ค่อยมีคนเข้าไป เพราะฉะนั้นที่นั่นน่าจะมีมอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์เหลืออยู่เยอะแน่นอน หรือไม่ก็อาจจะมีมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ   หานเซิ่นศึกษาสถานที่มาเป็นอย่างดี และไปขอกับซินเสวียน เพื่อที่จะได้ออกไปล่าคนเดียว แต่ซินเสวียนพูดว่า “งั้นก็เหมาะเลย หน่วยของเรากำลังต้องคุ้มกันใครบางคนในการล่า และฉันคิดว่าจะให้นายเป็นหัวหน้าทีมในภารกิจนี้ นายจะต้องคุ้มกันผู้หญิงคนหนึ่ง นายจะพาเธอไปที่ทะเลทรายปีศาจก็ได้ถ้าต้องการ นี่เป็นภารกิจแรกของนาย ฉันหวังว่านายจะทำมันได้ดี”   “แล้วรางวัลคืออะไร?” หานเซิ่นรีบถามเรื่องผลตอบแทนทันที เขาไม่อยากทำงานที่ไม่คุ้มกับเวลาที่เสียไป   “ถ้านายทำให้เธอพอใจได้ นายก็จะได้ใบอนุญาตระดับsของสถาบันเซนท์” ซินเสวียนมองที่หานเซิ่นและยิ้ม “น่าสนใจไหมล่ะ?”   “แน่นอนผมสนใจ” หานเซิ่นรีบตอบ แค่เป็นพี่เลี้ยงให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งแล้วได้ใบอนุญาตระดับsเป็นของตอบแทน ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้เเค่ในความฝันเท่านั้น   “ดี งั้นก็ทำมันให้ดี เพราะนายจะไม่ได้อะไรเลย หากเธอไม่พอใจในตัวนาย” ซินเสวียนส่งเอกสารข้อมูลผู้ว่าจ้างให้หานเซิ่น   หลังจากอ่านคร่าวๆแล้ว หานเซิ่นก็รู้สึกว่าเหมือนไม่ได้อะไร เพราะข้อมูลส่วนตัวแบบนี้มักจะเขียนดีเกินความเป็นจริง ทั้งหมดที่เขารู้จริงๆก็แค่ชื่อ เพศและอายุ   “หวังเหมียนเหมียน เพศหญิง อายุ 16 ปีกับอีก 47 วัน หัวหน้าสถานีคุณบอกให้ผมพาเด็กผู้หญิงที่พึ่งเข้ามาในก็อตเเซงชัวรี่ไม่กี่วันไปที่ทะเลทรายปีศาจงั้นหรอ? ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่าเธอจะปลอดภัย” หานเซิ่นทำหน้าจริงจัง   “แน่นอน นายคนเดียวคงทำไม่ได้อยู่แล้ว และนี่ก็เป็นงานแรกของนายด้วย ดังนั้นฉันเลยขอให้แกมเบิลติดตามนายไปด้วย และนายยังสามารถเลือกใครก็ได้ในกลุ่มของฉันให้ติดตามนายไปด้วยก็ได้” ซินเสวียนยิ้ม “เกี่ยวกับหวังเหมียนเหมียน ฉันสามารถบอกนายได้อีกอย่างว่าเธอเป็นเพื่อนที่โรงเรียนของนาย”   “เพื่อนที่โรงเรียน? เธอเป็นนักเรียนของเหยี่ยวดำ? คุณต้องล้อผมเล่นแน่ เธอเพิ่งจะเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ ไม่มีทางที่เธอจะมีระดับความแข็งแกร่งผ่านเกณฑ์ของเหยี่ยวดำ” หานเซิ่นไม่เชื่อ   “บางคนก็ไม่จำเป็นต้องผ่านการทดสอบ พวกเรามีฐานะที่แตกต่างกัน เหมือนกับนายที่ต้องไปเป็นคนคุ้มกันให้เธอ” ซินเสวียนยิ้ม “จำไว้ว่าพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอไว้ แล้วมันจะเป็นประโยชน์ต่อตัวนายเอง”   “ผมไม่สนใจพวกเด็กผู้หญิง” หานเซิ่นยักไหล่   ซินเสวียทำตาแคบลง “ไปเลือกคนในทีมได้เลย นายจะเลือกสมาชิกคนไหนก็ได้ที่ไม่ใช่หัวหน้าทีม ทางที่ดีก็อย่าให้เกิน 10 คน เพราะรางวัลต้องแบ่งให้พวกเขาด้วย นายคงไม่อยากให้มีคนหารเยอะ”   หานเซิ่นขอให้ซูเสี่ยวเฉียวและคนอื่นๆที่มีอสูรสำหรับขี่ไปด้วย เขาไม่ต้องการเสียเวลาในการเดินมากนัก ส่วนแกมเบิลนั้น หานเซิ่นมั่นใจในตัวเขามาก เขาเป็นสมาชิกเก่าในหน่วยของซินเสวียน และเขาก็มีความสามารถที่น่าทึ่ง รวมถึงวิชามีดสั้นของเขาด้วย   เมื่อหานเซิ่นเห็นหวังเหมียนเหมียน ในที่สุดเขาก็เข้าใจความแตกต่างระหว่างชนชั้น เด็กผู้หญิงอายุ 16 ปี ที่เพิ่งจะเข้ามาในก็อตเเซงชั่วรี่ไม่นาน กับมีวิญญาณอสูรเปลี่ยนร่าง ชุดเกราะและอาวุธ ซึ่งระดับกลายพันธ์ทั้งหมด และยังมีวิญญาณอสูรสำหรับขี่ที่เป็นระดับเลือดศักดิ์สิทธิ ทำให้หานเซิ่น และคนอื่นๆมองตาค้าง   เขารู้จักพวกคนรวยดี อย่างเช่นหลินเป้ยเฟิง ถึงเขาจะรวย แต่เขาก็ไม่ได้มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากขนาดนี้ ซึ่งวิญญาณอสูรของเธอไม่สามารถหาซื้อได้ด้วยเงิน แต่เป็นโชคดีของพวกเขา ที่หวังเหมียนเหมียนไม่ใช่ประเภททำตัวเป็นองค์หญิงเอาแต่ใจ เธอดูเป็นผู้หญิงอารมณ์ดีและน่ารัก   ฝีมือการต่อสู้ของเธอค่อนข้างดีเลยทีเดียว แม้จะเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ได้ไม่นาน แต่ดูเหมือนเธอจะได้จีโนพ้อยมาบ้างแล้ว และเธอน่าจะได้เรียนไฮเปอร์จีโนระดับสูงมาตั้งแต่เด็กๆด้วย ถ้าเธอใช้วิญญาณอสูรของเธอ เธอสามารถเอาชนะซูเสี่ยวเฉียวได้เลย   ตลอดการเดินทาง หวังเหมียนเหมียนไม่เคยบ่นอะไรเลย “พี่หาน ฉันได้ยินพี่ซินบอกว่าพี่ก็เป็นนักเรียนของเหยี่ยวดำด้วย ฉันอยู่หน่วยวอเฟรม แล้วพี่อยู่หน่วยไหน?” หวังเหมียนเหมียนถามหานเซิ่นด้วยคำสุภาพและไพเราะมาก   ซึ่งเธอดูไม่เหมือนพวกลูกหนูที่มาจากตระกูลผู้มีอิทธิพล ในแบบที่หานเซิ่นจิตนาการไว้เลย   “เรียกผมว่าเซิ่นก็พอ ผมก็เพิ่งเข้าเรียนในปีนี้เหมือนกัน พวกเราต่างก็อยู่ปี 1 ทั้งคู่ ผมอยู่หน่วยธนู” หานเซิ่นมีความสุขที่ได้คุยกับผู้หญิงน่ารักแบบนี้ ซึ่งทำให้การเดินทางไม่น่าเบื่อเลย   “หน่วยธนูหรอ… ได้ยินว่าเป็นหน่วยที่ปรับปรุงขึ้นมาเป็นพิเศษในปีนี้ พี่ต้องเข้ามาโดยโควต้าพิเศษใช่ไหม?” หวังเหมียนเหมียนเริ่มชวนหานเซิ่นคุย   “โอ้ใช่ พี่หาน พี่มาจากสตีลอาเมอร์ ดังนั้นพี่น่าจะเคยได้ยินเรื่องของดอลลาร์มาบ้างใช่ไหม?” หวังเหมียนเหมียนถามอย่างมีความหวัง   “แน่นอน พวกเราทุกคนได้เห็นเขาตอนงานประลอง ทำไมคุณถามถึงเขา?” หานเซิ่นมองหวังเหมียนเหมียนด้วยความประหลาดใจ   “ฉันเป็นแฟนตัวยงของดอลลาร์เลยล่ะ แต่โชคร้ายที่เขายังไม่ยอมปรากฏตัวออกมาเลย ตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ ฉันอยากจะเจอเขาสักครั้ง” หวังเหมียนเหมียนพูดด้วยความผิดหวัง   หวังเหมียนเหมียนถาม “พี่หานเล่าเรื่องของดอลลาร์ให้ฉันฟังมั้งสิ”   “เอ่อ.. ผมไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับเขาเท่าไหร่ คุณน่าจะไปถามเขานะ เพราะเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับดอลลาร์” หานเซิ่นชี้ไปที่ซูเสี่ยวเฉียว   ซูเสี่ยวเฉียวยืดอกอย่างภูมิใจและพูด “คุณอยากรู้เรื่องอะไร? ผมเป็นเพื่อนของดอลลาร์ และผมก็เป็นตั้งชื่อให้เขาด้วย”   “ว้าว แสดงว่าคุณต้องรู้เกี่ยวกับดอลลาร์หลายอย่างเลยใช่ไหม? เขาหล่อมากใช่ไหม?” หวังเหมียนเหมียนมองไปที่ซูเสี่ยวเฉียว   “เขาหล่อแน่นอน เขาหล่อที่สุด เขาหน้าอกกว้าง ขายาว และรูปร่างดี…” ซูเสี่ยวเฉียวโม้เกินจริงจนหานเซิ่นยังรู้สึกทนฟังไม่ได้   พวกเขาใช้เวลา 4 วันในการเดินทางจนถึงทะเลทรายปีศาจ หวังเหมียนเหมียนมีทักษะที่ยอดเยี่ยม และในการล่าเธอก็พัฒนาได้อย่างรวดเร็ว   หานเซิ่นกับแกมเบิลเป็นเสมือนเงาของเธอ ตอนที่เธอสู้กับมอนสเตอร์จะมีแกมเบิลคอยตามประกบ ขณะหานเซิ่นก็ง้างธนูเตรียมพร้อมรอเหตุไม่คาดฝัน   ถ้ามีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นกับเธอ หน่วยของเขา โดยเฉพาะซินเสวียนต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ ทำให้หานเซิ่นไม่กล้าประมาท   บ่ายวันต่อมา หลังจากเข้ามาในทะเลทราย ซูเสี่ยวเฉียวซึ่งทำหน้าที่สอดแนมก็ตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ “มอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์!”   ทุกๆคนรีบควบสัตว์อสูรตรงไปหามอนสเตอร์ที่ดูเหมือนหมาจิ้งจอกขนสีแดง   “ให้ฉันจัดการเอง” มันเป็นครั้งแรกที่หวังเหมียนเหมียนได้เจอมอนสเตอร์กลายพันธ์ เธอลงจากหลังอสูรสำหรับขี่ของเธอ และวิ่งเข้าไปหามอนสเตอร์กลายพันธ์ พร้อมกับมีดคู่ระดับกลายพันธ์ของเธอ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 442 เเล้วครับ