“เหยียนหรัน พวกเราเป็นรูทเมทและก็เป็นเพื่อนกันมาตั้ง 3 ปีแล้ว ถึงเธอจะไม่บอกคนอื่น แต่อย่างน้อยเธอก็ควรบอกฉันนะ” ฉวี้ลี่ลี่ถามจี้เหยียนหรันขณะยิ้ม   “บอกเรื่องอะไร?” จี้เหยียนหรันทำหน้างงๆ   “แฟนของเธอไง? มันเป็นความลับแม้แต่กับฉันด้วยหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่ขมวดคิ้ว   “ใครบอกเธอว่าฉันมีแฟน?” จีเหยียนหรันหัวร้อนขึ้นมาทันที   “ทุกคนในโรงเรียนเขาก็รู้กันหมดแล้วว่าแฟนของเธอเอาชนะลิ่วเกอกับหลี่ซือในเกมหัตถ์พระเจ้าได้ถึง 20 คะแนน” ฉวี้ลี่ลี่ชอบเรื่องซุบซิบและข่าวลือ เธอกำลังนั่งพิงจีเหยียนหรันและพูด “บอกมาว่าแฟนเธอคือโอวหยาวเสี่ยวซานหรือว่าหลี่ยู่เฟิง?”   จีเหยียนหรันเริ่มสับสนหนักกว่าเดิม “ใครเป็นคนบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้? ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องด้วยเลย”   “เธอไม่รู้จริงๆหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่้มองตาจีเหยียนหรัน   “ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น?” จี้เหยียนหรันถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม   ฉวี้ลี่ลี่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องข่าวลือทั้งหมด ซึ่งมันเป็นเวอร์ชั่นดัดแปลงที่หวังหลงเป็นคนปล่อยออกมา โดยเขาตัดส่วนที่เขาแพ้ออกไป เหลือเพียงแค่ลิ่วเกอกับหลี่ซือแพ้   “เหยียนหรัน เขาไม่ใช่แฟนเธอหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่ถามอีกครั้ง เธอยังไม่ค่อยเชื่อจีเหยียนหรัน   “ฉันสาบานเลยว่าฉันยังไม่มีแฟน และไม่รู้ด้วยว่าคนคนนั้นเป็นใคร เขากล้ามากที่มาเล่นตลกกับฉันแบบนี้” จีเหยียนหรันโกรธไฟลุก   มันผ่านมาค่อนข้างนานแล้ว ตั้งแต่เหตุการณ์บนยานอวกาศ จีเหยียนหรันลืมเรื่องของหานเซิ่นไปแล้ว สำหรับเธอหานเซิ่นก็เป็นแค่คนที่พยายามจะมาโกง และอาจจะเข้าเหยี่ยวดำไม่ได้ ไม่งั้นเขาคงมาหาเธอนานแล้ว   ดังนั้นจีเหยียนหรันคิดว่าน่าจะเป็นพวกผู้เล่นระดับมืออาชีพมาเล่นไอดีรองมากกว่า   เมื่อมีคนมากขึ้นเรื่อยๆมาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องแฟนของเธอ เธอก็พยายามอธิบายว่าเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนคนนั้นเป็นใคร   จีเหยียนหรันต้องการจะไปต่อว่าคนคนนั้นด้วยตนเอง แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก   ชมรมหัตถ์พระเจ้าของเหยี่ยวดำปรกติจะไม่ค่อยขึ้นไปติดท็อป 10 ของกาแล็กซี่ แต่เพราะมีหลี่ยู่เฟิง ทำให้ชมรมหัตถ์พระเจ้าของเหยี่ยวดำขึ้นไปติด 1 ใน 10 ของกาแล็กซี่   ผู้เล่นระดับมืออาชีพอีกคนก็คือโอวหยางเสี่ยวซาน จีเหยียนหรันพยายามชวนเขาเข้าชมรมหัตถ์พระเจ้าหลายครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล   ในโรงเรียนเหยี่ยวดำ มีเพียงแค่ 2 คนนี้เท่านั้นที่พอจะทำแบบนั้นกับหลี่ซือได้ จีเหยียนหรันมั่นใจว่าหลี่ยู่เฟิงคงไม่มาทำอะไรแบบนี้แน่ แต่เธอไม่แน่ใจเกี่ยวกับโอวหยาวเสี่ยวซาน   “เขาเป็นใครกันแน่นะ?” จีเหยียนหรันยังคงครุ่นคิด   แม้ว่าหลายคนในโรงเรียนจะรู้แล้วว่าไอดีนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับจีเหยียนหรัน แต่พวกเขาก็เรียกไอดีนั้นว่าแฟนของจีเหยียนหรันจนติดไปปากแล้ว ซึ่งทำให้จีเหยียนหรันหัวเสียมาก   หลังจากที่เกิดเรื่องนี้ขึ้น ก็ได้มีไอดีสมัครใหม่โผล่ขึ้นมาจำนวนมากในเซิร์ฟเวอร์ของเหยี่ยวดำหรือแม้กระทั้งเซิร์ฟเวอร์กาแล็กซี่ พวกเขาตั้งชื่อไอดีของพวกเขาว่า ‘แฟนของฉัน-คือ -xx’ ‘สามี-ของฉัน-คือ -xx’ ‘แฟนของ-ผม-คือ -xx’ เป็นต้น   หานเซิ่นกับซื่อจื้อคังที่เป็นต้นเหตุเรื่องนี้ก็ยังไม่ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ซื่อจื้อคังกำลังนอนหลับอย่างสบายใจ ขณะที่หานเซิ่นกำลังอ่านเกี่ยวกับวัสดุของวอเฟรม   ลู่เหมิงกับจางหยางเปิดประตูเข้ามา และเดินมาหาหานเซิ่นทันที   “เซิ่น นายเอาชนะลิ่วเกอกับหลี่ซือได้งั้นหรอ? พวกเรารู้ว่านายเก่ง แต่ไม่ได้คิดว่านายจะสุดยอดขนาดนั้น” ลู่เหมินจ้องมาที่หานเซิ่น   “นายคู่ควรที่จะเป็นคู่แข่งของฉัน” จางหยางพูดขึ้นมา   “พวกนายกำลังพูดเรื่องอะไรกัน?” หานเซิ่นทำหน้างง   “เลิกทำเป็นงงสักที ถ้าฉันไปบอกจีเหยียนหรันว่าแฟนของเธออยู่ที่ห้อง 304 ละก็ เธอคงจะมาฆ่านายแน่ๆ” ลู่เหมินพูดพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย   “เกิดอะไรขึ้น?” ซื่อจื้อคังที่เพิ่งตื่นถามขึ้นมา   ลู่เหมินเล่าเรื่องที่กำลังลือกันอยู่ข้างนอกให้พวกหานเซิ่นฟัง “เซิ่น ตอนนี้ฉันกุมความลับของนายอยู่นะ จีเหยียนหรันอาจจะมาฆ่านายได้ตลอดเวลา”   ซื่อจื้อคังซึ่งเป็นตัวต้นเรื่อง เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าคู่ต่อสู้จะเป็นคนมีชื่อเสียงขนาดนั้น เขาคิดว่าหานเซิ่นชนะพวกอ่อนๆธรรมดา   “ฉันไม่สนหรอก” หานเซิ่นไม่กลัวจีเหยียนหรัน เขาเองก็อยากให้เธอมาเหมือนกัน   แต่ซื่อจื้อคังพูดด้วยหน้าตาน่ากลัว “เหมิน อย่าเที่ยวพูดไปเรื่องนี้ ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู แล้วนายจะได้รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”   หลังจากนั้นซื่อจื้อคังก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้จางหยางกับลู่เหมินฟัง จางหยางลูบไหล่ของหานเซิ่นและพูด “นายทำเพื่อพี่ชายหรอเนี่ย เซิ่น นายสบายใจได้ ฉันขอรับประกันว่าในห้องของพวกเราจะไม่มีคนทรยศ”   เนื่องจากลู่เหมินไม่สามารถแบล็คเมล์หานเซิ่นได้ เขาหันมาหาซื่อจื้อคังและพูด “จื้อคัง เซิ่นช่วยนายถึงขนาดไปมีเรื่องขัดแย้งกับคนอื่น นายจะไม่ทำอะไรสักอย่างเลยหรอ?”   “งั้นไปร้านอาหารกัน เดี๋ยวฉันเลี้ยงเองวันนี้” ซื่อจื้อคังพูด   หลังกลับมาจากร้านอาหาร หานเซิ่นก็หมกมุ่นอยู่กับการศึกษาเกี่ยวกับวอเฟรม   ตอนที่หานเซิ่นเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่ โดยปรกติเขาจะไปล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิกับกลุ่มของซินเสวียน และพวกเขาก็ล่าสำเร็จไป 3 ครั้งแล้ว แต่ในทั้ง 3 ครั้งนั้น หานเซิ่นไม่มีโอกาสได้โจมตีปิดชีวิตมอนสเตอร์เลยสักครั้ง ดังนั้นสิ่งที่เขาได้จึงมีเพียงแค่เนื้ออย่างเดียว   นิ้วโป้ง ซึ่งตอนนี้กลายเป็นหัวหน้ากลุ่มแทนเฉวียนเกอ เขาเองก็ชวนหานเซิ่นไปร่วมล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิถึง 2 ครั้ง และพวกเขาก็ล่าสำเร็จทั้ง 2 ครั้ง ซึ่งหานเซิ่นก็ได้ส่วนแบ่งเนื้อมาด้วย   จากเนื้อทั้งหมดที่เขาได้ส่วนแบ่งมา ทำให้ตอนนี้เขามีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิทั้งหมด 40 แล้ว   เนื่องจากหานเซิ่นไม่ค่อยพอใจกับการก้าวหน้าแบบช้าๆ บวกกับการที่หานเซิ่นตั้งใจเรียนมาก และผ่านการสอบกลางภาคได้อย่างสบาย ทำให้เขาพอจะมีเวลาว่าง   เขาจึงพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิด้วยตัวคนเดียว อย่างน้อยๆถ้าเป็นระดับกลายพันธ์ก็ยังดี เพราะอสูรแมวเหมียวเองก็กินเนื้อแบล็คสริงเกอร์หมดแล้ว   หลังจากหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆที่อยู่ใกล้สตีลอาเมอร์ เขาก็พบสถานที่ที่หนึ่ง ซึ่งเหมาะกับเขา สถานที่นั้นคือ ทะเลทรายปีศาจ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 439 เเล้วครับ

หลังจากที่ได้ดูเกมแล้ว พวกเขาก็พบว่า แฟนผมคือ-จีเหยียนหรันนั้นเหนือกว่าชัดเจน การเคลื่อนไหวของเขานั้นเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ   ถ้านั่งดูเฉยๆคงจะบอกได้ยากว่าเขาเร็วขนาดไหน แต่เมื่อมีลิ่วเกอมาเปรียบเทียบ ทำให้พวกเขารู้ว่าคู่ต่อสู้นั้นเร็วมาก   “บ้าชัดๆ! ทั้งที่คู่ต่อสู้คือลิ่วเกอ แต่แฟนของจีเหยียนหรันกับเหนือชั้นกว่ามาก” “ใช่ เขาเหนือกว่าลิ่วเกอมากจริงๆ ใครคือแฟนของจีเหยียนหรัน? นี่อาจจะเป็นไอดีรองของคนเก่งๆในโรงเรียนก็ได้” “เขาต้องเป็น 1 ใน 5 อันแรกแน่นอน ไม่งั้นคงทำแบบนี้กับลิ่วเกอไม่ได้”   ขณะที่พวกเขาแสดงความคิดเห็นกัน เกมก็จบลง และผลคะแนนที่ออกมาคือ 100 ต่อ 80   เมื่อคนอื่นๆเห็นคะแนนที่ออกมาก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ทว่าหวังหลงนั้นตกตะลึงเป็นอย่างมาก เพราะคะแนนที่ออกมาเป็นคะแนนแบบเดียวกับเขา   ลิ่วเกอเองก็ช็อคไปชั่วขณะ เขาไม่ได้คิดว่าคะแนนจะออกมาเป็นแบบนี้ เขารีบส่งคำชวนไปอีกครั้ง เพราะยังข้องใจอยู่   หานเซิ่นกดตกลง เกมเริ่มขึ้นอีกครั้ง และทุกคนเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับไอดีปริศนานี่ เมื่อเกมจบ ทุกคนก็ต้องตาค้าง เมื่อเห็นว่าคะแนนคือ 100 ต่อ 80 ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น   ลิ่วเกอไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เขาหันไปถามหวังหลง “หลง นายบอกว่าแพ้ 20 แต้ม 3 ตาติดแบบนี้เลยใช่ไหม?”   หวังหลงพยักหน้าอย่างขมขื่น เขาไม่คิดว่าคะแนนแบบนี้จะเกิดกับลิ่วเกอด้วย   “ฉันขอลอง” หลี่ซื่อดูท่าทางเคร่งเครียดมาก เขาส่งคำชวนไปหา แฟนผมคือ-จีเหยียนหรัน   “ลิ่ว เขาคือใคร? เขาดูแล้วไม่ธรรมดาเลย เขาเป็นมืออาชีพรึป่าว?” เพื่อนของลิ่วที่เข้ามาดูในห้องถาม   “ฉันไม่รู้” ลิ่วเกอยิ้มอย่างขมขื่น เขาไม่คิดว่าจะมีใครทำแบบนี้ได้   “นายไม่รู้แน่หรอ?” เพื่อนของเขาไม่อยากจะเชื่อ ไม่นานพวกเขาก็หันไปสนใจเกมของหลี่ซือ   หลี่ซือคือผู้ที่ได้อันดับ 7 ของโรงเรียนเมื่อปีก่อน เขาเป็นหนึ่งคนที่มีชื่อเสียงในเกมหัตถ์พระเจ้า แต่ตอนนี้เขากำลังตกเป็นฝ่ายตามหลังอย่างมาก แทบจะดูไม่ต่างจากตอนที่ลิ่วเกอเล่นเลย ถ้าคนอื่นๆไม่เห็นชื่อไอดีของเขาก็คงคิดว่าลิ่วเกอเป็นคนเล่น เขาตามหลังตลอดจนจบ ไม่มีโอกาสที่จะตีโต้ขึ้นมาได้เลย   “แฟนของจีเหยียนหรันสุดยอด!” “นี่มันเรื่องจริงหรอเนี่ย? มีใครในโรงเรียนที่สามารถทำให้หลี่ซื้อแพ้ได้ง่ายๆแบบนี้ด้วยหรอ?” “แฟนของจีเหยียนหรันคือโอวหยางเสียวซานหรือว่าหลี่ยู่เฟิง?”   ขณะที่ทุกคนกำลังซุบซิบกัน พวกเขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อเห็นคะแนน มีเพียงแค่หวังหลงที่รู้สึกโล่งอก ‘100 ต่อ 80 อีกแล้ว นี่ขนาดหลี่ซือยังได้คะแนนแบบนี้ แสดงว่าที่ฉันแพ้ก็ไม่แปลก’ หวังหลงคิด   เมื่อหลี่ซือเห็นคะแนน หน้าตาของเขาก็ต้องบิดเบี้ยว เขาส่งคำชวนไปให้หานเซิ่นอีกรอบ เขารู้ว่าตัวเองห่างชั้นกับอีกฝ่าย แต่เขาต้องการแน่ใจว่าคะแนนนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ   หานเซิ่นกดรับคำท้าอีกครั้ง ครั้งนี่ในห้องเล่นเกมเงียบสงบ ไม่มีใครพิมพ์อะไรทั้งสิ้น ทุกคนดูเกมอย่างสงบ พวกเขารู้ว่าอีกฝ่ายมีเจตนาที่จะทำคะแนนให้ได้ 100 ต่อ 80   ถ้ามีใครบางคนพยายามทำคะแนนให้ห่าง 20 แค่คิดก็สยองแล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าเขากำลังทำกับหลี่ซือ   จบเกม คะแนนก็ออกมาเป็น 100 ต่อ 80 อีกครั้ง ทุกคนตาค้าง หลี่ซือแพ้แบบราบคาบและยังถูกหยาม   ดูเหมือนคู่ต่อสู้จะยังไม่เอาจริงด้วยซ้ำ แต่กับชนะได้อย่างไม่ยากเย็น ทำให้พวกเขาไม่สามารถประเมินฝีมือที่แท้จริงของ แฟนผมคือ-จีเหยียนหรันได้   ตอนนี้ทุกคนคิดว่าต้องเป็นคนใดคนหนึ่งระหว่าง โอวหยางเสี่ยวซานกับลี้ยู่เฟิง ทั้งโรงเรียนมีเพียงแค่ 2 คนเท่านั้น ที่อาจจะทำแบบนี้ได้ แค่อาจจะ   หลี่ซือส่งข้อความไปหาแฟนผมคือ-จีเหยียนหรัน “นายเป็นใคร?”   หลังจากเงียบไปสักพัก หานเซิ่นก็ส่งข้อความตอบกลับมา แต่เขาไม่ได้ตอบคำถามของหลี่ซือ “มีใครต้องการเล่นอีกไหม?”   ทุกคนเงียบ แม้แต่หลี่ซือยังแพ้ ไม่มีใครกล้าเล่นกับเขาอีก ลิ่วเกอส่งข้อความไปด้วยความสงสัย “นายเป็นใคร?”   “แฟนของจีเหยียนหรัน” หานเซิ่นพิมพ์ตอบกลับแล้วก็ล็อคเอ้าท์ทันที   หลังจากที่หานเซิ่นออกเกม ซื่อจื้อคังก็ออฟไลน์เช่นกัน เขาหัวเราะ “ฮาฮา เซิ่น นายนี่มันสุดยอดไปเลย ไม่อยากจะเชื่อเลย ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกเรื่องที่นายเล่นไอดีนี้ ไม่งั้นจีเหยียนหรันคงมาฆ่านายแน่นอน ฮาฮา”   “พวกเขาอ่อนเกินไป ฉันแค่เหมือนได้อุ่นเครื่องเท่านั้น” หานเซิ่นพูดอย่างสบายๆ เพราะมันไม่ได้ยากเลย ถ้าเทียบกับระดับผู้วิวัฒนาการ-4 ซึ่งตอนนี้เขากำลังพยายามผ่านระดับผู้วิวัฒนาการ-5อยู่ นี่ก็เป็นแค่การอุ่นเครื่องสำหรับหานเซิ่นจริงๆ   “เซิ่น นายนี่เหมือนกับฉันเลย” ซื่อจื้อคังพูด   “หมายความว่าไง?” หานเซิ่นทำหน้างง   “หลอกไปเรื่อยๆจนกว่าจะทำมันสำเร็จจริงๆ” ซื่อจื้อคังพูดอย่างเคร่งขรึม และก็หัวเราะออกมา เขากำลังพูดถึงเรื่องที่หานเซิ่นพยายามบอกว่าเขาเป็นแฟนจีเหยียนหรัน   หานเซิ่นกับซื่อจื้อคังไม่รู้ว่าพวกเขาเอาชนะใครไปได้บ้าง ซึ่งทำให้พายุลูกใหญ่กำลังก่อตัวขึ้นในเหยี่ยวดำ   ไม่นานทุกคนในโรงเรียนก็รู้เรื่องของแฟนจีเหยียนหรัน ที่สามารถเอาชนะหลี่ซื้อและลิ่วเกอได้ 20 คะแนนทุกเกม   ทุกคนกำลังเดาว่าแฟนของจีเหยียนหรันคือใคร ราวกับพวกเขาคิดว่าเป็นแฟนจีเหยียนหรันจริงๆ   พวกเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนเล่นกันแน่ ตอนแรกพวกเขาคิดกันว่าเป็นพวกมืออาชีพ ไม่ก็ระดับท็อป 3 อันดับแรก แต่คนพวกนั้นก็ไม่น่าจะมาทำอะไรไร้สาระแบบนี้   หลังจากที่ข่าวนี้แพร่ออกไป จีเหยียนหรันก็เกือบจะเป็นบ้า เมื่อทุกคนที่เห็นเธอต่างก็เดินเข้ามาถามว่า แฟนของเธอคือใคร?     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 436 เเล้วครับ