“พี่สาว ผมชนะแล้วใช่รึป่าว?” หานเซิ่นเดินเข้าไปถามพร้อมกับยิ้ม การจะได้มีแฟนสาวที่น่ารักขนาดนี้ ก่อนที่เขาจะได้เข้าโรงเรียนที่เหยี่ยวดำเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจ   “นายใช้อุปกรณ์โกง ดังนั้นไม่นับ” จีเหยียนหรันพูดด้วยความโกรธ   “อุปกรณ์โกง?” หานเซิ่นช็อคเล็กน้อย   “เลิกเสแสร้งสักที นายแย่งฉันกดทุกจุดซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าไม่ใช่เพราะอุปกรณ์โกง แล้วนายจะทำมันได้ยังไง?” จีเหยียนหรันบุ้ยปากและพูด ดูเหมือนเธอตั้งใจจะพูดว่า ‘ฉันเห็นการกระทำที่น่าละอายของนายหมดทุกอย่างแล้ว’   “ผมไม่รู้ว่าอะไรคืออุปกรณ์โกงที่คุณพูดถึง” หานเซิ่นหงายฝ่ามือทั้ง 2 ข้าง   “อยากจะเสแสร้งต่อไปก็ตามใจ” จีเหยียนหรันมั่นใจว่าหานเซิ่นโกง   “ถ้าคุณไม่เชื่อ งั้นลองมาแข่งอีกสักเกมไหม” หานเซิ่นพูด   “นายมีอุปกรณ์โกงอยู่ ดังนั้นผลลัพธ์มันก็ออกมาเหมือนเดิม ไม่ว่าเราจะเล่นกันอีกสักกี่ครั้ง” จีเหยียนหรันทำท่าทางดูถูก   หานเซิ่นอึ้งไปชั่วครู่และพูด “คอมผมก็อยู่นี่ คุณลองมาเช็คดูก็ได้ แล้วคุณจะเห็นว่าอุปกรณ์ของผมไม่ได้โกงอะไร”   “ฉันไม่เข้าใจการทำงานของมันอยู่แล้ว และนายอาจจะซ่อนมันไว้ก็ได้” จีเหยียนหรันตัดสินไปแล้วว่าหานเซิ่นโกง แต่เธอก็มีเหตุผลที่ทำให้ต้องคิดแบบนั้น เพราะการเล่นของหานเซิ่นมันเหมือนโกงจริงๆ   ด้วยปฏิกิริยาตอบสนองและความสามารถในการคาดการณ์ของเขานั้นสูงมาก แม้แต่ถังเตียงลิ่วหรืออีตงมู่ก็ยังเทียบเขาไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงจีเหยียนหรัน   หานเซิ่นจนปัญญาที่จะอธิบาย เพราะยังไงจีเหยียนหรันก็ไม่เชื่อเขาอยู่ดี “แล้วผมต้องทำยังไง ถึงคุณจะเชื่อว่าผมไม่ได้โกง?” หานเซิ่นถามอย่างจนปัญญา   “ง่ายๆ เมื่อพวกเราไปถึงเหยี่ยวดำ พวกเราสามารถแข่งกันอีกครั้งโดยใช้เครื่องของเหยี่ยวดำ และถ้านายยังชนะอีก ฉันจะเชื่อว่านายไม่ได้โกง” จีเหยียนหรันพูดอย่างมั่นใจ เธอเชื่อว่าหานเซิ่นใช้อุปการณ์โกง ซึ่งมันจะไม่มีทางใช้ได้ผล ถ้าเขาใช้อุปกรณ์ตามมาตรฐานของเหยี่ยวดำ   “ก็ได้ ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” หานเซิ้นยิ้มและพูด “แต่คุณช่วยบอกชื่อให้ผมรู้ได้รึป่าว?”   “จีเหยียนหรัน นายสามารถไปถามใครก็ได้ที่เหยี่ยวดำ” จีเหยียนหรันเชื่อว่าหานเซิ่นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ เธอจึงบอกชื่อจริงไปอย่างไม่ลังเล   “เป็นชื่อที่ไพเราะดี” หานเซิ่นยิ้ม   ‘เอ่อ ถ้านายต้องการดวลกับฉันอีกครั้ง นายก็ต้องสอบเข้าเหยี่ยวดำให้ได้เสียก่อน เพราะไม่มีใครสามารถเข้าไปในเยี่ยมดำได้ ถ้ายังไม่ได้รับอนุญาต’ จีเหยียนหรันคิดในใจ   หานเซิ่นไม่รบกวนเธออีก เขาเดินกลับไปที่นั่งของตัวเอง และเล่นเกมหัตถ์พระเจ้าต่อ   ที่เขาเล่นกับจีเหยียนหรันก็เพราะเขาคิดว่ามันสนุก จริงๆเขาไม่ได้หวังเป็นแฟนกับสาวสวย จึงทำให้เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก   ถึงแม้จีเหยียนหรันจะสวย แต่ซินเสวียนกับหยางม่านลี่ก็ไม่เลว เขาแค่คิดว่าจีเหยียนหรันเป็นผู้หญิงที่ดูสดใส และเป็นคนน่าสนใจ   จีเหยียนหรันไม่อยู่ในอารมณ์จะเล่นอีกต่อไป เธอจ้องไปที่หานเซิ่นอยู่สักพัก ก่อนจะไปที่เลานจ์ และนั่งพักผ่อน   ขณะที่หานเซิ่นยังคงเล่นเกมต่อไป และเริ่มรู้สึกเบื่อมันเล็กน้อย เขาไม่เห็นจีเหยียนหรันอีกเลย จนกระทั่งถึงจุดหมายปลายทาง เธอเดินมาหยิบสัมภาระ และมองมาที่เขาอีกครั้งก่อนจะออกไป   หานเซิ่นไม่ได้ใส่ใจอะไร เขาเข้าไปเช็คอินโรงแรมที่ซินเสวียนเป็นคนจองไว้ให้ และพักผ่อนรอวันสอบที่กำลังจะมาถึง   โรงเรียนทหารในยุคนี้แตกต่างจากยุคก่อนๆ ในยุคนี้ทุกคนสามารถไปสอบโรงเรียนทหารที่ไหนก็ได้ตามที่ต้องการ และถ้าคะแนนถึงเกณฑ์ก็จะได้รับเลือกให้เข้าเรียน   ด้วยความสามารถของหานเซิ่นในตอนนี้ เขาสามารถผ่านการสอบได้ด้วยตัวเขาเอง แต่ด้วยการที่ซินเสวียนได้ใช้เส้นสายแนะนำเขา ทำให้เขาได้รับสิทธิพิเศษ เกณฑ์คะแนนการคัดเลือกของเขาจะต่ำลง แต่เขาก็ต้องเพิ่มความสามารถด้านธนูเข้ามาแทน   นี่ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับหานเซิ่น เพราะเขาสามารถผ่านเกณฑ์คะแนนมาตรฐานได้อย่างสบาย และความสามารถด้านธนูของเขาก็สูงมาก   ในยุคนี้ไม่ค่อยมีคนสนใจฝึกธนู ถึงแม้ว่านักธนูจะมีค่ามากในก็อตแซงชัวรี่ แต่ในกาแล็กซี่พวกนักแม่นปืนหรือสไนเปอร์ที่ใช้อาวุธทันสมัยจะได้เปรียบกว่านักธนูมาก   เหตุผลที่ปีนี้เหยี่ยวดำให้สิทธิพิเศษกับพวกนักธนู เพราะธนูเป็นหน่วยที่เหยี่ยวดำนั้นด้อยที่สุด ถ้าเทียบกับโรงเรียนทหารระดับชั้นนำอื่นๆ ซึ่งเป็นอะไรที่ทำให้โรงเรียนเสียชื่อเสียงมาก จึงทำให้ปีนี้พวกเขาพยายามรับนักธนูเข้ามา เพื่อทำให้หน่วยธนูของเหยี่ยวดำกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้ง   หลังจากการสอบเสร็จสิ้น หานเซิ่้นสามารถเข้าเหยี่ยวดำได้อย่างราบลื่นด้วยโควต้าพิเศษ จากนั้นหานเซิ่นก็ต้องผ่านขั้นตอนหลายอย่าง ก่อนที่เขาจะมาเป็นนักเรียนของโรงเรียนทหารอย่างเต็มตัว   หลังจากรายงานผลลัพธ์ให้แม่ของเขาฟัง หานเซิ่นก็ไม่ได้ยินเสียงของหลัวซูหลานอยู่นาน ก่อนที่เขาจะยินเธอพูดออกมาทั้งน้ำตา “ลูกแม่สอบเข้าโรงเรียนที่มีชื่อเสียงได้” หลัวซูหลานหลั่งน้ำตาแห่งความยินดี   หลังจากที่หานเซิ่นได้่ฟังเสียงของแม่เขา น้ำตาของเขาก็ไหลออกมาเช่นกัน แม่ของเขาต้องผ่านอะไรมาหลายอย่าง ก่อนที่เขาโตมาขนาดนี้ และประสบความสำเร็จ   หลังจากเขาแจ้งข่าวให้แม่ของเขาฟังแล้ว หานเซิ่นก็ไปหาซินเสวียน “ยินดีด้วย เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องขั้นตอนต่างๆเพื่อให้นายได้เข้าหน่วยเอง ต่อไปนี้นายเป็นคนของฉันแล้ว”   “หัวหน้าสถานี แล้วตกลงหน่วยที่คุณพูดถึงมันมีหน้าที่อะไร?” หานเซิ่นถามด้วยความสงสัย   “พี่เลี้ยงเด็ก” ซินเสวียนพูดด้วยเสียงแปลกๆ   “พี่เลี้ยงเด็ก?” หานเซิ่นรู้สึกช็อค เขาไม่เข้าใจว่าหน่วยพิเศษทำไมจะต้องไปทำอะไรแบบนั้น   “งานของเราก็คือดูแลพวกเด็กที่พิเศษ เช่นหยวนกับชิงที่นายเองก็รู้จักดีอยู่แล้ว พวกเขาเองก็เป็นลูกค้าของเรา พวกเรามีหน้าที่ดูแลพวกเขาในก็อตแซงชัวรี่ และเราจะได้รับค่ารางวัลตอบแทน เช่น ใบอนุญาตระดับs ของสถาบันเซนท์ที่พวกเราไม่มีสิทธิซื้อมันได้ ซึ่งมันจะถูกจ่ายให้กับพวกเรา ถ้าพวกเราทำงานให้กับพวกเขา” ซินเสวียนอธิบาย “มีระเบียบพิธี และเอกสารบางอย่างที่นายต้องเซ็นต์ แต่เดี๋ยวค่อยไปคุยรายละเอียดกันที่ในก็อตเเซงชัวรี่”   “ครอบครัวของผม…” หานเซิ่นถามคำถามที่สำคัญที่สุด   “รายงานคำขอของฉันถูกอนุมัติแล้ว ภายใน 1 สัปดาห์ แม่และน้องสาวของนายจะอยู่ผ่านใต้การคุ้มครองของกองทัพ ไม่ว่านายจะไปฆ่าพ่อของเซินเทียนจื่อหรือแต่งงานกับเมียของเขา ครอบครัวของนายจะปลอดภัยแน่นอน นายสามารถสบายใจเรื่องนี้ได้เลย” ซินเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม   “แล้วถ้าเขาหน้ามืดขึ้นมาล่ะ?” หานเซิ่นถามอีกครั้ง   “เขาไม่กล้าหรอก” ซินเสวียนพูดอย่างสบายๆ ซึ่งฟังดูมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 408 เเล้วครับ

“ผมคิดว่ามันก็น่าจะคล้ายๆกัน” หานเซิ่นเริ่มเล่นโหมดฝึกหัด เพราะมันไม่สามารถกดข้ามได้ และมันก็สอนการเล่นในโหมดดวลกันด้วย   หานเซิ่นเคยเล่นแต่เวอร์ชั่นสำหรับเล่นคนเดียว ในโหมดฝึกหัดจะมีมือที่พยายามแย่งเขาจิ้มจุดแสงที่ปรากฏขึ้นมา ซึ่งทำให้เขาต้องใช้ความพยายามเหมือนกัน เพราะไม่เคยเล่นมาก่อน ตอนนี้หานเซิ่นดูเงอะงะเล่นไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไหร่   บางครั้งหานเซิ่นเห็นว่าจุดมันหายไป เมื่อเขาแค่เอานิ้วไปอยู่เหนือมัน ซึ่งมันต่างจากที่เขาเคยเล่น   นอกจากเขาต้องสนใจกับจุดแสงที่เข้ามาแล้ว เขายังต้องดูมือของคู่ต่อสู้ด้วย   เมื่อจีเหยียนหรันเห็นหานเซิ่นเล่นโหมดฝึกหัดอย่างตั้งใจ ทำให้เธอหมดคำพูด เขาดูเหมือนเป็นแค่มือใหม่ เธอไม่รู้ว่าเขาไปเอาความกล้ามาจากไหน ถึงได้จะมาดวลกับเธอที่เป็นประธานชมรมหัตถ์พระเจ้า   “มันท้าทายดีจริงๆ ผมขอฝึกอีกหน่อย ก่อนจะเล่นกับคุณจะได้ไหม?” หานเซิ่นถาม   “แน่นอนตามสบาย” จีเหยียนหรันเชื่อว่าเขาเป็นมือใหม่ ยังไงเขาก็ไม่ใช่คู่แข่งของเธอ แม้ว่าฝึกเท่าไรก็ตาม   เธอต้องการแสดงให้เห็นถึงความห่างชั้น เขาจะได้ไม่กล้ามากวนใจเธออีก   เนื่องจากจีเหยียนหรันให้เขาฝึกต่อได้ หานเซิ่นจึงกลับไปนั่งที่นั่งของเขา และเริ่มเล่นแบบออนไลน์ ไม่นานเขาก็พบว่าโหมดดวลนั้นน่าสนใจกว่าโหมดเล่นคนเดียวมาก   โหมดเล่นคนเดียวขอแค่ไวที่สุดก็พอ แต่ถ้าเล่นแข่งกัน 2 คน เขาต้องดูการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ด้วย ซึ่งมันยิ่งทำให้เกมสนุกขึ้นอีก   เมื่อหานเซิ่นเล่นไป 3-4 รอบ เขาก็เริ่มเชี่ยวชาญในโหมดดวลกัน ความจริงขอแค่มีความเร็วและแม่นยำ เขาพบว่าโหมดดวลกันนั้นง่ายกว่า   ในโหมดเล่นคนเดียวนั้นต้องการความเร็วสูงสุด แต่ถ้าโหมดดวลกันขอแค่เร็วมากกว่าคู่ต่อสู่ก็พอ ถ้าคู่ต่อสู้อ่อนเขาก็ไม่จำเป็นต้องเร็วมากก็ได้   ตอนฝึกซ่อม หานเซิ่นแค่ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับระบบ จึงไม่ได้สนใจผลลัพธ์ ทำให้เขาแพ้มา 5 เกมติด   ในรอบสุดท้ายหานเซิ่นใช้ฝีมือเต็มที่ ทำให้คู่ต่อสู้ของเขาไม่สามารถจิ้มได้เลยแม้แต่จุดเดียว เขาชนะอย่างสมบูรณ์แบบ   เมื่อรู้สึกว่าพร้อมแล้ว เขาก็เดินไปหาจีเหยียนหรันและพูด “พี่สาว ผมพร้อมแล้ว คุณจะแอดผมมาไหม?”   “ไอดีของนายคืออะไร?” จีเหยียนหรันไม่ได้สนใจอะไร ยังไงเธอก็ชนะ และจะได้ไล่หานเซิ่นไปไกลๆ   “ชนะ – แฟนสาว” หานเซิ่นบอกไอดีเธอไป   จีเหยียนหรันมองมาที่หานเซิ่นด้วยสายตาทิ่มแทง แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะยังไงเขาก็ไม่มีทางชนะ ไม่มีปัญหาว่าไอดีของเขาจะชื่ออะไรก็ตาม   หานเซิ่นเห็นว่ามีคำขอเป็นเพื่อนมา ไอดีของเธอชื่อ ‘ซูเวเนีย’   จีเหยียนหรันเช็คดูสถิติของหานเซิ่น และเห็นว่าเขาชนะแค่ 1 จาก 6 เกม   เธอรู้ว่าหานเซิ่นนั้นเป็นมือใหม่จริงๆ เธอจึงไม่ได้พูดอะไร เธอเริ่มตั้งห้อง ใส่พาสเวิร์ด และชวนเขาเข้ามา   เมื่อหานเซิ่นเข้ามา จีเหยียนหรันเลือกระดับความยากและเริ่มเล่นทันที   พอเวลานับถอยลงจบลง ภาพโฮโลแกรมก็ฉายออกมาจากคอมพกพาของเขา และมีมือน่ารักๆของจีเหยียนหรันปรากฏอยู่ด้วย   เมื่อจีเหยียนหรันเห็นจุดปรากฏขึ้นมา เธอก็เคลื่อนนิ้วมือเพื่อสัมผัสไปมัน แต่ก่อนที่เธอจะได้สัมผัสมัน เธอก็เห็นนิ้วของคู่ต่อสู้สัมผัสมันก่อนแล้วจุดก็หายไป   จีเหยียนหรันไม่ได้ใส่ใจอะไร เธอคิดว่าหานเซิ่นแค่ฟลุค และจุดก็อยู่ใกล้มือของเขามากกว่า   เมื่อจุดที่ 2 ปรากฏ เธอเอานิ้วตรงไปที่มันด้วยความเร็วสูงสุด แต่เมื่อนิ้วเรียวๆของเธอเกือบจะสัมผัสมัน เเต่นิ้วจากภาพโฮโลแกรมก็สัมผัสมันก่อนเธออีกครั้ง   ติ๊ง! จุดหายไป หานเซิ่นได้อีก 1 คะแนน และคะแนนของจีเหยียนหรันก็ยังคงเป็น 0 คะแนนอยู่   จีเหยียนหรันเริ่มชะงักไป แต่เธอก็ยังคงคิดว่าแค่ฟลุค มือใหม่อย่างเขาไม่มีทางดีกว่าเธอได้   แต่เมื่อจุดที่ 3 ปรากฏ จีเหยียนหรันก็พลาดจุดที่เธอต้องการกดอีกครั้ง   จีเหยียนหรันเริ่มโกรธ ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าหานเซิ่นตั้งใจเล็งเป้าหมายที่เธอต้องการกดให้โดน   “กวนประสาทนักนะ ฉันจะแสดงให้นายรู้ว่าไม่ควรมายั่วโมโหผู้หญิงจากเหยี่ยวดำ” จีเหยียนหรันเพ่งความสนใจไปที่เกมอย่างเต็มที่ ครั้งนี้เธอจะสอนบทเรียนให้กับหานเซิ่น   จีเหยียนหรันยังคงคิดว่าที่เธอพลาดไป 3 จุด เพราะเธอไม่ระวังให้ดี แต่ทว่าเรื่องแบบเดียวกันก็เกิดกับจุดที่ 4 อีกครั้ง เธอยังกดไม่โดนแม้แต่จุดเดียว   จีเหยียนหรันเริ่มหัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ นิ้วที่เรียวของเธอเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ว่าเธอจะเล็งไปที่จุดไหนก็ตาม คู่ต่อสู้ก็จะแย่งจุดที่เธอต้องการกดไปจนหมด ก่อนที่เธอจะได้สัมผัสมัน   ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! เสียงจุดถูกกดดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง จีเหยียนหรันตกตะลึง เธอไม่สามารถกดได้แม้แต่จุดเดียว   “เป็นไปไม่ได้… นี่มันเป็นไปไม่ได้…” ตอนจบเกม จีเหยียนหรันก็ตาค้างเมื่อเห็นคะแนนคือ 0 ต่อ 59   เธอพยายาม 59 ครั้งและก็ถูกแย่งไปทั้ง 59 ครั้ง หานเซิ่นไม่ได้กดไปที่จุดอื่นเลย เขาจงใจแย่งจุดที่เธอตั้งใจจะกด   จีเหยียนหรันไม่อยากจะเชื่อว่าประธานชมรมอย่างเธอจะแพ้ 0 คะแนนแบบนี้   ‘เป็นไปได้ยังไงกัน ที่มีคนทำแบบนี้ได้? แม้แต่จิง คนที่เก่งที่สุดในเหยี่ยวดำยังไม่สามารถทำแบบนี้ได้ ไม่ต้องเอ่ยถึงเด็กที่ยังสอบเข้าเหยี่ยวดำไม่ได้ด้วยซ้ำ’ จีเหยียนหรันกำลังคิด   เธอเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้อีกอย่าง เครื่องที่หานเซิ่นใช้นั้นอาจจะแฮค หานเซิ่นจะต้องใช้อุปกรณ์โกงแน่นอน   จีเหยียนหรันมั่นใจมากเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะยังไงมันก็น่าเชื่อกว่าการที่เธอแพ้ 59 ต่อ 0 มนุษย์อะไรจะแม่นยำและไวได้ขนาดนั้น     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 405 เเล้วครับ