หานเซิ่นไม่สนใจคำเตือนของเธอ เขายังคงเล็งดูมเดย์ไปยังลิงที่กำลังตรงเข้ามา   พวกเขาคิดว่าหานเซิ่นนั้นบ้าไปแล้ว เขาจะฆ่าลิงได้สักกี่ตัว? ถ้าเขาถูกพวกมันล้อมได้ เขาก็แทบจะไม่มีรอดชีวิต   ขณะที่พวกเขากำลังวิตกกังวล พวกเขาได้ยินเสียงของสายธนูยิงอีกครั้ง และก็ยิงต่อเนื่องไม่หยุด   เงาดำๆที่กำลังพุ่งผ่านอากาศมา ถูกลูกธนูตรงเข้าไปปักที่หัวทันที ในเวลาต่อมา ลูกธนูก็กลับมาที่มือของหานเซิ่น และถูกยิงออกไปที่หัวของลิงอีกตัว   เป็นการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล ธนูและลูกธนูเกือบจะผสานรวมเป็นหนึ่ง ดูสวยงามอย่างน่าประหลาดทำให้ลิงที่เข้ามาตายทีละตัวทีละตัวๆ   ซูเซียงเฉียนและคนอื่นๆยืนอึ้ง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าหัวของลิงหางดำจะถูกเจาะได้ง่ายแบบนี้   ลิงกว่าครึ่งที่ตรงเข้ามาถูกหานเซิ่นยิงตายหมด ส่วนพวกที่เหลือต่างพากันวิ่งหนีกลับไปที่ภูเขาจนหมด   พวกเขาตัวแข็งทื่อขณะมองไปที่หานเซิ่นราวกับพวกเขากำลังเห็นผี   ทันใดนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องด้วยความโกรธของลิงดังมาจากทางภูเขา และไม่นานพวกเขาก็เห็นลิงหางดำที่มีขนาดใหญ่กว่าปรกติถึง 2 เท่า เมื่อมันมาถึงตีนเขา มันก็หมุนตัวเหมือนกับลมหมุนทันที   “ลิงหางดำระดับกลายพันธ์!” ลิเสี่ยวเกอช็อค และกรีดร้องออกมา   หลังจากเสียงกรีดร้องของเธอ ก็มีลูกธนูพุ่งผ่านอากาศไป พร้อมกับส่งเสียงเสียดสีกับอากาศที่ดังจนได้ยินได้   สวบ! ลิงหางดำระดับกลายพันธ์ถูกยิงเข้าที่หัวทันที ตัวของมันกระเด็นไปติดกับต้นไม้ ขณะที่มีลูกธนูตรึงหัวมันไว้กับต้นไม้   ลิเสี่ยวเกอ และคนอื่นๆที่เหลือมองลิงหางดำระดับกลายพันธ์ที่ถูกลูกธนูตรึงไว้ที่ต้นไม้ด้วยความช็อค เมื่อพวกเขาหันกลับไปมองหานเซิ่น ตอนนั้นหานเซิ่นก็เก็บธนูไว้ที่หลังเรียบร้อยแล้ว เขาดูไม่ตื่นเต้นอะไร เหมือนกับเขาเพิ่งจะทำเรื่องจิ๊บจ๊อยไป   วันที่ 1 ของการประลองรอบจัดลำดับผู้ถูกเลือกเริ่มต้นขึ้นแล้ว เกือบทุกคนต้องการจะดูการสู้ต่อระหว่างดอลลาร์กับหลินเฟิง แต่จนกระทั้งการแข่งขันเริ่มดอลลาร์ก็ยังไม่ปรากฏตัวสักที   เพราะว่าการแข่งขันรอบนี้เป็นแบบเก็บคะแนน ผู้เข้าแข่งขันทุกคนจะได้สู้กันหมด และคนที่ได้คะแนนสูงที่สุดจะได้ที่ 1   ในตอนเริ่มแรก มันยังไม่ถึงการประลองของดอลลาร์ ผู้ชมก็ยังคงมีความหวังว่าเขาอาจจะปรากฏตัวทีหลัง แต่รอแล้วรอเล่าดอลลาร์ก็ไม่มาสักที จนถึงรอบของเขา เขาก็ถูกปรับแพ้ไป   มีเสียงโวยวายในหมู่ผู้ชม พวกเขาผิดหวังมาก เนื่องจากรอดูรอบของดอลลาร์มานาน ทุกคนเริ่มซุบซิบกัน และข่าวลือต่างๆก็เริ่มต้นขึ้น บางคนบอกว่าดอลลาร์คงจะบาดเจ็บตอนล่ามอนสเตอร์เลยมาแข่งไม่ได้ บางคนบอกว่าเขาต้องไปทำหน้าที่ทหาร และถูกส่งไปอยู่แนวหน้าของสนามรบ ทำให้เขาไม่สามารถมาประลองได้ แน่นอนว่าต้องมีคนบอกว่าดอลลาร์กลัวหลินเฟิงเลยไม่กล้ามาประลอง แต่เนื่องจากเป็นแค่ข่าวลือจึงไม่ค่อยมีคนสนใจเท่าไหร่นัก เนื่องจากความแข็งแกร่งของดอลลาร์นั้นเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของผู้ชมแล้ว ทุกคนจดจำการต่อสู้ของเขากับอีตงมู่ได้   เนื่องจากทุกคนผิดหวังกับการที่ดอลลาร์ไม่ปรากฏตัว ทุกคนจึงเปิดรายการศูนย์กลางการแข่งขันดู และหวังว่าเฟิงหมิงเฉวียนจะให้เหตุผลที่แน่ชัดได้ว่าทำไมดอลลาร์ถึงไม่มา   แน่นอนว่าเฟิงหมิงเฉวียนนั้นไม่มีทางจะรู้ว่าทำไมเขาถึงไม่มาปรากฏตัว เขาได้แต่บอกว่าดอลลาร์นั้นเป็นราชาเรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าเขาจะมาประลองหรือไม่ก็ตาม   เนื่องจากไม่ได้คำตอบจากเฟิงหมิงเฉวียน ทำให้ทุกคนต่างก็สงสัยกันมาก แต่ไม่มีใครรู้เหตุผลจริงๆว่าทำไมดอลลาร์ถึงไม่มาปรากฏตัว   จนกระทั้งจบการแข่งขัน ดอลลาร์ก็ยังไม่มาปรากฏตัว เขาถูกปรับแพ้ทุกแมทการแข่งขัน และได้เป็นผู้ถูกเลือกอันดับ 10   แต่ไม่มีใครสงสัยในความแข็งแกร่งของดอลลาร์ แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ถูกเลือกอันดับ 10 ก็ตาม   และแชมเปียนส์ก็เป็นคนที่ทุกคนคาดหวัง หลินเฟิง เขาปล่อยให้คู่ต่อสู้ได้โชว์ฝีมือเต็มที่ก่อนจะเอาชนะพวกเขาอย่างฉิวเฉียดเหมือนกับรอบที่ผ่านๆมา   แต่เรื่องที่ทุกคนให้ความสนใจที่สุดกับไม่ใช่เรื่องที่ใครได้อันดับที่เท่าไหร่ คนส่วนมากถกเถียงกันว่าทำไมดอลลาร์ถึงไม่มาปรากฏตัว มีนักข่าวเข้าไปสัมภาษณ์หลินเฟิง “ดอลลาร์ไม่มาแข่งเพราะว่ากว่าคุณใช่รึป่าว?”   หลินเฟิงตอบอย่างสบายๆ “ผมไม่คิดว่าเขาจะกลัวคู่ต่อสู้คนไหน” จากนั้นหลินเฟิงก็เดินหนีออกไป และไม่ให้ใครสัมภาษณ์อีกเลย   เนื่องจากไม่สามารถสัมภาษณ์หลินเฟิงได้ พวกนักข่าวจึงหันไปสัมภาษณ์เพื่อนของหลินเฟิง ถังเตียงลิ่วแทน   นี่ทำให้ถังเจียงลิ่วรู้สึกอารมณ์เสียมาก ครั้งนี้เข้าได้เป็นถึงผู้ถูกเลือกอันดับ 2 ซึ่งเป็นลำดับที่ดีที่สุดตั้งแต่เขาเคยแข่งมา แต่กับไม่มีใครสนใจเขาเลย แทนที่จะมาแสดงความดีใจกับเขา ผู้คนกับไปสนใจแต่ดอลลาร์ “ถังเตียงลิ่ว ถ้าดอลลาร์มาร่วมแข่งด้วย คุณคิดว่าใครจะเป็นแชมเปี้ยนส์ระหว่างดอลลาร์กับหลินเฟิง?” “ถังเตียงลิ่ว คุณคิดว่าทำไมดอลลาร์ถึงไม่มาปรากฏตัว?” “ดอลลาร์กับหลินเฟิงใครมีโอกาสชนะมากกว่ากัน?” “ดอลลาร์กับหลินเฟิงรู้จักกันรึป่าว?” คำถามทั้งหมดเกือบจะทำให้เขาเป็นบ้า เขาแทบไม่อยากจะออกจากบ้านเลยในช่วงนี้ เพราะไม่อยากโดนนักข่าวรุมถาม   ในเน็ตมีโพสต์จำนวนมากที่แสดงความคิดเห็นกันเกี่ยวกับดอลลาร์ มีทั้งด้านบวกและด้านลบ การถกเถียงกันดำเนินไปกว่า 1 เดือนหลังจากการประลองเสร็จสิ้นลง   หานเซิ่น และพวกหนุ่มสาวใช้เวลาเกือบเดือนกว่าจะเดินทางมาถึงเมืองกลอรี่   ตอนแรกพวกเขาประมานว่า 1 เดือนกว่าจะถึง แต่เนื่องจากมีหานเซิ่นไปด้วย ทำให้พวกเขาไม่ต้องใช้เส้นทางที่อ้อม เพื่อหลีกเลี่ยงมอนสเตอร์ ทำให้พวกเขาใช้เวลาไม่ถึงเดือน   ถ้ามอนสเตอร์ไม่ได้เข้ามาเป็นฝูงใหญ่มาก หานเซิ่นไม่เคยปล่อยให้พวกมันเข้ามาใกล้เกินกว่า 30 ฟุตเลย ทำให้หนุ่มสาวพวกนั้นรู้ถึงประโยชน์ของการมีนักธนูอยู่ในทีม   เพราะว่าได้เห็นฝีมือการยิงธนูที่ยอดเยี่ยมของหานเซิ่น ทำให้พวกเขาบางคนเริ่มเปลี่ยนไปใช้ธนูแทน   หลังจากที่ถึงเมืองกลอรี่ หานเซิ่นพบว่าเขาไม่สามารถเข้าไปรับรางวัลของผู้ถูกเลือกได้ เขาต้องไปรับมันที่สตีลอาเมอร์ ซึ่งเป็นเมืองที่เขาสมัครเข้าประลอง   Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 394 เเล้วครับ

พอไปดูจริงๆหานเซิ่นเห็นว่ามีกลุ่มคนกำลังล่ามอนสเตอร์ที่รูปร่างเหมือนสิงโตกันอยู่ เขารู้สึกว่าพระเจ้ายังไม่ทอดทิ้งเขา   เขาเรียกวิญญาณอสูรทั้งหมดกลับไป และเก็บมีดเข้าไปในแขนเสื้อ จากนั้นหานเซิ่นก็เดินไปหาคนพวกนั้นอย่างช้าๆ และพูดหลังจากที่พวกเขาฆ่ามอนสเตอร์ได้แล้ว “เพื่อน พวกนายพอจะบอกได้ไหมว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน?”   พวกเขากำลังตื่นเต้นที่ช่วยกันล่ามอนสเตอร์ได้สำเร็จ แต่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงของหานเซิ่น ทำให้พวกเขาหยิบอาวุธ และหันมาหาหานเซิ่นทันที แต่หลังจากที่เห็นหานเซิ่นที่เสื้อผ้าขาด และเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด พวกเขาก็โล่งใจ   “ทำไมนายมาอยู่ที่นี่คนเดียว?” ชายหนุ่มคนที่สวมชุดเกราะวิญญาณอสูรถาม ขณะมองหานเซิ่นด้วยความสงสัย   “ผมมาล่ามอนสเตอร์กับเพื่อนๆ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้าย พวกเราเจอมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิประเภทบิน ทำให้พวกเราต้องแยกย้ายกันหนี โชคดีที่ผมรอดมาได้” หานเซิ่นพูดความจริงไปครึ่งหนึ่ง   “มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ? มันอยู่ที่ไหน?” ชายหนุ่มช็อค   “ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ ผมโดดลงไปในแม่น้ำ เพื่อหนีมันมา กว่าจะมาถึงที่นี่ได้ก็แทบแย่ ถ้านายอยากจะไปล่ามันก็ลองเดินขึ้นไปทางต้นน้ำ ถ้าโชคดีก็อาจจะเจอมัน แต่ผมไม่แน่ใจว่ามันจะยังอยู่ตรงนั้นรึป่าว” หานเซิ่นหยุดชั่วครู่แล้วถาม “บอกก่อนได้ไหมว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน?”   “พวกเราก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าคุณต้องการไปที่เมืองก็ให้มุ่งหน้าไปทางตะวันตก มันจะใช้เวลาประมานหนึ่งเดือนก็จะถึงเมืองกลอรี่” หญิงสาวตาโตพูด   หานเซิ่นประหลาดใจ เมืองกลอรี่ คงเป็นเมืองเดียวกับที่เสวียหลงเหยียน และหลินเป้ยเฟิงเคยพูดถึง เนื่องจากเขามาใกล้อีกเมือง แสดงว่าแม่น้ำพัดเขามาไกลมาก โชคดีที่เขาไม่เจอกับอันตรายระหว่างทางที่มา   ชายหนุ่มคนที่พูดคนแรก พูดขึ้นมาทันที “ดูท่าทางนายไม่ค่อยดีเลยนะ พวกเราเองก็กำลังจะกลับพอดี นายสามารถจ่ายเงินให้พวกเราพากลับเมืองได้”   หานเซิ่นยิ้ม “พวกนายคิดว่าผมจะมีเงินติดตัวตอนนี้?”   “งั้นเซ็นต์สัญญากันก่อน แล้วค่อยกลับไปจ่ายทีหลังก็ได้” ชายหนุ่มตอบ   “นายต้องการเท่าไหร่?” หานเซิ่นครุ่นคิดแล้วถาม เขาไม่คุ้นเคยกับพื้นที่แถบนี้ อย่างน้อยถ้าตามพวกเขาไปก็ไม่หลงทาง อีกอย่างเขาก็เหลือเวลาไม่มีมาก   “1 แสนดอลลาร์” ชายหนุ่มมองธนูที่หานเซิ่นสะพายอยู่และพูด “เหมือนนายจะบาดเจ็บ พวกเราสามารถให้ยาและอาหาร รวมถึงเนื้อมอนสเตอร์โบราณกับนายได้”   คนที่เหลือช็อคกับราคาที่หนุ่มคนนี้บอกไป 1 แสนดอลลาร์ไม่ใช่เงินน้อยๆ   “ตกลง แต่ผมจะจ่ายให้ตอนกลับไปถึงเมืองแล้ว” หานเซิ่นพูด ตอนนี้หานเซิ่นต้องการกลับไปที่เมืองอย่างปลอดภัย แค่ 1 แสนเขายินดีจ่าย   น่าเสียดายที่ดูเหมือนว่าเขาไม่น่าจะกลับไปทันการประลองในรอบจัดอันดับผู้ถูกเลือก   แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เพราะต่อให้เขาไม่ไปประลอง เขาก็ยังได้อันดับ 10 และก็ยังได้รับวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิเป็นรางวัล แต่สิ่งที่เขาเสียดายจริงๆ คือเขาพลาดโอกาสที่จะได้ต่อสู้กับหลินเฟิง   แม้ว่าเขาจะพลาดโอกาสไป แต่การเดินทางครั้งนี้ เขาก็ได้วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิมาแล้ว และยังได้วิญญาณอสูรกลายพันธ์สำหรับขี่อีก เขาไม่รู้สึกว่าขาดทุนเลย เพราะต่อให้ได้อันดับหนึ่งในการประลองก็ไม่ได้รางวัลเพิ่ม และต่อให้เขาเลือกได้อีกครั้ง เขาก็คงเลือกที่มาจะล่ากับพวกเฉวียนเกออยู่ดี   “ตกลง” ชายหนุ่มตอบตกลงอย่างมีความสุข เขาหยิบแผ่นกระดาษกับปากกาออกมาเขียนสัญญาแบบง่ายๆ หลังจากหานเซิ่นที่เซ็นต์ เขาก็เอาอาหารและน้ำมาให้กับหานเซิ่น   หลังนั้นหญิงสาวตากลมโตก็ช่วยทำแผลให้หานเซิ่น เมื่อเธอเปิดเสื้อของหานเซิ่นออกมา และเห็นบาดแผลที่นกสีเงินทำไว้ เธอก็เกือบจะร้องออกมา   บาดแผลบนหลังของหานเซิ่นยาวกว่า 1 ฟุต แต่เลือดมันเกือบจะหยุดไหลแล้ว   โชคดีที่เขามีเกราะเลือดศักดิ์สิทธิ และก็อยู่ในสภาพนักฆ่ากระหายเลือด ไม่งั้นกระดูกสันหลังของเขาคงได้รับความเสียหายหนักแน่ และเขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้   อาการบาดเจ็บของหานเซิ่นดูน่ากลัวมาก แต่กระนั้นร่างกายของเขาแข็งแกร่ง และก็ฝึกกายหยกมา แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับยา บาดแผลของเขาก็จะค่อยๆดีขึ้นได้เอง   หญิงสาวล้างบาดแผลของหานเซิ่นด้วยแอลกอฮอล์ และก็ใช้ผ้าพันแผลพันไว้ คนอื่นๆบอกว่าหานเซิ่นนั้นโชคดีมากที่รอดชีวิตมาได้   เด็กหนุ่มในกลุ่มแล่เนื้อสิงโต และนำมันมาเสียบกิ่งไม้ เพื่อทำเป็นบาร์บีคิว จากนั้นเขาก็ก่อกองไฟย่างมัน พวกเขาแบ่งเนื้อให้หานเซิ่นด้วย   หานเซิ่นคว้าเนื้อมา และก็รีบกินมันเข้าไป เขาต้องการได้รับพลังงานบ้าง “สิงโตสีเหลืองโบราณถูกกิน ได้รับ 0 จีโนพ้อยโบราณ”   หานเซิ่นเริ่มคุ้นเคยกับพวกเขา หลังจากเดินทางด้วยกันได้ 2 วัน พวกเขาไม่ใช่คนไม่ดี พวกเขามาจากครอบครัวฐานะปานกลางไม่มีอะไรเป็นพิเศษ กลุ่มของพวกเขาเป็นกลุ่มเล็กๆ ที่เกิดจากการรวมคนรู้จักมาล่าด้วยกัน   พวกเขาไม่กล้าที่จะล่ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง เพราะพวกเขาไม่ได้มีกำลังมาก พวกเขาเลือกทางที่ไม่เสี่ยง และเลือกที่จะล่ามอนสเตอร์โบราณด้วยกัน   สถานการณ์ของพวกเขายังดีกว่าตอนที่หานเซิ่นเข้ามาในก็อตเเซงชัวรี่ใหม่ๆมาก เพราะพวกเขายังร่วมมือกันล่าได้ ขณะที่หานเซิ่นต้องล่าคนเดียว   ด้วยยาและอาหาร บวกกับการที่เขาฝึกกายหยก ทำให้อาการบาดเจ็บของเขาฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว   ในขณะที่พวกเขากำลังเดินทางอยู่ที่ตีนเขาแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง พวกเขารีบหันไปมองตามเสียง และเห็นสิ่งมีชีวิตสีดำๆกำลังตรงเข้ามาหาพวกเขา   “วิ่งเร็ว! นั่นมันลิงหางดำ!” ซูเซียงเฉียน คนที่เป็นผู้นำของกลุ่มตะโกน   ถึงแม้ขนาดของลิงตัวนี้จะพอๆกับแมว และเป็นแค่มอนสเตอร์ระดับโบราณ แต่พวกมันรวดเร็วมาก และกรงเล็บของมันก็มีพิษที่อันตราย เมื่อเห็นลิงตรงเข้ามาเป็นฝูง พวกเขาก็ช็อคทันที   พวกเขาสามารถรับมือกับพวกมัน 1 หรือ 2 ตัวได้ แต่พวกเขาไม่มั่นใจว่าจะสู้กับมันทั้งฝูงได้ มีโอกาสน้อยมากที่ทุกคนรอดชีวิตหมดถ้าตัดสินใจสู้ แต่พื้นที่ในหุบเขาก็ยากที่จะวิ่ง โดยไม่ให้พวกมันตามทัน   ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของลิง และเมื่อพวกเขาหันกลับไปดู พวกเขาก็เห็นลิงหางดำถูกลูกธนูปักที่หัวก่อนจะล่วงลงมา และพวกเขาก็เห็นหานเซิ่่นกำลังยืนง้างธนูอยู่   “หานเซิ่น รีบหนีเร็วเข้า! พวกมันมีเยอะเกินไป พวกเราสู้ไม่ไหวหรอก” ลี เสี่ยวเกอ สาวตาโตพูด     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 391 เเล้วครับ