หานเซิ่นไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเกมเป่ายิ่งฉุบ แต่เขาฝึกฝนและพัฒนาความสามารถจนทำให้เขาคาดการได้อย่างแม่นยำ ไม่ใช่เพื่อเล่นเกม แต่ว่าเพื่อที่เขาจะได้คาดเดาการเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ได้   สำหรับนักธนู มันเป็นความสามารถที่สำคัญอย่างไม่ต้องสงสัย   คนจำนวนมากสามารถยิงเป้านิ่งได้อย่างแม่นยำ อย่างเช่นคนส่วนใหญ่ในบูลอาย พวกเขาสามารถยิงเป้าในระยะ 150 ฟุตได้ แต่ถ้าเป็นมอนสเตอร์จะแตกต่างออกไป เพราะพวกมันไม่ได้อยู่นิ่งๆให้ยิงได้ง่ายๆ การคาดเดาการเคลื่อนไหวของพวกมันจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมาก   การคาดเดาการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งที่หานเซิ่นถนัด ไม่งั้นเขาคงไม่เลือกที่จะเอาดีด้วยยิงธนู   ตอนที่เขาเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่แรกๆ เขายังไม่มีธนูดีๆใช้ เขาจึงต้องฝึกฝนการลอบโจมตี ซึ่งต้องใช้การการคาดการณ์และปฏิกิริยาสูงเช่นเดียวกัน ความผิดพลาดเพียงแค่นิดเดียวอาจจะทำให้เขาไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว และอาจจะทำให้ถูกโจมตีสวนกลับได้   หลังจากผ่านเดือนแรกในก็อตแซงชัวรี่ หานเซิ่นไม่เคยพลาดการโจมตีปิดชีวิตมอนสเตอร์ในครั้งเดียว นั่นพิสูจน์ให้เห็นพรสวรรค์ของเขา   ตอนนี้ด้วยจีโนพ้อยจำนวนมากที่เขามี ปฏิกิริยาการตอบสนองของหานเซิ่นยิ่งดีขึ้นไปอีก มันยากที่จะมีใครเอาชนะเขาได้ในเกมแบบนี้   “ค้อน- กระดาษ- กรรไกร..” ทันทีที่เฟิงจินซีพูดว่า ‘กรรไกร’ หานเซิ่นและถังเตียงลิ่วยื่นมือออกไปพร้อมกันอีกครั้ง หานเซิ่นออกค้อน ขณะที่ถังเตียงลิ่วออกกรรไกร   ถังเตียงลิ่วไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะแพ้ มันทำให้เขาไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะคว้าจาน เขาตั้งใจจะคว้าแก้วไวท์ให้ไวที่สุด ทำให้เขาไม่สามารถเอาจานมาบังหน้าได้ทัน   “เตียงลิ่ว เสีย 1 คะแนน” เฟิงจินซีจดมันลงไปในกระดาษโน้ต   แน่นอนว่าถังเตียงลิ่วยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆแน่ หลังจากที่เขาเช็ดหน้าด้วยผ่าขนหนู เขาก็จ้องมองไปที่หานเซิ่นและพูด “ขออีกรอบหนึ่ง”   แน่นอนว่าหานเซิ่นรู้สึกยินดีอยู่แล้ว พวกเขาเริ่มเกมกันอีกครั้ง ที่ถังเตียงลิ่วอ้างว่าเขาเป็นราชาเป่ายิงฉุบคงจะไม่โม้ซ่ะทีเดียว เพราะว่าเขาสามารถเอาชนะได้ถึง 40% แต่ทุกรอบที่เขาชนะหานเซิ่นสามารถเอาจานมาป้องกันเขาได้ทุกครั้ง และทุกครั้งที่เขาแพ้ เขากลับถูกหานเซิ่นเทไวน์ใส่โดยที่ไม่สามารถป้องกันได้ทัน ตอนนี้ตัวของเขาเปียกโชกไปด้วยไวน์   ในตอนแรก ถังเตียงลิ่วยังเช็ดไวท์ออก แต่หลังๆมาเขาจดจ่ออยู่กับการเอาชนะให้ได้ เขาเริ่มปล่อยมันไว้โดยไม่เสียเวลาเช็ดออก   “พอก่อน! เดียวฉันขอคิดกฎใหม่ แบบนี้มันอาจจะมีการโกงกันได้” ถังเตียงลิ่วแพ้ 8 ครั้งติดต่อกันแล้วทำให้เขาไม่อยากจะเชื่อ   “ก็ได้ แล้วจะใช้กฎอะไร” หานเซิ่นพูด   “ง่ายๆ ก่อนจะออกค้อน กรรไกร กระดาษให้เอามือไว้ที่หน้าอกก่อนแบบนี้จะได้ไม่มีโอกาสโกงได้” ถังเตียงลิ่วอธิบายกฎ   หานเซิ่นไม่เคยเล่นเป่ายิ่งฉุบด้วยวิธีนี่มาก่อน ทำให้เขาแพ้ 4 รอบติดต่อกัน แต่ถังเตียงลิ่วก็ยังไม่สามารถเทไวน์ใส่เขาได้แม้แต่ครั้งเดียว   หลังจากที่ผ่านไป 4 รอบ หานเซิ่นก็เริ่มเชี่ยวชาญ ในรอบที่ 5 หานเซิ่นใช้การคาดเดาและปฏิกิริยาที่เหนือกว่าเอาชนะ และเทไวน์ใส่หน้าของ ถังเตียงลิ่วได้สำเร็จ   ซึ่งทำให้ถังเตียงลิ่วโกรธมาก เขายิ่งอยากจะเอาชนะให้ได้ ตอนนี้เขาตัวของเขาเปียกชุ่มไปทั้งตัว ราวกับว่าเขาพึ่งจะขึ้นมาจากถังเก็บไวน์ไม่มีผิด มันชุ่มไปจนถึงกางเกงของเขา ถังเตียงลิ่วคิดกับตัวเอง ‘นี่ไม่น่าเป็นไปได้ คนอย่างฉันเนี่ยนะแพ้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดสักอย่าง’   เมื่อเฟิงจินซีเห็นว่าถังเตียงลิ่วเปียกไปทั้งตัวแล้ว เขาก็พยายามเข้าไปห้ามถึง 2 ครั้ง แต่ถังเตียงลิ่วไม่สนใจ เขาต้องการจะเอาคืนให้ได้   ‘ฉันต้องการเอาคืน! ฉันต้องทำให้มันเปียกชุ่มไปด้วยไวน์เหมือนกับฉัน’ ‘ฉันจะต้องชนะรอบหน้าอย่างแน่นอน!’ ‘ขอแค่ครั้งเดียว ฉันต้องการชนะสักครั้ง’ ‘ให้ฉันชนะสักครั้ง แค่ครั้งเดียวแล้วฉันจะหยุด…’ ถังเตียงลิ่วเริ่มคาดหวังน้อยลงเรื่อยๆ เพราะตอนนี้เขายังไม่ชนะแม้แต่รอบเดียว   ในช่วง 2-3 รอบที่ผ่านมา ถังเตียงลิ่วไม่สามารถชนะแม้กระทั่งเป่ายิ่งฉุบสักครั้ง หานเซิ่นควบคุมสถานการณ์ไว้ทั้งหมด   ฉวี้หวังเกอเห็นว่ามันเย็นมากแล้ว เธอเลยพาหานเหยี่ยนกลับมาที่ห้อง เธอคิดว่าหานเซิ่นคงกำลังตกอยู่สถานการณ์ที่ลำบาก เพราะต้องเล่นเกมรินไวน์กับถังเตียงลิ่ว เมื่อเธอเข้ามาใกล้ห้องและไม่ได้ยินเสียงอะไร ทำให้เธอคิดว่าหานเซิ่นคงเมาจนหลับไปแล้ว   หลังจากผลักประตูเข้าไปในห้อง เธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น หานเซิ่นกับเฟิงจินซียังคงนั่งอยู่บนโต๊ะ พร้อมกับดื่มชาและกินอาหารอย่างสบายใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่ถังเตียงลิ่วนั่งอยู่บนโซฟาอย่างหมดสภาพ เนื้อตัวเปียกชุ่มไปด้วยไวน์   “เตียงลิ่วเกิดอะไรขึ้นกับนาย?” ฉวี้หวังเกอช็อคกับสิ่งที่เห็น เธอไม่เคยคิดว่าถังเตียงลิ่วจะแพ้อย่างหมดรูปขนาดนี้   ถังเตียงลิ่วพึ่งจะเข้าใจ เขาไม่ได้ตอบอะไรฉวี้หวังเกอ แต่หันไปพูดกับเฟิงจินซี “จินซี นายจงใจให้ฉันมาเจอกับเรื่องแบบนี้ใช่ไหม…”   หานเซิ่นมองที่ฉวี้หวังเกอที่ทำหน้างงๆและถาม “คุณฉวี้ แพคเกจอาหารเสริมระดับพรี่เมียมราคาเท่าไหร่?”   “ตอนนี้แพคเกจที่หานเหยียนใช้ราคา 1 แสนดอลลาร์ต่อเดือน คุณภาพของมันไม่ได้สูงมากนัก ถ้าอยากจะใช้อันที่เทียบเท่ากับคนอื่นๆในชั้นเรียน อย่างน้อยเธอต้องใช้แพคเกจที่ราคา 3 แสนดอลลาร์ต่อเดือน ไม่งั้นผลการเรียนและสมรรถภาพทางร่างกายของเธอจะพัฒนาช้ากว่าคนอื่นๆ” ฉวี้หวังเกออธิบาย   “ถ้าจะใช้ระดับพรีเมี่ยมเลย และขอครูสอนพิเศษระดับ s ผมจะต้องจ่ายปีละเท่าไหร่ ผมขอแบบรายปี” หานเซิ่นถามอีกครั้ง   “ถ้าแบบนั้นค่าใช้จ่ายคงจะอยู่ที่ปีละ 15 ล้าน” ฉวี้หวังเกอตอบ   “เยี่ยม จัดตามที่ผมพูดเมื่อกี้ให้กับเหยี่ยนได้เลย” หานเซิ่นพูดหลังจากที่เขาเห็นว่ามีเงินโอนเข้ามาในบัญชีของเขา 16.7 ล้านดอลลาร์     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 264 แล้วครับ

“การกินดื่มโดยไม่มีเกมอะไรเล่นมันแสนจะน่าเบื่อ ทำไมพวกเราไม่หาเกมอะไรเล่นกันสักหน่อย” หลังจากเริ่มกินได้ไม่นานถังเตียงลิ่วก็พูดถึงเกมขึ้นมาทันที   “นายจะเล่นเกมดื่มเหมือนคราวก่อนอีกแล้วหรอ? วันนี้พวกเรามีเด็กมาด้วยนะ” ฉวี้หวังเกอมองไปที่ถังเตียงลิ่ว   ถังเตียงลิ่วขยิบตาไปที่เฟิงจินซีและยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ไม่ต้องห่วงหวังเกอ พวกเราจะหาเกมที่เหมาะกับเด็กๆ”   เฟิงจินซีหันไปถามถังเตียงลิ่ว “เกมมือแดงเป็นยังไง?”   เมื่อเฟิงจินซีเอ่ยถึงเกมมือแดงทำให้หานเซิ่นเข้าใจทันที ตอนแรกหานเซิ่นคิดว่าเฟิงจินซีจะหาวิธีเล่นงานเขา แต่จริงๆแล้วเขาอยากจะใช้เขาสั่งสอนถังเตียงลิ่วมากกว่า   ถังเตียงลิ่วขมวดคิ้ว “มือแดงเป็นแค่เกมง่ายๆไม่น่าสนุกหรอก เรามาเล่น ‘เกมรินไวน์’ กันดีกว่า”   ‘เกมรินไวน์’ ที่ถังเตียงลิ่วแนะนำ คือเกมระหว่างผู้เล่น 2 คนที่นั่งตรงข้ามกันบนโต๊ะที่มีแก้วไวน์และจานวางอยู่ ผู้เล่น 2 คนต้องเป่ายิงฉุบกันก่อน แล้วผู้ชนะต้องคว้าแก้วไวน์เทลงบนหน้าของผู้แพ้ ส่วนผู้แพ้จะต้องคว้าจานขึ้นมาป้องกันหน้าของตัวเอง   “เกมนี้ฟังดูเป็นไง?” เฟิงจินซีรู้เพียงแค่หานเซิ่นถนัดเกมมือแดง แต่ไม่รู้ว่าเขาจะถนัดเกมนี้ด้วยรึป่าว   “งั้นพวกนาย 3 คนก็เล่นกันไปละกัน ฉันจะพาเหยี่ยนออกไปเดินเล่นสักหน่อย” ฉวี้หวังเกอกลัวว่าเกมนี้จะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับเด็กเลยต้องพาหานเหยี่ยนออกไปก่อน   เมื่อฉวี้หวังเกอออกไปแล้ว ถังเตียงลิ่วก็เหมือนได้ปลดปล่อย เขากล้าท้าทายหานเซิ่นมากขึ้น “พวกเราเป็นลูกผู้ชายอย่ากลัวเสียหน้า นายกล้ามาเล่นเกมนี้กับฉันรึป่าว?”   “แน่นอน แต่เกมมันจะไม่สนุก ถ้าพวกเราไม่วางเดิมพันกันสักหน่อย” หานเซิ่นยังคงเห็นทุกอย่างเป็นเงิน   เมื่อได้ยินคำตอบของหานเซิ่น เฟิงจินซีก็รู้สึกระทึกใจขึ้นมาทันที เขาคิดอยู่ในใจ ‘เหมือนว่าหานเซิ่นจะมั่นใจมาก เตียงลิ่ว ครั้งนี้นายอาจจะต้องเสียท่า ฉันควรจะอัดวิดีโอไว้ ถ้าเกิดถังเตียงลิ่วแพ้อย่างหมดรูปต่อไปเขาจะได้เลิกคุยโวโอ้อวดสักที’   ถังเตียงลิ่วชอบคำตอบของหานเซิ่น เขาคิดในใจ ‘โชคดีที่ไอ้เด็กนี่ยังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ไม่งั้นมันคงจะไม่กล้ามาเล่นกับฉันแน่ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวางเดิมพันเลย’   “แล้วจะวางเดิมพันสักเท่าไหร่ดี” ถังเตียงลิ่วพูดลองเชิงหานเซิ่น   “รอบละแสนดอลลาร์เป็นไง?” หานเซิ่นกำลังกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของหานเหยี่ยนอยู่พอดี   เขายังไม่มีแม้แต่เงินที่จะจ่ายเป็นค่าอาหารเสริมกับค่าครูสอนพิเศษสำหรับเดือนแรก ในตอนแรกเขาตั้งใจจะกลับไปขายเนื้อมอนสเตอร์กลายพันธ์ที่ก็อตแซงชัวรี่ แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาเหลืออยู่มีเพียงแค่เนื้อแบล็คสตริงเกอร์กลายพันธ์ เขาเพิ่งจะขายให้ซินเสวียนไป 30 ตัว ถ้าเขานำมันออกมาขายอีกคนจะคิดว่ามันหาง่าย และจะทำให้ราคาของมันต้องตกลง ดังนั้นหานเซิ่นไม่ต้องการที่จะขายมันอีกถ้าเกิดไม่จำเป็นจริงๆ   “ฉันชอบคนที่ตรงไปตรงมาแบบนาย ตกลง รอบละ 1 แสนดอลลาร์” ถังเตียงลิ่วรู้สึกพอใจมาก เขาคิดว่ามันยังไม่สะใจพอ ถ้าแค่ได้เทไวน์ใส่หน้าหานเซิ่น   ‘นายจะต้องรออีกหมื่นปีถึงจะได้เงินจากฉัน ฉันคือราชาของการเป่ายิงฉุบ ฉันสามารถชนะ 9 ใน 10 ครั้ง ฉันจะรอดูนายต้องร้องไห้’ ถังเตียงลิ่วตั้งใจจะให้หานเซิ่นจดใจเขาไปตลอดชีวิต   ไม่นานทั้ง 3 คนก็ตกลงกันเกี่ยวกับกฎ แค่ชนะการเป่ายิงฉุบจะยังไม่ถือว่าเป็นผู้ชนะในรอบนั้น ผู้ชนะจะต้องเทไวน์ให้โดนหน้าของผู้แพ้เสียก่อนถึงจะนับว่าชนะจริงๆ   “พวกนายสามารถเริ่มกันได้เลย ฉันไม่ค่อยถนัดเป่ายิงฉุบ ฉันขอเป็นแค่คนดูละกัน” เมื่อตกลงเกี่ยวกับกฎเสร็จ เฟิงจินซีก็ชิงถอนตัวก่อนทันที เพราะสำหรับเขาแล้วการดู 2 คนนี้เล่นมันสนุกกว่า ที่สำคัญเขาต้องการอัดวิดีโอของถังเตียงลิ่วเอาไว้ด้วย   “โอเค นายค่อยเข้ามาเปลี่ยนตอนพวกเราเหนื่อยก็แล้วกัน” ถังเตียงลิ่วคิดว่าที่เฟิงจินซีถอนตัว เพราะอยากให้เขาสั่งสอนหานเซิ่นให้ ถังเตียงลิ่ววางแก้วไวน์และจานไว้บนโต๊ะ แก้วไวน์เป็นแก้วขนาดธรรมดาทั่วไปสามารถใส่ไวน์ได้ประมาน 5 ออนซ์   “พวกเราจะเปลี่ยนเป็นน้ำธรรมดาแทนไหม?” หานเซิ่นถาม เขากลัวว่าถังเตียงลิ่วจะเปียกโชกไปด้วยไวน์ ถ้าเกิดเขาไปจุดบุหรี่สูบทีหลังอาจจะเกิดอันตรายได้   “น้ำมันดูน่าเบื่อ ไวน์นั่นแหละดีแล้ว” ถังเตียงลิ่วไม่ยอมพลาดโอกาสเล่นงานหานเซิ่นให้เจ็บแสบ   หานเซิ่นไม่พูดอะไรอีก ถังเตียงลิ่วพูดกับเฟิงจินซี “จินซี นายเป็นคนให้สัญญาณมันน่าจะยุติธรรมที่สุด ไม่งั้นเดียวจะมีใครหาว่าฉันโกงเอาที่หลังได้”   “ได้เลย” เฟิงจินซีตอบตกลง เขายืนอยู่ระหว่างพวกเขาทั้ง 2 คน เขากลืนน้ำลายก่อนแล้วเริ่มให้สัญญาณ “ค้อน.. กระดาษ.. กรรไกร!”   เมื่อเฟิงจินซีพูดว่า ‘กรรไกร’ หานเซิ่นและถังเตียงลิ่วยื่นมือออกมาพร้อมกัน หานเซิ่นออกกรรไกร ขณะที่ถังเตียงลิ่วออกค้อน ด้วยความตื่นเต้นเมื่อเขาเป็นผู้ชนะ ถังเตียงลิ่วคว้าแก้วไวน์และเทใส่หน้าของหานเซิ่นทันที แต่โชคไม่ดีที่หานเซิ่นยกจานขึ้นมาป้องกันไวน์ได้ทัน   ‘หรือหานเซิ่นจะไม่ถนัดเกมนี้จริงๆ?’ เฟิงจินซีเริ่มไม่มั่นใจ เขาไม่คิดว่าหานเซิ่นจะแพ้ แต่เมื่อเห็นแววตาและรอยยิ้มของหานเซิ่น เฟิงจินซีก็รู้สึกเปลี่ยนไปทันที ‘ไม่หรอก หานเซิ่นมันเจ้าเล่ห์ มันแค่พยายามจะให้ เตียงลิ่วตายใจก่อน’   เมื่อเขาเริ่มอ่านความคิดของหานเซิ่นออก เฟิงจินซีก็ยิ้มออกมาและคิด ‘เตียงลิ่ว วันนี้แหละนายจะได้เลิกอวดเก่งสักที และฉันจะถ่ายวิดีโอของนายเอาไว้ด้วย’   ถังเตียงลิ่วเองก็รวยมากเช่นเดียวกัน ถ้าเป็นคนอื่นมาเจอเดิมพันขนาดนี้ก็คงไม่ไหว แต่สำหรับถังเตียงลิ่วเงินแค่ไม่กี่ล้านไม่มีปัญหาสำหรับเขา   เกมนี้เป็นเกมที่วัดปฏิกิริยาและจังหวะ คนที่ปฏิกิริยาไวกว่าจะเป็นฝ่ายได้เปรียบ ที่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือการคาดเดาใจของอีกฝ่ายว่าเขาจะออกอะไร       Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 264 แล้วครับ