Archive for Uncategorized
“มีดนั่นราคาเท่าไหร่” หานเซิ่นถามด้วยความสงสัย “100 ล้าน” ช่างตอบอย่างใจเย็น “100 ล้าน? อะไรคือวัสดุที่ใช้ในการทำมีดนั่น?” หานเซิ่นถามต่อด้วยความสงสัย “โลหะz 75%” ช่างตอบ “ครั้งหน้าถ้าต้องการซื้ออะไรให้เข้ามาที่นี่โดยตรง” “โลหะz 75%? เขาต้องพูดเวอร์เกินแน่ๆ เทคโนโลยีในปัจจุบันไม่มีทางผลิตอาวุธที่มีโลหะzผสมอยู่ขนาดนั้นได้ แค่โลหะเกินz 10% ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ เพราะถ้ามีโลหะzเยอะเกินไปจะทำให้อาวุธนั่นแตกหักได้ง่าย” หานเซิ่นกระซิบกับตัวเอง หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน หานเซิ่นดูมีดที่ซื้อมาอย่างละเอียด เมื่อเขาดึงมันออกมาจากฝัก เขารู้สึกได้ทันทีเลยว่ามีลมเย็นๆโชยออกมา ใบมีดมีความยาว 8 นิ้วเป็นสีเขียว และส่วนคมของมีดมีความบางพอๆกับเปลือกของหัวหอม มีดมีความโค้งไม่ค่อยมากแค่ 20 องศา ส่วนด้ามจับทำมาจากวัสดุชั้นสูงที่ถูกออกแบบมาได้เหมาะมือมาก หานเซิ่นเอาดาบอัลฟ่าอัลลอยออกมา และฟันไปที่มีด เพื่อทดสอบความแข็งของมีด มันมีโลหะzถึง 5% มันควรจะแข็งกว่าดาบของเขามาก เคร๊ง! ดาบอัลฟ่าอัลลอยขาดเป็น 2 ท่อน “โอพระเจ้า!” หานเซิ่นจำได้ว่า คนขายบอกกับเขาว่ามีดเล่มนี้ทำมาจากใบมีดของเครื่องตัดอัลลอย เมื่อเขาเช็คมีดดู พบว่ามันไม่มีความเสียหายอะไรเลย “บ้าเอ้ย ดาบของผม…” หานเซิ่นพึ่งจะตระหนักว่าเขาทำลายดาบที่มีราคาเป็นล้านไป หานเซิ่นคิดว่ามีดน่าจะทำแค่ให้ดาบเป็นรอย แต่ไม่คิดเลยว่าดาบจะหักเป็น 2 ท่อน ขณะที่หานเซิ่นกำลังกรีดร้องอยู่ เขาได้ยินเสียงเรียกเข้าของคอมพกพา เขาหันไปดูเห็นเบอร์ของซานตันเฟิงบนจอ เขารับสาย “เซิ่น มาที่ไทไวไลท์ ฉันจะให้ของขวัญนาย” ซานตันเฟิงพูดอย่างตื่นเต้น “ของขวัญอะไร” หานเซิ่นถาม “นายจะรู้เองเมื่อมาถึง เจอกัน” ซานตันเฟิงตอบโดยปล่อยให้หานเซิ่นสงสัย หานเซิ่นเปลี่ยนชุด และเดินทางไปที่โรงเตี๊ยมไทไวไลท์ ซึ่งเป็นร้านอาหารที่ซานตันเฟิงมักจะพาเขามาบ่อยๆ อาหารที่นี่อร่อย เมื่อเขามาถึงห้องส่วนตัวที่จองเอาไว้ หานเซิ่นก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นหานฮ่าวอยู่ที่นี่ด้วย หานฮ่าวมองมาที่เขาด้วยสายตาแบบแปลกๆ หานฮ่าวบังคับตัวเองให้ยิ้ม และพูดสวัสดีหานเซิ่น หานเซิ่นยิ้ม และเดินไปหาซานตันเฟิง หานเซิ่นไม่ได้ติดใจอะไรกับเรื่องที่หานฮ่าวทำในก็อตเเซงชัวรี่ เพราะเขาเข้าใจหานฮ่าวดี ซานตันเฟิงไม่ใส่ใจกับท่าทีแปลกๆของทั้ง 2 คน และบอกให้หานเซิ่นนั่งโซฟา ซานตันเฟิงเรียกวิญญาณอสูรเสือขาวเขี้ยวดาบออกมาแล้วเปลี่ยนสภาพเป็นมีดในมือของเขา เขาถามอย่างภูมิใจ “เซิ่น นายคิดยังไงกับวิญญาณอสูรกลายพันธ์ของฉัน?” “สุดยอดมาก” หานเซิ่นยกนิ้วโป้งให้ซานตันเฟิง เขาเองก็อยากได้อาวุธวิญญาณอสูรกลายพันธ์มาตั้งนานแล้ว แต่เขายังไม่มีโอกาสได้ “เพื่อน ตอนนี้ฉันได้มีดอันใหม่แล้ว ดังนั้นฉันต้องการให้อาวุธอันเก่ากับนาย ถ้านายไม่รังเกียจ” ซานตันเฟิงหยิบดาบอัลฟ่าอัลลอยออกมา หานเซิ่นต้องประหลาด เมื่อเห็นดาบที่ซานตันเฟิงเอาออกมา มันเหมือนกับดาบที่เขาพึ่งจะทำให้พังไป “ดาบนี่…” หานเซิ่นสัมผัสดาบ ซานตันเฟิงช่างเป็นเพื่อนที่ดี เขาต้องการจะให้ดาบที่ราคาเป็นล้านกับเพื่อนของเขา ก่อนที่หานเซิ่นจะมีเวลาพูดอะไร ประตูห้องอาหารส่วนตัวก็เปิดขึ้น และมีผู้หญิงรูปร่างอ้วนที่สวมเครื่องประดับเพชรพลอยจำนวนมากเดินเข้ามา “ลูก แม่ขอให้ลูกไปงานเลี้ยงของคุณฮู่แล้วอะไรคือธุระสำคัญของลูกที่นี่? อะไรคือสิ่งที่ลูกหวังจากการมาเที่ยวเล่นกับเด็กพวกนี้? คุณฮู่ชวนเพื่อนๆของลูกเขามางานเลี้ยงด้วย แต่ละคนเป็นลูกของคนใหญ่คนโตในดาวรู้ก้าทั้งนั้น ลูกควรจะไปทำความรู้จักกับพวกเขา เพื่อความสำเร็จของตัวลูกเองในอนาคต…” หานยู่เหมยเดินเขามา และพาหานฮ่าวออกไป “แม่ผม…” ในตอนที่หานฮ่าวกำลังจะอธิบาย ก็ถูกพาออกจากห้องไปก่อน “หยุดดื้อเดี๋ยวนี้นะ หลินเป้ยเฟิง ลูกชายของประธานบริษัทเหมืองแร่ซันวูดก็อยู่ที่งานเลี้ยงด้วย แม่ได้ยินว่าตอนนี้เขาก็อยู่ในสตีลอาเมอร์ ถ้าลูกไปผูกมิตรกับเขามันจะเป็นประโยชน์กับตัวลูกเอง…” หานยู่เหมยพูด หานฮ่าวรู้สึกไม่ชอบใจจริงๆ วันนี้เขาตั้งใจมาเพื่อปรับความเข้าใจกับหานเซิ่นโดยเฉพาะ เขาเองก็อยากเข้าร่วมกลุ่มของซินเสวียนด้วย แต่คำพูดของแม่เขาทำให้ความตั้งใจของเขาสูญเปล่า หานฮ่าวคิดว่าหานเซิ่นต้องสนิทกับซินเสวียนมากแน่ ตามข่าวลือที่เขาได้ยินมา ไม่งั้นเธอคงไม่มาช่วยเขาต่อหน้าหลัวเทียนหลาง และให้เขาไปเข้าบูลอาย โชคไม่ดีที่งานเลี้ยงที่ว่าก็จัดขึ้นที่ร้านเดียวกับที่พวกเขาอยู่ ทำให้หานยู่เหมยเข้ามาเจอเขา และทำให้เขาไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจกับหานเซิ่น ‘ไม่เป็นไร หลินเป้ยเฟิง ลูกชายของประธานบริษัทเหมืองเเร่ซันวูดก็อยู่ที่งานด้วย นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดี ได้ยินมาว่าหลินเป้ยเฟิงรวยมากและใช้เงินเหมือนกับเศษกระดาษ ถ้าได้สนิทกับเขาคงดีไม่น้อย’ หานฮ่าวคิด และเดินตามหานยู่เหมยขึ้นไปชั้นบน Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 161 แล้วครับ