Archive for Uncategorized

Super God Gene – ตอนที่ 22 ไข่แตก
Super God Gene – ตอนที่ 22 ไข่แตก

ไม่ต้องสงสัยเลยว่างูยักษ์ตัวนี้คือมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ แล้วยิ่งเป็นมอนสเตอร์ใต้น้ำยิ่งฆ่ายากเขาไปอีก   หานเซิ่นมองไปที่อีกฝั่งที่เขากำลังพายข้ามไป หลังจากผ่านมาครึ่งทาง เขาก็สามารถมองเห็นอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำได้   ตั้งแต่ที่เขาเริ่มฝึกกายหยก ร่างกายของเขาก็ดีขึ้นแทบทุกส่วน วิสัยการมองเห็นก็กว้างขึ้นด้วย ตอนนี้เขาสามารถมองเห็นในที่มืดได้ค่อนข้างดีกว่าคนอื่นๆ ตอนนี้เขาเห็นทางเข้าถ้ำที่อีกฝั่งของแม่น้ำ มันมีขนาดกว้างประมาน 8-9 ฟุต ถ้ำนี้จะต้องเป็นจุดหมายปลายทางอย่างแน่นอน   ระหว่างที่เขากำลังมองดูถ้ำอยู่ เขาได้ยินเสียงน้ำถูกกระเพื่อม หัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้น งูยักษ์โผล่ขึ้นมาน้ำโดยอยู่ห่างจากเรือของเขาเพียงแค่ 6 ฟุต ปากของมันกำลังตรงมาที่เรือ และเขี้ยวของมันโผล่ออกมาให้เห็น   หานเซิ่นกระโดดลงน้ำทันที และเรียกวิญญาณอสูรด้วงทมิฬเลือดศักดิ์สิทธิออกมาใต้น้ำ เขากระเสือกกระสนว่ายน้ำข้ามไปอีกฝั่งทั้งแบบนั้น   การข้ามแม่น้ำครั้งนี้คือโศกนาฏกรรมอย่างแท้จริง ด้วยความมืดทำให้ยังไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ตัวนี้จริงๆมันเป็นยังไงกันแน่ แต่ว่ามีเรือเพียง 2 ลำเท่านั้นที่ข้ามมาถึงอีกฝั่งได้ โดยมีเพียงแค่ 7 คนที่รวดชีวิต   ผ่านไปหลายนาที งูตัวนั้นไม่โผล่มาอีกเลย   “เซินเทียนจื่อ ถึงแม้มันจะเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ แต่มันก็ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ตอนนี้มันคงอิ่มตามที่เราคาดไว้ พวกเราน่าจะข้ามแม่น้ำได้อย่างปลอดภัย” หลัวเทียนหลางพูดพร้อมกับยิ้ม   “ไปได้” เซินเทียนจื่อสั่งการพวกลูกน้องของเขาให้ข้ามฝั่งไป และเป็นไปตามที่พวกเขาคาดงูตัวนั้นไม่ออกมาอีกเลย   “ไปต่อได้แล้ว!” หลัวเทียนหลางใช้แส้ขู่พวก 7 คนที่เหลือให้เดินต่อ พวกเขาเดินต่อไป พร้อมกับตัวที่สั่นตลอดทาง พวกเขาเริ่มนึกเสียใจที่หลงรับงานนี้   พวกเขาเดินมาครึ่งชั่วโมง แต่ไม่เจอมอนสเตอร์อะไรเลย จนถึงสุดทางของถ้ำ   สุดทางของถ้ำมีทะเลสาบขนาดเล็ก ที่ใกล้ๆทะเลสาบมีรังขนาดใหญ่กว้างกว่า 10 ฟุต ในรังมีไข่ขนาดใหญ่เท่ากับไข่นกกระจอกเทศ 2 ใบ   “ฮาฮาฮ่า ยอดเยี่ยมไปเลย ไข่ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ และแถมยังมีตั้ง 2 ใบ คราวนี้จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิของฉันจะได้เกิน 80 สักที” เซินเทียนจื่อหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข   ถึงแบบนั้นเขาก็ยังไม่วางใจ และขยิบตาให้กับหลัวเทียนหลางที่กำลังยืนยิ้มอย่างความสุข หลัวเทียนหลางเข้าใจทันที เขาสั่งให้คนที่เหลืออีก 7 คนไปนำไข่ออกมา   พวกเขาเดินตัวสั่นไปที่รังขนาดใหญ่ และหยิบไข่ 2 ใบออกมา แต่ทว่าระหว่างที่พวกเขากำลังเดินออกมา น้ำในทะเลสาบก็กระเพื่อม มีงูขนาดใหญ่โผล่หัวขึ้นมาน้ำ มันลำตัวสีดำ และดวงตาสีแดงกำลังจ้องพวกที่กำลังขโมยไข่   “เวร! รีบโยนไข่มาเร็ว” เซินเทียนจื่อตะโกนบอกพวกเขา แต่ว่าพวกเขากำลังตกตะลึงกับงู ทำให้พวกเขาไม่ตอบสนอง   “ไอ้พวกไร้ประโยชน์เอ้ย!” เซินเทียนจื่อเรียกดาบวิญญาณอสูรสีแดงออกมา และวิ่งไปข้างหน้า   พวกลูกน้องของเขาก็เรียกวิญญาณอสูรของตัวเองเช่นกัน และวิ่งตามเขาไป เซินเทียนจื่อวิ่งเข้าไปหยิบไข่มาจากมือของพวกที่กำลังตกใจกับงู และรีบวิ่งหนีออกมาพร้อมกับไข่ ในตอนแรกงูยักษ์ยังห่วงกับไข่ของมันทำให้มันยังไม่ขยับตัวไปไหน แต่พอมันเห็นเซินเทียนจื่อเอาไข่วิ่งหนีไป มันก็ขึ้นมาจากน้ำทันที และเริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่ง   “ถ่วงเวลามันไว้” เซินเทียนจื่อตะโกนขณะที่กำลังวิ่งหนี   แต่หลัวเทียนหลางโหดเหี้ยมกว่านั้น เขาผลักพวกรอดชีวิตเข้าไปหางู งูเขมือบผู้รอดชีวิตเข้าไป 1 คนทันที มันกลืนลงไปโดยแทบไม่ต้องเคี้ยว   พวกลูกน้องเซินเทียนจื่อก็เริ่มทำตามเช่นกัน พวกเขาผลักพวกที่เหลือเข้าไปหางู และวิ่งหนีตามเซินเทียนจื่อไป   เซินเทียนจื่อวิ่งไวมาก ขณะที่กำลังถือไข่ ในที่สุดเขาก็มาถึงหน้าปากทางเข้าถ้ำ ระหว่างที่เขากำลังตื่นเต้นดีใจ มีหมัดของใครบางคนสีทองๆชกเข้ามาที่หน้าของเขา   เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมีคนซ่อนตัวอยู่ที่ปากทางเข้าถ้ำ และโจมตีเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว มีเลือดไหลออกมาจากจมูกของเขาเป็นจำนวนมาก เขาล้มไปด้านหลัง ขณะที่ใช้มือปิดจมูกที่มีเลือดกำลังไหล   ไข่ทั้ง 2 ใบหลุดออกจากมือเขาทันที หนุ่มในชุดเกราะสีทองกระโดดขึ้นไปคว้าไข่ด้วยมือทั้ง 2 ข้าง และวิ่งต่อไปทางแม่น้ำ   “ดอล!” เซินเทียนจื่อจำเขาได้ทันทีที่เห็นชุดเกราะสีทอง   จริงๆแล้วหานเซิ่นใช้ช่วงที่กำลังชุลมุนกันดำลงไปในน้ำ และไปซ่อนตัวหลังก้อนหิน โดยไม่ได้ตามพวกเขาเข้าไปตั้งแต่แรก เขารอจนพวกเซินเทียนจื่อเข้าไป เขาซุ่มอยู่ที่นี่จนกระทั่งเห็นเซินเทียนจื่อขนไข่วิ่งออกมา เขาจึงชกเข้าไปที่หน้าเซินเทียนจื่อ และขโมยไข่ไป   หานเซิ่นรู้สึกเสียใจที่หอกวิญญาณอสูรของเขาถูกทำลายไปก่อนหน้านี้ ไม่งั้นเขาอาจจะฆ่าเซินเทียนจื่อได้   หานเซิ่นวิ่งไปจนถึงแม่น้ำ ทันใดนั้นเขาก็เห็นน้ำกระเพื่อมอย่างรุนแรง งูยักษ์สีดำปรากฏตัวจากในแม่น้ำ   “บ้าเอ้ย นี่มันมีอีกตัว?” หานเซิ่นมองกลับไปข้างหลัง และเห็นงูอีกตัวกำลังไล่พวกลูกน้องเซินเทียนจื่อ   “ไอ้เวรดอลล่าร์ แก นะแก!” เซินเทียนจื่อตะโกนขึ้นมา   หานเซิ่นเกิดนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาหันหลังกลับไป และโยนไข่ 1 ใบไปให้เซินเทียนจื่อ “รับมันไว้ แบ่งกันคนละใบแล้วช่วยกันสู้”   “ใครมันต้องการจะแบ่งกับแกฟ่ะ ฉันต้องการทั้ง 2 ใบ และจะฆ่าแกด้วย” เซินเทียนจื่อพูด เขาคิดว่าหานเซิ่นไม่ฉลาด เซินเทียนจื่อชูมือขึ้น และพยายามจะรับไข่ ทันใดนั้นไข่ก็แตกกระจายเต็มตัวเขา เซินเทียนจื่อยืนอึ้ง     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 48 แล้วครับ

Super God Gene – ตอนที่ 21 ถ้ำใต้ดิน
Super God Gene – ตอนที่ 21 ถ้ำใต้ดิน

นอกจากหานเซิ่นแล้ว เซินเทียนจื่อยังจ้างคนอื่นไปด้วยอีก 30-40 คน พวกเขาออกจากสตีลอาเมอร์ และตรงไปที่ภูเขาแห่งหนึ่ง   ถึงแม้ทุกคนจะรู้ดีว่างานที่เซินเทียนจื่อให้ทำคงไม่ใช่เรื่องดีๆแน่ แต่ด้วยจำนวนเงินที่มาก ทำให้พวกเขากล้าเสี่ยง   ถ้าเป็นหานเซิ่นคนก่อนก็คงยอมเสี่ยงเพื่อเงินเหมือนกัน แต่ตอนนี้เขาไม่ต้องการเสี่ยงชีวิต เห็นได้ชัดว่าเซินเทียนจื่อคงต้องการให้พวกเขาเป็นแนวหน้าเพื่อล่ามอนสเตอร์อันตราย หานเซิ่นเดินตามพวกเขาไปเงียบๆ ทุกคนต่างสงสัยว่าเซินเทียนจื่อตั้งใจจะไปล่าอะไร ตอนที่เซินเทียนจื่อไปจ้างพวกเขามาเขาบอกเพียงแค่ว่าจะล่ามอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์ และมีมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่ด้วยเยอะ เลยต้องหาคนไปด้วยเป็นจำนวนมาก แต่หานเซิ่นไม่เชื่อแบบนั้น ถ้าเป็นแค่มอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์ พวกเขาคงจัดการเองไปแล้ว   พวกคนสนิทของเซินเทียนจื่อมีพวกฝีมือดีนับ 10 คน เพื่อฆ่ามอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์เพียงแค่ตัวเดียว ทำไมเขายังต้องการคนมากขนาดนี้   เซินเทียนจื่อ และคนของเขาฆ่ามอนสเตอร์ทุกตัวที่เจอระหว่างทาง แล้วแบ่งซากให้กับพวกคนที่เขาจ้างมา ทำให้ทุกคนพอใจมาก   กลุ่มของพวกเขาเดินทางมา 7 วัน โดยแทบไม่ได้หยุดพัก และในวันที่ 8 พวกเขาก็ตั้งแค้มป์ที่หน้าทางเข้าถ้ำแห่งหนึ่ง   ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างไกลจากสตีลอาเมอร์มาก แถวนี้ไม่มีผู้คนผ่านไปมาเลย มีเพียงแค่มอนสเตอร์เท่านั้น   หานเซิ่นยังคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องที่พวกเขากำลังจะทำ แต่สังเกตจากสีหน้าของเซินเทียนจื่อกับหลัวเทียนหลางที่ท่าทางเคร่งเคลียดแล้ว มันคงไม่ธรรมดาแน่   ในวันต่อมา เซินเทียนจื่อพาพวกเขาเข้าไปในถ้ำ หลังจากเดินเข้าไปไกลกว่า 10 กิโล พวกเขาพบรอยแยกขนาดใหญ่บนพื้น พวกเขาจุดคบเพลิง และตรงเข้าไปในถ้ำต่อ โดยเซินเทียนจื่อให้พวกที่เขาจ้างมาเดินนำไปก่อน   พวกคนที่ถูกจ้างมาเริ่มรู้แล้วว่าพวกเขากำลังเสี่ยงชีวิต พวกเขาเดินเข้าไปอย่างช้าๆ และระมัดระวังตัว   “ทำไมพวกนายช้ากันแบบนี้? เร็วเข้า… พวกนายไม่อยากได้เงินที่เหลือหรอ?” หลัวเทียนหลางฟาดแส้ไปที่หลังของคนที่ถูกจ้างมา 2-3 คน ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือก นอกจากต้องเดินให้ไวขึ้น   หานเซิ่นเองก็รวมอยู่ในคนพวกนั้นด้วย ถึงแม้จะเป็นทางลาดลง แต่ก็ไม่ได้เดินลำบากมากจนเกินไป พวกเขายังคงเดินลึกเข้าไปในถ้ำต่อไปเรื่อยๆ   ลึกเข้าไปข้างในถ้ำซึ่งมืดมาก มีเพียงแค่แสงจากคบเพลิงที่ส่องให้เห็นพื้นถ้ำ ที่มีแม่น้ำไหลผ่าน   “ข้ามแม่น้ำ..ไปถ้ำฝั่งตรงข้าม” หลัวเทียนหลางถือแส้ชี้ไปอีกฝั่ง   “พี่หลัว ผมว่ายน้ำไม่เป็น แม่น้ำมันกว้างและลึกเกินไป ผมคงข้ามไปไม่ได้” เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นมา   “ไม่มีใครบอกให้พวกนายว่ายน้ำไป มีเรือยางอยู่ แค่เติมลมมัน และใช้มันข้ามไป” หลัวเทียนหลางเปิดกระเป๋าออก และนำเรือยางออกมา เรือแต่ละลำมีขนาดพอให้นั่งได้ 4-5 คน   ทุกคนช่วยกันสูบลมเรือ กระแสน้ำไม่ได้ไหลเร็วมาก ทำให้พวกเขาไม่กลัวในการใช้เรื่อพายข้ามไปอีกฝั่ง   ทันใดนั้นเอง มีเสียงกระทบของผิวน้ำ มีเงาดำๆโผล่ขึ้นมาจากกลางแม่น้ำ มันลักษณะครึ่งตัวด้านบนเหมือนงู มีผิวหนังที่เป็นเกล็ดสีดำ และอ้าปากกว้าง ซึ่งดูเหมือนจะสามารถเขมือบวัวได้ทั้งตัว   ครั้งนี้มันไม่ได้เขมือบวัว แต่เป็นหนึ่งในคนที่กำลังพายเรือข้ามไป ส่วนเรือก็ถูกลำตัวของมันบดขยี้จนพัง คนที่เหลือตกลงไปในน้ำ   พวกเขารู้สึกช็อคมาก และพยายามพายเรือกลับไปฝั่งเดิมที่พวกเขาพายมา   ทันใดนั้น หลัวเทียนหลางชักดาบออกมา และฆ่าคน 2 คนที่วิ่งหนีมา “มีมอนสเตอร์เพียงแค่ตัวเดียว ถ้าพวกนายข้ามไปยังพอมีโอกาสรอดชีวิต แต่ถ้าหนีกลับมาฉันจะฆ่าพวกนาย เลือกเอาว่าจะอยู่หรือจะตาย” หลัวเทียนหลางยกดาบที่เปื้อนเลือดขึ้น และขู่พวกเขา   พวกที่ถูกจ้างมาต่างก็ตกตะลึงกับความโหดเหี้ยมของหลัวเทียนหลาง   พวกเขาไม่มีทางเลือก พวกเขาพยายามพายเรือข้ามไปให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ยิ่งอยู่ในน้ำนานโอกาสตายก็ยิ่งสูงขึ้น   หานเซิ่นจุดครบเพลิงขึ้น และรีบพายเรือข้ามฝั่งไป เขาเตรียมใจไว้แล้วว่าถ้ามอนสเตอร์ออกมาอีกครั้ง เขาอาจจะต้องใช้วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์   มอนสเตอร์โผล่มาอีกครั้ง และบดขยี้เรื่อ ทุกคนกำลังส่งเสียงกรีดร้อง   “รีบพายเร็วเข้า ถ้าไม่อยากตาย รีบข้ามฝั่งไป!” หานเซิ่นตะโกนเพื่อให้อีก 2 คนบนเรือช่วยกันเร่งพายเรือไป   “พวกเวรเซินเทียนจื่อกับหลัวเทียนหลาง พวกมันกล้าทำเรื่องแบบนี้!” หานเซิ่นสาปแช่งพวกเขาอย่างเงียบๆ     Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/ ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 48 แล้วครับ