หานเซิ่นหาจุดที่ปลอดภัย และเริ่มก่อกองไฟเพื่อต้มน้ำ เมื่อน้ำเดือดแล้วเขาก็โยนงูลงไปในน้ำที่กำลังเดือด และเริ่มทำอาหารอย่างช้าๆ

งูตัวนี้ไม่ได้ขนาดใหญ่มาก หลังจากต้มเสร็จเขาแบ่งมันเป็นซุบ 2 ถ้วย และเริ่มกินมันทันที

“ราชางูเขี้ยวปีศาจถูกกิน ได้รับ 1 จีโนพ้อยกลายพันธ์”

หลังจากดื่มน้ำซุบเขาก็ได้อีก 1 จีโนพ้อยกลายพันธ์

 

หานเซิ่นตากส่วนที่เหลือของมันให้แห้ง และทำมันเป็นเนื้อตากแห้ง เพื่อจะเอามันกลับไปด้วย ถึงแม้ว่าตัวของมันจะไม่ได้ใหญ่มาก แต่เขาก็ไม่สามารถกินมันหมดในครั้งเดียว เพราะจะทำให้เขาอิ่มเกินกว่าที่จะสู้ได้เต็มที่

 

“เหมียว…” เหมียวกำลังกินแทะเนื้องูตากแห้งที่หานเซิ่นแบ่งให้มัน แต่ดูเหมือนว่าจะไม่พอต่อความต้องการของมัน หลังจากกินเสร็จมันร้องเหมียวๆใส่หานเซิ่น และเอาขนของมันถูกับตัวหานเซิ่น

หานเซิ่นเรียกมันกลับ ไม่งั้นมันอาจจะกินเนื้องูทั้งตัวก็เป็นได้

 

หานเซิ่นบินลึกเข้าไปในหนองน้ำต่อ เขากำลังมองไปที่สัตว์ และแมลงมีพิษจำนวนมากที่อยู่ข้างล่าง หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ สถานที่นี่เหมือนกับขุมสมบัติ

 

ในรอบ 2 วันที่ผ่านมา หานเซิ่นเห็นมอนสเตอร์กลายพันธ์ 3 ตัวแล้ว นอกเหนือจากงูแล้วก็มีอีก 2 ตัว แต่พวกมันใหญ่เกินกว่าที่เขาจะเอามันไปได้

 

นอกเหนือจากเวลาพักแล้ว หานเซิ่นก็เดินทางสำรวจตลอดเวลา จุดหมายปลายทางของเขาคือป่าแปลกๆที่มีแบล็ตสตริงเกอร์กลายพันธ์อาศัยอยู่

 

อีก 2 วันผ่านไป หานเซิ่นโชคไม่ดี มอนสเตอร์กลายพันธ์ที่เขาเจอมีแต่จระเข้ที่ยาวกว่า 8-9 เมตร และยังแข็งแกร่งมาก หานเซิ่นไม่อยากจะเข้าไปยุ่งกับมัน

 

ในวันที่ 5 ตั้งแต่ที่หานเซิ่นเข้ามาในหนองน้ำแห่งความมืด ในที่สุดเขาก็มีโชคสักที ในทะเลสาบที่ไม่ใหญ่มาก ที่น้ำใสจนมองเห็นก้นสระ และมีความลึกแค่ 3-4 ฟุต หานเซิ่นเห็นฝูงปลาสีเงินกลุ่มใหญ่ในทะเลสาบ แต่ละตัวยาวประมาน 1 ฟุต และบนหลังของมันมีครีบที่ยาวตั้งแต่หัวจนถึงหาง ในฝูงปลาพวกนั้นมีปลาตัวที่เป็นสีทองปะปนอยู่ด้วย เกล็ดมันเป็นสีทองอร่ามเมื่อถูกแสงอาทิตย์

 

หานเซิ่นตื่นเต้นจนอยากจะกระโดด เพราะมีปลาสีทอง 7-8 ตัวที่ดูแล้วน่าจะเป็นมอนสเตอร์กลายพันธ์ทั้งหมด

 

“ฮาฮา หนองน้ำแห่งความมืดมันคือสวรรค์ของผมโดยแท้”

หานเซินเอาธนูดูมเดย์ออกมาจากหลังของเขา และยิงที่ไปปลาสีทองในน้ำ

 

ลูกธนูสไนเปอร์ถูกยิงลงไปที่หลังของปลาสีทอง แต่ลูกธนูไม่สามารถทำอะไรเกล็ดของมันได้ มีแค่ฝากรอยถลอกเอาไว้บนเกล็ดสีทองๆของมันเท่านั้น

 

หานเซิ่นรีบดึงลูกธนูสไนเปอร์กลับมาด้วยเส้นด้ายที่เขาผูกติดไว้กับลูกธนู ตอนนี้ปลาสีทองที่ถูกโจมตีเริ่มว่ายน้ำไปมาอย่างบ้าคลั่ง แต่มันไม่สามารถหาศัตรูของมันเจอได้ มันเลยฆ่าปลาสีเงินที่อยู่ข้างๆไปหลายตัว ครีบบนหลังของมันคมราวกับจะสามารถตัดเหล็กได้

 

หานเซิ่นขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่าลูกธนูโลหะz 5% จะไม่สามารถเจาะเกล็ดของมันเข้าไปได้

 

ถ้าดูจากขนาดของปลา หานเซิ่นสามารถกินมันได้วันละตัว ด้วยปลาจำนวนขนาดนี้ นี่เป็นโอกาสที่วิเศษที่เขาจะได้เพิ่มจีโนพ้อยกลายพันธ์ของเขา

 

“ผมต้องการลูกธนูที่ดีกว่านี้… ต้องเป็นลูกธนูวิญญาณอสูร”

หานเซิ่นรู้สึกผิดหวัง ถ้าเขามีลูกธนูตอนนี้ละก็ เขาจะสามารถเพิ่มจีโนพ้อยกลายพันธ์ได้มากจากจำนวนปลาที่อยู่ตรงหน้า

 

หานเซิ่นยังคงบินวนอยู่เหนือทะเลสาบ เขาไม่สามารถที่จะตัดใจกับปลาจำนวนขนาดนี้ได้ หลังจากที่บินวนไปได้สักพัก ตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมา เขาบินไปตัดกิ่งไม้ยาวๆมา และใช้มันลากไปในน้ำเพื่อล่อพวกปลา

 

ปลาสีเงิน และปลาสีทองเริ่มว่ายมาจากทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะว่าครีบบนหลังของมันแข็งเกินไป ทำให้ปลาพวกนี้ยากที่จะงอตัวได้ ถึงแม้ความเร็วของมันจะสูง แต่พวกมันก็ไม่สามารถเปลี่ยนทิศทางแบบทันทีหรือกระโดดขึ้นมาได้ ทำให้หานเซิ่นสามารถเข้าไปใกล้มากขึ้นโดยไม่ต้องกังวลอันตราย

 

ลูกธนูโลหะzอาจจะใช้กับมันไม่ได้ผล แต่ถ้าเขาใช้ดาบของชูร่า มันน่าจะพอทำอะไรได้บ้าง เขาอาจจะสามารถฆ่ามันได้ด้วยดาบ

 

ดาบของชูร่ามีความยาว 4 ฟุต ซึ่งถือว่าเป็นอาวุธที่ไม่ได้มีความยาวมาก ดังนั้นหานเซิ่นจึงตัดกิ่งไม้ที่ดูแข็งแรง และมีความยาวประมาน 6 ฟุตมาติดที่ด้ามของดาบชูร่า เพื่อทำให้มันเป็นเหมือนหอกยาว

 

หานเซิ่นบินเข้าไปใกล้ผิวของทะเลสาบ และเมื่อปลาตัวสีทองว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำ หานเซิ่นแทงหอกลงไป เหมือนกับนักตกปลาที่แทงปลา ดาบของชูร่าตัดเกล็ด และเจาะทะลุเข้าไปถึงเนื้อของมัน หานเซิ่นรู้สึกมีความสุขมาก เขาดึงหอกกลับมา และบินกลับขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

เขาพันดาบชูร่าอีกรอบเพื่อความแน่นหนา ถ้าเขายังใช้มันต่อไปมันอาจจะตกลงไปในน้ำ

 

ปลาตัวสีทองที่บาดเจ็บกำลังว่ายอยู่ในน้ำอย่างบ้าคลั่ง มันทำร้ายพวกปลาสีเงินที่อยู่ตามทางที่มันผ่าน จนเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ และในที่สุดมันก็ลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ

 

“ปลากฉนากระดับกลายพันธ์ถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยกลายพันธ์”

 

หานเซิ่นเก็บซากปลาตายขึ้นมาอย่างมีความสุข หานเซิ่นเริ่มเครื่องร้อนแล้ว เขาตัดสินใจจะล่าต่ออีกสัก 3-4 ตัว

“ฮาฮา มอนสเตอร์กลายพันธ์ 4 ตัวในวันเดียว นี่มันเป็นเหมือนดินแดนในฝัน”

หานเซิ่นหาที่ที่ปลอดภัย และเริ่มแล่เนื้อปลามาทำมันเป็นอาหารทันที โดยเขาใช้เกลือพอกส่วนที่เหลือไว้ด้วย

 

“ปลากฉนากระดับกลายพันธ์ถูกกิน ได้รับ 1 จีโนพ้อยกลายพันธ์”

“ปลากฉนากระดับกลายพันธ์ถูกกิน ได้รับ 1 จีโนพ้อยกลายพันธ์”

…

ทั้งรสชาติที่ดีของปลา และเสียงในหัวของเขา ทำให้เขาเหมือนอยู่บนสวรรค์

 

 

---

Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 197 แล้วครับ