ใบเรือทั้ง 3 ใบกลางออกในเวลาเดียวกัน จากนั้นเรือคริสตัลก็ค่อยๆขึ้นจากก้นทะเลสาบ ราวกับเรือเวทย์มนตร์

 

“มุ่งหน้าไปที่มหาสมุทร” หานเซิ่นสั่งการด้วยความตื่นเต้น เรือคริสตัลลำนี้ดีกว่าเรือดำน้ำซะอีก มันเหมือนกับยานอวกาศใต้น้ำไม่มีผิด

 

“นายท่านต้องการจะไปบนผิวน้ำไหม?” เจ้าหญิงเงือกถาม

 

“ไม่ ดำไปใต้ทะเลนี่แหละ” เป็นเรื่องธรรมดาที่หานเซิ่นไม่อยากให้เรือขึ้นไปบนผิวน้ำ เพราะมันสะดุดตาผู้คนมาก

 

“ค่ะ นายท่าน” เจ้าหญิงเงือกตอบ และส่งพลังไปที่คริสตัล

เรือคริสตัลลำใหญ่มุ่งหน้าตรงไปทางช่องแคบระหว่างทะเลสาบกับมหาสมุทร

 

ทิวทัศน์ใต้ทะเลเป็นอะไรที่งดงามมาก หานเซิ่นเห็นหอยทะเลที่กองรวมกันเป็นกลุ่มเหมือนกับภูเขาลูกย่อมๆ ซึ่งอยู่ไกลออกไปประมาน 100 ไมล์

 

ฝูงปลานับพันกำลังว่ายน้ำเล่นอย่างมีความสุข มอนสเตอร์ขนาดใหญ่ดูเหมือนกับมังกรว่ายผ่านไป

 

โชคดีที่ปราสาทคริสตัลไม่มีอะไรจะมาทำลายมันได้ ไม่งั้นถ้าถูกมอนสเตอร์ขนาดใหญ่แบบนั้นชน มันก็อาจจะล่มได้เลย

 

ปัง! ปัง!

เต่า 2 หัวที่ตัวใหญ่ราวกับภูเขากำลังชนปราสาทคริสตัลอยู่ มันชนอยู่หลายครั้ง ก่อนที่มันจะถอยหนีออกไปในที่สุด

 

จำนวนของมอนสเตอร์ที่อยู่ใต้ทะเล มันเหนือกว่าที่หานเซิ่นจินตนาการไว้ แต่กระนั้นเขาก็ไม่รู้ว่ามอนสเตอร์พวกนี้อยู่ระดับไหน ทำให้เขาไม่สามารถล่าได้ตามที่ใจต้องการ หานเซิ่นตัดสินใจสำรวจใต้ทะเลดูก่อนว่ามีอะไรอยู่บ้าง

 

จากระยะไกลเหมือนเขาจะเห็นแม่น้ำสีแดงกำลังไหลอยู่ใต้ทะเล แต่กระนั้นเมื่อเข้าไปใกล้ๆ เขาก็พบว่ามันคือฝูงกุ้งจำนวนมาก แต่ละตัวมีขนาดพอๆกับรถมอเตอร์ไซค์ พวกมันกำลังว่ายน้ำหาสาหร่ายกินเป็นอาหาร จากที่มอง หานเซิ่นไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุดของฝูงมันได้ เขาไม่รู้ว่ามันมีจำนวนเท่าไหร่

 

หานเซิ่นสั่งให้เจ้าหญิงเงือกหยุดเรือไว้ก่อน จากนั้นเขาก็ปิดฟังก์ชั่นที่ค่อยป้องกันไม่ให้น้ำเข้ามาในเรือ หลังจากที่น้ำไหลเข้ามาในเรือ เขาก็ว่ายน้ำออกไป เมื่อเห็นกุ้งสีแดงว่ายเข้ามาใกล้ หานเซิ่นก็ใช้พลังหยินโจมตีไปที่หัวของมัน

 

“กุ้งเพลิงโบราณถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยโบราณ”

 

หานเซิ่นเอากุ้งกลับมา หลังจากที่เขาปลอกเปลือกของมัน เขาก็เห็นเนื้อที่นุ่มเหมือนกับเยลลี่ หานเซิ่นตัดเนื้อของมันเป็นชิ้นๆ และหยดด้วยซอส หลังจากกินเข้าไปคำแรก เขาก็รู้สึกว่ามันทั้งหวานและอร่อยมาก

 

“นี่มันสวรรค์ชัดๆ แค่นี่เราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องพื้นที่ล่าไม่พอเพียงอีกแล้ว” หานเซิ่นมีความสุขมาก เขาสั่งให้เจ้าหญิงเงือกบังคับให้ปราสาทคริสตัลมุ่งหน้าต่อไป

 

มอนสเตอร์ที่อยู่ใต้ทะเลมีจำนวนมากเกินกว่าที่หานเซิ่นคิดไว้มาก ซึ่งมีมอนสเตอร์จำนวนไม่น้อยที่หานเซิ่นไม่เคยเห็นมาก่อน

 

มนุษย์ยังไม่มีความสามารถที่จะมาล่าในมหาสมุทร นี่อาจจะเป็นครั้งแรกเลยที่มนุษย์ลงมาล่าใต้ทะเลลึกขนาดนี้

 

แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมอนสเตอร์ในทะเลล้วนแต่มีขนาดใหญ่โต หานเซิ่นเลยยังไม่ได้รีบออกไปล่า เป้าหมายของเขาก็คือการสำรวจพื้นที่ เพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าตรงไหนมีมอนสเตอร์ที่เหมาะจะล่าบ้าง ถ้ายังไม่มี เขาก็จะหาต่อไปโดยไม่ได้รีบร้อน

 

ความเร็วของปราสาทคริสตัลถือความค่อนข้างสูงทีเดียว เมื่ออยู่ใต้น้ำแค่ 5-6 วัน มันก็สามารถเดินทางออกมาจากเขตพื้นที่ที่เป็นน้ำแข็งได้แล้ว น้ำเริ่มอุ่นขึ้นเรื่อยๆ และชนิดของมอนสเตอร์ก็แตกต่างจากก่อนหน้านี้

 

หานเซิ่นเห็นลูกบอลสีฟ้ากำลังส่องแสงอยู่ที่ก้นทะเล เมื่อเข้าไปใกล้ๆ เขาก็เห็นว่ามันคือแมงกะพรุนขนาดใหญ่ที่กำลังเต้นระบำอยู่ใต้น้ำ

 

ปลาหลากสีกำลังว่ายน้ำอยู่กันเป็นฝูง มีหอยทะเลเรียงรายอยู่ที่ก้นทะเล หานเซิ่นเห็นไข่มุกกำลังส่องประกายอยู่ภายในหอยแครงที่มีขนาดใหญ่พอๆกับชามข้าว เขารู้สึกว่ามันน่าสนใจ หานเซิ่นว่ายน้ำออกมาจากปราสาทคริสตัล และพยายามที่จะหยิบไข่มุกมา แต่ทว่าหอยแครงก็ปิดปากอย่างรวดเร็ว มันพยายามที่จะงับมือของหานเซิ่นให้แหลก

 

แต่โชคดีที่หานเซิ่นดึงมือกลับมาไวพอ จากนั้นเขาก็เอาหอยแครงที่ปิดอยู่กลับมาที่ปราสาทคริสตัลด้วย

 

เขาวางหอยแครงลงบนโต๊ะ จากนั้นเขาก็ชกมันด้วยพลังหยินรัวๆ ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียง

 

“หอยแครงขุมทรัพย์กลายพันธ์ถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยกลายพันธ์”

 

หานเซิ่นมีความสุขมาก เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นมอนสเตอร์กลายพันธ์ เท่าที่ดูเนื้อที่อยู่ภายในน่าจะมีไม่มากด้วย ดังนั้นเขาน่าจะกินมันหมดได้ในมื้อเดียว ซึ่งมันน่าจะให้จีโนพ้อยกลายพันธ์ประมาน 7-8 จีโนพ้อย

 

หานเซิ่นเปิดเปลือกหอย และก็เอาไข่มุกออกมา ไข่มุกมีทั้งหมด 3 เม็ด แต่ละเม็ดดูสวยและเปล่งประกาย ไข่มุกที่งามขนาดนี้แม้แต่ในสหพันธ์ดวงดาวก็ยังหาได้ยาก

 

‘นี่ถือเป็นเกียร์ด้วยรึเปล่า?’ หานเซิ่นยังไม่แน่ใจว่าไข่มุกนับว่าเป็นเกียร์รึเปล่า

 

หานเซิ่นออกไปเอาหอยแครงขุมทรัพย์เพิ่ม หลังจากฆ่าพวกมัน เขาก็พบว่าไม่ใช่ทุกตัวที่เป็นมอนสเตอร์ระดับกลายพันธ์ พวกมันส่วนมากจะเป็นมอนสเตอร์โบราณเท่านั้น มีเพียงแค่หอยที่มีไข่มุกอยู่ภายใน ถึงจะเป็นมอนสเตอร์กลายพันธ์

 

ในพื้นที่แถบนี้มีหอยแครงขุมทรัพย์อยู่ไม่ต่ำกว่า 1 หมื่นตัว หานเซิ่นเอามันกลับมาบนเรือแค่ 10 กว่าตัว จากนั้นเขาก็เอามันไปทำเป็นอาหาร และสั่งให้เจ้าหญิงเงือกควบคุมปราสาทคริสตัลมุ่งหน้าต่อไป

 

“เมืองใต้ทะเล!” หานเซิ่นเห็นมันจากระยะไกล เขาสั่งให้เจ้าหญิงเงือกเปลี่ยนทิศทางทันที เขายังไม่กล้าเข้าไปใกล้เมือง

 

ดูจากขนาดของเมืองแล้ว อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเมืองสปิริตราชวงศ์ ตอนนี้หานเซิ่นตัวคนเดียว แถมยังอยู่ใต้น้ำด้วย ไม่มีทางที่เขาจะยึดเมืองสปิริตราชวงศ์ได้

 

เนื่องจากมีเมืองสปิริตราชวงศ์ขวางทางอยู่ ทำให้หานเซิ่นต้องเปลี่ยนทิศทาง หลังจากมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ เขาก็บนว่าน้ำมันเริ่มตื้นขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดเขาก็มาจนถึงชายฝั่ง

 

หานเซิ่นมองไปที่ชายฝั่ง และเห็นมนุษย์จำนวนมากจากระยะไกล หานเซิ่นไม่คิดว่าจะมาเจอปราสาทที่อยู่ใกล้ชายฝั่ง ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นเมืองของมนุษย์ หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นมาก

 

พื้นที่ที่เป็นทุ่งน้ำแข็งถูกล้อมด้วยทะเลทุกด้าน และทางเดียวที่จะออกไปได้ก็ถูกเมืองสปิริตราชวงศ์ขวางเอาไว้ ไม่มีทางเลยที่จะติดต่อกับมนุษย์คนอื่นๆที่อยู่ภายนอกได้ แต่ทว่าตอนนี้หานเซิ่นสามารถใช้ปราสาทคริสตัลเดินทางมาจากใต้ทะเลได้ นี่เป็นเส้นทางที่เขาสามารถใช้มันทำกำไรได้มหาศาลในอนาคต

 

เขาสั่งให้เจ้าหญิงเงือกเอาปราสาทคริสตัลไปจอดไว้ที่ก้นทะเล และเขาขี่ก็ซิลเวอร์อีลไปที่ชายฝั่งไป หานเซิ่นตั้งใจว่าจะถามคนแถวนี่ว่าที่นี่คือที่ไหน แต่ทว่าหลังจากที่เขาเข้าไปใกล้ชายฝั่ง เขาก็พบว่ามันต่างจากที่เขาจินตนาการไว้ตอนแรก หานเซิ่นเห็นคนจำนวนมากกำลังพยายามยึดเมืองที่อยู่ใกล้ชายฝั่ง

 

ที่หน้าเมืองมีมอนสเตอร์ที่มีลักษณะเหมือนเม่นจำนวนมากป้องกันเมืองอยู่

 

พวกมันสามารถปล่อยหนามออกไปเหมือนกับลูกธนู มนุษย์พยายามที่จะบุกเข้าไป แต่พวกเขาก็ไม่สามารถฝ่าหนามจำนวนมากไปได้ คนจำนวนมากต่างก็ได้รับบาดเจ็บ