ถ้าคิดอีกทีหนึ่งหานเซิ่นก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะสามารถทำให้เธอบาดเจ็บได้หรือเปล่า ยังไงเธอก็แข็งแกร่งมาก ความแตกต่างระหว่างเขากับเธอมีมากเกินไป

 

 

หานเซิ่นมองดูสาวน้อยเอาหัวกระแทกพื้นด้วยความเจ็บปวดทรมาน ทันใดนั้นเขาก็เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าถ้ำแห่งนี้ดูเหมือนจะสว่างมากขึ้น ขณะที่เขามองขึ้นไปดูข้างบน เขาก็เห็นพระจันทร์เต็มดวงกำลังส่องแสงเข้ามาภายในถ้ำ

 

 

ตูม!

 

เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง และมีหลุมขนาดใหญ่เกิดขึ้น ซึ่งหลังจากนั้นสาวน้อยชูร่าก็นอนแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหวอีกเลย เธอนอนหมดสติอยู่ในหลุม

 

 

ราชาบลัดโบนและเเรดสีขาวออกมาจากอุโมงค์หิน ราชาบลัดโบนตรงเข้าไปหาสาวน้อยชูร่าด้วยความลังเล จากนั้นมันก็อ้าปากของมัน และกัดเธอ

 

 

หานเซิ่นตกตะลึง เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก่อนหน้านี้เขายังเห็นราชาบลัดโบนเดิมตามสาวน้อยชูร่าเหมือนกันลูกหมาอยู่เลย แต่ตอนนี้เหมือนกับว่ามันพยายามจะกินเธอ

 

 

บางทีมอนสเตอร์ตัวนี้ค่อนข้างฉลาด และรู้ว่าสาวน้อยชูร่าแข็งแกร่งขนาดไหน ดังนั้นมันเลยแกล้งทำเป็นทาสค่อยรับใช้เธอ เพื่อไม่ให้ตัวมันได้รับอันตราย และพยายามหาโอกาสเล่นงานเธอทีหลัง

 

 

ราชาบลัดโบนพุ่งชนสาวน้อยชูร่า ทำให้เธอลอยขึ้นไปในอากาศ จากนั้นมันก็พยายามจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ

 

 

แม้หานเซิ่นจะรู้สึกดีที่เห็นเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่หานเซิ่นก็ต้องช็อค เมื่อมองเห็นสาวน้อยชูร่าในตอนนี้

 

 

ราชาบลัดโบนจับเธอห้อยหัวลง ทำให้หานเซิ่นมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาสีม่วงของเธอได้หายไปแล้ว

 

 

หานเซิ่นไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เขาเอามือมาขยี้ตา หลังจากนั้นเขาก็มองเธออีกครั้ง แต่เขาก็ยังมองไม่เห็นเขาที่เป็นสัญลักษณ์ของชูร่า

 

 

‘เกิดอะไรขึ้น? ตอนแรกเราตาฟาดไปงั้นหรอ?’ ตอนนี้หานเซิ่นเต็มไปด้วยข้อสงสัยมากมายในหัว ราชาบลัดโบนก็เตรียมจะเขมือบเธอลงไปเหมือนกับงูเขมือบเหยื่อ

 

 

ถ้าเธอเป็นชูร่าจริงๆ หานเซิ่นก็หวังให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่ทว่าตอนนี้เธอดูเหมือนกับมนุษย์ธรรมดา ไม่ว่าจะดูยังไงเธอก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้น ซึ่งมันทำให้หานเซิ่นเริ่มลังเล

 

 

ตูม!

 

เมื่อเห็นราชาบลัดโบนเกือบจะกินสาวน้อยเข้าไปแล้ว หานเซิ่นกัดฟัน และเรียกโฮลี่แองเจิล พร้อมกับมีดเคิร์สวูฟออกมา จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าใส่ราชาบลัดโบนทันที

 

 

ราชาบลัดโบนรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของโฮลี่แองเจิล มันหลบการโจมตีของเธอทันที แต่ทว่าหานเซิ่นก็ไปปรากฏตัวอยู่ข้างหน้ามันเรียบร้อยแล้ว เขากวัดแกว่งมีดและตัดหัวของมัน ทำให้มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

 

สาวน้อยตกลงมาจากปากของมัน หานเซิ่นรีบเข้ารับเธอเอาไว้ และใช้ปีกบินหลบเลือดที่เป็นพิษของราชาบลัดโบน

 

 

แรดสีขาวคำรามออกมา และมันก็วิ่งตรงเข้ามาหาหานเซิ่นทันที

 

 

ขณะที่หานเซิ่นชี้นิ้วไปที่แรดสีขาว ร็อคเวิร์มก็ถูกเรียกออกมา มันบินตรงเข้าใส่แรดสีขาวทันที

 

 

หานเซิ่นใช้โอกาสนี้หลบออกไปข้างๆ และสัมผัสที่หัวของสาวน้อยที่หมดสติอยู่ เขาพยายามจะทำให้แน่ใจว่าเธอเป็นชูร่าหรือเปล่า

 

 

หานเซิ่นไม่รู้สึกอะไรเลย เขาของเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยเหมือนกับว่ามันไม่เคยมีอยู่ตั้งแตกแรก

 

 

หานเซิ่นเอามือลูบหัวของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น เขามั่นใจมากว่าเขาเห็นเขาสีม่วงที่เป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวกับตา แต่ทว่าตอนนี้มันหายไปแล้ว

 

 

เขาของชูร่ามันไม่ใช่สิ่งที่หดหรือขยายได้ตามที่ต้องการ ไม่งั้นพวกชูร่าก็คงส่งคนมาปะป่นกับมนุษย์เพื่อเป็นสปายตั้งนานแล้ว

 

 

เขาของชูร่ามันเชื่อมต่อกับสมอง ถึงจะถูกตัดขาด มันก็ต้องมีร่องรอยเหลืออยู่หรือไม่ก็ต้องมีรอยแผลเป็นให้เห็น แค่สัมผัสดูก็ง่ายที่จะบอกได้ว่าใครคือชูร่า

 

 

ที่สำคัญตำแหน่งที่เคยมีเขาอยู่จะไม่มีผมขึ้น ซึ่งมันยิ่งทำให้ดูออกง่าย แต่ทว่าสาวน้อยคนนี้ดูต่างออกไป ผิวของเธอเรียบเนียน และผมของเธอก็ขึ้นหนาไม่มีร่องรอยของเขา ไม่ว่าจะมองยังไงก็เหมือนไม่เคยมีเขาอยู่บนหัวของเธอ

 

 

“บ้าชัดๆ มันเป็นไปได้ยังไงกัน? หรือว่าเขาอันนั้นเธอจะเอามาใส่ให้มันดูเท่ๆไปอย่างงั้น มันเป็นของปลอมงั้นหรอ? และมันหลุดไปตอนที่เธอเอาตัวกระแทกพื้น?” หานเซิ่นไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี

 

 

“งั้นทิ้งเธอไว้ก่อนแล้วกัน” หานเซิ่นตัดสินใจปล่อยเธอไว้แบบนี้ก่อน เขายังต้องคิดเกี่ยวกับราชาบลัดโบนและแรดสีขาว และยังมีผลึกพลังชีวิตที่อยู่ในผ้าอีก

 

 

แต่เมื่อหานเซิ่นหันกลับมา เขาก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทิ้งเธอไว้ ในห้องนี้ไม่เหลือที่ที่ปลอดภัยอีกแล้ว เนื่องจากมอนสเตอร์ทั้ง 4 ตัวกำลังต่อสู้กันอย่างหนัก หานเซิ่นเลยต้องอุ้มเธอไว้

 

 

ราชาบลัดโบนใกล้จะถูกโฮลี่แองเจิลจัดการได้แล้ว ขาจำนวนมากของมันถูกตัดขาด แม้โฮลี่เเองเจิลและราชาบลัดโบนจะเป็นระดับขั้นสุดยอดทั้งคู่ แต่โฮลี่เเองเจิลเป็นมอนสเตอร์ระดับท็อป ถึงจะเทียบกับโกลเด้นโกรวเลอร์วที่โตเต็มวัย เขาก็คิดว่าหล่อนสู้ได้สบาย ขณะที่ราชาบลัดโบนมีระดับความแข็งแกร่งพอๆกับอควารีปเปอร์ ที่สำคัญราชาบลัดโบนได้รับบาดเจ็บมาตั้งแต่แรก มันจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโฮลี่แองเจิล

 

 

ขณะที่อีกคู่ ร็อคเวิร์มกำลังสู้กับแรดสีขาว หานเซิ่นประหลาดใจที่เห็นว่าร็อคเวิร์มกำลังเสียเปรียบอยู่ แรดสีขาวดูเหนือกว่าทั้งความเร็วและระดับความแข็งแกร่ง

 

 

หานเซิ่นต้องใส่ชุดเกราะขั้นสุดยอดให้กับร็อคเวิร์ม เพื่อเพิ่มพลังป้องกันให้มัน ซึ่งมันก็น่าจะทำให้ร็อคเวิร์มจัดการกับแรดสีขาวตัวนั้นได้

 

 

หานเซิ่นวางสาวน้อยลงชั่วครู่ เขารีบบินเข้าไปหาราชาบลัดโบน พร้อมกับมีดเคิร์สวูฟในมือ เขาตัดสินใจที่จะจัดการกับตัวที่จัดการได้ง่ายก่อน จากนั้นค่อยไปรุมแรดสีขาวทีหลัง

 

 

ราชาบลัดโบนที่กำลังหลบการโจมตีของโฮลี่เเองเจิล หานเซิ่นต้องรีบใช้โอกาสนี้โจมตี เขาใช้มนตรานอกรีตและโอเวอร์โหลด เขาไปปรากฏตัวข้างหลังราชาบลัดโบน และตัดหัวของมัน

 

 

ปัง!

 

ร่างกายที่ใหญ่โตของราชาบลัดโบนอ่อนปวกเปียกในทันที มันล้มลงไปบนพื้น ทำให้พื้นถ้ำสั่นสะเทือน

 

 

“บลัดโบนขั้นสุดยอดถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินผลึกพลังชีวิตของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด”

 

 

แม้จะได้ยินเสียงในหัวว่าเขาฆ่ามันได้ แต่หานเซิ่นก็ไม่มีเวลาจะมาดีใจ เขารีบสั่งให้โฮลี่แองเจิลเข้าไปช่วยร็อคเวิร์มสู้กับแรดสีขาว

 

 

ขณะที่หานเซิ่นเองก็เดินตรงไปที่ซากของราชาบลัดโบนที่กำลังสลายไปในอากาศ และก็หยิบคริสตัลสีแดงที่มีขนาดเท่ากับลูกฟุตบอลขึ้นมา