หานเซิ่นรวบรวมสมาธิเพื่อสำรวจในจิตของเขา และเขาก็เห็นเคิร์สวูฟ โกลเด้นโกรวเลอร์ โฮลี่แองเจิลและวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดอื่นๆกำลังนั่งล้อมเป็นวงกลม พวกมันกำลังจ้องมองของสิ่งหนึ่งด้วยสีหน้าตะกละ

 

เหมียวกับบีทเทิลไนท์นั่งอยู่ไกลออกไป พวกมันเองก็สนใจของสิ่งนั้นเช่นเดียวกัน แต่อย่างไรก็ตามพวกมันเกรงกลัววิญญาณอสูรขั้นสุดยอดทั้ง 7 ดวง ทำให้พวกมันไม่กล้าเข้าไปใกล้นัก

 

สายตาของหานเซิ่นจับจ้องไปที่ของสิ่งนั้น ซึ่งมันก็คือคริสตัลสีดำที่เขากินเข้าไป ที่แท้มันก็เข้ามาอยู่ในจิตของเขา

 

‘มันเข้าไปอยู่ในจิตของเราได้ยังไง? แล้วเราจะมันออกมาได้รึเปล่า?’ หานเซิ่นพยายามใช้สมาธิอย่างหนัก เพื่อทำให้คริสตัลสีดำขยับ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน คริสตัลสีดำก็ไม่ขยับเลย มันไม่เหมือนกับวิญญาณอสูรที่จะตอบสนองความคิดของเขา

 

หานเซิ่นขมวดคิ้ว เนื่องจากคริสตัลสีดำไม่ยอมขยับตามความคิดของเขา มันก็ยากที่จะเอาออกมาได้

 

ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดว่าจะเอามันออกมายังไง ก็มีความคิดหนึ่งเข้ามาในหัวของหานเซิ่น ‘ถ้าเกิดคริสตัลไม่ใช่เพียงแค่ป้อนมอนสเตอร์ได้ แต่มันอาจจะสามารถป้อนวิญญาณอสูรได้ล่ะ?’

 

หานเซิ่นมองไปรอบๆ และพบว่าเขาขายวิญญาณอสูรไปเกือบทั้งหมดแล้ว เหลือเพียงแค่พวกวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด เหมียวและบีทเทิลไนท์ แล้วก็ยังมีพวกวิญญาณอสูรระดับโบราณบางดวงที่เขายังไม่ได้ขายออกไป

 

พวกวิญญาณอสูรระดับโบราณยืนตัวสั่นอยู่ไกลจากคริสตัลสีดำมาก พวกมันไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดได้

 

หานเซิ่นสั่งให้อสูรฟันทองแดงเดินเข้าไปใกล้ๆคริสตัลสีดำ ซึ่งมันดูจะประหลาดใจมากที่หานเซิ่นเลือกมัน อย่างไรก็ตามมันก็ตัวสั่นอย่างหนักเมื่อถูกวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดทุกดวงจ้อง

 

พวกวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดไม่สามารถทำนอกเหนือจากคำสั่งของหานเซิ่นได้ พวกมันทำได้แค่จ้องมองอสูรฟันทองแดงด้วยสายตาอาฆาต

 

หานเซิ่นเลือกอสูรฟันทองแดงก็เพราะเขาต้องการทดสอบก่อนว่าคริสตัลสีดำใช้กับวิญญาณอสูรได้แบบเดียวกับมอนสเตอร์หรือเปล่า เมื่อหานเซิ่นมั่นใจแล้วว่ามันไม่มีความเสี่ยง เขาถึงจะใช้มันกับวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด

 

ขณะที่อสูรฟันทองแดงเดินเข้าไปใกล้คริสตัลด้วยความกลัว แต่อยู่ๆก็มีวิญญาณอสูรดวงหนึ่งเคลื่อนไหวในทันที และคว้าคริสตัลสีดำก่อนที่อสูรฟันทองแดงจะได้มันไป ซึ่งวิญญาณอสูรดวงนั้นก็คือโฮลี่แองเจิล

 

หานเซิ่นขมวดคิ้ว เขารู้สึกตั้งแต่วิวัฒนาการแล้วว่าโฮลี่แองเจิลเปลี่ยนไป นี่เป็นอีกครั้งที่หล่อนทำไปโดยหานเซิ่นไม่ได้สั่ง แม้หล่อนจะทำนอกเหนือคำสั่ง แต่หล่อนก็ยังไม่กล้าที่จะกินมันเข้าไป

 

ตอนแรกหานเซิ่นคิดจะสั่งให้โฮลี่เเองเจิลปล่อยคริสตัลสีดำ แต่เขาลังเลเมื่อเห็นโฮลี่เเองเจิลหันมามองเขาด้วยสายตาที่ออดอ้อน เหมือนว่าหล่อนอยากจะได้มันมาก

 

เมื่อคิดถึงความจริงที่ว่าโฮลี่แองเจิลยังสามารถวิวัฒนาการต่อได้อีก หานเซิ่นก็ตัดสินใจให้หล่อนได้มันไป เนื่องจากหล่อนต้องการมันมากแสดงว่ามันไม่น่าจะมีอันตราย และหานเซิ่นก็ไม่อยากจะขัดใจหล่อนด้วย

 

เมื่อหานเซิ่นให้เธอใช้มันได้ โฮลี่เเองเจิลก็ดูจะดีใจมาก เธอรีบกลืนคริสตัลสีดำเข้าไปทันที

 

หานเซิ่นอึ้ง ถ้าเขารู้ว่ามันมีวิธีการใช้แบบนี้ด้วย เขาก็ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงกลืนคริสตัลสีดำเข้าไปด้วยตัวเองเลย เขาแค่เรียกวิญญาณอสูรออกมา และสั่งให้มันกินเข้าไปก็ได้

 

‘เรามันยังอ่อนหัดเกินไป คราวหน้าต้องคิดอะไรให้รอบครอบกว่านี้’ หานเซิ่นตำหนิตัวเอง ครั้งนี้เขายังโชคดีที่ไม่ได้รับอันตรายจากการกินมันเข้าไป

 

หลังจากที่โฮลี่แองเจลกลืนคริสตัลสีดำเข้าไปแล้ว ร่างกายของหล่อนก็ส่องแสงออกมา มันเป็นออร่าที่ดูศักดิ์สิทธิมาก ราวกับว่าหล่อนลงมาจากสวรรค์ ออร่าเปลี่ยนสภาพกลายเป็นคล้ายๆกับรังไหม และห่อหุ้มตัวโฮลี่แองเจิลไว้ หลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบสงบอีกครั้ง รังไหมกำลังขยับอยู่ในจิตของหานเซิ่น มันกำลังเต้นเป็นจังหวะคล้ายๆกับจังหวะการเต็นของหัวใจ

 

พวกวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดแสดงความผิดหวังออกมาอย่างชัดเจน พวกมันไม่พอใจที่โฮลี่แองเจิลทำนอกเหนือคำสั่ง แต่หล่อนก็ยังได้มันไป แต่ที่ดูจะผิดหวังมากที่สุดก็คืออสูรฟันทองแดงที่เกือบจะได้มันไปอยู่แล้ว

 

หานเซิ่นมองดูรังไหมที่เกิดจากแสงของออร่ารวมตัวกัน แต่หลังจากดูไปสักพักเขาก็ยังไม่เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของมัน หานเซิ่นคิดว่ามันน่าจะต้องใช้เวลา

 

‘สงสัยจริงๆว่าโฮลี่แองเจิลจะเป็นยังไงหลังจากที่วิวัฒนาการเสร็จ?’ หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้น

 

คริสตัลสีดำที่ใช้ป้อนมอนสเตอร์ แต่ตอนนี้มันกับสามารถป้อนให้วิญญาณอสูรกินได้ด้วย ถ้าคริสตัลสีดำสามารถทำให้วิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์กลายเป็นเลือดศักดิ์สิทธิได้ล่ะก็ มันจะเป็นอะไรที่วิเศษมาก

 

แม้หานเซิ่นจะมีระดับความแข็งแกร่งที่สูง แต่เขาก็ยังต้องใช้เวลาก่อนที่จะสามารถฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ได้ มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 โดยปรกติแล้วจะมีระดับความแข็งแกร่งมากกว่า 100 ส่วนมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด หานเซิ่นเองก็ยังไม่แน่ใจ เพราะยังไม่เคยมีใครฆ่ามันได้ หานเซิ่นเลยไม่รู้ว่ามันจะแข็งแกร่งขนาดไหน

 

ถ้าคริสตัลสีดำสามารถเปลี่ยนวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิของก็อตแซงชัวรี่เขต 2 เป็นวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดได้ หานเซิ่นก็จะไม่ต้องลำบากในการล่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดในก็อตแซงชัวรี่เขต 2

 

แต่อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ก็แค่ความคิดของหานเซิ่น เขายังไม่รู้ว่าผลจริงๆของมันเป็นยังไง เขาต้องรอให้โฮลี่แองเจิลวิวัฒนาการเสร็จ

 

หลังออกจากเครื่องสแกน หานเซิ่นมองซีโร่ที่กำลังยืนรอเขาอยู่ข้างนอก และคิด ‘ครั้งนี้ฉันจะเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่อีกครั้ง และฉันจะถูกส่งไปที่ก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ทันที ดังนั้นไม่มีทางที่เธอจะตามฉันไปได้อีกต่อไป’

 

เพื่อจะกำจัดการติดตามของซีโร่ หานเซิ่นสูดลมหายใจเข้าลึก และเดินเข้าไปในเครื่องเทเลพอร์ต

 

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะเทเลพอร์ตไปยังก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ดังนั้นสถานที่ที่เขาเทเลพอร์ตไปจะถูกสุ่ม หานเซิ่นกำลังสวดภาวนาขอให้เขาถูกส่งไปใกล้ๆเมืองที่มนุษย์ครอบครองอยู่ ซึ่งมันจะทำให้ง่ายที่จะเก็บจีโนพ้อย และวิวัฒนาการ

 

ถ้าโชคไม่ดีถูกส่งไปยังที่ที่มีแต่มอนสเตอร์ล่ะก็ มันจะยากสำหรับเขาที่จะรอดชีวิต ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเก็บจีโนพ้อย

 

‘ถ้าพระผู้เป็นเจ้าได้ยิน โปรดช่วยให้ผมถูกส่งไปจุดดีๆด้วยเถอะ’ หานเซิ่นภาวนากับสิ่งศักดิ์สิทธิ ก่อนที่เขาจะเริ่มใช้เครื่องเทเลพอร์ต

 

หลังจากเทเลพอร์ตมาแล้ว หานเซิ่นก็ไม่ได้อยู่ในเครื่องเทเลพอร์ตอีกต่อไป ตอนนี้เขาอยู่ในถ้ำน้ำแข็งขนาดใหญ่

 

รอบๆตัวเขามีแต่น้ำแข็งที่เหมือนกับแก้ว มันอาจจะถูกแช่แข็งมาเป็นร้อยๆปีแล้ว มีแทงน้ำแข็งงอกออกมาจากพื้นและเพดาน ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากน้ำแข็ง และก็เครื่องเทเลพอร์ตใต้เท้าหานเซิ่น

 

“นี่มันบ้าอะไรเนี่ย…?” หานเซิ่นมองไปรอบๆ และเห็นว่ามีรูอยู่รูเดียวที่จะพาเขาออกไปภายนอกได้ หานเซิ่นกำลังสงสัยว่าภายนอกถ้ำจะเป็นยังไง

 

มันเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะสร้างเมืองในสถานที่แบบนี้ แม้จะมีมนุษย์อยู่ที่นี่ มันก็มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะอยู่กันในถ้ำมากกว่า

 

ก่อนที่หานเซิ่นจะเดินออกไป เขาก็เห็นเครื่องเทเลพอร์ตทำงาน และก็มีใครอีกคนถูกส่งมาที่เดียวกับเขา