“ดิเวอร์ชั่น! เป็นไปไม่ได้..” หวงอวี้เล่ยเบิกตากว้าง ขณะมองหานเซิ่นหักแขนของสวี่จู

 

สวี่จูเองก็ช็อคเช่นเดียวกัน เขาไม่ได้คาดคิดว่าคู่ต่อสู้จะสามารถใช้ดิเวอร์ชั่นได้จริงๆ

 

สวี่จูยังไม่อยากเชื่อว่าหานเซิ่นจะเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างได้ในเวลาสั้นๆแบบนี้ สวี่จูจัดกระดูกแขนให้เข้าที่ และบุกเข้าไปพยายามจับหานเซิ่นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป้าหมายของเขาไม่ใช่แขนของหานเซิ่น แต่เป็นที่ขาแทน

 

จริงอยู่ที่ว่าหานเซิ่นยังไม่สามารถใช้ดิเวอร์ชั่นได้เชี่ยวชาญมากนัก แต่นั่นก็ทำให้สวี่จูช็อคมากแล้ว ขณะที่หานเซิ่นเริ่มคุ้นเคยกับเทคนิคของสวี่จูมากขึ้น เขาก็ยิ่งพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆจนในที่สุดเขาก็สามารถใช้ดิเวอร์ชั่นได้ทุกส่วนของร่างกาย

 

หวงอวี้เล่ยอ้าปากค้างพูดไม่ออก ‘ทหารคนหนึ่งบนยานรบ’ เขาเรียนรู้วิชาดิเวอร์ชั่นในขณะที่ต่อสู้กับสวี่จู

 

หวงอวี้เล่ยเริ่มเชื่อบ้างแล้วว่าบางทีหานเซิ่นอาจจะเรียนรู้วิชา 13 คมดาบได้ในระหว่างต่อสู้อยู่

 

แต่มันก็ดูไม่สมเหตุสมผลสำหรับเขา ถึงเขาจะเคยได้ยินมาบ้างว่ามีอัจฉริยะที่สามารถเรียนรู้วิชาและเทคนิคการต่อสู้ของคนอื่นได้ แต่เขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันเป็นไปได้จริงๆ

 

“ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ดีตอนที่สู้กับเขา” เดสเพอราโด้พูดขึ้นมา

 

“เขากำลังลอกเลียนแบบการเคลื่อนที่ของฉัน ตอนที่เขาสู้กับฉัน เขาก็ทำแบบนี้เหมือนกัน ถึงว่าทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ดี… เขาต้องการจะเอาชนะฉันด้วยวิชาที่ฉันถนัด” หลังจากที่ได้ดูการต่อสู้ของหานเซิ่น ในที่สุดเดสเพอราโด้ก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่รู้สึกดีใจที่ชนะหานเซิ่นได้เลย

 

เมื่อเขาต่อสู้กับหานเซิ่น แม้หานเซิ่นจะใช้ฟุตเวิร์ดที่ดูไร้รูปแบบ แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่เขารู้สึกไม่ดี เขารู้สึกแย่ก็เพราะว่าหานเซิ่นพยายามจะใช้ฟุตเวิร์คของเขาในการต่อสู้

 

แต่เพราะหานเซิ่นแพ้เร็วเกินไป เดสเพอราโด้เลยคิดว่ามันแค่บังเอิญที่เจอคู่ต่อสู้ที่ฝึกวิชาคล้ายๆกัน

 

ในตอนนี้เขาต้องคิดใหม่ มันไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญ หานเซิ่นลอกเลียนแบบเข้าได้จริงๆ เขาตั้งใจที่จะทำแบบนั้นตั้งแต่แรก

 

“ไอ้หมอนี่…” หวงอวี้เล่ยมองดูหานเซิ่นด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน หานเซิ่นพยายามที่จะเรียนรู้เทคนิคของคู่ต่อสู้เสมอ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงแพ้หลายต่อหลายครั้ง

 

ในโคลอสเซียม หานเซิ่นเริ่มพลิกกับมาเป็นฝ่ายได้เปรียบแล้ว ตอนนี้สภาพจิตใจของสวี่จูไม่พร้อมเหมือนตอนแรก เขาพบว่าการที่จะเอาชนะหานเซิ่นเริ่มเป็นเรื่องที่ยากขึ้นเรื่อยๆ

 

เคร็ก!

เมื่อสวี่จูต้องการจะจับหานเซิ่น เขาก็ถูกหานเซิ่นบิดข้อมือจนกระดูกเคลื่อนไป จากนั้นหานเซิ่นก็เข้าไปล็อคตัวของสวี่จูไว้ทันที

 

ในตอนนี้ หานเซิ่นดัดแปลงวิชาปีศาจพันธนาการกับวิชาดิเวอร์ชั่นของสวี่จู ทำให้วิชาดิเวอร์ชั่นที่หานเซิ่นใช้ตอนนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าของ สวี่จูซะอีก

 

เมื่อถูกหานเซิ่นล็อคตัวและกดลงกับพื้นได้ สวี่จูก็พบว่าเขาไม่สามารถใช้แรงของหานเซิ่นในการโจมตีกลับได้อีกแล้ว เนื่องจากวิชาปีศาจพันธนาการของหานเซิ่นป้องกันไม่ให้เขาทำแบบนั้นได้

 

เนื่องจากไม่สามารถดิ้นหลุดไปไหนได้แล้ว สวี่จูจึงต้องขอยอมแพ้และออกเกมไป

 

เมื่อได้เรียนรู้วิชาดิเวอร์ชั่น หานเซิ่นก็รู้สึกมีความสุขมาก เขารีบออกจากกลาดิเอเตอร์ทันที เขาต้องกลับไปฝึกดิเวอร์ชั่นต่อในขณะที่เขายังจดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้

 

แม้เขาจะสามารถฝึกมันในการต่อสู้จำลองได้ แต่ความรู้สึกมันจะไม่เหมือนกัน เขาต้องการจะลองฝึกมันจริงๆ

 

สวี่จูออกจากเกมด้วยความรู้สึกที่ผิดหวังมาก เมื่อเห็นว่าเดสเพอราโด้อยู่กับหวงอวี้เล่ยด้วย เขาก็งง หวงอวี้เล่ยรีบถาม “พี่จู พี่คิดว่าเขาเรียนรู้วิชาดิเวอร์ชั่นได้จากการต่อสู้จริงหรอ?”

 

สวี่จูยิ้มอย่างขมขื่นและพยักหน้า “เขาเรียนรู้มันจากการต่อสู้กับฉันจริง คนคนนี้เรียนรู้ได้ไวมาก ฉันคิดว่าเขาก็น่าจะเรียนรู้วิชา 13 คมดาบของนายระหว่างต่อสู้เหมือนกัน”

 

“ใช่แล้ว คนคนนี้เรียนรู้ได้เร็วมาก ฉันสงสัยจริงๆว่าเขาเป็นใครกันแน่” เดสเพอราโด้พูด

 

“เดสเพอราโด้ เขาเป็นเพื่อนกับนายไม่ใช้หรอ? ลองส่งข้อความไปหาเขาสิ” หวงอวี้เล่ยพูด

 

“ฉันจะลองดู ถึงฉันจะแอดเขาไว้ แต่ฉันก็ไม่เคยคุยกับเขาเลย ฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะตอบกลับมารึเปล่า” เดสเพอรอโด้เช็คดูและพบว่าหานเซิ่นออกจากกลาดิเอเตอร์ไปแล้ว

 

“เขาออฟไลน์ไปแล้ว ถ้าเจอเขาออนไลน์เดี๋ยวฉันจะลองดู” เดสเพอรอโด้พูด

 

สวี่จูพยักหน้า การพ่ายแพ้แบบนี้มันยากที่เขาจะยอมรับได้

 

ตาของหวงอวี้เล่ยเป็นประกายขึ้นมา เขาแนะนำ “พวกนายคิดว่าคนคนนั้นจะสนใจในตัวเขาไหม?”

 

“คนไหน?” สวี่จูและเดสเพอราโด้มองหวงอวี้เล่ย พวกเขาไม่แน่ใจว่าหวงอวี้เล่ยหมายถึงใคร

 

“คนที่เป็นสุดที่รักของประธานไง” หวงอวี้เล่ยพูด

 

“เป็นความคิดที่เข้าท่าดี คนคนนั้นอาจจะสนใจในตัวหนุ่มคนนี้เช่นเดียวกัน พวกเราจะได้เป็นอิสระสักที” ตาของสวี่จูเป็นประกายขึ้นมา

 

คนที่พวกเขาพูดถึงคือ เชียนเหอเจิ้น ศิษย์ที่อายุน้อยที่สุดของประธานสถาบันการต่อสู้เอเรส เชียนเหอเจิ้นเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูงและเรียนรู้ได้ไวมาก นั่นเป็นเหตุผลที่หวงฟูสงเฉิงถึงได้รักลูกศิษย์คนนี้มาก

 

เชียนเหอเจิ้นก็ไม่ได้ทำให้ประธานของสถาบันเอเรสต้องผิดหวังเลย เขาพึ่งจะวิวัฒนาการ และสามารถฝึกวิชาลับของสถาบันจนสำเร็จได้หลายวิชา

 

แต่กระนั้นเชียนเหอเจิ้นก็ยังไม่พอใจกับความก้าวหน้าของเขา เขามักจะท้าสู้กับนักเรียนที่มีชื่อเสียงของสถาบันอยู่เสมอ แม้แต่เดสเพอราโด้เองก็ปวดหัวกับเชียนเหอเจิ้น นักเรียนคนอื่นๆไม่สามารถปฏิเสธการต่อสู้กับเชียนเหอเจิ้นได้ เพราะว่าเขามีประธานคอยให้ท้ายอยู่ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงปวดหัวกับเชียนเหอเจิ้น