หานเซิ่นรู้สึกพอใจกับวิชาเหยียบเมฆามาก ถึงจะไม่ใช่วิชาลับสุดยอดแบบเซเว่นทวิสต์ แต่มันก็เป็นวิชาที่หาเรียนไม่ได้ง่ายๆ แม้แต่ในสถานบันเซนท์ก็ไม่มีวิชานี้ให้ซื้อ การจ่ายใบอนุญาตระดับSกับวิญญาณอสูรโบราณเบอร์เซิร์กนั้นถือว่าคุ้มค่า

 

 

จูถิงสามารถสอนวิชาเหยียบเมฆาให้หานเซิ่นด้วยตัวเขาเองได้ แต่เขาต้องกลับไปเอายาปรับปรุงพันธุกรรมจากตระกูลเฉินให้หานเซิ่นด้วย

 

 

จูถิงพาหานเซิ่นเดินทางไปดูรังมอนสเตอร์ ด้วยความเร็วของโกลเด้น โกรวเลอร์ ทำให้พวกเขาเดินทางกันไม่ถึง 1 วันก็มาถึงจุดที่มีภูเขาเรียงตัวกันเป็นชั้นๆแล้ว ลักษณะการเรียงตัวเป็นไปตามรูปแบบของดอกบัวแห่งชีวิต ซึ่งทางเข้าจะตั้งอยู่ตรงกลาง

 

 

โชคดีที่ไม่มีมอนสเตอร์อยู่ใกล้ๆ พวกเขาปีนขึ้นไปบนภูเขา และเดินลงไปในทางเข้ารัง จนกระทั่งพวกเขามาถึงกำแพงสีเขียว

 

 

กำแพงสีเขียวยังคงครบถ้วนสมบูรณ์ดี แสดงว่ายังไม่เคยมีใครเข้าไปข้างใน แม้จูถิงจะเป็นคนค้นพบที่นี่ แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะบุกเข้าไป

 

 

จูถิงเป็นคนฉลาด เขารู้ความสามารถของตัวเองดี ข้างในมีอะไรอยู่ เป็นสิ่งที่เขาไม่มีทางรู้ได้ เขาเลยไม่คิดเสี่ยงเข้าไปคนเดียว

 

 

แม้แต่หานเซิ่นเองก็ยังลังเล แต่ในเมื่อพวกเขามาถึงหน้าทางเข้าแล้ว ถ้าไม่เข้าไปมันก็จะเสียเที่ยว

 

 

“รออยู่ข้างนอก เดี๋ยวฉันจะลองเข้าไปเช็คดูหน่อย” หานเซิ่นพูดกับจูถิง และเขาก็ทำลายกำแพงสีเขียว เพื่อเข้าไปข้างใน

 

 

ด้วยสารเรืองแสงสีเขียวจำนวนมาก ทำให้รังขนาดใหญ่นี่ดูค่อนข้างน่ากลัว มีห้องรูปร่างแปลกอยู่ทั่วทุกที่ ทุกห้องยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ ไม่มีใครรู้ว่าห้องไหนจะมีมอนสเตอร์ออกมาบ้าง

 

 

หานเซิ่นเข้าไปใกล้ๆห้องอย่างช้าๆ เนื่องจากมีห้องบังทางเดินอยู่เต็มไปหมด ทำให้ต้องปีนขึ้นไปบนห้อง

 

 

หานเซิ่นไม่กล้ากระโดดขึ้นไปบนห้อง เขากำลังจ้องมองผนังห้องที่สูงถึง 20 ฟุต เขาเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี เขารู้สึกว่าในห้องนั้นจะต้องมีอะไรอยู่

 

 

เสียงคำราม!

 

เมื่อหานเซิ่นอยู่ห่างจากห้องประมาณ 30 ฟุต ห้องมันก็ระเบิดออกทันที มอนสเตอร์ตัวสีดำ มีเขาสีเงิน 2 เขาและมีปีกค้างคาวเหมือนกับพวกการ์กอยล์ พุ่งออกมาจากห้องทันที

 

 

หานเซิ่นแค่มองเห็นมันแวบแรก เขาก็ตัดสินใจหันหลัง และเริ่มวิ่งหนีทันที

 

 

ถึงเขาจะยังไม่ทันได้ลองสู้กับมอนสเตอร์ตัวนี้ แต่แค่ดูจากความเร็วของมัน หานเซิ่นก็มั่นใจว่ามอนสเตอร์ตัวนี้จะต้องเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิอย่างแน่นอน และระดับความแข็งแกร่งของมันน่าจะมากกว่า 100

 

 

หานเซิ่นยังรู้สึกดีที่เขาเห็นมอนสเตอร์ตัวนี้เป็นตัวแรก ถ้าเกิดเขาบุกเข้าไปลึกกว่านี้แล้วค่อยเห็นมันล่ะก็ เขาอาจจะหนีมันไม่ทันก็ได้

 

 

หานเซิ่นวิ่งหนีไปได้ไม่กี่ก้าว การ์กอยล์ก็เกือบจะมาถึงตัวเขาอยู่แล้ว มันใช้แขนที่ทรงพลังของมันตะปบมาที่หลังของหานเซิ่น

 

 

เล็บแต่ละเล็บของมันมีความยาวกว่าครึ่งฟุต มันคมเหมือนใบมีด แม้จะเป็นโลหะZก็ไม่น่าจะต้านทานกรงเล็บของมันได้

 

 

หานเซิ่นซิกแซงหลบเหมือนกับงู โดยที่เขาไม่ได้หันไปมองเลย เขาสามารถหลบกรงเล็บของการ์กอยล์ได้ ราวกับเขามีตาหลัง การ์กอยล์กระพือปีกของมันไล่ตามหานเซิ่นมาอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าการโจมตีของมันก็พลาดอีกครั้ง ตอนนี้หานเซิ่นพลิ้วยิ่งกว่าปลาไหล เขาหลบการโจมตีของมันครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมกับวิ่งหนี

 

 

เมื่อหานเซิ่นมองไปที่ทางออก และเขาก็พบว่าจูถิงโกยแนบไปก่อนแล้ว

 

 

หลังจากโจมตีพลาดไปหลายครั้ง การ์กอยล์ก็หอนออกมา ขณะที่หานเซิ่นเกือบจะวิ่งไปถึงทางแคบๆได้แล้ว เขาสีเงินของมันส่องแสงขึ้นมาทันที และหลังจากนั้นแสงสีเงินก็เริ่มไหลย้อมไปทั่วร่างของการ์กอยล์ ไม่นานการ์กอยล์ก็กลายเป็นเหมือนกับรูปปั้นสีเงิน ซึ่งมันดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมซะอีก

 

 

“บ้าชัดๆ! นั่นมันมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิโหมดเบอร์เซิร์ก!” หานเซิ่นเกือบจะร้องออกมา การ์กอยล์สีเงินไล่หลังหานเซิ่นมาอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตามันก็มาถึงตัวหานเซิ่น และใช้กรงเล็บของมันตะปบมาที่หัวของหานเซิ่น

 

 

การ์กอยล์สีเงินรวดเร็วมากจนหานเซิ่นไม่มีเวลาที่จะหลบ ถึงเขาจะพยายามใช้เทคนิคการไคท์ติ้งก็ตาม แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรูที่มีความเร็วเหนือกว่ามากๆ ความพยายามของเขาก็เหมือนสูญเปล่า

 

 

หานเซิ่นกัดฟันและใช้กายหยก เขาใช้แขนปะทะกับแขนของการ์กอยล์สีเงิน หานเซิ่นไม่ได้พยายามที่จะเอาชนะมันด้วยแรง ขณะที่แขนทั้ง 2 ปะทะกัน หานเซิ่นก็ใช้แขนของเขาพันกับแขนของการ์กอยล์สีเงินเหมือนกับงู จากนั้นเขาก็เลื้อยไปบนตัวของการ์กอยล์อย่างรวดเร็ว

 

 

นี่คือการการผสมผสานระหว่างปีศาจพันธนาการและดิเวอร์ชั่นที่สมบูรณ์แบบ และเขายังใช้ความยืดหยุ่นที่เขาได้รับมาจากกายหยกอีก

 

 

การ์กอยล์สีเงินพยายามจะจับหานเซิ่นที่กำลังเกาะอยู่ที่หลังของมันให้ได้ ขณะที่หานเซิ่นก็เลื้อยลงไปที่เป้าของการ์กอยล์ และชกมันสุดแรง

 

 

ปัง!

 

กำปั้นที่เหมือนกับหยกของหานเซิ่นปะทะกับเป้าของการ์กอยล์อย่างแรง ทำให้มันกรีดร้องออกมาอย่างหนัก การ์กอยล์รีบใช้มือทั้ง 2 ของมันตะปบหานเซิ่นอย่างรวดเร็ว

 

 

หานเซิ่นหมุนตัวหลบไปด้านข้าง จากนั้นเขาก็เคลื่อนที่ไปข้างหลังการ์กอยล์ และจับก็ปีกของมัน หานเซิ่นใช้มือฟันไปที่คอของการ์กอยล์เต็มแรง

 

 

ขณะที่หานเซิ่นกำลังเคลื่อนที่ไปรอบๆตัวมัน การ์กอยล์ก็ตามจับตัวหานเซิ่นอย่างบ้าคลั่ง แต่มันก็ไม่สามารถจับตัวหานเซิ่นได้

 

 

แต่กระนั้นระดับความแข็งแกร่งของการ์กอยล์ที่อยู่ในโหมดเบอร์เซิร์กแข็งแกร่งกว่าหานเซิ่นที่ใช้กายหยกแล้วมาก หานเซิ่นสามารถทำให้ตัวของมันเป็นรอยแผลตื้นๆได้เท่านั้น

 

 

หานเซิ่นไม่กล้าที่จะใช้มีดเคิร์ฟวูฟ เพราะมันไม่แข็งพอที่จะฟันผิวหนังของมอนสเตอร์ตัวนี้ และการที่เขาถือมีดจะทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ช้าลง

 

 

หานเซิ่นพยายามให้ฝ่ามือฟันไปที่ดวงตาของการ์กอยล์ แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แม้แต่ดวงตาของมันก็แข็งแกร่งเหมือนกับส่วนอื่นๆหลังจากที่มันเข้าโหมดเบอร์เซิร์ก

 

 

หานเซิ่นรู้สึกว่าเวลาหนึ่ง 1 นาทีตอนนี้ยาวนานเหมือนกับ 1 ชั่วโมง การรับมือกับการ์กอยล์ตัวนี้เป็นเรื่องที่ยากลำบากมาก

 

 

หานเซิ่นใช้ทุกอย่างที่เขามีเพื่อเพิ่มระดับความแข็งแกร่งให้ถึงขีดสุด รวมถึงใช้พลังงานสมองอย่างเต็มที่ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาถูกคำนวณมาอย่างดีแล้ว

 

 

แต่ถึงจะพยายามเต็มที่แล้ว หานเซิ่นก็ยังรู้สึกว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่สูงมาก การ์กอยล์สีเงินยิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ กรงเล็บของมันสัมผัสร่างกายของหานเซิ่นได้ 2-3 ครั้ง ถึงหานเซิ่นจะใช้กายหยก แต่มันก็ไม่สามารถป้องกันได้ มีเลือดของเขาไหลออกมาทันที หลังจากที่โดนกรงเล็บ

 

 

หานเซิ่นไม่ได้ตื่นตระหนก เขายังคงเคลื่อนไหวไปรอบๆตัวของการ์กอยล์ แต่ระยะการเคลื่อนที่ของหานเซิ่นก็เริ่มแคบลงเรื่อยๆ

 

 

ในที่สุดการ์กอยล์ก็ไล่กดดันจนหานเซิ่นไม่มีที่ให้หนีอีกแล้ว การ์กอยล์ตะปบไปที่ลำตัวหานเซิ่นอย่างรวดเร็ว

 

 

ขณะกรงเล็บสีเงินของมันเกือบจะสัมผัสร่างกายของหานเซิ่นอยู่แล้ว หานเซิ่นก็รีบเอามือดันหัวของการ์กอยล์ และกระโดดขึ้นไปบนอากาศเพื่อหลบกรงเล็บของมัน แต่กระเล็บของมันยังไม่หยุดแค่นั้น มันยังเคลื่อนไหวต่อ และในที่สุดมันก็ตะปบไปที่ใบหน้าของตัวเอง กรงเล็บที่แหลมคมทั้ง 5 แทงทะลุใบหน้าสีเงินของมัน ทำให้เลือดสีเงินไหลทะลักออกมาทันที