ตั้งแต่ที่เขาเริ่มฝึกศาสตร์ตงเสวียนอย่างจริงจัง ประสาทการรับรู้ของหานเซิ่นก็สูงขึ้นมาก และเมื่อเขาเข้าสู่โหมดการหายใจขั้นสูงสุด เซลล์ในร่างกายของหานเซิ่นสามารถหายใจได้อย่างอิสระ ซึ่งเขาไม่ต้องพึ่งพาจมูกและปอดอีกต่อไป

 

ที่ผ่านมา หานเซิ่นจะต้องควบคุมจังหวะการหายใจ เพราะมันมีผลต่อการให้พลังงาน แต่ตอนนี้หานเซิ่นสามารถลืมเรื่องนี้ไปได้เลย เขาสามารถใช้พลังงานหรือเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

 

เนื่องจากประสาทสัมผัสที่พัฒนาขึ้นจากการฝึกศาสตร์ตงเสวียน ทำให้หานเซิ่นสามารถรับรู้ทุกรายละเอียดที่เกิดขึ้นในสนามรบแห่งนี้

 

ไม่มีแม้แต่การเคลื่อนไหวเดียวที่รอดพ้นจากการรับรู้ของหานเซิ่นไปได้ เขาแทบจะไม่ต้องหันไปมอง

 

ด้วยฟุตเวิร์คอันเหนือชั้น ถึงเขาจะถูกล้อมด้วยคนจำนวนมาก เขาก็สามารถหลบหลีกได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ละก้าวของเขาถูกกำหนดมาแล้ว เขาใช้จุดบอดของแต่ละคนเพื่อหลบเลี่ยง

 

มันดูน่าเหลือเชื่อมากที่หานเซิ่นสามารถทำแบบนี้ได้ ด้วยความสามารถในการรับรู้ระดับนี้ มันราวกับว่าเขากำลังมองดูสนามรบจากที่ที่อยู่สูงขึ้นไป

 

ทั้งสนามรบเหมือนกับกระดานหมากรุกสำหรับหานเซิ่น เขาสามารถควบคุมมันได้ดั่งใจ

 

ตอนนี้ผู้วิวัฒนาการทั้ง 6 คนรู้สึกหัวเสียมาก พวกเขาพยายามจะหยุดหานเซิ่นให้ได้ แต่ไม่ว่าพวกเขาจะก้าวไปทางไหนก็จะกลายเป็นจุดอับทันที เมื่อพวกเขาคิดได้ว่าควรจะไปทางไหน เพื่อนๆของเขาก็คิดเช่นเดียวกัน ทำให้พวกเขามาขวางทางกันเอง การที่มีคนมากกับกลายเป็นอุปสรรคของพวกเขาไป

 

มันเป็นภาพที่น่าเหลือเชื่อมาก ราวกับว่าผู้วิวัฒนาการที่ระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ทั้ง 6 คนกลายเป็นผู้ช่วยของหานเซิ่นไปเลย

 

แม้หานเซิ่นจะเข้าใจเทคนิคการไคท์ติ้งอย่างลึกซึ้ง แต่การที่เขาทำได้ถึงขนาดนี้ก็เป็นเพราะประโยชน์จากการฝึกศาสตร์ตงเสวียน ทุกสิ่งทุกอย่างใสราวกับแก้ว หานเซิ่นสามารถอ่านสถานการณ์ออกทั้งหมด วิชานี้มันมอบพลังของเทพและปีศาจให้กับใครก็ตามที่สามารถฝึกและเข้าใจมัน

 

แม้หานเซิ่นยังไม่ถึงขั้นผู้เป็นเลิศที่สามารถใช้พลังเหนือธรรมชาติได้ แต่แค่ตอนนี้มันก็เพียงพอแล้วที่เขาจะต่อสู้กับคู่ต่อสู้ระดับแค่นี้ คู่ต่อสู้อ่อนเกินไปสำหรับเขา เขาสามารถอ่านใจทุกคนได้อย่างทะลุปุโปร่ง ทำให้ไม่มีใครหยุดเขาได้

 

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครหยุดหานเซิ่นได้ แบล็คก็อตก็หน้าซีดทันที เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหานเซิ่นจะเป็นคนคนเดียวกับคนที่เขาเคยสู้ด้วยเมื่อไม่นานมานี้ ตอนนี้เขาเริ่มปิดกั้นความกลัวเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

 

“ฆ่ามัน!” แบล็คก็อตตะโกนอย่างตื่นตระหนก ขณะที่ถอยหนีไปด้วย เขาไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี คู่ต่อสู้มีเพียงแค่คนเดียว แต่ก็ไม่มีใครหยุดเขาได้ ตอนนี้คู่ต่อสู้ที่เหมือนกับปีศาจกำลังล็อคเป้ามาที่เขา เขารู้สึกกลัวมากจนต้องถอยหนีออกมา เขาไม่กล้าที่จะเข้าไปสู้ตัวต่อตัวกับหานเซิ่นอีกแล้ว

 

ผู้วิวัฒนาการทั้ง 237 คนพยายามอย่างหนักที่จะสกัดหานเซิ่นเอาไว้ พวกเขาใช้หอกสร้างเป็นกำแพงหอกขึ้นมา เพื่อสกัดการเคลื่อนไหวของหานเซิ่นเอาไว้ หอกของพวกเขาผสานกันเหมือนกับตระข่าย และเคลื่อนไหวขึ้นลงเหมือนกับคลื่นทะเล

 

คนในเมืองเทพธิดาช็อค กองทัพของแบล็คก็อตเต็มไปด้วยคนที่มีพรสวรรค์ในการต่อสู้ และยังรู้จักค่ายกล พวกเขาไม่ใช่กลุ่มคนธรรมดาๆ แต่เหมือนจะเป็นนักรบที่ถูกฝึกมาอย่างดี การโจมตีผสานหรือการใช้ค่ายกลแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาๆจะทำได้ เห็นได้ชัดเลยว่าพวกเขาจะต้องฝึกซ้อมมาอย่างหนัก

 

สมาชิกกลุ่มเทพธิดาทุกคนมองไปยังสนามรบด้วยความกังวล ตอนนี้ชะตาของทุกคนขึ้นอยู่กับหานเซิ่นคนเดียว แต่กระนั้นกองทัพของศัตรูก็ดูจะทรงพลังจริงๆ

 

หานเซิ่นจะต้องต่อสู้กับกองทัพที่มีประสิทธิภาพขนาดนี้ มันยากมากที่เขาจะเอาชนะได้ ถ้าหากเขาไม่มีพลังมากพอที่จะทำลายค่ายกลนี้ได้

 

กองทัพของแบล็คก็อตมีระดับความแข็งแกร่งที่น่าประทับมาก และยังมีการผสานงานที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ พวกเขาดูเหมือนกับเครื่องจักรที่ถูกออกแบบมาอย่างดี ถ้าความเร็วและพลังของหานเซิ่นไม่มากพอ ก็คงไม่มีทางหยุดเครื่องจักรนี้ได้

 

ถ้าหากหานเซิ่นต้องการจะเข้าไปฆ่าพวกเขาสัก 2-3 คน ก็อาจจะถูกคนอื่นๆในค่ายกลนั้นฆ่าตายได้ และที่สำคัญหานเซิ่นก็ไม่ได้สวมชุดเกราะอะไรเลย ร่างกายของเขาไม่น่าจะทนการโจมตีจากอาวุธวิญญาณอสูรได้เลย ถ้าเขาพลาดถูกโจมตีแม้แต่ครั้งเดียว สถานการณ์ก็จะวิกฤติทันที

 

หานเซิ่นสวมเพียงแค่ชุดต่อสู้แบบมาตรฐานของสหพันธ์ดวงดาว แต่ทันใดนั้นชุดของเขาก็เปลี่ยนเป็นชุดเกราะสีแดง ผมของเขายาวขึ้นและเปลี่ยนเป็นสีบลอนด์ ตาของเขามีสีทองเป็นประกาย และบนหัวของเขาก็มีมงกุฎปรากฏขึ้นมา

 

หลังจากที่เขาเปลี่ยนเป็นแฟรี่ควีน ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกก็ดูช้าลงไปในทันที หอกที่ตรงเข้ามาดูเหมือนกับภาพสโลโมชั่นสำหรับเขา

 

เขาดูเหมือนกับผีเสื้อเต้นระบำ ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก เขาใช้ช่องว่างระหว่างหอกแต่ละอันให้เป็นประโยชน์ หลังจากที่เขาสามารถผ่านค่ายกลมาได้ เขาก็วิ่งตรงเข้าไปหาแบล็คก็อตทันที

 

ผู้วิวัฒนาการทุกคนที่ถูกหานเซิ่นผ่านไปได้ต่างก็อึ้ง พวกเขารู้สึกสับสนจากก้นบึ้งของหัวใจ ทิศทางที่หานเซิ่นเลือกใช้ผ่านออกไปมันแปลกสำหรับพวกเขามาก มันดูเหมือนกับว่าเขาต้องการไปในอีกทิศทางหนึ่ง แต่แล้วอยู่ๆเขาก็เปลี่ยนทิศทางทันที มันดูเหมือนกับพวกเขาเห็นภาพลวงตา และเมื่อพวกเขารู้ตัวอีกทีหานเซิ่นก็ฝ่าออกไปได้เรียบร้อยแล้ว

 

ทุกคนในสนามรบรู้สึกเหมือนโดนปั่นหัว พวกเขารู้สึกสิ้นหวังที่จะหยุดหานเซิ่น

 

แบล็คก็อตหน้าซีดเผือก เขาไม่อยากเชื่อว่าค่ายกลของผู้วิวัฒนาการ 200 คนจะไม่สามารถสกัดหานเซิ่นได้่ มันทำให้เขากลัวมาก

 

ความแข็งแกร่งของหานเซิ่นตอนนี้มันเกินคำว่าแข็งแกร่งไปแล้ว เขาดูเหมือนกับไม่ใช่มนุษย์แล้ว

 

“ฆ่ามัน!” เเบล็คก็อตกรีดร้องออกมา ขณะที่เขากำลังถอยหนี หัวใจของเขาเหมือนกับถูกแทงด้วยแทงน้ำแข็ง หานเซิ่นคือคู่ต่อสู้ที่เขารู้สึกสิ้นหวังที่จะสู้ด้วย

 

ผู้วิวัฒนาการที่ระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ทั้ง 6 คนกำลังวิ่งไล่ตามหานเซิ่นสุดฝีเท้า พวกเขาต้องหยุดหานเซิ่นที่กำลังเข้าไปหาแบล็คก็อตให้ได้

 

ตอนนี้เหลือแนวต้านอีกแนวเดียว พวกเขามีกันประมาน 20 คนที่กำลังขวางทางหานเซิ่นอยู่ พวกเขารู้ดีว่ายังไงก็จะต้องหยุดศัตรูคนนี้ให้ได้

 

ไม่ว่าหานเซิ่นจะแข็งแกร่้งยังไง เขาก็มีแค่ตัวคนเดียว พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้หานเซิ่นไปถึงแบล็คก็อตได้ ถ้าหานเซิ่นเข้าไปถึงเเบล็คก็อตและฆ่าเขาได้ กองทัพก็จะแตกทันที พวกเขาจะสิ้นหวังถ้าไม่มีผู้นำ

 

หานเซิ่นกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้า มีปีกที่เหมือนกับของปีศาจปรากฏขึ้นมาบนหลังของเขา เขาบินข้ามหอกและพุ่งเข้าไปหาเเบล็คก็อค

 

“ฆ่ามัน!” แบล็คก็อตรู้สึกกลัวจนทำอะไรไม่ถูก สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือตะโกนว่า ‘ฆ่ามัน’

 

ผู้วิวัฒนาการทั้ง 6 ยิ้มออกมา เมื่อเห็นว่าหานเซิ่นอยู่บนอากาศ เพราะถ้าอยู่บนอากาศ หานเซิ่นก็ยากที่จะหลบอาวุธวิญญาณอสูรของพวกเขาที่มาจากทั้ง 6 ทิศทางได้

 

หานเซิ่นเลือกที่จะเก็บปีก และก็ล่อนลงไปตรงที่แบล็คก็อตอยู่

 

เมื่อเห็นหานเซิ่นกำลังลงมาบนพื้น ผู้วิวัฒนาการทั้ง 6 คนก็วิ่งเข้าไปเตรียมที่จะสับหานเซิ่นเป็นชิ้นๆในตอนที่เขาลงมาถึงพื้น