หานเซิ่นมองดูร่างกายที่มีน้ำแข็งเกาะของเสวียอี้หยาง ตอนนี้เขาดูเหมือนกันปีศาจน้ำแข็ง

 

วิชาที่เสวียอี้หยางกำลังใช้อาจจะเป็นวิชากายหยก แต่มันแตกต่างจากกายหยกที่หานเซิ่นฝึกมาก

 

แม้หานเซิ่นจะสามารถลดอุณหภูมิของร่างกายให้ต่ำลงได้ แต่อย่างมากสุด เขาก็ลดอุณหภูมิของร่างกายได้แค่ประมาน 3-4 องศาเท่านั้น เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะทำให้มันลดต่ำลงถึงขั้นที่มีน้ำแข็งเกาะแบบเสวียอี้หยาง

 

ถ้าวิชากายหยกของเสวียอี้หยางคือแบบดั่งเดิม งั้นวิชากายหยกของหานเซิ่นก็อาจจะเป็นคนละเวอร์ชั่นกัน แม้จะเป็นวิชาไฮเปอร์จีโนเหมือนกัน แต่มันก็อาจจะได้รับการพัฒนาที่แตกต่างกัน

 

“ฉันให้นายเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ฉันกลัวว่าถ้าฉันเริ่มก่อน นายจะไม่มีโอกาสได้โชว์ฝีมือ” เสวียอี้หยางมองหานเซิ่นด้วยสายตาเย็นชา

 

“เฟิงเฟิงน้อย เซิ่นเซิ่นน้อยจะไหวจริงๆหรอ? ถึงเสวียอี้หยางคนนี้จะดูท่าทางกวนประสาท แต่วิชาชี่กงของเขาก็น่ากลัวทีเดียว”

เมื่อหลิยเวยเวยมองดูเสวียอี้หยางที่ดูเหมือนกับรูปปั้นเกะสลักน้ำแข็ง มันก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกกังวลจนต้องถามหลินเฟิงอีกครั้ง

 

“เขาน่าจะรับมือได้” หลินเฟิงยิ้ม ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้มีความกังวลอะไรเลย แม้มันจะผ่านมานานแล้วที่เขาได้เห็นฟอร์มของหานเซิ่น แต่หานเซิ่นคือคนที่เอาชนะจิงจี้อู่คู่ปรับของเขาได้ และหานเซิ่นยังรับมือมีดทอร์นาโดของถังเตียงลิ่วได้ซะอยู่หมัด ถ้าสิ่งที่เขาได้ยินมาไม่ผิด เขาคิดว่าเสวียอี้หยางไม่มีทางชนะหานเซิ่นได้

 

หานเซิ่นยังบอกอะไรไม่ได้ถ้าแค่ดูจากภายนอก เขายังไม่รู้ว่ากายหยกของเสวียอี้หยางหรือกายหยกของเขาดีกว่า เขาต้องปิดกลั้นความสงสัยไว้ก่อน ตอนนี้ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นคริสตัลที่เปล่งประกาย

 

“เซิ่นเซิ่นน้อยไม่เบาเลย อายุแค่น้อยก็ฝึกไมโครคริสตัลสำเร็จแล้วหรอเนี่ย?” หลินเวยเวยประหลาดใจ

 

ไม่ว่าจะดูยังไงอายุของหานเซิ่นก็น่าจะแค่ 20 ต้นๆ การฝึกไมโครคริสตัลสำเร็จด้วยอายุแค่นี้ ถือเป็นเรื่องที่น่าประทับใจมาก เพราะโดยปรกติแล้ววิชานี้จะต้องใช้เวลาฝึกเป็น 10 ปีกว่าจะใช้งานได้จริง

“เขาฝึกไมโครคริสตัลสำเร็จจริงๆหรอ ไม่น่าเชื่อ? เขาต้องไม่ธรรมดาแน่นอน”

“เป็นไปไม่ได้ เขาอายุเท่าไหร่กัน? อายุแค่นี้ก็ฝึกไมโครคริสตัลสำเร็จแล้ว?”

“แม้ไมโครคริสตัลจะถือว่าเป็นวิชาชี่กงระดับล่าง แต่พรสวรรค์ของเขาน่ากลัวจริงๆ”

“ไม่สงสัยเลยทำไมเขาถึงเป็นเพื่อนกับหลินเฟิง พรสวรรค์ของเขาน่ากลัวมาก”

“แม้กายหยกจะเป็นวิชาชี่กงระดับสูงกว่า แต่ไมโครคริสตัลของหานเซิ่นดูเหมือนจะสมบูรณ์แล้ว แต่กายหยกของเสวียอี้หยางดูเหมือนจะยังฝึกไม่ถึงขั้น ตอนนี้พูดยากแล้วว่าใครจะชนะ”

…

 

คนจาก 4 ตระกูลที่มาร่วมงานกำลังพูดคุยเกี่ยวกับการต่อสู้ ตอนนี้มีชายคนหนึ่งที่ดูคล้ายๆกับเสวียอี้หยางกำลังนั่งอยู่ที่มุมห้อง เขามองขึ้นไปบนเวทีด้วยวาวตาที่เยือกเย็น

 

“เสวียอี้ขวง น้องชายของนายเจอคู่ต่อสู้สุดหินเข้าแล้ว” ถัดจากชายคนนั้น ชายอีกคนที่ดูท่าทางเหมือนกับหนอนหนังสือพูดขึ้นมา

 

“คนที่พอจะเป็นคู่ต่อสู้ของตระกูลเสวียได้ ก็คือคนจากตระกูลเสวียเท่านั้น” เสวียอี้ขวงพูด เขาไม่สนอะไรที่ชายอีกคนพูด ตอนนี้เขามีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

 

“จริงหรอ?” หนอนหนังสือยิ้ม แต่เขาไม่พูดอะไรต่อ

 

หลังจากเสวียอี้หยางบอกให้เขาเริ่มโจมตีก่อน หานเซิ่นก็ไม่พูดอะไร เขายกหมัดขึ้นและชกไปสุดแรง เขารู้ดีว่าวิชากายหยกนั้นทรงพลังแค่ไหน เมื่อต้องมาสู้กับคนตระกูลเสวีย เขาก็ไม่กล้าที่จะดูถูกพรสวรรค์ของอีกฝ่าย การโจมตีทุกครั้งเขาจะต้องทุ่มสุดตัว

 

หัวใจของเขาเต้นรัวราวกับเครื่องยนต์ หมัดที่เป็นคริสตัลของเขากำลังฉีกอากาศรอบๆ ทำให้เกิดเสียงดังราวกับเครื่องจักรกำลังทำงาน

 

แววตาของเสวียอี้หยางยังคงเยือกเย็น ตอนนี้เขากำลังแอบยิ้มมุมปาก เขาออกหมัดที่ล้อมรอบไปด้วยกระแสลมที่เย็นราวกับน้ำแข็งตรงไปที่หมัดของหานเซิ่น

 

ปัง!

หมัดของทั้ง 2 คนปะทะกัน แต่ก็ไม่มีฝ่ายไหนกระเด็นถอยหลังไป ทั้งคู่ยังคงยืนนิ่ง หมัดของพวกเขายังคงปะทะกัน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีสีหน้าของเสวียอี้หยางก็เปลี่ยนไป มีเลือดไหลออกจากปากของเขา

 

ทุกคนตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น พวกเขาไม่คิดว่าหมัดนั้นของหานเซิ่นจะทำให้เสวียอี้หยางบาดเจ็บได้

 

แววตาของหานเซิ่นยังเยือกเย็น จากนั้นเขาก็ชกไปที่เสวียอี้หยางอีกครั้ง เสวียอี้หยางกรีดร้องออกมา เขารีบยกหมัดขึ้น และชกออกไปอีกครั้ง แต่หมัดนี้ของเขา พลังดูจะเทียบกับหมัดก่อนหน้าไม่ได้เลย

 

เมื่อหมัดทั้ง 2 ปะทะกันก็เริ่มมีเลือดไหลออกมาจากจมูกของเสวียอี้หยาง เขากำลังจะแพ้หานเซิ่น เขาเดินโซเซถอยหลังไปหลายก้าวกว่าจะทรงตัวได้ ตอนนี้หานเซิ่นดูเหมือนปีศาจคริสตัล พลังหมัดของหานเซิ่นเหนือกว่าเขาทุกหมัด และในตอนนี้หมัดของหานเซิ่นกำลังตรงมาที่เขาอีกครั้ง เขาต้องยกแขนขึ้นมาป้องกัน แต่พลังจากการโจมตีก็ดันให้ตัวเขาถอยหลังไป มีเลือดไหลออกมาจากปากของเขาอย่างต่อเนื่อง

 

ตอนนี้ทุกคนยืนอึ้ง ไม่มีใครคิดว่าหานเซิ่นจะเอาชนะเสวียอี้หยางได้ ไม่ต้องพูดถึงการชนะได้อย่างขาดลอย ตอนนี้เขาดูเหมือนกับปีศาจ พลังของเขาทำให้ทุกคนที่มองดูจะต้องกลัวเขา

 

รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของจีชิงชิวทันที เธอไม่คิดว่าเสวียอี้หยางจะแพ้ให้กับหานเซิ่น และยิ่งไม่คิดว่าจะแพ้ทุเรศแบบนี้ด้วย เขาได้รับบาดเจ็บตั้งแต่หมัดแรกของหานเซิ่น และหลังจากนั้นเขาก็ไม่มีโอกาสที่จะโต้กลับ เขาถูกโจมตีจนกระทั่งพ่ายแพ้ และตอนนี้ก็มีเลือดจำนวนมากไหลออกมาจากปากและจมูกของเขา

 

ในที่สุดจีเหยียนหรันก็ยิ้มออก ถึงเธอจะรู้ดีว่าหานเซิ่นแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะถึงขั้นเอาชนะเสวียอี้หยางได้

“ว้าว เขาแข็งแกร่งมาก หนุ่มคนนั้นเป็นใครมาจากไหน? เขาไม่ได้มาจากตระกูลที่สืบทอดวิชาชี่กงหรอ?”

“ไมโครคริสตัลแข็งแกร่งถึงขนาดนี้เลยหรอ? มันดูเหนือชั้นกว่ากายหยกอีก”

“ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมมาก”

“ตระกูลจีได้คนที่มีพรสวรรค์ไปอีกคนแล้ว..”

…

 

สีหน้าของเสวียอี้ขวงเปลี่ยนไปทันที เขาพูด “พลังหยิน”

“นั่นเป็นพลังหยินที่รุนแรงมาก การจะทำให้ได้ถึงขนาดนั้น มันจะต้องฝึกจนเลือดตาแทบกระเด็น ถ้าวัดกันที่พลังหยิน ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้วิวัฒนาคนไหนดีกว่าเขา”

เสวียอี้ขวงไม่พูดอะไรอีก เขามองหานเซิ่นด้วยสายตาอาฆาต

 

ปัง!

เสวียอี้หยางถูกหมัดของหานเซิ่นเข้าไปอีกหมัด เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาถูกบดขยี้ เขากรีดร้องออกมา จากนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น อยู่ๆเขาก็เปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์ที่มีดวงตาสีแดง หลังจากที่เขาไม่สามารถต้านพลังของหานเซิ่นได้ ทำให้เขาจะต้องพึ่งวิญญาณอสูรแทน

 

ตอนนี้เสวียอี้หยางเหมือนกับหมาจนตอก เขาสิ้นหวังถึงขนาดต้องเรียกวิญญาณอสูรออกมาช่วย

 

หลังจากใช้วิญญาณอสูร ระดับความแข็งแกร่งของเสวียอี้หยางก็เพิ่มขึ้นมาก แววตาของเขายังคงเยือกเย็น เขาออกหมัดชกไปที่หานเซิ่น เนื่องจากระดับความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น ทำให้หมัดของเขาแทบจะไปถึงหน้าของหานเซิ่นในชั่วพริบตา เขาต้องการที่จะบดขยี้หานเซิ่นด้วยพลังอันมหาศาล

 

ปัง!

สีหน้าของหานเซิ่นไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เขาไม่แม้แต่จะหันไปมองหมัดของเสวียอี้หยาง เขาแค่ผลักแขนของเสวียอี้หยางที่กำลังตรงมาออกไปจากตัวเขา