จุดแข็งของพวกแมลงสีเงินก็คือฟันที่แหลมคม และจำนวนที่มหาศาล ส่วนด้านอื่นๆก็ไม่ได้ดีเด่นอะไร

 

ขอแค่หานเซิ่นใช้วิญญาณอสูรกรีฟการ์กอยและชุดเกราะสีทอง เขาก็จะสามารถป้องกันการโจมตีจากแมลงสีเงินได้อย่างสมบูรณ์ ชุดเกราะสีทองเป็นแบบปิดมิดทุกส่วน ซึ่งมันไม่มีช่องโหว่ให้แมลงเข้ามาโจมตีได้เลย

 

แมลงสีเงินไม่เพียงแต่ขับไล่กองทัพมนุษย์ให้ถอยกลับไปเท่านั้น แต่มันยังทำให้พวกมอนสเตอร์ตัวอื่นๆตกอยู่ในความโกลาหลด้วย นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดี หานเซิ่นสามารถใช้โอกาสนี้เข้าไปในเมืองสปิริต และบางทีเขาอาจจะมีโอกาสได้สปิริตสโตร

 

หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรกรีฟการ์กอยและชุดเกราะออกมา จากนั้นเขาก็ลอบเข้าไปในเมืองภายใต้สถานการณ์ที่ยุ่งเหยิง

 

ทันทีที่เขาเข้าไปในสนามรบ ฝูงแมลงสีเงินก็ตรงมาที่เขาทันที หานเซิ่นได้ยินเสียงเหมือนโลหะกระทบกัน พวกมันพยายามที่จะกัดชุดเกราะของเขา แต่เมื่อต้องมาเจอกับวิญญาณอสูรระดับเลือดศักดิ์สิทธิเบอร์เซิร์กถึง 2 ดวง พวกมันก็ไม่สามารถทำอะไรหานเซิ่นได้

 

หานเซิ่นมีความมั่นใจมาก เขาวิ่งฝ่าฝูงแมลงสีเงินตรงเข้าไปในเมืองสปิริต เนื่องจากมีแมลงจำนวนมาก ทำให้ไม่มีคนสังเกตเห็นหานเซิ่น

 

หานเซิ่นสามารถฝ่าเข้าไปในเมืองได้สำเร็จ มอนสเตอร์ส่วนมากวิ่งหนีไปเพราะกลัวแมลงสีเงิน ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าภายในเมืองน่าจะมีมอนสเตอร์เหลืออยู่ไม่มากเหมือนตอนแรก

 

เมื่อเห็นสปิริตผมสีเงินกำลังเดินตรงไปที่ใจกลางของเมือง หานเซิ่นก็กัดฟัน และตามเธอไปที่ทิศทางนั้น

 

ภายในเมืองไม่มีแมลงสีเงิน แต่มีมอนสเตอร์จำนวนมากพุ่งเข้ามาโจมตีหานเซิ่นแทน

 

หานเซิ่นไม่ได้คิดจะเสียเวลาต่อสู้กับพวกมัน เขาเรียกปีกวิญญาณอสูรไนท์เเมร์ออกมา และเขาก็บินตรงไปที่สปิริตสาวทันที

 

มีนกประหลาดและก็พวกมอนสเตอร์ที่มีปีกบินตรงเข้ามาหาหานเซิ่น หานเซิ่นบินหลบการโจมตี รวมทั้งใช้อาวุธปัดป้องพวกมอนสเตอร์ที่บินเข้ามา ด้วยความเร็วของปีกเลือดศักดิ์สิทธิเบอร์เซิร์ก เขาสามารถบินไปถึงจุดที่สปิริตยืนอยู่ได้ในเวลาไม่นาน

 

สปิริตสาวเดินเข้าไปในสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับสถาปัตยกรรมโบราณ เธอรู้สึกว่าบนท้องฟ้าดูสับสนอลหม่าน เธอมองขึ้นไปดูด้านบน เมื่อเธอเห็นหานเซิ่นกำลังบินอยู่บนฟ้า ม่านตาสีม่วงของเธอก็หดย่อลงมาทันที

 

แม้เขาจะสวมชุดเกราะที่ปกปิดทุกส่วน แต่สปิริตผมสีเงินก็จำเขาได้ เธอไม่ได้พึ่งพาสายตา แต่เธอสัมผัสกลิ่นอายของหานเซิ่นได้ ซึ่งมันเป็นกลิ่นที่เหมือนกับคนที่ฆ่าเธอ

 

สีหน้าของเธอยังคงเยือกเย็น สปิริตผมสีเงินกวัดแกว่งไม้เท้า จากนั้นนกและมอนสเตอร์ที่มีปีกจำนวนมากก็พุ่งเข้าไปโจมตีหานเซิ่น นกสีเงิน 2 หัวและวัวสีดำที่มีปีกก็บินเข้ามาโจมตีหานเซิ่นด้วย

 

หานเซิ่นไม่สนใจพวกมอนสเตอร์โบราณ เพราะความเร็วของพวกมันด้อยกว่าเขามาก หานเซิ่นสามารถฆ่าพวกมันเมื่อไหร่ก็ได้ ส่วนนกสีเงินกับวัวที่มีปีก เห็นได้ชัดว่าพวกมันคือมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ พวกมันมาขวางทางหานเซิ่น พร้อมกับมอนสเตอร์ตัวอื่นๆ

 

หลังจากนั้นสปิริตผมสีเงินก็ไม่ได้สนใจหานเซิ่นอีกต่อไป เธอเดินเข้าไปในสถาปัตยกรรมที่ดูลึกลับต่อไป

 

หลังจากที่สปิริตเข้าไปในสถาปัตยกรรมแล้ว ก็มีงูสีดำ 2 ตัวกำลังเลื้อยตามหานเซิ่นมาจากด้านหลัง มันแลบลิ้น 2 แฉกออกมาเพื่อขู่

 

หานเซิ่นเคยเห็นหนึ่งในงูตัวสีดำมาก่อน ในตอนที่สปิริตบุกเข้าโจมตีเมืองสตาร์วีล เธอนำงูสีดำพวกนี้ไปด้วย พวกมันเองก็เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ

 

“เมืองสปิริตราชวงศ์ ทำไมถึงได้มีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิมากมายขนาดนี้?” หานเซิ่นขมวดคิ้ว

 

ความจริงแล้วไม่ใช่ว่าเมืองสปิริตราชวงศ์ทุกเมืองจะมีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิจำนวนมากเหมือนกันหมด จำนวนของมอนสเตอร์จะขึ้นอยู่กับขนาดของเมือง และก็ความสามารถของสปิริตที่ครองเมืองด้วย

 

ถ้าดูจากขนาดของกองทัพมอนสเตอร์ เห็นได้ชัดเลยว่าสปิริตที่ครองเมืองนี้อยู่มีความสามารถสูงขนาดไหน

 

จะอยู่หนีหรือจะลุยต่อ หานเซิ่นต้องตัดสินใจ มีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิจำนวนมาก ถ้าหานเซิ่นถูกพวกมันล้อมจับได้ เขาก็จะไม่มีโอกาสหนีไปไหนได้เลย

 

หานเซิ่นตัดสินใจในเสี้ยววินาที เขาเข้ามาในเมืองได้แล้ว ดังนั้นนี่ก็เป็นโอกาสที่เหมาะที่สุดแล้ว

 

ถ้าแม้แต่ 3 เมืองใหญ่ที่รวมตัวกันก็ยังไม่สามารถยึดเมืองสปิริตเมืองนี้ได้ หานเซิ่นคิดว่าเขาอาจะไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้

 

ตาของหานเซิ่นใสเหมือนกับสายน้ำ เขากำลังคำนวณและคาดการณ์การเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ทุกตัวที่เขาเห็น ในหัวของเขาเหมือนกับมีภาพโฮโลแกรม

 

หานเซิ่นบินข้างหน้า เพื่อโจมตีนกสีเงินและก็วัวมีปีก แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหานเซิ่นบินอยู่ในระดับต่ำ ทำให้มอนสเตอร์จำนวนมากที่อยู่บนพื้นเริ่มกระโดดใส่เข้า

 

หานเซิ่นยังคงเยือกเย็น เขาล่อนลง เพื่อหลบการโจมตีของมอนสเตอร์จากบนพื้น จากนั้นเขาก็บินขึ้นอีกครั้ง

 

บนท้องฟ้านกสีเงิน 2 หัวและมอนสเตอร์ตัวอื่นๆบินเข้ามาโจมตีเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก หานเซิ่นเปลี่ยนทิศทางอย่างต่อเนื่อง เพื่อหลบการโจมตีจากมอนสเตอร์ทุกตัว

 

ไม่มีอะไรที่จะหยุดยั้งเขาได้ หานเซิ่นเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วภายในสถาปัตยกรรม เขาบินขึ้นบินลงตลอดเวลา หานเซิ่นใช้ช่องว่างที่มีอยู่ภายในสถาปัตยกรรมให้เป็นประโยชน์ พวกมอนสเตอร์จำนวนมากตามหานเซิ่นเข้ามา แต่เมื่อเจอกับสิ่งกีดขวางจำนวนมาก มันก็ไล่ตามหานเซิ่นได้ยากขึ้น

 

แม้แต่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิบินได้ทั้ง 2 ตัวก็ยังไม่สามารถจับหานเซิ่นได้

 

อย่างไรก็ตาม หานเซิ่นยังไม่ได้วิ่งตรงไปในทันที เขาวิ่งวนไปมาอยู่หลายรอบ เพื่อสลัดการติดตามจากพวกมอนสเตอร์

 

งูตัวสีดำ 2 ตัวเลื้อยออกมาจากหลังเสาต้นใหญ่ มันมาขวางประตูที่ทำจากหินเอาไว้ พวกมันอ้าปาก และก็ส่งเสียงขู่หานเซิ่น

 

หานเซิ่นไม่หยุดเข้าวิ่งขึ้นไปบันได และก็ตรงเข้าไปหางูสีดำทั้ง 2 ทันที ด้านหลังของเขามีมอนสเตอร์จำนวนมากตามมา พวกมันดูเหมือนกับอสูรกายจากขุมนรก พวกมันพยายามจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ