หานเซิ่นอยากสำรวจทะเลสาบ แต่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิไม่ยอมไปจากพื้นที่บริเวณนี้เลย ทำให้เขาไม่มีโอกาส

 

ยิ่งกว่านั้นตอนนี้หานเซิ่นยังไม่อาจจะแบกรับความเสี่ยง เขาไม่รู้ว่าต้องเจอกับอันตรายอะไรบ้างภายในทะเลสาบ

 

‘เราต้องจัดการมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิก่อน ถึงจะสำรวจทะเลสาบได้’ หานเซิ่นตัดสินใจแล้วว่าเขาต้องฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ให้ได้ เพื่อจะดูรู้ว่าในทะเลสาบมันมีอะไรอยู่กันแน่

 

ตอนนี้วิชาคลื่นหยินหยางของหานเซิ่นพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเขายังคงฝึกแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เขาจะฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิได้ไม่ยาก

 

ไม่นานหานเซิ่นก็ต้องตระหนักว่ามันไม่ได้ง่ายเลยที่จะฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ ถึงหานเซิ่นจะสร้างความเสียหายให้มันได้มากก็จริง แต่มอนสเตอร์เลือดศักดิ์ก็สามารถฟื้นฟูร่างกายหลับมาได้ หลังจากที่มันแช่ตัวในทะเลสาบ ไม่ว่ามันจะบาดเจ็บขนาดไหน ถ้าหานเซิ่นไม่ฆ่ามันให้ตายก่อนที่มันจะมีโอกาสได้แช่น้ำ หานเซิ่นก็จะไม่มีโอกาสจัดการมันได้

 

แต่กระนั้นมันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ได้ในทันที ซึ่งหลังจากที่มันได้รับบาดเจ็บ มันจะรวดเร็วและแข็งแกร่งกว่าเดิม ในตอนที่มันบาดเจ็บหนักมากๆ หานเซิ่นแทบจะไม่กล้าเข้าไปใกล้ๆมัน เพราะมันจะโจมตีอย่างบ้าคลั่งมาก

 

‘เหมือนว่าเราต้องเข้าใจให้ได้ก่อนว่าในทะเลสาบนั้นมีอะไรกันแน่ ไม่งั้นคงยากจะจัดการมันได้’ หานเซิ่นบินขึ้นไปบนฟ้า และมองทะเลสาบจากด้านบน

 

ทะเลสาบกว้างประมาน 10 เมตร มันตื่นและก็ใสมาก เมื่อมีแสงอาทิตย์ส่องลงมา ง่ายมากที่จะมองเห็นพืชที่อยู่ก้นทะเลสาบ

 

เมื่ออัศวินและม้ายูนิคอร์นลงไปในทะเลสาบ หัวของม้าจะยังคงโผล่พ้นน้ำอยู่

 

หานเซิ่นมองไปรอบๆ แต่เขาไม่เห็นอะไรนอกจากพืชใต้น้ำ

 

เขาสังเกตการรักษาของมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิในทะเลสาบ แต่เขาก็ไม่พบอะไรเลย นอกจากที่มันลงไปแช่น้ำ ไม่นานหลังจากนั้นอาการบาดเจ็บของมันก็หายเป็นปรกติ

 

‘หรือว่าน้ำในทะเลสาบจะเป็นน้ำวิเศษ? มอนสเตอร์ตัวนี้มันก็เลยไม่ยอมออกจากที่นี่’ หานเซิ่นลองเดาดู เขายังไม่แน่ใจว่าสาเหตุจริงๆคืออะไร

 

ในหนองน้ำแห่งความมืดมีทะเลสาบ และแหล่งน้ำแบบนี้อยู่มากมาย แหล่งน้ำส่วนมากจะเกิดจากฝนที่ตกลงมา ซึ่งแหล่งน้ำอื่นๆก็ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษ หานเซิ่นเลยไม่คิดว่าน้ำที่นี่มันจะพิเศษไปจากที่อื่น

 

‘ไม่ใช่ที่น้ำ แต่มันต้องมีอะไรในทะเลสาบแน่’ หานเซิ่นบอกกับตัวเอง

 

หลังจากสำรวจอยู่พักใหญ่ หานเซิ่นก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรอยู่ในทะเลสาบ ในบรรดาสิ่งที่เขาสังเกตเห็นไม่มีอะไรที่ดูผิดปรกติเลย

 

‘บ้าเอ้ย! มันจะมีอะไรก็ไม่ต้องไปสนละ ผมไม่เชื่อว่าจะฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ไม่ได้’ หานเซิ่นหมดความอดทน และตัดสินใจไปสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิต่อ

 

หลังจากที่หานเซิ่นเกือบจะถูกหอกของมันฆ่าตาย เขาก็เพิ่มความระมัดระวัง ถึงเขาจะบินหนีขึ้นไปบนอากาศแล้ว เขาก็ยังจับดาบเพชรแน่น และระวังการโจมตีของมันตลอดเวลา ต่อให้มันพยายามจะขว้างหอกมาที่หานเซิ่นอีก หานเซิ่นก็สามารถป้องกันมันได้ด้วยดาบเพชร

 

ตอนนี้หานเซิ่นอยู่ที่นี่มาเป็นเวลา 2 เดือนแล้ว ในตอนนี้หานเซิ่นเริ่มใช้คลื่นหยินหยางได้อย่างคล่องแคล่ว เขาพัฒนาได้ไวกว่าคนที่เคยเป็นผู้ช่วยของไป๋อี้ซานก่อนหน้านี้มาก

 

ทหารที่ไป๋อี้ซานเลือกมาเพื่อฝึกคลื่นหยินหยางต้องใช้เวลาเกือบ 2 ปี ถึงจะเริ่มใช้วิชานี้ได้คล่อง แต่หานเซิ่นกับใช้เวลาแค่ 2 เดือน

หานเซิ่นไม่รู้ว่ามันเพราะพรสวรรค์ของเขา หรือเพราะว่าเขามีจีโนพ้อยมาก หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะว่าเขาฝึกกายหยก

 

ในตอนนี้หานเซิ่นเริ่มต่อสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิได้อย่างสูสีแล้ว แต่มันก็ยังยากที่หานเซิ่นจะฆ่ามันได้ แม้ว่าเทคนิคและความสามารถในการต่อสู้ของหานเซิ่นจะไม่เป็นลอง แต่พละกำลังของมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตัวอัศวินสูงกว่าเขามาก ยิ่งกว่านั้นมันยังมีม้ายูนิคอร์นคอยโจมตีสนับสนุน ทำให้หานเซิ่นรับมือกับมันลำบาก

 

หานเซิ่นไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าทักษะการขี่ม้ามันจะมีประโยชน์มากขนาดนี้ เมื่อเห็นอัศวินและม้ายูนิคอร์นผสานงานกันอย่างลงตัว ทำให้เขาอยากจะฝึกการขี่ม้ามั้ง

 

เขาเคยเรียนมาบ้างนิดหน่อยตอนอยู่โรงเรียนรัฐบาล แต่มันเป็นแค่การขี่ม้าขั้นพื้นฐานเท่านั้น ตอนนี้เขาอยากจะขี่เหมียวให้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แต่มันต้องใช้เวลาในการฝึกมากพอสมควรกว่าจะได้ระดับเดียวกับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตัวนี้

 

‘ดูเหมือนว่าเราต้องลองเสี่ยงบ้างแล้ว’ หานเซิ่นไปหามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิอีกครั้ง

 

ครั้งนี้เขาไม่ได้ใช้นักฆ่ากระหายเลือดและชุดเกราะเลือดศักดิ์สิทธิ เขาเรียกวิญญาณอสูรแฟรี่ควีนออกมาแทน เนื่องจากไม่มีใครอยู่แถวนี้นานแล้ว เขาเลยกล้าใช้วิญญาณอสูรแฟรี่ควีน ตอนนี้หานเซิ่นอยู่ในร่างผมยาวสีบรอนด์ และสวมชุดเกราะสีแดง เขาต้องการเข้าไปสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิโดยไม่ใช้อาวุธ

 

ตอนนี้มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิดูเหมือนจะเหม็นขี้หน้าหานเซิ่นเอามากๆ เมื่อมันเห็นเขาปรากฏตัวอีก อัศวินก็โจมตีด้วยหอกของมันทันที

 

หานเซิ่นใช้สปาติเคิลหลบการโจมตี และเคลื่อนที่ไปอีกด้านของมอนสเตอร์

 

ยูนิคอร์นรีบวิ่งตามเขาไปทันที และพยายามจะวิ่งชนหานเซิ่นด้วยเขาของมัน

 

ยูนิคอร์นเคลื่อนไหวรวดเร็วและทรงพลังมาก ถึงจะมีเกราะเลือดศักดิ์สิทธิ แต่ถ้าโดนเข้าก็อาจจะบาดเจ็บสาหัส แต่ครั้งนี้หานเซิ่นลองเสี่ยงไม่ใช้เกราะเลือดศักดิ์สิทธิ และใช้วิญญาณอสูรแฟรี่ควีนแทน เขายังมีโอกาสอยู่ ตอนนี้การเคลื่อนไหวของยูนิคอร์นไม่ได้รวดเร็วในสายตาของเขา ด้วยการเคลื่อนไหวอีกก้าวของหานเซิ่น เขาหลบเขาของยูนิคอร์น และชกสวนกลับไปที่อัศวินเลือดศักดิ์สิทธิ

 

อัศวินดึงหอกของมันกลับมา และตวัดไปที่หานเซิ่น หานเซิ่นต้องดึงมือกลับมาเพื่อป้องกัน หลังจากที่พยายามโจมตีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิอยู่หลายครั้ง หานเซิ่นก็ยังไม่สามารถเข้าถึงตัวมันได้

 

สุดท้ายหานเซิ่นก็ต้องหนีอีกครั้ง มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ 2 ตัวนี้แข็งแกร่งมาก เขาไม่สามารถเอาชนะมันได้

 

เวลาผ่านไปอีกครึ่งเดือน หานเซิ่นก็ยังไม่สามารถฆ่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิทั้ง 2 ตัวได้ หานเซิ่นคิดถึงมอนสเตอร์ที่เขาให้คริสตัลสีดำมันกิน ตอนนี้มันใกล้จะวิวัฒนาการเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิแล้ว เขาเลยตัดสินใจกลับก่อน

 

หลังจากที่สู้กับมันมา 2 เดือนกว่าๆ หานเซิ่นก็รู้จักมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ 2 ตัวนี้เป็นอย่างดี ในก็อตแซงชั่วรี่เขต 1 หานเซิ่นคิดว่าไม่มีใครที่เอาชนะมันได้ด้วยตัวคนเดียว

แต่ก่อนที่จะกลับ หานเซิ่นตั้งใจว่าจะลองไปดูที่ทะเลสาบอีกครั้ง