หานเซิ่นออกจากเซิร์ฟเวอร์ของกองทัพอย่างอารมณ์ดี หลังจากที่ได้ฝึกกับ Ms. Perfume วิชาดาบของเขาก็พัฒนาไปมาก

 

หานเซิ่นเข้าไปอาบน้ำพร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จ เขาก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่คอมของเขาดังขึ้นมา เขารีบดูว่าใครโทรมา และพบว่าคนโทรมาคือซินเสวียน

 

“คุณซิน ดึกขนาดนี้แต่คุณยังมีเวลามาโทรหาผม ผมเดาว่าตอนนี้คุณยังไม่มีแฟนแน่นอน” หานเซิ่นพูดหยอกล้อเธอ

 

หลังจากที่เข้ากองทัพ พวกเขาทั้ง 2 คนก็แทบไม่ได้ติดต่อกันเลย พวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้วด้วย แต่หานเซิ่นก็ยังนับถือเธอในฐานะอดีตหัวหน้า

 

“ฉันก็ไปเข้าพิธีดูตัวบ่อยๆ แต่ฉันยังไม่เจอคนที่ถูกใจ”

ซินเสวียนไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้ เธอพูดต่อ “ฉันได้ยินมาจากม่านลี่แล้ว ดูเหมือนนายจะทำได้ไม่เลวเลย เธอชื่นชมนายซะจนฉันคิดว่านั่นอาจจะเป็นหยางม่านลี่ตัวปลอม”

 

“แต่การที่คุณมาชมผมอีกคนนี่มันเริ่มทำให้ผมรู้สึกว่าที่พยายามมาทั้งหมดไม่สูญเปล่าจริงๆ” หานเซิ่นหัวเราะ เขาแค่ต้องการเปลี่ยนประเด็นคุย

 

ซินเสวียนเข้าใจดี เธอไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่อ เธอกระพริบตาและพูด “นายเคยเข้าไปสู้ในเซิร์ฟเวอร์ของกองทัพบ้างไหม?”

 

“เคย”

หานเซิ่นกำลังจะบอกชื่อไอดีที่เขาใช้ แต่ซินเสวียนชิงพูดก่อน “เมื่อไม่นานมานี้ฉันไปเจอยอดฝีมือในนั้นเข้า และฉันก็ได้เรียนรู้อะไรจากเขาหลายอย่าง”

 

“เขาเป็นยอดฝีมือแบบไหนงั้นหรอ?” หานเซิ่นถาม

 

“ถ้าให้ฉันเดานะ เขาน่าจะเป็นระดับนายพลในกองทัพแน่นอน หรืออาจจะถึงขั้นผู้เป็นเลิศระดับท็อปเลยก็ได้ เขาเป็นยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้จริงๆ เขาถึงขั้นดัดแปลงวิชาระดับSให้มาเป็นวิชาที่เหมาะกับเขาได้” ซินเสวียนพูดอย่างตื่นเต้น

 

หลังจากที่ได้ยินที่เธอพูด หานเซิ่นก็เริ่มคิดว่ามันมีบางอย่างทะแม่งๆ เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงแปลกๆ “ยอดฝีมือคนนั้นใช้ชื่อไอดีว่าอะไร?”

 

“ชื่อของเขาคือ ‘ทหารคนหนึ่งบนยานรับ’ นายเคยเจอเขามาก่อนไหม?” ซินเสวียนถาม

 

“ไม่.. ไม่เคย” หานเซิ่นช็อค เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่า Ms. Perfume ก็คือซินเสวียน

 

“ถ้านายไม่เคยก็ไม่เป็นไร ไม่เห็นจะต้องกังวลขนาดนั้นเลย”

ซินเสวียนมองหานเซิ่นด้วยสายตาแปลกๆ “ถ้าเกิดนายไปเจอเขาเข้าในอนาคต จำไว้ว่าขอให้เขาช่วยสอนนายด้วยก็ดี เขาเป็นยอดฝีมือที่มีวิชานับไม่ถ้วน ฉันมั่นใจเลยว่านายจะได้รับประโยชน์จากการสอนของเขาแน่นอน”

 

“ผมจะจำเอาไว้” หานเซิ่นตอบอย่างใจเย็น

 

“แล้วชื่อไอดีของนายคืออะไร?” ซินเสวียนถาม

 

“ผมก็จำไม่ได้แล้วเหมือนกัน ผมไม่ได้เข้าไปใช้นานแล้ว บอกชื่อไอดีของคุณมา ไว้ถ้ามีโอกาสได้เข้าไปใช้ เดี๋ยวผมจะแอดคุณไปเอง” หานเซิ่นพูด

 

“โอเค ชื่อไอดีของฉันคือ Ms. Perfume” ซินเสวียนพูด

 

“Ms. Perfume? นั่นเป็นฉายาของมเหสีคนหนึ่งในสมัยโบราณใช่ไหม? แล้วใครคือจักรพรรดิ?” หลังจากที่รู้ว่าซินเสวียนคือ Ms. Perfume เขาก็หัวเราะออกมา

 

“ตอนนี้ยังไม่มีใครดีพอจะมาเป็นจักรพรรดิของฉัน” ซินเสวียนบุ้ยปากปากขณะที่พูด

 

“สมัยเรียนผมได้ฉายาว่าจักรพรรดิหมัดดำ คุณอยากจะมาร่วมทีมกับผมไหม เพราะผมเป็นจักรพรรดิ?”

 

“แน่นอน งั้นนายก็รีบมาเลย” ซินเสวียนยิ้ม

 

หานเซิ่นรู้สึกว่าเขาทำตัวไม่ค่อยถูก เมื่อเห็นรอยยิ้มแบบนั้น เขาพูด “บางทีไม่ดีกว่า ถึงผมจะเป็นจักรพรรดิ ผมก็คงจะรับมือคุณไม่ไหวแน่ๆ”

 

“นายช่างพูดจริงๆ ระวังฉันจะไปบอกจีเหยียนหรัน ฉันอยากจะเห็นว่านายจะโดนอะไรบ้าง”

ซินเสวียนสูดลมหายใจลึกและพูด “ฉันแค่อยากชวนนายมาฝึกวิชาดาบที่ฉันพึ่งจะเรียนมาจากยอดฝีมือ แต่ไม่เป็นไร ถ้านายไม่ว่างเข้ามาในเซิร์ฟเวอร์ของกองทัพ งั้นฉันจะไปอายน้ำนอนละ”

 

หลังจากที่ซินเสวียนวางสายไป

“มันจะบังเอิญไปไหม? ที่ Ms. Perfume คือซินเสวียน” หานเซิ่นเลียริมฝีกปาก เขาสงสัยจริงๆว่าถ้าเธอรู้เรื่องที่ยอดฝีมือที่เธอชื่อชมนักหนา จริงๆแล้วคือเขาเอง เธอจะรู้สึกยังไง

 

“ไม่อยากเชื่อว่าซินเสวียนจะคิดว่าเราคือยอดฝีมือจริงๆ” หานเซิ่นกำลังคิดหาวิธีแกล้งเธอ มันถือเป็นการแก้แค้นที่เธอเคยแกล้งเขามาก่อนในอดีต

 

แต่ก่อนที่หานเซิ่นจะคิดหาวิธีดีๆได้ คอมของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นหยางม่านลี่

 

ตอนนี้สมาชิกของหน่วยพิเศษที่อยู่ในเมืองเทพธิดามีแค่พวกเขา 2 คน พวกเขายังไม่สามารถหาสมาชิกใหม่ได้ และก็ยังไม่มีคนที่มีคุณสมบัติดีๆเข้ามาในเมืองเทพธิดาเลย เนื่องจากเมืองเทพธิดาอยู่ห่างไกลจากเมืองอื่นๆมากเกินไป คนที่เดินทางมาที่เมืองจึงมีน้อยมาก

 

หลังจากที่เขารับสายหยางม่านลี่แล้ว เขาก็เห็นว่าเธออยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้น เผยให้เห็นขาที่ขาวเหมือนกับหิมะของเธอ หานเซิ่นคิด ‘แม้เธอจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่ขาคู่นั้นสุดยอดไปเลย ฉันอยากจะเล่นกับขาสวยๆแบบนี้จังเลย’

 

หานเซิ่นรู้สึกแปลกๆ ปรกติหยางม่านลี่จะเป็นคนที่จริงจังมาก เขาแทบไม่เคยเห็นเธอสวมชุดอื่น นอกจากชุดทหารหรือชุดสำหรับต่อสู้เลย

มันต้องมีเรื่องด่วนอะไร เธอถึงยังไม่ยอมเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อยก่อนที่จะโทรมาหาเขา?

 

“มีเรื่องผิดปรกติเกิดขึ้น” สีหน้าของหยางม่านลี่ดูไม่ดีเลย และดูเหมือนว่าเธอจะพูดแบบร้อนร่น

 

“เกิดอะไรขึ้น?” หานเซิ่นขมวดคิ้ว ถ้าหยางท่านลี่รีบร้อนแบบนี้จะต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับเมืองเทพธิดาแน่

 

“มีกลุ่มคนนอกมาพบเมืองเราแล้ว พวกเขามีกันประมาน 10 กว่าคน ฉันคิดว่าพวกเขาน่าจะเป็นพวกคนที่นายเคยพูดถึง ที่อยู่ทุ่งน้ำแข็ง” หยางม่านลี่พูด

 

“เธอรู้ไหมว่าพวกเขามาจากเมืองไหน?” ตอนนี้หานเซิ่นก็ดูจะเครียดเหมือนกับหยางม่านลี่แล้ว

 

“มีคนถามพวกเขา และพวกเขาก็บอกว่าพวกเขามาจากเมืองเเบล็คก็อต แต่ก่อนที่ฉันจะไปถึง พวกเขาก็ออกจากเมืองไปเรียบร้อยแล้ว”

หยางท่านลี่ดูกังวลมาก เธอพูดต่อ “หวังว่าพวกเขาจะไม่มีแผนร้ายอะไร”

 

“มีโอกาส 90% ที่พวกเขาจะมีแผนร้าย บริเวณทุ่งน้ำแข็งมีทรัพยากรจำกัดมาก ดังนั้นพวกเขาจะต้องมายึดเมืองเทพธิดาแน่” หานเซิ่นพูด

 

“แล้วพวกเราควรทำยังไงดี?” เมืองเทพธิดาไม่มีกำลังพอจะต่อต้านได้เลย ถ้าเกิดมีสงครามระหว่างเมืองเกิดขึ้นจริงๆ

 

นอกเหนือจากหานเซิ่นแล้ว ไม่มีใครในเมืองเทพธิดาเลยที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100

 

“พวกเราทำอะไรไม่ได้ ถ้าพวกเขากล้ามา ก็ปล่อยให้พวกเขามา เธอควรจะส่งคนไปเฝ้าระวังบนภูเขาหิมะ จับตาดูทุกความเคลื่อนไหว ถ้าได้ข่าวอะไรใหม่ๆมา ให้รีบติดต่อฉันทันที ถ้าพวกเขาไม่มาก็ไม่เป็นไร เพราะฉันจะฆ่าทุกคนที่เข้ามาใกล้เมืองของเรา” หานเซิ่นพูด

 

ตอนนี้คนระดับสูงของเมืองแบล็คก็อตกำลังประชุมกัน

สีหน้าของหลายๆคนดูจะตื่นเต้นมาก พวกเขาได้ส่งคนไปสำรวจแถวๆภูเขาหิมะ และเจอกับเมืองสปิริตขุนนางที่ถูกมนุษย์ยึดครองเข้า

พวกเขาได้ยินว่าในเมืองมีแค่ผู้ครองเมืองคนเดียวเท่านั้นที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ซึ่งถือเป็นข่าวดีสำหรับพวกเขา

 

“ผู้ครองเมืองคือหานเซิ่นใช่ไหม?” สายตาของแบล็คก็อตดูเยือกเย็น เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้ฉีกเนื้อของหานเซิ่นเป็นชิ้นๆ มีเพียงแค่หานเซิ่นคนเดียวที่สร้างปัญหาให้เขาได้ มันเป็นข่าวดีมากที่เขาพบเมืองที่หานเซิ่นเป็นคนปกครองอยู่

 

“หัวหน้า ไม่มีทางที่ข้อมูลที่เราได้มาจะผิดพลาด เมืองนั้นจะต้องเป็นเมืองของหานเซิ่นไม่ผิดแน่ จากคำบอกเล่าของคนในเมือง มันตรงกับหานเซิ่นที่เรารู้จักจริงๆ” ชายคนหนึ่งพูด

 

“งั้นก็ดี จัดเตรียมกองทัพ ฉันจะไปยึดเมืองนั้นด้วยตัวเอง!” สายตาของแบล็คก็อตเต็มไปด้วยความอาฆาต