ปัง!

หานเซิ่นยิงขนอีกาไปที่ตาของทีเร็กซ์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่มันกระพริบตา ทำให้ขนอีกาไม่สามารถแทงทะลุเปลือกตาของมันได้

 

แต่การหลอกล่อของหวังอวี่ฮังมันเหนือความคาดหมายของหานเซิ่น หลังจากที่เขายิงไป ทีเร็กซ์ก็หันมามองทางเขาแค่แปปเดียวเท่านั้น ก่อนที่หวังอวี่ฮังจะขว้างก้อนหินไปที่มัน พร้อมกับร้องตะโกน ทำให้ทีเร็กซ์หันกลับไปไล่หวังอวี่ฮังต่อ

 

“อาเล็กแบบนั้นแหละ! คุณทำได้ ผมเชื่อในตัวคุณ!” หานเซิ่นไม่คิดมาก่อนเลยว่าความซวยของหวังอวี่ฮังจะมีประโยชน์ขนาดนี้ เขาสามารถดึงความสนใจของมอนสเตอร์ไปได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

 

ตอนนี้หวังอวี่ฮังโดนทีเร็กซ์วิ่งไล่อีกครั้ง ซึ่งหานเซิ่นก็กำลังมองหาโอการที่ดีที่สุดในการยิงทีเร็กซ์อีกครั้ง

 

แม้มอนสเตอร์ตัวนี้จะวิ่งไม่เร็วเท่าไหร่ แต่ปฏิกิริยาของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดก็ยังถือว่าสูงมาก แม้หานเซิ่นจะหาจังหวะดีแล้วในการยิงออกไป แต่มันก็ยังไปโดนเปลือกตาทุกครั้ง

 

ตอนนี้หวังอวี่ฮังพยายามอย่างเต็มที่ที่สุดเพื่อไม่ให้ตัวเองถูกเผา ตอนนี้เปลวไฟเผาไหม้เสื้อผ้าของเขาไปเกือบหมดแล้ว เขามีบาดแผลไฟไหม้อยู่ทั่วร่าง ซึ่งมันเริ่มส่งผลต่อความเร็วของเขาแล้ว

 

“น้องหาน ฉันคิดว่าคงจะยื้อมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว! ถ้านายต้องการฆ่าไอ้ตัวใหญ่นี่ก็รีบทำตอนนี้เลย!” หวังอวี่ฮังตะโกนขณะที่กำลังวิ่ง

 

“อาเล็ก โปรดทนอีกนิด!” ขณะที่หานเซิ่นพูด เขาก็ยกหน้าไม้นกยูงขึ้นมาเตรียมจะยิงไปที่ดวงตาของทีเร็กซ์

 

ตอนนี้มีขนอีกาจำนวนมากปักอยู่บนเปลือกตาของทีเร็กซ์ไม่ต่างจากกระดานปาเป้า แต่ก็ยังไม่มีอันไหนผ่านเปลือกตาเข้าไปได้เลย

 

ปัง!

ขนอีกาถูกยิงออกไปอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นระยะที่ใกล้ที่สุดเท่าที่หานเซิ่นเคยยิงมา เขาหวังว่าครั้งนี้จะถูกตาของมันจริงๆ แต่แล้วเปลือกตาก็ป้องกันได้อีกครั้ง

 

เมื่อหานเซิ่นยื่นมือไปหยิบขนอีกา เขาก็พบว่ามันหมดเกลี้ยงแล้ว เขายิงออกไปทั้งหมด แต่ก็ยังไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับทีเร็กซ์ได้เลย

 

“แบบนี้ก็ต้องเสี่ยงกันหน่อยแล้ว!” หานเซิ่นรู้ว่าแค่ยิงหน้าไม้อย่างเดียวยากที่จะโดนตาของมันจริงๆ แต่เขาคิดว่ายังพอมีโอกาสอยู่ หานเซิ่นวิ่งตรงเข้าไปหามอนสเตอร์

 

การฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับหานเซิ่น เขารู้ว่าจะปล่อยให้มอนสเตอร์ตัวนี้ยึดครองที่นี่ไม่ได้ ถ้ามันยึดที่นี่ได้แล้ว ต่อไปมันก็จะบุกไปที่ทุ่งน้ำแข็ง ถ้ามันลงไปข้างล่างได้ มันคงจะเผาเมืองเป็นเถ้าถ่าน และจะมีคนอีกมากที่ต้องตาย

 

หานเซิ่นต้องการจะเสี่ยงปล่อยให้มันมีชีวิตอยู่ต่อไป แต่เขาก็เหนื่อยกับการพยายามฆ่ามันมานานพอสมควรแล้ว ถ้าจะพยายามต่อไปอีกนิดก็คงไม่เป็นอะไร ถึงเขาจะฆ่ามันไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาทำให้มันบาดเจ็บได้บ้างก็ยังดี

 

หานเซิ่นใช้มนตรานอกรีตและตะวันหยก แขนของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ตอนนี้พลังงานกำลังไหวเวียนไปทั่วร่างของหานเซิ่น

 

เนื่องจากหวังอวี่ฮังยังล่อให้มอนสเตอร์วิ่งไล่ตามอยู่ ทำให้หานเซิ่นสามารถกระโดดขึ้นไปบนตัวมันได้อย่างไม่ยากเย็น เขารีบขึ้นไปบนหัวของทีเร็กซ์ทันที

 

เมื่อทีเร็กซ์สังเกตเห็นหานเซิ่น มันก็พยายามที่จะเอาเขาออกไปให้ได้ มันยื่นกรงเล็บไปจับหานเซิ่น

 

หานเซิ่นใช้เซเว่นทวิสต์ เขากระโดดออกจากตัวของทีเร็กซ์และหลบการโจมตีราวกับนก เมื่อเห็นโอกาสหานเซิ่นก็พยายามจะเตะขนอีกาที่ปักคาอยู่บนเปลือกตาของทีเร็กซ์

 

แต่ทว่าทีเร็กซ์ก็พยายามจะหันตัวหลบการโจมตีของหานเซิ่น แต่ขณะที่มันกำลังหันตัวหลบ หานเซิ่นก็ยืมแรงจากอากาศ เขาเคลื่อนไหวตามมันไป และกระหน่ำเตะไปที่เปลือกตาของมันด้วย 7 สังหาร

 

เมื่อทีเร็กซ์รู้ว่าไม่สามารถหลบการโจมตีครั้งนี้ของหานเซิ่นได้ มันก็รีบปิดเปลือกตาทันที มันคิดว่าเปลือกตาจะสามารถป้องกันความเสียหายได้

 

แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่หานเซิ่นต้องการ เขาใช้ 7 สังหารกระหน่ำเตะไปยังขนอีกาที่ปักอยู่บนเปลือกตาของทีเร็กซ์

 

ขาของหานเซิ่นเป็นเหมือนกับค้อนที่ตอกลงไปบนตะปู หลังจากเตะครบ 7 ครั้งขนอีกาก็แทงลึกเข้าไปถึงดวงตาของมัน

 

“โฮก!” ทีเร็กซ์ส่งเสียงคำรามออกมาอีกครั้ง ก่อนที่มันจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้า มีเลือดไหลทะลักออกจากดวงตาของมัน

 

ทีเร็กซ์พยายามจะลืมตาที่บาดเจ็บ แต่เมื่อมันลืมตาขึ้นมา มันก็ทำให้ขนอีกาที่ปักอยู่ถูกลากขึ้นไปด้วย ตาของมันโดนขนอีกากรีดเป็นทางยาว ตอนนี้มีเลือดจำนวนมากไหลออกมาจากดวงตาของมัน

 

เมื่อเห็นโอกาส หานเซิ่นก็ไม่รอช้า เขาใช้ 7 สังหารรวมกับเซเว่นทวิสต์เตะไปที่ตาอีกข้างหนึ่งของทีเร็กซ์

 

“โฮก!” ตอนนี้ตาอีกข้างก็มีเลือดไหลออกมาด้วย ทีเร็กซ์สูญเสียการมองเห็นโดยสมบูรณ์แล้ว ดูมันจะทุกข์ทรมานมาก ไม่นานมันก็เริ่มอาละวาด

 

ตอนนี้ทีเร็กซ์พ่นไฟไปทุกทิศทาง หานเซิ่นต้องบินหนีออกให้ห่างจากตัวมันก่อน เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกไฟเผา

 

“น้องหาน สุดยอดไปเลย ดูเหมือนมันจะได้ผล!” หวังอวี่ฮังดูจะใจชื่นขึ้นมา แต่ในขณะที่เขาพูด เขาก็ไปโดนไฟของทีเร็กซ์เข้า ทำให้มีไฟลุกขึ้นมาบนตัวของเขา

 

“อ้ากกก!” หวังอวี่ฮังกลิ้งไปตามพื้น เขาพยามที่จะดับไฟ ตอนนี้ร่างกายของเขาหลายส่วนดำเป็นถ่าน

 

ตอนนี้ทีเร็กซ์มองไม่เห็นอะไรอีกแล้ว ทุกครั้งที่มันพยายามจะกระพริบตาก็จะทำให้ตาของมันเจ็บปวดมากขึ้น

 

กรงเล็บของทีเร็กซ์ทั้งแหลมและก็หนามาก มันจึงไม่สามารถดึงขนอีกาออกจากเปลือกตาของมันได้

 

ยิ่งมันแทงลงไปลึกเท่านั้น ทีเร็กซ์ก็ยังตื่นตระหนก มันกระพือปีกพยายามที่จะบินหลบหนี หานเซิ่นใช้โอกาสนี้ในการเก็บขนอีกาบางส่วนที่ตกลงไปบนพื้น จากนั้นเขาก็เรียกปีกวิญญาณอสูรออกมา และก็ไล่ตามทีเร็กซ์ไป

 

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขาใกล้เคียงกับการที่จะฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดของก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ได้ด้วยตัวเอง

 

ทีเร็กซ์ยังคงเกรี้ยวกราด มันพ่นลูกไฟออกจากปากของมัน ตอนนี้ท้องฟ้าที่มืดมิด สว่างขึ้นมาด้วยเปลวไฟของมัน

 

คนที่อยู่ข้างล่างสามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ซึ่งมันเป็นภาพที่น่ากลัว ยังไม่มีใครเคยเห็นมอนสเตอร์ที่น่ากลัวแบบนี้ในทุ่งน้ำแข็งมาก่อน ดังนั้นนี้ถือเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับพวกเขา

 

“ดู! มีใครไม่รู้กำลังไล่ตามมอนสเตอร์ที่น่ากลัวอยู่!” มีคนบางคนตะโกน

“ไหน? ไหน?”

“มันค่อนข้างไกล นายอาจจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ลองใช้กล้องส่องทางไกลดู”

ในก็อตแซงชัวรี่เทคโนโลยีจะไม่สามารถนำมาใช้ได้ แต่แค่กล้องที่ใช้เลนส์แบบธรรมดายังสามารถใช้ได้ปกติ

 

หลายๆคนก็พกกล้องส่องทางไกลเข้ามาใช้ในก็อตแซงชัวรี่กันเป็นเรื่องปรกติอยู่แล้ว เมื่อเห็นฉากที่น่าตื่นเต้นแบบนี้ พวกเขาก็รีบวิ่งไปหยิบกล้องของตัวเองมาทันที พวกเขาเห็นคนกำลังไล่ตามทีเร็กซ์ที่กำลังพ่นไฟอยู่บนท้องฟ้า

 

“โว้! นั่นมันหัวหน้าหานนิ!”

“โห! หัวหน้าหาน โคตรเจ๋ง เขาไล่มอนสเตอร์ที่น่ากลัวแบบนั้นได้ยังไง?”

“เขาแข็งแกร่งเกินไปแล้ว หัวหน้าหานคิดจะยึดเมืองบนเกาะลึกลับด้วยตัวคนเดียวเลยหรอ?”

“เขาหล่อมาก!”

ตอนนี้คนที่อยู่ข้างล่างกำลังดูหานเซิ่นไล่ตามทีเร็กซ์ไปด้วยความช็อค พวกเขาคิดว่าหานเซิ่นคงจะล่ามันได้เร็วๆนี้