หานเซิ่นจำได้ดีว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของนกยูงที่พวกเขาเจอก่อนหน้านี้ มันถูกแมลงใช้เหล็กในต่อยเข้าที่ใบหน้า จากนั้นมันก็หนีหายไปเลย พวกเขาไม่คิดว่าจะได้มาเจอมันอีกครั้ง

 

“เสียงของมันดูเจ็บปวดและทรมาน รึว่าจะเป็นเพราะพิษ?” ควีนพูด ขณะที่มองไปยังทิศทางที่เสียงดังมา

 

ถ้าเป็นเพราะพิษจริงๆ นี่ก็เป็นโอกาสที่สวรรค์มอบให้กับพวกเขา มันเป็นโอกาสครั้งแรกของมนุษย์ที่จะฆ่ามอนสเตอร์ที่เหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิได้

 

“ไปดูกันเถอะ!” สีหน้าของหานเซิ่นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ถ้าเขามีโอกาสได้ฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดตัวแรกของก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ถึงจะไม่ได้วิญญาณอสูร แต่แค่ได้จีโนพ้อยมาก็น่าจะเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาได้มากแล้ว

 

พวกเขามองหน้ากัน ทั้งหานเซิ่นและควีนต่างก็เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายดี ควีนสั่งให้วาฬตรงไปทางที่เสียงดังมา

 

ตอนนี้นกยูงส่งเสียงกรีดร้องดังมาก เหมือนจะฉีกอากาศที่อยู่รอบๆได้เลย พวกมอนสเตอร์ที่อยู่ในบริเวณนี้ต่างก็ดูตื่นกลัว

 

พวกเขาเดินทางในทะเลต่อไปอีก 40 ไมล์ ก่อนที่พวกเขาจะเห็นเกาะที่อยู่ไกลออกไป มันเป็นเกาะที่เล็กมากจะเรียกว่าโขกหินก็ยังได้

 

นกยูงกำลังยืนอยู่บนเกาะนั่นด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยว ใบหน้าของมันมีแผลไหม้สีแดง มีเลือดไหลซึมออกมาจากบาดแผลของมันตลอด

 

“ดูเหมือนพิษของแมลงจะรุนแรงมาก ตอนนี้มันก็ยังแสดงผลอยู่” หานเซิ่นพูด

 

เขามีความสุขที่ได้เห็นนกยูงอยู่ในสภาพนี้ เห็นได้ชัดว่ามันกำลังทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส แต่เขาก็มีความกังวลอยู่ว่าถึงจะฆ่ามันได้ แต่เขาจะกินเนื้อมันได้รึเปล่า เพราะพิษรุนแรงมาก

 

ควีนสั่งให้วาฬหยุด เธอไม่ได้ต้องการจะเข้าไปแบบโต้งๆ ถึงมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดจะอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัส แต่ยังไงมันก็คือมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด พวกเขาไม่น่าที่จะฆ่ามันได้ง่ายๆ พวกเขายังไม่รู้ด้วยว่าอาการของนกยูงหนักหนาแค่ไหน ถ้าเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

 

“การที่มันส่งเสียงร้องได้ดังขนาดนี้ แสดงว่ามันยังเหลือพละกำลังอยู่มาก บางทีเราควรจะรออยู่ที่นี่อีกสัก 3-4 วัน เพื่อรอดูไปก่อนว่ามันจะเป็นยังไง” หานเซิ่นแนะนำ

 

ยิ่งพวกเขารอนานเท่าไหร่ นกยูงก็ยิ่งอาการแย่ลงเรื่อยๆ ถ้าพวกเขาต้องการเสี่ยงเข้าไปฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดเพื่อลุ้นวิญญาณอสูรล่ะก็ พวกเขาควรจะรีบลงมือในเร็วๆนี้

 

แต่ทันใดนั้นเอง อยู่ๆทะเลแถวเกาะที่นกยูงอยู่ก็สั่นสะเทือน มีคลื่นสูง 20-30 เมตรก่อตัวขึ้น มีก้ามขนาดใหญ่สีม่วงโผล่ออกมาจากคลื่นที่ก่อตัวขึ้น เป้าหมายของมันดูยังไงก็น่าจะเป็นนกยูง

 

กุ้งล็อบสเตอร์สีม่วงปรากฏตัวมาอีกแล้ว เนื่องจากมันไม่ได้ประโยชน์อะไรสักอย่างตอนที่บุกไปบนเกาะ ดูเหมือนมันจะไม่ยอมขาดทุน ตอนนี้มันมาเพื่อเล่นง่านนกยูงที่บาดเจ็บหนัก

 

นกยูงถูกพิษเข้าที่บริเวณใบหน้า ซึ่งมันน่าจะมีผลถึงสมองของมันด้วย ดูมันไม่ได้ฉลาดเหมือนกับก่อนหน้านี้ ตอนนี้กุ้งล็อบสเตอร์จับปีกของมันไว้

 

ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้วที่นกยูงจะหนีรอดจากกุ้งล็อบสเตอร์ไปได้ มันพยายามกระพือปีกอย่างเต็มกำลัง แต่มันก็ไม่สามารถหนีได้ ยิ่งกระพือหนักเท่าไหร่ขนนกก็ยิ่งร่วง

 

นกยูงรำแพนหาง มันพยายามสร้างแสงสีฟ้าขึ้นมา หลังจากที่กุ้งล็อบสเตอร์โดนเข้าไปมันก็มึนทันที

 

เหมือนกุ้งล็อบสเตอร์จะรู้อยู่แล้วว่าต้องเจอแบบนี้ ดังนั้นมันเลยจับปีกของนกยูงไว้แน่น ไม่ว่านกยูงจะพยายามตอบโต้ยังไง กุ้งล็อบสเตอร์ก็จะไม่ยอมปล่อยมัน

 

เปลือกของกุ้งล็อบสเตอร์หนาและแข็งมาก นกยูงไม่สามารถทำอะไรมันได้ ในที่สุดปีกของนกยูงก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา ขนนกกระจายไปทั่วบริเวณ

 

ขณะที่มอนสเตอร์ 2 ตัวกำลังต่อสู้กันอยู่ ควีนหลับตา และก็หันหน้าหลบแสงสีฟ้า

 

แม้ระยะที่พวกเขาอยู่จะไม่ได้ใกล้จนเกินไป แต่แสงก็ทรงพลังพอที่จะส่งผลต่อดวงตา แค่มองมันไม่กี่วินาทีก็เกิดอาการมึนงงแล้ว ถ้ายังมองมันต่อไปมีโอกาสที่เธอจะตกลงไปในทะเล

 

หานเซิ่นเองก็ทำเหมือนกับควีน แต่ตอนนี้เขาเข้าสู่โหมดปลดล็อคยีนแล้ว ด้วยสัมผัสที่ทรงพลัง เขาไม่จำเป็นต้องใช้ตามองดูพวกมันก็ได้ เขาสามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้

 

‘นกยูงแข็งแกร่งมากก็จริง แต่ด้วยผลของพิษที่รุนแรงแบบนั้น ยังไงกุ้งล็อบสเตอร์ก็ดูจะเป็นต่อมาก ตอนนี้นกยูงคงได้แต่รอความตายแล้ว’ หานเซิ่นคิด เขากำลังหาทางเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากสถานการณ์ครั้งนี้ให้ได้

 

เกาะที่พวกมันอยู่เริ่มมีรอยแยก มันเริ่มจะพังแล้วจากการต่อสู้ที่ดุเดือด ก้อนหินเริ่มที่จะรับน้ำหนักของมอนสเตอร์ไม่ไหว

 

เปลือกของกุ้งล็อสเตอร์แข็งมาก มันพยายามใช้ก้ามของมันทิ่มเข้าไปที่ตัวของนกยูงให้ลึกที่สุด ในขณะที่นกยูงได้แต่จิกเปลือกของมันต่อไปอย่างสิ้นหวัง

 

แม้นกยูงจะยังขัดขืนอยู่ แต่ยังไงวันนี้ก็น่าจะเป็นวันตายของมันแน่ ตอนนี้ก็แค่ขึ้นอยู่กับเวลา

 

‘แล้วทำไมกุ้งล็อบสเตอร์ถึงไม่ได้รับผลของพิษเหมือนกับนกยูง?’ หานเซิ่นคิด

 

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาก็คิดว่าดีแล้วที่พวกเขาไม่ได้เข้าไปโจมตีมันตั้งแต่ตอนแรก ถ้าพวกเขาเลือกที่จะเข้าไป พวกเขาคงจะถูกกุ้งล็อบสเตอร์ฆ่าตายได้ง่ายๆ

 

ตูม!

3 ชั่วโมงต่อมา ในที่สุดเกาะก็พังลงมา นกยูงจมไปพร้อมๆกับเกาะ

แม้นกยูงจะยังส่องแสงออกมา แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลที่รุนแรงเหมือนกับที่ผ่านมา ตอนนี้มันไม่ได้มีผลกับหานเซิ่นและควีน

 

ควีนหันกลับไปมองดูที่ทะเล เธอเห็นแสงสีฟ้าส่องออกมาจากในทะเล ตอนนี้นกยูงกำลังดิ้นร่นอย่างบ้าคลั่ง ส่งผลให้ในทะเลเกิดคลื่นขนาดใหญ่บริเวณจุดที่มันจมลงไป

 

“เป็นมอนสเตอร์ที่น่ากลัวจริงๆ มันยากเกินไปสำหรับพวกเราที่จะสู้กับมัน” ควีนถอนหายใจ

 

‘มันก็จริงอยู่ที่เป็นไปไม่ได้ที่พวกเราจะฆ่ามัน แต่ตอนนี้พวกเรามีโอกาสอยู่’ หานเซิ่นมองไปที่คลื่นทะเลด้วยแววตาแห่งความโลภ

 

พวกเขาไม่สามารถสู้กับนกยูงได้แม้มันจะถูกพิษ แต่ว่าตอนนี้มันถูกกุ้งล็อบสเตอร์โจมตีและก็ถูกลากลงไปใต้ทะเล ไม่นานมันก็จะต้องตาย และนี่บางทีอาจจะเป็นโอกาสที่พวกเขาจะได้หาจังหวะฆ่ามันได้

 

แต่กระนั้นหานเซิ่นก็ยังไม่กล้าที่จะเข้าไปแย่งเหยื่อของกุ้งล็อบสเตอร์แบบตรงๆ เขายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำแบบนั้นได้

 

แต่ยังไงเขาก็ต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง เพราะเขายังมีลุ้นว่าจะได้วิญญาณอสูร ถ้าเขาสามารถโจมตีปิดฉากได้

 

“นายกำลังจะทำอะไร” ควีนขมวดคิ้ว

 

“คุณรออยู่ที่นี่ก่อน” หลังจากพูดจบ หานเซิ่นก็ดำลงไปในน้ำทันที

 

จิ้งจอกสีเงินยังคงอยู่บนไหล่ของหานเซิ่น ตอนนี้มันใช้ขาของมันเกาะคอของหานเซิ่นเอาไว้ มันดำน้ำไปพร้อมๆกับเขา

 

เพราะมอนสเตอร์ 2 ตัวสู้กันอยู่ในน้ำ ทำให้สถานการณ์ใต้น้ำตอนนี้ยากจะคาดเดา แม้แต่หานเซิ่นก็ยังถูกกระแสน้ำวน ทำให้เขาหมุนไป เขาพบว่าตอนนี้ว่ายน้ำได้ยากมาก

 

แต่ก็ยังโชคดีที่เขาสามารถหายใจในน้ำได้ ด้วยความสามารถนี้ทำให้เขาไม่ต้องกลัวว่าจะจมน้ำ ตอนนี้เขายังสามารถว่ายต่อไปได้แม้จะว่ายได้ช้าลงมากก็ตาม

 

กุ้งล็อบสเตอร์พยายามอย่างมากที่จะลากนกยูงไปให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงนกยูงจะพยายามขัดขืนเต็มที่ แต่ก็ไร้ผล ตอนนี้กุ้งล็อบสเตอร์กำลังลงไปลึกเรื่อยๆ

 

หานเซิ่นไล่ตามมอนสเตอร์ 2 ตัวไป เขามองดูการต่อสู้อย่างใจจดใจจ่อ เขารอคอยโอการที่ดีที่สุดที่เขาจะได้โจมตี

 

แม้นกยูงจะไม่สามารถสู้กับกุ้งล็อบสเตอร์ใต้น้ำได้ แต่มันก็ยังดิ้นร่นอยู่ ยังดูไม่เหมือนว่ามันจะถูกฆ่าเร็วๆนี้