การโจมตีใส่ศัตรูจากข้างหลังคือการโจมตีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ในประวัติศาสตร์ พวกแม่ทัพนายกองที่มีชื่อเสียหลายคนก็เสียชีวิตจากการถูกจู่โจมจากข้างหลัง

 

ในตอนนี้สมาชิกทีมโรงเรียนทหารส่วนกลางกำลังรีบปีนขึ้นไปบนภูเขาสูงที่อยู่ตรงกลาง โดนไม่รู้เลยว่าศัตรูกำลังอยู่ข้างหลังของพวกเขา

 

ทันใดนั้น ลูกธนูก็ถูกยิงออกมาจากป่าที่อยู่ข้างหลังพวกเขา แม้พวกเขาจะมีสมาชิกทีม 5 คน แต่ทว่าเป้าหมายของลูกธนูคือคนคนเดียว

 

เขาคือฉินเฉิง นักกีฬาที่มีฝีมืออันดับ 2 ของทีมโรงเรียนทหารส่วนกลาง และยังเป็นสตาร์อันดับ 2 ของโรงเรียนทหารส่วนกลาง

 

แม้ว่าฉินเฉิงจะไม่ได้มีฝีมือหรือชื่อเสียงเหมือนกับจิงจี้อู่ แต่ประโยชน์ที่เขามีกับทีมนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าจิงจี้อู่เลย บางทีเขาอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เขาเป็นกัปตันชมรมวอเฟรม แม้ว่าฉินเฉิงจะไม่ได้มีฝีมือธนูที่สูงเหมือนจิงจี้อู่ แต่เขามีพรสวรรค์ในการเป็นผู้นำ การมีฉินเฉิงอยู่ในทีม จิงจี้อู่จะสามารถเพ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการจัดการคู่ต่อสู้ได้

 

ถ้าขาดฉินเฉิงไปสักคน ทีมของโรงเรียนทหารส่วนกลางก็ยังคงแข็งแกร่งอยู่ แต่ไม่ได้ไร้เทียมทานเหมือนตอนที่มีเขาอยู่

 

แผนของซื่อถูเซียงคือเล็งไปที่ฉินเฉิงก่อนเป็นอันดับแรก เธอต้องการให้ลูกทีมกำจัดเขาที่เป็นมันสมองของอีกฝ่ายก่อน เพราะการกำจัดจิงจี้อู่ที่แข็งแกร่งราวกับปีศาจอาจจะไม่สำเร็จก็ได้ อีกอย่างก็คือการกำจัดฉินเฉิงก่อนจะทำให้เหยี่ยวดำได้เปรียบมากกว่า

 

“ระวัง!” จิงจี้อู่สังเกตเห็นการโจมตีเป็นคนแรก เขาตะโกนออกมา แต่มันสายเกินไปที่เขาจะยิงธนูไปสกัดลูกธนูที่พุ่งเข้ามา สิ่งเดียวที่เขาพอจะทำได้คือส่งเสียงเตือนเพื่อนของเขา

 

ฉินเฉิงเองก็ปฏิกิริยาตอบสนองไวมาก ในการแข่งธนูนั้นไม่เพียงแค่การหลบเท่านั้นที่ใช้ได้ แต่นักกีฬาที่แข็งแกร่งบางคนสามารถยิงธนูของเขาไปสกัดลูกธนูของอีกฝ่ายได้

 

ลูกธนูจากเหยี่ยวดำถูกยิงมาโดยป้องกันการหลบของฉินเฉิงไว้ทั้งหมด พวกเขาต้องการกำจัดฉินเฉิงก่อนอย่างชัดเจน

 

ฉินเฉิงจับธนูและยิงธนูสวนกลับไป 3 ดอกในชั่วพริบตา ซึ่งสามารถสกัดลูกธนู 3 ดอกที่พุ่งมาข้างหน้าเขาได้อย่างหวุดหวิด

 

“ฉินเฉิงทำดีมาก!” โค้ชของโรงเรียนทหารส่วนกลางรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง เขารู้สึกว่ายังโชคดีที่มีฉินเฉิงอยู่ในทีม

ความสามารถของเขาเป็นรองแค่จิงจี้อู่คนเดียว

 

เพื่อนร่วมทีมของฉินเฉิงต่างก็รู้สึกโล่งอก

“เยี่ยมเลยเฉิง”

“ฮาฮา พวกเหยี่ยวดำมันลงทุนทำขนาดนี้เพื่อกำจัดนาย แต่ดูเหมือนจะล้มเหลว”

“ฉินเฉิง นายคือราชาของชมรมวอเฟรมจริง”

“นอกจากพวกเราจะมีจิงจี้อู่แล้ว ฉินเฉิงก็ดีไม่แพ้กัน”

…

 

ขณะที่พวกเขากำลังยินดี ฉินเฉิงก็ร้องออกมา เนื่องจากมีลูกธนูมาปักที่หน้าอกของเขา

 

“บีพ…บีพ… ฉินเฉิงจากโรงเรียนทหารส่วนกลางออกจาการแข่งขันโดยลูกธนูของหานเซิ่นจากโรงเรียนเหยี่ยวดำ”

เสื้อของฉินเฉิงส่องแสงขึ้นมา และมีเสียงจากระบบอัตโนมัติดังขึ้นในสนาม ซึ่งทำให้ผู้ชมช็อค รวมถึงโค้ชของโรงเรียนทหารส่วนกลางด้วย

 

ฉินเฉิงก้มลงไปมองลูกธนูที่อยู่บนอกของเขาด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ เขาเห็นลูกธนูเพียงแค่ 3 ดอกที่ตรงมาที่ตัวของเขา และเขาก็ยิงสกัดมันไปทั้งหมดแล้ว แต่อยู่ๆก็มีลูกธนูอีกดอกที่มาจากไหนก็ไม่รู้ เขาไม่มีเวลาพอที่จะตอบสนอง

 

“ระวังด้วย หานเซิ่นแข็งแกร่งกว่าที่พวกเราคิด” ฉินเฉิงพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะออกจากสนาม เขาเข้าใจแล้วว่าลูกธนูมาจากที่ไหน

 

ลูกธนูทั้ง 3 ดอกแรกมีหน้าที่แค่พลางลูกธนูดอกที่ 4 ของหานเซิ่นเท่านั้น หานเซิ่นยิงลูกธนูออกมาโดยซ่อนอยู่ข้างหลัง 3 ดอกแรก เขาสามารถยิงสกัดได้ถึง 3 ดอกด้วยปฏิกิริยาตอบสนองที่เหนือชั้น แต่เขาก็ไม่มีเวลาพอจะตอบโต้ดอกที่ 4

 

แค่พูดเหมือนมันจะง่าย แต่เขายังไม่เคยเห็นใครทำได้แบบหานเซิ่นมาก่อน

 

ขณะที่ฉินเฉิงถูกพาออกจากสนามไป การแข่งก็ยังคงดำเนินต่อไป โรงเรียนทหารส่วนกลางตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ นอกจากจะเสียนักกีฬาคนสำคัญไปแล้ว พวกเขายังอยู่ในทำเลที่เสียเปรียบมาก

 

ทีมเหยี่ยวดำกำลังซ่อนตัวอยู่ในป่า ขณะที่พวกเขาอยู่บนเนินเขา โดยไม่มีที่กำบังหรือที่หลบซ่อนเลย ตอนนี้นักกีฬาของโรงเรียนทหารส่วนกลางต้องเลือก 2 ทาง คือปีนขึ้นไปให้ถึงยอดเขา และหาที่กำบังเพื่อยิงตอบโต้ หรือจะเลือกลงไปแล้วบุกเข้าไปลุยกันตรงๆ

 

จิงจี้อู่สั่งการให้ทีมลงไปโดยไม่ลังเล เพราะมันไวการปีนขึ้นไป และยังไม่ต้องหันหลังให้กับศัตรูอีกด้วย แต่ยังไงมันก็ไม่ง่ายที่จะลงมาเช่นกัน

 

เหยี่ยวดำเตรียมรับมือกับสถานการณ์นี้ไว้แล้ว พวกเขาไม่มีใครเลือกธนูที่ต้องใช้แรงมาก พวกเขาทุกคนเลือกธนูเล็กระดับ 11.0 เพื่อให้เคลื่อนที่ได้เร็วและยิงได้ต่อเนื่อง แม้ว่ามันจะเป็นธนูที่ยิงได้เบามากถ้าเทียบกับธนูอื่นๆ แต่พวกเขาก็สามารถยิงได้รัวๆ

 

ด้วยการสั่งการของกัปตันทีมอย่างสวี่เทียน ลูกธนูจากเหยี่ยวดำกระหน่ำไปที่สมาชิกทีมโรงเรียนทหารส่วนกลางราวกับห่าฝน โดยที่พวกเขาไม่มีที่ซ่อนตัวเลย ถึงปีศาจอย่างจิงจี้อู่จะพยายามยิงธนูสกัดได้ แต่เพื่อนร่วมทีมของเขาก็ต้องออกจากเกมไปอีก 1 คน

 

“ฮาฮา ครั้งนี้ฉันยิงโดน…” ซื่อจื้อคังกำธนูอย่างตื่นเต้น

 

“ระวัง!” หานเซิ่นพยายามจะดึงตัวซื่อจื้อคังหลบ แต่มันสายเกินไป ลูกธนูพุ่งมาโดนตัวซื่อจื้อคังในชั่วพริบตา

 

แม้ว่าหัวของลูกธนูที่ใช้แข่งทั้งหมดจะแบน แต่ซื่อจื้อคังก็ยังกลิ้งไปตามพื้น

 

“นั่นมันธนูยาว 16.0 จิงจี้อู่เป็นปีศาจจริงๆ” สวี่เทียนพูด ขณะซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้

 

หานเซิ่นเองก็ใช้ธนูยาว 16.0 ไหวเช่นกัน แต่เขาไม่สามารถยิงมันได้ต่อเนื่องแบบจิงจี้อู่ จิงจี้อู่สามารถยิงธนู 16.0 ได้รวดเร็วไม่ต่างจากหานเซิ่นยิงธนู 11.0 เลย

 

“ต้องรีบโจมตีต่อ! อย่าให้พวกเขาลงมา” ลู่เหมินตะโกนออกมา

 

เมื่อพวกเขาทั้ง 4 คนออกไปยิงอีกฝ่าย จิงจี้อู่ก็ยิงธนูสวนกลับมาที่สวี่เทียนในชั่วพริบตา ทำให้เขาต้องออกจากการแข่งทันที โชคดีที่หานเซิ่นเองก็ยิงโดนอีกฝ่ายเช่นเดียวกัน

 

ผู้ชมเริ่มรู้สึกระทึกใจมากยิ่งขึ้น ตั้งแต่จิงจี้อู่ลงแข่งในทีมของโรงเรียน นี่เป็นครั้งแรกที่สมาชิกในทีมต้องออกจากสนามไปถึง 3 คน