หลังจากกัดไปได้แค่ครั้งเดียว หานเซิ่นก็พบว่ามันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก เพราะเนื้อของมันแข็งและเหนียวมาก ในตอนที่เคี้ยวเนื้อของมัน เขารู้สึกเหมือนกับกำลังเคี้ยวยางรถยนต์ยังไงยังงั้น

 

สุดท้ายหานเซิ่นก็ตัดสินใจกลืนมันลงไปทั้งแบบนั้น เพราะยังไงเขาก็หั่นมันเป็นชิ้นเล็กๆอยู่แล้ว แต่หลังจากกลืนลงไป เขาก็ไม่เห็นว่าจะอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

 

“อะไรเนี่ย?” หานเซิ่นลังเลอยู่นาน ก่อนที่เขาก็ตัดสินใจเรียกโฮลี่เเองเจิลออกมา เขากำลังสงสัยว่าหล่อนจะยอมกินมันหรือเปล่า ถ้าหล่อนไม่ยอมกินเนื้อนี้ เขาก็คงต้องทิ้งมัน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก

 

หลังจากได้เห็นเนื้อของโกลเด้นโกรวเลอร์ โฮลี่แองเจิลก็ดูจะดีใจมาก สาวน้อยกระโดดเข้าใส่เนื้อพวกนั้นทันที เธอหยิบเนื้อมาหนึ่งชิ้น และก็กลืนมันลงไปทันที

 

เนื้อที่หานเซิ่นไม่มีปัญญาเคี้ยวให้ขาดได้ แต่สาวน้อยกับเคี้ยวมันได้อย่างไม่อยากเย็น

 

“ถ้ามีการจัดแข่งกิน พวกสัตว์เลี้ยงคงจะชนะหมดแน่!” หานเซิ่นตะลึงกับการกินของโฮลี่แองเจิล ในชั่วพริบตาสาวน้อยก็เขมือบเนื้อที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวหานเซิ่นเข้าไปจนหมดแล้ว หานเซิ่นสงสัยว่ากระเพาะของโฮลี่แองเจิลเป็นแบบไหนกันแน่

 

ถึงจะกินไปขนาดนั้นแล้ว โฮเเองเเองเจิลก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด เธอรีบตรงไปที่เนื้อชิ้นต่อไปทันที และก็เริ่มกินมัน

 

หานเซิ่นสังเกตเห็นว่าสาวน้อยเติบโตขึ้นหลังจากกินเนื้อของโกลเด้นโกรวเลอร์ ผมของเธอยาวขึ้น หน้าอกใหญ่ขึ้น ขาของเธอยาวขึ้นและปีกสีขาวบนหลังของเธอก็เริ่มมีขนาดใหญ่ขึ้น

 

หานเซิ่นรู้สึกว่าสาวน้อยเริ่มจะดูคล้ายกับตอนที่เธอยังเป็นมอนสเตอร์บนเกาะลึกลับแล้ว

 

ปีกของเธอมีขนาดใหญ่ขึ้น และรูปร่างของเธอก็ดูจะเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ชุดเกราะหยกปรากฏขึ้นบนลำตัวของเธอ ผมของเธอเปลี่ยนเป็นสีบรอนด์ และบนหัวของเธอก็มีวงแหวนปรากฏขึ้น

 

“โฮลี่แองเจิล! เธอกลายเป็นโฮลี่แองเจิลไปแล้วจริงๆ” หานเซิ่นตะลึง หลังจากกินเนื้อของโกลเด้นโกรวเลอร์ไปแค่บางส่วน สาวน้อยก็เติบโตจนเป็นสาววัยผู้ใหญ่เกือบจะเหมือนกับสมัยเป็นมอนสเตอร์บนเกาะลึกลับไม่ผิดเพี้ยน

 

แต่ทว่าการเปลี่ยนแปลงของเธอยังไม่หยุด เธอยังคงไล่กินเนื้อไปทีละชิ้นทีละชิ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่เธอกำลังกิน ร่างกายของเธอก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ

 

ผมสีบรอนด์ของเธอเริ่มจะเปล่งประกายเงางามเหมือนจะโปร่งใสเลยก็ว่าได้ ชุดเกราะสีขาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีทอง แม้แต่ตาและวงแหวนบนหัวของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีทองที่บริสุทธิ์ โฮลี่เเองเจิลเปลี่ยนเป็นเทพธิดาที่สง่างาม ซึ่งปกคลุมไปด้วยออร่า

 

โฮลี่แองเจิลมองหน้าหานเซิ่นด้วยใบหน้าที่งดงามและเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง หานเซิ่นสงสัยว่าหล่อนคิดจะทำอะไรกันแน่ ทันใดนั้นโฮลี่แองเจิลก็เอามือทั้ง 2 ข้างมาจับที่ใบหน้าของหานเซิ่น และประกบปากกับเขาด้วยริมฝีปากสีแดงของเธอ

 

“เห้ยย! ฉันกำลังโดนมอนสเตอร์ขืนใจ!” หานเซิ่นเบิกตากว้าง เขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น

 

ขณะที่หานเซิ่นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน เขาก็รู้สึกถูกแรงดูดจากปากของโฮลี่แองเจิล เธอใช้ลิ้นตวัดเอาเนื้อที่หานเซิ่นเคี้ยวไม่หมดเข้าไปในปากของตัวเอง

 

โฮลี่แองเจิลปล่อยหานเซิ่น และกลืนเศษเนื้อเข้าไป ซึ่งมันทำให้หล่อนดูลึกลับ และน่าหลงใหลมากยิ่งขึ้น

 

“การวิวัฒนาการของโฮลี่แองเจิลเสร็จสมบูรณ์” หานเซิ่นได้ยินเสียงในหัว

 

เขารีบเช็คข้อมูลของโฮลี่เเองเจิลทันที และหานเซิ่นก็ต้องอึ้ง
โฮลี่แองเจิล : สัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอด (ยังสามารถวิวัฒนาการต่อได้)

 

หานเซิ่นพอจะเข้าใจได้ที่โฮลี่เเองเจิลวิวัฒนาการเป็นสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอด หลังจากที่กินเนื้อโกลเด้นโกรวเลอร์ แต่หลังจากที่หล่อนวิวัฒนาการเป็นสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอดแล้ว ระบบยังบอกว่าหล่อนสามารถวิวัฒนาการต่อได้อีก ซึ่งมันเหนือกว่าที่หานเซิ่นคาดไว้

 

หานเซิ่นยังไม่เคยได้ยินก่อนว่าสัตว์เลี้ยงสามารถวิวัฒนาการได้ 2 ครั้ง ยิ่งกว่านั้นสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอดมันก็ควรจะเป็นขั้นที่สูงที่สุดแล้ว ถ้าหล่อนยังวิวัฒนาการไปต่อได้อีกแล้วหล่อนจะกลายเป็นอะไร?

 

เมื่อเห็นสาวน้อยที่ใสซื่อกลับมายืนต่อหน้าเขาอีกครั้ง หานเซิ่นก็พูดไม่ออก หลังจากวิวัฒนาการเสร็จแล้ว โฮลี่แองเจิลก็เปลี่ยนจากโหมดต่อสู้กลับมาเป็นโหมดสัตว์เลี้ยง ซึ่งกลับมาเป็นสาวน้อยเหมือนเดิม เธอมองที่หานเซิ่นด้วยดวงตาที่กลมโต

 

หานเซิ่นช็อค เพราะปรกติแล้วสัตว์เลี้ยงจะไม่สามารถตัดสินใจเองได้ การคืนร่างหรือทำอะไรจะต้องได้รับคำสั่งของเจ้านายก่อน สำหรับสัตว์เลี้ยงที่มีสติปัญญาสูง และสามารถทำอะไรได้เองในสถานการณ์ฉุกเฉินก็พอจะมีอยู่บ้าง แต่หายากมาก แต่กระนั้นก็ยังไม่เคยมีข้อมูลว่าสัตว์เลี้ยงตัวไหนคืนร่างเองได้มาก่อน

 

การคืนร่างด้วยตัวเองของโฮลี่แองเจิล มันเหนือกว่าความสามารถของสัตว์เลี้ยงทั่วๆไป

 

หานเซิ่นมองโฮลี่แองเจิลด้วยสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ และเขาก็เรียกโฮลี่แองเจิลกลับ ยังดีที่เธอไม่ได้ขัดขืนอะไร

 

“นี่มันแปลกมาก โกลเด้นโกรวเลอร์จะต้องเป็นมอนสเตอร์พิเศษ มอนสเตอร์ขั้นสุดยอดตัวอื่นร่างกายจะสลายไปเมื่อถูกฆ่าแล้ว แต่เนื้อของโกลเด้นโกรวเลอร์ยังกินได้อยู่ นี่มันเป็นเรื่องที่ลึกลับ” หานเซิ่นไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง

 

ในสตีลอาเมอร์ผู้คนยังพูดคุยถึงเรื่องโกลเด้นโกรวเลอร์และหานเซิ่น พวกเขาไม่เคยได้ยินว่ามอนสเตอร์จะโจมตีเมืองในก็อตเเซงชัวรี่เขต 1 ส่วนเรื่องที่หานเซิ่นไล่มอนสเตอร์ตัวนั้นออกไป ทำให้คนในเมืองซาบซึ้ง และชื่นชมในตัวเขามาก

 

คนจำนวนมากที่อยู่ในเมืองสตีลอาเมอร์โพสต์เรื่องนี้ลงในเน็ต และมันก็กลายเป็นที่สนใจของคนจำนวนมากทันที

 

เมืองในก็อตเเซงชัวรี่เขต 1 ไม่ได้สร้างขึ้นมาด้วยน้ำมือมนุษย์ แต่มันเป็นส่วนหนึ่งในระบบของก็อตเเซงชัวรี่ ไม่มีมอนสเตอร์ตัวไหนที่จะกล้าเข้ามาใกล้เมืองมาก่อน เมื่อมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นครั้งแรก มันก็ต้องเป็นข่าวใหญ่เป็นธรรมดา

 

หนิงเยวี่ยกำลังอ่านข่าวนี้อยู่ ถึงจะไม่มีรูปภาพหรือวิดีโอ หนิงเยวี่ยก็ยังใช้เวลาอ่านข่าวมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับหานเซิ่น ดูเขาจะสนใจมากเป็นพิเศษ

 

หลังจากดูอยู่นาน หนิงเยวี่ยก็ปิดคอม และถามชายแก่คนหนึ่งที่แต่งตัวคล้ายพ่อบ้าน “ทุกคนเตรียมพร้อมแล้วใช่ไหม?”

 

“ขอรับนายน้อย ทุกคนเตรียมตัวกันพร้อมแล้ว แต่นายน้อยจะทำจริงๆหรือครับ?” ชายแก่ถามหนิงเยวี่ย

 

“พวกเราไม่สามารถแตะต้องคนของหน่วยพิเศษได้ โดยเฉพาะคนที่มีสายสัมพันธ์กับตระกูลซิน ถ้าพวกเราต้องการจับเขามาแบบเป็นๆ พวกเราทำได้แค่ในก็อตแซงชัวรี่เท่านั้น” หนิงเยวี่ยพูด

 

“แต่นายน้อย ท่านไม่จำเป็นต้องไปด้วยตัวเอง…” ชายแก่พูดออกมาอย่างเป็นกังวล

 

“หนุ่มคนนั้นไม่ธรรมดา ผมไม่มีทางเลือก” หนิงเยวี่ยพูด และเดินเข้าไปในเครื่องเทเลพอร์ต

 

 

VIP ถึงตอนที่ 1233 เเล้วครับสนใจสมัครได้ที่ https://www.facebook.com/SuperGodGene/