หลังจากซีโร่กระโดดเข้าใส่นกเพลิง เธอก็ทะลุผ่านตัวนกเพลิงที่กำลังลุกไหม้อยู่ไปโผล่อีกฝั่ง หลังจากนั้นซีโร่ก็ตกลงไปบนภูเขา ทำให้พื้นโดยรอบบริเวณที่เธอตกพังทลายลงมาทั้งหมด ภูเขาหายไปเกือบ 1 ใน 3

 

ในมือของซีโร่มีลูกไฟสีทองคล้ายจะเป็นดวงวิญญาณของนกไฟ นกเพลิงส่งเสียงร้องออกมา ขณะที่ตัวของมันระเบิด และเปลี่ยนสภาพเป็นเหมือนกับดอกไม้ไฟ

 

ซีโร่กระโดดกลับหาหานเซิ่น และขว้างลูกไฟให้กับหานเซิ่นโดยไม่พูดอะไร เธอกลับมายืนข้างๆหานเซิ่นเหมือนปรกติ

 

“เอ่อ..ขอบคุณนะ!” หานเซิ่นรู้สึกละอาย เขาไม่เคยปฏิบัติกับซีโร่ดีๆเลย ขณะที่ซีโร่ทำในสิ่งที่เขาต้องการโดยไม่พูดอะไรสักคำ

 

ซีโร่ไม่ได้ตอบอะไรหานเซิ้น เธอยิ้มหวานๆให้กับหานเซิ่น เผยให้เห็นฟันขาวๆที่แวววับของเธอ

 

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่หานเซิ่นจะพูดอะไรแล้ว เพราะดวงไฟสีทองกำลังเผาไหม้มือของเขาอยู่ มันเกือบจะย่างมือของหานเซิ่นเป็นบาร์บีคิวอยู่แล้ว หานเซิ่นรีบเรียกมีดเคิร์สวูฟออกมา และฟันไปที่ลูกไฟ

 

“นกทะเลทรายขั้นสุดยอดถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรนกแห่งทะเลทราย เมื่อกินผลึกพลังชีวิต คุณมีโอกาสได้รับ 0-10 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด”

 

เมื่อได้ยินเสียงในหัว หานเซิ่นก็เกือบจะกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น ‘วิญญาณอสูรขั้นสุดยอดอีกดวงแล้ว! ช่างโชคดีอะไรแบบนี้!’

 

หานเซิ่นจับผลึกพลังชีวิตสีทองที่มีขนาดพอๆกับลูกมะนาวโยนใส่ปากทันที ถึงเขาจะรู้สึกเสียดายบ้างที่กินมันเข้าไปทั้งก้อนแบบนี้ ทั้งๆที่ต้องการแค่จีโนพ้อยเดียว เขาสามารถเก็บมันหลังจากที่เลียมันไปบางส่วนแล้วก็ยังได้ แต่ยังไงเขาก็ไม่มีวิธีจะขายมันได้ ดังนั้นเขาเลยกินมันเข้าไปทั้งๆอย่างนั้นเลย

 

“ผลึกพลังชีวิตของนกทะเลทรายถูกกิน คุณได้รับ 1 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด.. จีโนพ้อยขั้นสุดยอดเต็มแล้ว”

หานเซิ่นตระหนักว่าในที่สุด เขาก็เก็บจีโนพ้อยขั้นสุดยอดได้เต็มแล้ว มันเต็มก่อนจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิซะอีก

 

หานเซิ่นเช็คดูในจิตของเขาอย่างความสุข เขาเห็นวิญญาณอสูรดวงใหม่ของเขา

 

ชนิดของวิญญาณอสูรนกทะเลทรายขั้นสุดยอด : ออร่า

 

หานเซิ่นหัวเราะออกมาเสียงดัง มันคือวิญญาณอสูรออร่า ซึ่งหาได้ยากมากๆ

 

หานเซิ่นรู้สึกว่าประสิทธิภาพของเฟลมเลฟเทนแนนท์ยังไม่สูงพอ ด้วยวิญญาณอสูรออร่าดวงใหม่ หานเซิ่นจะมีของที่มีประสิทธิภาพสูงกว่าใช้

 

แม้เขาพร้อมที่จะวิวัฒนาการแล้ว แต่หานเซิ่นก็ยังไม่รีบร้อน เขายังเหลือเวลาอีก 2 เดือน ก่อนที่เขาจะต้องไปรายงานตัวที่เเดฟเน่ เขายังสามารถทำอะไรได้อีกหลายอย่างในช่วงเวลาที่เหลือ

 

หานเซิ่นเรียกโกลเด้นโกรวเลอร์ออกมา และพาซีโร่ไปตามตำแหน่งที่หนิงเยวี่ยระบุเอาไว้ ซึ่งเขาก็ได้พบกับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดจริงๆ

 

90% ของมอนสเตอร์ที่กลุ่มสตาร์สงสัยว่าอาจจะเป็นมอนสเตอร์ที่มีระดับสูงกว่าเลือดศักดิ์สิทธิ มันก็คือมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดจริงๆ ซึ่งทำให้หานเซิ่นประหลาดใจมาก มีแค่ไม่กี่ตัวเท่านั้นที่เป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ

 

แม้มอนสเตอร์ขั้นสุดยอดจะหายากมาก แต่พวกเขาก็ยังหาพวกมันพบมากขนาดนี้ เหตุผลเพียงข้อเดียวที่จีโนพ้อยขั้นสุดยอดยังไม่ถูกค้นพบก็เพราะพวกเขายังไม่สามารถที่จะฆ่ามันได้

 

เหตุผลที่หานเซิ่นเดินทางไปเช็คมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดพวกนี้ ไม่ใช่เพราะเขาต้องการจะฆ่าพวกมัน แต่กระนั้นหานเซิ่นก็ยังไปเช็คดูมอนสเตอร์ทีละตัว เขาไปหามอนสเตอร์ทุกตัว และลองต่อสู้กับพวกมันจนเอาชนะได้ หานเซิ่นมี 2 จุดประสงค์ที่เขาทำแบบนี้ อย่างแรกก็คือเขาอยากจะฝึกทักษะการต่อสู้ อย่างที่ 2 เขาต้องการวางรากฐานให้กับหานเหยียน

 

หานเหยียนยังเด็กมาก อีกหลายปีกว่าที่เธอจะเข้ามาที่ก็อตเเซงชัวรี่ได้ มันเป็นไปไม่ได้ที่หานเซิ่นจะรอเธอ ดังนั้นเขาเลยไม่มีโอกาสที่โอนวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดให้เธอ เนื่องจากพอเขาไปในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 แล้ว เขาจะไม่สามารถกลับมาที่เขต 1 ได้อีก และวิญญาณอสูรก็ไม่สามารถโอนกันภายนอกก็อตแซงชัวรี่ได้ ดังนั้นในอนาคตเธอจะต้องฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดด้วยตัวเอง

 

หานเซิ่นเรียนรู้จุดอ่อน และจุดแข็งของมอนสเตอร์ทุกตัวแล้ว ดังนั้นเขาสามารถสอนหานเหยียนเกี่ยวกับวิธีการจัดการพวกมันได้ในอนาคต

 

แต่ถ้าหานเหยียนไม่มีความสามารถถึงขั้นนั้น หานเซิ่นก็อาจจะไม่พูดถึงเรื่องมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด และปล่อยให้เธอวิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ เพราะเขาเห็นแก่ความปลอดภัยของเธอเป็นหลัก

 

‘ถ้าเราอยู่ที่นี่ เราจะไม่มีทางปล่อยให้เหยียนต้องลำบากเหมือนกับเราในช่วงแรก ถ้าเธอสามารถวิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยขั้นสุดยอดก็จะเป็นอะไรที่วิเศษมาก แต่น่าเสียดายที่เรารอขนาดนั้นไม่ได้ แต่แค่นี้ก็น่าจะโอเคแล้ว’ หานเซิ่นคิด ตอนนี้เขาทำทุกอย่างที่เขาพอจะทำได้แล้ว

 

ในออฟฟิศส่วนกลางของหน่วยพิเศษ จ้งเจิ่นหงที่กำลังจัดการเอกสารด่วน ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตู

 

“เจี้ยงเซิง ถ้าไม่ใช่ธุระสำคัญก็อย่าพึ่งเข้ามารบกวนฉัน” จ้งเจิ่นหงพูด หลังจากเห็นว่าคนที่มาเคาะประตูก็คือเลขาของเขา เจี้ยงเซิง

 

การทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการของหน่วยพิเศษไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เขาไม่ใช่ทำหน้าที่เพียงแค่จัดการบริหารสมาชิกในหน่วยเท่านั้น แต่เขายังต้องจัดการกับงานหลายอย่าง เช่นกันพิจารณางานที่พวกคนใหญ่คนโตขอให้ทำ บางครั้งมันก็ทำให้เขาหงุดหงิด และหมดความอดทน จนเขาต้องการจะดุใครสักคน

 

“ผู้การ หัวหน้าหน่วยพิเศษเสนอวิญญาณอสูรเพื่อจ้างพวกเราทำงาน” เจี้ยงเซิงพูดด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

 

“อย่ามารบกวนฉันด้วยเรื่องพันนี้ บอกให้เขาทำตามขั้นตอนก่อนจะส่งเรื่องมา ฉันคงไม่ต้องสอนนายเกี่ยวกับเรื่องนั้นใช่ไหม?” จ้งเจิ่นหงรู้สึกหงุดหงิดที่เจี้ยงเซิงมารบกวนเขาด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง

 

“หัวหน้าหน่วยพิเศษต้องการจะเรียกวิญญาณอสูรกับโควต้าการคุ้มครองสมาชิกในครอบครัวของเขา” เจี้ยงเซิงรู้ว่าจ้งเจิ่นหงอารมณ์ไม่ดี ซึ่งเขาก็เข้าใจว่าหัวหน้าต้องทำงานหลายอย่างภายใต้แรงกดดัน ดังนั้นเจี้ยงเซิงพูดอย่างอดทน แต่สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

 

“ทุกคนๆก็ต้องการการคุ้มกันทั้งนั้น พวกเขาคิดว่าสมาชิกของหน่วยพิเศษมี 6 แขนกันรึยังไง?” ตอนนี้เรื่องที่เขากำลังพิจารณาอยู่ก็เกี่ยวข้องกับการขอให้คุ้มกันเหมือนกัน ทำให้เขายิ่งโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเจี้ยงเซิง

 

แต่กระนั้นเขาก็เข้าใจดีว่าเจี้ยงเซิงไม่ได้ทำอะไรให้เขา ดังนั้นเขาเลยต้องสงบอารมณ์เอาไว้ “เขาเป็นคนในหน่วยงานของพวกเรา พวกเราเป็นคนกันเองก็ควรจะพิจารณาเรื่องของเขาเป็นอันดับแรกๆ แต่ยังไงช่วงนี้พวกเราขาดสมาชิกฝีมือดี เพราะตอนนี้พวกฝีมือดีของเรากำลังยุ่งอยู่กับการคุ้มครองพวกลูกคนใหญ่คนโต ขอให้เขารอไปก่อน แล้วเดี๋ยวฉันจะรีบดูให้ทีหลัง”

 

เจี้ยงเซิงพูดต่อด้วยสีหน้าแปลกๆ “ผู้การ คนคนนั้นไม่ได้ต้องการให้คุ้มครองตอนนี้ แต่เป็นอีก 5-6 ปีข้างหน้า”

 

“เหลวไหล ทำไมเขาถึงมายื่นเรื่องตอนนี้ ในเมื่อเขาต้องการให้เราคุ้มครองในอีก 5-6 ปีข้างหน้า?” จ้งเจิ่นหงเอามือทุบโต๊ะด้วยความโกรธ

 

“ผู้การ ผมว่าคุณควรจะดูข้อมูลวิญญาณอสูรที่เขาเสนอมาก่อนนะครับ” เจี้ยงเซิงวางเอกสารตรงหน้าจ้งเจิ่นหง

 

“มันยังมีอะไรต้องดูกัน….อีก..” จ้งเจิ่นหงกำลังหัวเสีย แต่ทว่าหลังจากที่ได้ดูรายละเอียดของวิญญาณอสูรแต่ละดวงในเอกสารนั้นแล้ว เขาก็ต้องกลื่นคำพูดของเขาไป และเบิกตากว้าง