บรรยากาศในการฝึกซ้อมของทีมเหยี่ยวดำดูจะหดหู่ หลังจากที่พวกเขารู้ผลการจับสายการแข่งขัน พวกสมาชิกเก่าๆเช่นเด็กปี 4 ต่างก็หมดกำลังใจ เมื่อรู้ว่าต้องเจอกับโรงเรียนทหารส่วนกลางตั้งแต่รอบที่ 2

 

ปีศาจไร้เทียมทานจิงจี้อู่ สำหรับพวกนักเรียนปี 3 ปี 4 แล้วเป็นชื่อที่ทำให้พวกเขากดดันมากเป็นธรรมดา

 

สายการแข่งขันนี้ทำให้แผนเดิมของซื่อถูเซียงต้องชะงักไป ตอนแรกเธอคิดจะให้นักเรียนได้ฝึกซ้อมไปเรื่อยๆในแต่ละรอบการแข่งขัน ด้วยการมีหานเซิ่นเป็นผู้นำ อย่างน้อยๆเหยี่ยวดำก็น่าจะได้เข้าถึงรอบที่ 5 ขึ้นไป

 

หลังจากที่พวกเขาได้ฝึกซ้อมและมีประสบการณ์ รวมทั้งได้ความมั่นใจจากรอบที่ผ่านๆมา พวกเขาก็พร้อมที่จะเจอกับโรงเรียนทหารส่วนกลาง ถึงพวกเขาจะแพ้ อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะมีฟอร์มที่ยอดเยี่ยมและแพ้แบบสมศักดิ์ศรี

 

แต่ทว่าพวกเขาต้องเจอกับปีศาจตั้งแต่รอบที่ 2 ซึ่งถ้าพวกเขาตกรอบตั้งแต่รอบที่ 2 พวกเขาจะได้อันดับที่แย่ยิ่งกว่าปีที่แล้วซะอีก ซื่อถูเซียงรู้ว่าปีนี้เหยี่ยวดำจะยอมแพ้อีกไม่ได้ โรงเรียนลงทุนรับนักเรียนโควต้าพิเศษเข้ามา เพื่อกู้ชื่อเสียงของหน่วยธนู แต่ถ้าตกรอบ ผลงานก็จะยิ่งแย่กว่าปีก่อน แต่ทว่าตอนนี้เธอไม่มีความมั่นใจเลย ถึงจะมีหานซิ่นอยู่ในทีมก็ตาม

 

เนื่องจากประเภทการแข่งขันหลักของการแข่งธนูคือการแข่งประเภททีม ไม่ว่าในการแข่งเดี่ยวจะมีนักกีฬาที่ทำผลงานได้ดีขนาดไหน แต่อันดับของแต่ละโรงเรียนก็จะขึ้นอยู่กับการแข่งแบบทีมเป็นหลัก

 

ในเหยี่ยวดำยกเว้นหานเซิ่นแทบไม่มีใครเลยที่ซื่อถูเซียงคิดว่าพอจะพึ่งพาได้ พวกปี 3 ปี 4 ต่างก็พากันถอดใจหมดแล้ว ส่วนพวกเด็กใหม่ที่พอมีใจสู้ก็ยังไม่มีประสบการณ์ในการแข่งระดับสูง

 

สถานการณ์ตอนนี้เป็นสถานการณ์ที่ยากสำหรับซื่อถูเซียงมาก เธอคิด ‘บ้าเอ้ย เพราะไอ้คนที่จับสายแท้ๆ ทำไมเราถึงได้ซวยแบบนี้?’

 

แต่ไม่ว่าสถานการณ์จะแย่แค่ไหน ในฐานะโค้ช เธอต้องสร้างกำลังใจให้กับนักกีฬาให้ได้

 

แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่สำเร็จ พวกนักเรียนเก่าๆต่างก็คิดว่าพวกเขาต้องแพ้แน่นอน เต็มที่ก็ได้เข้ารอบ 2 แล้วก็ตกรอบอยู่ดี

 

“โชคไม่ดีเลย! ต้องเจอกับคู่ต่อสู้ที่เป็นตัวเต็งตั้งแต่รอบที่ 2” ซื่อจื้อคังบ่น

 

“มันก็ดีแล้วนิ ยิ่งคู่ต่อสู้แข็งแกร่งเท่าไหร่ เราก็ยิ่งจะก้าวหน้ามากขึ้นเท่านั้น” จางหยางพูดอย่างตื่นเต้นและมีความหวังเต็มเปี่ยม

 

หลู่เหมินพูด “ก้าวหน้ามากขึ้น แต่โอการเข้ารอบแทบไม่มีเลย ด้วยทีมของเราตอนนี้ ต่อให้หานเซิ่นจะแบกทีมเข้าไปรอบ 2 ได้ ก็ไม่น่าจะเข้ารอบ 3 ได้อยู่ดี”

 

“ผลลัพธ์มันคงไม่สำคัญแล้ว ขอแค่พวกเราได้พัฒนาขึ้นจากการแข่งก็พอ พวกเรายังไม่ได้ลองเลย นายรู้ได้ยังไงว่าเราจะแพ้ นายคิดว่ายังไงเซิ่น?” จางหยางถามหานเซิ่น

 

“พวกเราอาจจะชนะก็ได้” หานเซิ่นยิ้มและพูด

“พวกนายไม่คิดว่ามันน่าสนใจหรอ?”

 

“มีอะไรน่าสนใจ?” ซื่อจื้อคังทำหน้างง

 

“โรงเรียนทหารส่วนกลางคือราชาของการแข็งขันระดับกาแล็กซี่ และจิงจี้อู่ก็คือนักเรียนทหารที่เก่งที่สุด ถ้าพวกเราเอาชนะพวกเขาได้ พวกเราก็จะจบยุคสมัยของพวกเขาได้ พวกนายไม่คิดว่ามันน่าสนใจงั้นหรอ?” หานเซิ่นถามพร้อมกับยิ้ม

 

“ฉันไม่สนใจอะไรแบบนั้นหรอก ฉันแค่อยากสู้กับคู่ต่อสู้อ่อนๆ” ซื่อจื้อคังยิ้มอย่างขมขื่น

 

“เซิ่นอย่าประมาทจิงจี้อู่ เขาคือคู่ต่อสู้ที่ไม่เหมือนกับที่ผ่านๆมา” ลู่เหมินพูดอย่างเคร่งขรึม

 

“ฉันไม่เคยประมาทฝีมือของใครทั้งนั้น แต่ฉันแค่รู้สึกว่ามันน่าสนใจดี แค่ได้เจอกับคู่ต่อสู้เก่งๆ มันจะมีอะไรที่น่าตื่นเต้นกว่านี้อีกล่ะ?” หานเซิ่นพูด

 

“เยี่ยมเซิ่น ฉันจะค่อยสนับสนุนนายเอง” แววตาของจางหยางลุกเป็นไฟ เขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้ลงแข่ง

 

“นายไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นรูทเมทของพวกเรา ถ้านายตัดสินใจแบบนั้นพวกเราก็จะค่อยช่วยนายเอง แต่ฉันกลัวว่าโค้ชจะไม่ให้โอกาสพวกฉันได้ลงแข่ง” ซื่อจื้อคังพูดอย่างกังวล

 

“ไม่ต้องห่วง พวกเราได้ลงแข่งแน่นอน โค้ชเป็นคนที่ฉลาด และหล่อนต้องรู้ดีว่าพวกปี 3 ปี 4 ถอดใจกันหมดแล้ว คนที่ไม่มีความมั่นใจก็เหมือนกับแพ้ตั้งแต่ยังไม่ลงสนาม พวกเรามีโอกาสสูงกว่าที่จะได้ลงแข่ง”

…

 

ขณะเดินไปที่ร้านอาหาร คอมของหานเซิ่นก็ดังขึ้น มันคือเบอร์ของถังเตียงลิ่ว เมื่อเขากดรับสายภาพโฮโลแกรมของถังเตียงลิ่วกับหลินเฟิงก็ปรากฏขึ้นมาพร้อมกัน

 

“นายตัดสินใจแน่แล้วใช่ไหมที่จะลงแข่งธนูระดับกาแล็กซี่?” ถังเตียงลิ่วรีบถามทันที

 

“ฉันเป็นนักเรียนหน่วยธนู และก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งในทีม ฉันต้องลงแข่งอยู่แล้ว มีปัญหาอะไรรึเปล่า?” หานเซิ่นไม่เข้าใจว่าทำไมถังเตียงลิ่วถึงต้องมาสนใจเรื่องนี้ด้วย

 

ถังเตียงลิ่วไม่พูด แต่มองที่หลินเฟิง

“นายคิดว่าจะชนะได้ไหม?” หลินเฟิงถาม

 

“บอกตามตรงว่าไม่ค่อยแน่ใจ” หานเซิ่นรีบตอบ จิงจี้อู่คือคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งจริงๆ เขาไม่สามารถบอกได้ว่าจะชนะรึเปล่าถ้ายังไม่ได้ลงแข่งจริงๆ

 

“ฉันจะรอดูการแข่งของนาย” หลินเฟิงพูดอย่างสงบ

 

หานเซิ่นมองหลินเฟิงด้วยสายตาแปลกๆ เขาไม่รู้ว่าทำไมหลินเฟิงถึงต้องมาสนใจการแข่งธนูด้วย

 

ถังเตียงลิ่วเห็นท่าทางของเขาเลยอธิบาย “หานเซิ่น จิงจี้อู่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกับพวกเรามาก่อน เขาแข็งแกร่งพอๆกับหลินเฟิง โชคไม่ดีที่เขาย้ายไปโรงเรียนทหารส่วนกลางก่อน เขาเลยยังไม่มีโอกาสได้สู้ตัดสินกับหลินเฟิง มันต้องเป็นการต่อสู้ที่ยาก นายไม่รู้สึกกังวลบ้างเลยหรอ?”

 

หานเซิ่นยักไหล่และพูด “ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะแพ้ เลยไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล”

 

“ถ้าจิงจี้อู่ได้ยินที่นายพูด เขาคงจะมีความสุขมาก ฉันควรจะบอกเขาดีไหม?” ถังเจียงลิ่วยิ้ม

 

“ตามใจนายเลย” หานเซิ่นพูด

 

“ระวังให้มาก จิงจี้อู่เป็นคนที่มีพรสวรรค์ และรับมือยากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ” หลินเฟิงพูดแทรกขึ้นมา

 

หานเซิ่นประหลาดใจมาก เขาพยักหน้าอย่างจริงจัง

 

ใครก็ตามที่หลินเฟิงให้ความสนใจ เขาต้องเป็นคู่ต่อสู้ที่ประมาทไม่ได้อย่างแน่นอน

 

‘อันดับ 1 ของนักเรียนโรงเรียนทหารทั้งกาแล็กซี่ ฟังดูยิ่งใหญ่กว่าดอลลาร์’ หานเซิ่นจับคางและคิด

 

แต่กระนั้นการได้รับตำแหน่งนั้นมา เขาต้องเอาชนะคนที่ได้ชื่อว่าปีศาจให้ได้ก่อน

 

เมื่อเขามาถึงร้านอาหาร จีเหยียนหรันก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว โชคดีที่รูทเมทของเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย ทำให้หานเซิ่นรู้สึกว่าวันนี้ต้องมีเรื่องดีๆ

 

“ฉันได้ยินว่าทีมหน่วยธนูต้องเจอกับจิงจี้อู่ในรอบที่ 2” จีเหยียนหรันพูด

 

“ใช่ ทำไมหรอ?” หานเซิ่นรู้สึกประหลาดใจ แม้แต่จีเหยียนหรันก็ยังให้ความสนใจกับการแข่งของหน่วยธนู

 

“ถ้านายเอาชนะจิงจี้อู่ได้ ฉันจะยอมไปทัวร์คู่รักแบบ 4 วัน 3 คืนที่ทะเลเอเจี่ยนกับนาย 2 คน” จีเหยียนหรันกระพริบตาและพูด

 

 

Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 809 แล้วครับ