เวลาคือสิ่งที่น่ากลัว โดยเฉพาะในยุคสมัยที่เทคโนโลยีเจริญรุ่งเรือง แม้แต่ช่วงเวลาแค่ชั่วอึดใจก็มีเหตุการณ์สุดช็อคหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นบนดาวดวงที่มนุษย์ครอบครองอยู่

 

มีคนที่แข็งแกร่งจำนวนมากที่ล้มตายในแต่ละวัน และก็มีคนใหม่ๆเกิดขึ้นมา

 

ใน 2 ปีมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น และก็มีหลายสิ่งหลายอย่างถูกลืมเลื่อนไป

มีบางคนที่คนไม่สามารถลืมได้ ตัวอย่างเช่นจิงจี้อู่

 

หลายๆคนยังชื่นชมตระกูลจิง ด้วยเหตุผลที่พวกเขามีอัจฉริยะอย่างจิงจี้อู่อยู่ แต่กระนั้นก็น้อยคนที่จะรู้ว่าในตระกูลจิงยังมีคนที่อัจฉริยะยิ่งกว่าจิงจี้อู่อยู่ด้วย คนคนนั้นคือน้องชายของจิงจี้อู่ จิงจี้หยา

 

แม้จิงจี้หยาคือน้องของจิงจี้อู่ แต่ทุกคนที่ได้เจอเขาก็จะรู้สึกได้เลยว่าเด็กคนนี้สุดยอดเหนือคำบรรยาย

 

จิงจี้อู่คือปีศาจที่อยู่บนจุดสูงสุด และน้องของเขาก็คือคนที่อยู่เหนือระดับสูงสุดนั้นขึ้นไปอีก

 

ปู่ของพวกเขาได้จ้างผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้หลายคนมาสอนให้กับพวกเขา จิงจี้อู่เพียงแค่ฟังไม่นานก็สามารถเข้าใจ และเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผู้เชียวชาญสอนได้ ขณะที่จิงจี้หยาได้เรียนเพียงแค่ 3 เดือนก็ไม่มีผู้เชี่ยวชาญคนไหนสอนเขาได้

 

จิงจี้หยามักจะมีคำถามและความคิดมากมาย ซึ่งแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญก็ไม่สามารถตอบได้ พวกผู้เชี่ยวชาญต่างขอลาออกภายใน 3 เดือน เพราะพวกเขาเชื่อว่าไม่มีอะไรที่เขาจะสอนเด็กคนนี้ได้อีกแล้ว

 

เขาดีกว่าแม้กระทั่งพี่ชายของเขา และเกือบทุกคนในครอบครัวของเขาก็เชื่อว่าจิงจี้หยาเป็นคนที่มีคุณสมบัติที่จะได้สืบทอดกิจการของตระกูล มีเพียงคนเดียวในครอบครัวที่ไม่คิดเหมือนกับคนอื่นๆก็คือตัวของจิงจี้หยาเอง สำหรับเขาแล้วจิงจี้อู่เป็นไอดอลของเขา

 

จิงจี้หยาคือแฟนตัวยงของจิงจี้อู่ จิงจี้หยามักจะเดินทางไปดูการแข่งของจิงจี้อู่เกือบทุกการแข่งขัน ถ้าเขาไม่มีโอกาสได้เดินทางไปดูการแข่ง เขาก็จะใช้คอมพกพาของเขาดูทางออนไลน์

 

จิงจี้หยาจะดูการแข่งของพี่ชายเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก ในสายตาของเขา พี่ชายของเขาเปล่งประกายและเจิดจรัสราวกับเพชร

 

แต่ทว่าเมื่อจิงจี้อู่แพ้ให้กับหานเซิ่นในการแข่งขันธนู จิงจี้หยาก็ไม่สามารถทนดูมันซ้ำๆได้ ยิ่งดูเขาก็ยิ่งโกรธ เพราะเขาคิดว่าที่พี่ของเขาต้องแพ้ก็เพราะกลยุทธ์แย่ๆที่โค้ชเป็นคนเลือก

 

ถ้ามันเป็นการต่อสู้ที่เท่าเทียม จิงจี้หยาเชื่อว่าจิงจี้อู่จะชนะอย่างแน่นอน ในตอนนี้จิงจี้หยาต้องการเอาชนะหานเซิ่นให้ได้ เพื่อจะบอกกับหานเซิ่นว่าเขาไม่สามารถเทียบได้แม้แต่เศษเสี่ยวของจิงจิ้อู่

 

“ลูกธนูหมุนงั้นหรอ? นั่นมันก็แค่เรื่องหลอกเด็ก” จิงจี้หยาปฏิเสธข้อเสนอจากโรงเรียนทหารส่วนกลางและทุกโรงเรียนที่เชิญเขา เขาเลือกที่จะเข้าเรียนที่เหยี่ยวดำแทน แน่นอนว่าเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อร่วมทีมกับหานเซิ่น เขามาเพื่อเอาชนะหานเซิ่นให้ได้

 

จิงจี้หยาเป็นเด็กที่หน้ารักและสง่างามมาก เมื่อเขาเข้ามาเรียน ถึงไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นน้องของจิงจี้อู่ แต่พวกนักเรียนหญิงต่างก็ตกหลุมรักเขากันหมด

 

ไม่นานจิงจี้หยาก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเขาไม่ใช่แค่เด็กผู้ชายที่หน้าตาน่ารักเพียงอย่างเดียว

 

เพื่อที่จะล้มหานเซิ่นให้ได้ จิงจี้หย่าเข้าร่วมแข่งในทุกรายการที่หานเซิ่นเคยเข้าร่วมมาก่อน ทั้งวอเฟรม มวยขาวและดำ ธนูและหัตถ์พระเจ้า จิงจี้หยาเป็นแชมป์ในทุกรายการที่เขาลงแข่ง และกลายเป็นดาวดวงใหม่ในเหยี่ยวดำ

 

เนื่องจากหานเซิ่นกลายเป็นนักเรียนปี 4 เรียบร้อยแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมกิจกรรมของชมรมอีก นั่นเป็นเหตุผลที่เขาออกจากทีมของโรงเรียน ตั้งแต่หานเซิ่นกลับมาคนอื่นๆก็แทบจะไม่เจอตัวเขาเลย

 

จิงจี้หยาพยายามหาโอกาสที่จะเอาชนะหานเซิ่นให้ได้ แต่เขายังไม่เจอโอกาสเลย เขายังไม่เคยเห็นตัวหานเซิ่นด้วยซ้ำ หานเซิ่นใช้เวลาในก็อตแซงชัวรี่เกือบจะตลอดเวลา

 

“จิงจี้หยา ฉันได้ยินจากเพื่อนว่า หานเซิ่นเดินทางกลับมาจากก็อตเเซงชัวรี่แล้ว และกำลังไปที่ห้อง 304” สวี่เฟยวิ่งเข้ามาหาจิงจี้หยาอย่างตื่นเต้น

 

พวกเพื่อนๆของจิงจี้หยาต่างก็อยากเห็นจิงจี้หยาสู้กับหานเซิ่นสักครั้ง แม้จิงจี้หยาจะเป็นดาวดวงใหม่ แต่หานเซิ่นถือว่าเป็นตำนานของเหยี่ยวดำ ถึงหานเซิ่นจะเคยคว้าแชมป์ระดับกาแล็กซี่เพียงแค่รายการเดียวก็ตาม แต่ในสายตาของนักเรียนเหยี่ยวดำทุกคนเห็นเขาเป็นตำนาน

 

แม้จิงจี้หยาจะสุดยอดมากก็ตาม แต่ก่อนที่เขาจะเอาชนะหานเซิ่นให้ทุกคนเห็นได้ คนอื่นๆก็ยังไม่คิดว่าเขาดีกว่าหานเซิ่น แต่อย่างไรก็ตามทุกคนต่างก็อยากเห็นการต่อสู้ของพวกเขา การต่อสู้ระหว่างหานเซิ่นและจิงจี้หยาเป็นแมทที่น่าสนใจมาก

 

“ขอบคุณ” จิงจี้หยาพูดกับสวี่เฟย และเดินไปที่หอพักของหานเซิ่นอย่างช้าๆ

 

สวี่เฟยและเพื่อนคนอื่นๆเดินตามจิงจี้หยาไปอย่างตื่นเต้น พวกเขาทุกคนต่างก็อยากจะเห็นการต่อสู้ระหว่างดาวดวงใหม่กับตำนานของโรงเรียน

 

เมื่อเห็นจิงจี้หยาและเพื่อนๆเดินผ่านไป คนอื่นๆในโรงเรียนต่างก็ให้ความสนใจ และเดินตามเขาไปเช่นเดียวกัน

 

ไม่นานจิงจี้หยาก็มาหยุดในจุดที่หานเซิ่นต้องเดินผ่านถ้าหานเซิ่นจะเข้าหรือออกจากหอพัก

 

เมื่อเห็นใครบางคนกำลังเดินมา จิงจี้หยาก็ทำตาแคบลง เขารู้สึกตื่นเต้นเช่นเดียวกัน อีกไม่กี่อึดใจเขาก็จะได้ล้มหานเซิ่นแล้ว เขาจะเอาชนะหานเซิ่นให้ได้เพื่อทวงความยิ่งใหญ่กับมาให้พี่ชายของเขาอีกครั้ง แค่คิดก็ทำให้จิงจี้หยาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก จนทำให้แก้มของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

 

“คุณคือหานเซิ่นใช่ไหม?” เมื่อเห็นคนๆนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ จิงจี้หยาก็ถามทันที

 

“ใช่แล้ว นายคือ?” หานเซิ่นมองจิงจี้หยา เขาไม่รู้ว่าเด็กคนนี้เป็นใคร

 

“ชื่อของผมคือจิงจี้หยา เป็นเด็กปี 1 ของหน่วยธนู ผมหวังว่าคุณจะช่วยสอนผมยิงธนูบ้าง ถ้าคุณพอจะมีเวลา” จิงจี้หย่าพูดพร้อมกับยิ้ม

 

“น้องชาย พี่ต้องขอโทษด้วย แต่ตอนนี้พี่ยังไม่มีเวลา” หานเซิ่นไม่เคยได้ยินชื่อจิงจี้หยามาก่อน และเขาก็คิดว่าจิงจี้หยาคงจะเป็นหนึ่งในแฟนคลับของเขา เขาลูบไหล่ของจิงจี้หย่า และก็เดินจากไป