หวงอวี้เล่ยเดินออกมาจากเครื่องจำลองภาพโฮโลแกรมส่วนบุคคลอย่างใจลอย เขาไม่อยากเชื่อสิ่งที่มันพึ่งจะเกิดขึ้นกับเขา

 

ใครบางคนมีฝีมือเทียบเขาไม่ได้ แต่ทว่าเขาไม่ใช่เพียงแค่พลิกเกมกลับมาชนะได้เท่านั้น แต่เขายังสามารถลอกเลียนแบบวิชาลับ 13 คมดาบที่แสนภูมิใจของเขา

 

‘เป็นไปไม่ได้.. นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน? ไม่ว่าจะมีพรสวรรค์ขนาดไหน แต่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะเรียนวิชา 13 คมดาบได้ใน 1 ชั่วโมง นี่มันบ้าชัดๆ โดยเฉพาะความไหลลื่นของการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อน มันไม่ใช่จะฝึกกันได้ง่ายๆ’ หวงอวี้เล่ยคิดถึงความเป็นไปได้อีกอย่าง ใบหน้าของเขาก็มืดมนทันที

 

“ไอ้หนุ่มนั้นมันต้องรู้วิชา 13 คมดาบอยู่ก่อนแล้วแน่ๆ แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ไอ้หนุ่มนั้นมันต้องการยั่วโมโหฉัน ต้องใช้แน่ๆ” หวงอวี้เล่ยโกรธจัด ถ้าแพ้แบบธรรมดาๆ เขาจะไม่รู้สึกโกรธอะไร แต่เขารู้สึกเหมือนกับว่ามีใครบางคนเล็งเขาเป็นเป้าหมาย เพื่อยั่วโมโหหรือเล่นตลกกับเขาโดยเฉพาะ

 

แต่กระนั้นหวงอวี้เล่ยก็รู้ดีว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ ‘ทหารคนหนึ่งบนยานรบ’ เพราะวิชาดาบที่หานเซิ่นใช้กลับมานั้น มันดีกว่าที่เขาใช้เองเสียอีก หวงอวี้เล่ยไม่มีความมั่นใจที่จะท้าหานเซิ่นอีกครั้ง

 

แต่ความพ่ายแพ้อย่างนี้มันก็ยากที่จะลืมไปได้ หลังจากคิดอยู่นาน หวงอวี้เล่ยก็ตัดสินใจโทรไปหาใครบางคน

 

ไม่นานภาพโฮโลแกรมของชายผมสีแดง อายุพอๆกับหวงอวี้เล่ยก็ปรากฏขึ้นมา

 

ชายผมแดงยิ้มและพูด “อวี้เล่ย ไม่ได้คุยกันนานเลย ตอนนี้พวกเรากำลังจะมีงานปาร์ตี้ นายสนใจมาร่วมด้วยไหม?”

 

“พี่จู ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะพูดถึงเรื่องานปาร์ตี้ พี่ใหญ่อยู่ที่นั่นด้วยรึเปล่า?” หวงอวี้เล่ยรีบถามทันที

 

“พี่สาวไปที่ภัตตาคารควีนเพื่อแสดงโชว์ น่าจะกลับมาดึกๆหน่อย ทำไมนายถามถึงพี่งั้นหรอ?” สวี่จูมองที่หวงอวี้เล่ยด้วยความประหลาดใจ เขากำลังสงสัยว่าทำไมคนที่กลัวพี่สาวของเขาอย่างหวงอวี้เล่ย ถึงถามถึงหล่อนขึ้นมา

 

“ไม่มีอะไร” หวงอวี้เล่ยรีบพูด เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก จากนั้นเขาก็พูดกับสวี่จูต่อ “พี่ วันนี้ฉันไปเล่นในกลาดิเอเตอร์มา”

 

“นายพึ่งวิวัฒนาการได้ไม่นานจะใจร้อนไปไหน สีหน้าแบบนั้นแพ้มาใช่ไหม?” สวี่จูพูดพร้อมกับยิ้ม มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่หวงอวี้เล่ยจะแพ้ เนื่องจากเขายังมีจีโนพ้อยของก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 ไม่มาก

 

หวงอวี้เล่ยไม่อยากบอกเรื่องน่าขายหน้าแบบนี้ให้คนอื่นรู้ แต่เขาโกรธจัด และต้องการให้สวี่จูไปแก้แค้นให้ ทำให้เขาจำเป็นต้องบอกความจริงที่เกิดขึ้นให้สวี่จูฟัง

 

สวี่จูไม่ค่อยเชื่อเรื่องที่หวงอวี้เล่ยพูดสักเท่าไหร่ เขายิ้ม “อวี้เล่ย ถ้านายต้องการให้ฉันช่วย มันก็ไม่มีปัญหาหรอก แต่นายจะไม่พูดเวอร์เกินไปหน่อยหรอ มันจะเป็นไปได้ยังไงที่จะมีคนสามารถเรียนรู้ 13 คมดาบได้ใน 1 ชั่วโมง และก็เอาชนะนายได้ด้วยวิชานั้น?”

 

“ก็นั่นแหละที่ทำให้ฉันโมโหอยู่นี่ไง ไอ้หมอนั่นมันต้องรู้วิชา 13 คมดาบอยู่ก่อนแล้วแน่ สิ่งที่มันต้องการคือยั่วโมโหฉันโดยเฉพาะ ฉันยอมไม่ได้”

เมื่อไหร่ก็ตามที่หวงอวี้เล่ยนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เขาก็จะรู้สึกหัวร้อนขึ้นมาทันที

 

“นั่นก็อาจจะเป็นไปได้ แต่การที่เขารู้วิชา 13 คมดาบ เขาก็น่าจะเป็นคนของเอเรส แต่สถาบันเอเรสก็ใหญ่มากและมีสาขามากมาย เนื่องจากนายไม่รู้จักคนคนนั้น มันก็แทบเป็นไปไม่ได้เลย ที่ว่าจะหาว่าเขาเป็นใคร ฉันเชื่อว่าต้องเป็นคนที่ไม่ชอบหน้านายในสถาบันนั้นแหละ” สวี่จูครุ่นคิดและพูด

 

“พี่ ฉันพึ่งวิวัฒนาการ แล้วฉันจะไปมีเรื่องขัดแย้งกับใครได้? ถึงฉันอาจจะไปทำให้ใครไม่ชอบหน้า แต่ฉันก็ไม่โงพอที่จะไปมีเรื่องกับคนที่รู้วิชา 13 คมดาบหรอก” หวงอวี้เล่ยพูดต่อ “แค่ล็อคอินเข้ากลาดิเอเตอร์มาก่อนที่หมอนั้นจะล็อคเอ้าท์ ไม่งั้นจะหาเขาไม่เจออีก”

 

“ฉันไม่มีเครื่องจำลองโฮโลแกรมใกล้ๆเลย ขอเวลาฉันหาแปปหนึ่ง” สวี่จูพูด

 

“เร็วๆหน่อย” หวงอวี้เล่ยกลัวว่าทหารคนหนึ่งบนยานรบจะล็อคเอ้าท์ออกไปก่อน

 

หลังจากผ่านไปมากกว่าครึ่งชั่วโมง สวี่จูก็หาสถานีบริการเจอและก็ล็อคอินเข้าไปในกลาดิเอเตอร์ หวงอวี้เล่ยรีบส่งชื่อไอดีของหานเซิ่นให้กับสวี่จูทันที และขอให้สวี่จูท้าเขา

 

สวี่จูทำตามที่หวงอวี้เล่ยบอก แต่เขาพบว่าหานเซิ่นได้ล็อคเอ้าออกจากกลาดิเอเตอร์ไปเรียบร้อยแล้ว

 

หวงอวี้เล่ยรู้สึกหัวร้อนขึ้นมาทันทีและพูด “พี่ ฉันก็บอกอยู่ให้รีบๆไง เห็นไหมหมอนั่นมันออกไปแล้ว”

 

“เอาน่า นายเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอว่าเขาชนะ 4 ครั้งและแพ้เป็นพัน? ดังนั้นเขาก็น่าจะเขามาเล่นบ่อยๆ ฉันแน่ใจว่าเราต้องเจอเขาสักวัน” สวี่จูพูดพร้อมกับยิ้ม

หวงอวี้เล่ยจำต้องยอม

 

หานเซิ่นรีบออกจากกลาดิเอเตอร์ หลังจากที่เอาชนะหวงอวี้เล่ยได้ เพราะเขาต้องการไปสอนวิชา 13 คมดาบให้ซานตันเฟิง เพื่อนสนิทของเขา

 

เขาสัญญากับซานตันเฟิงไว้นานแล้วว่าถ้าเขารู้วิชาดาบดีๆละก็เขาจะไปสอนให้ ซานตันเฟิงไม่ยอมรับใบอนุญาตระดับSจากหานเซิ่น และเมื่อเขาพยายามสอนวิชามีดของโครงกระดูกให้ แต่ซานตันเฟิงก็ไม่สามารถเข้าใจแก่นของมันได้

 

วิชาของโครงกระดูกต้องการความยืดหยุ่นและความเข้าใจที่สูงมาก และยิ่งซานตันเฟิงเป็นคนที่ชอบความรวดเร็วและรุนแรง ทำให้เขาไม่ชอบวิชาของโครงกระดูกเท่าไหร่

 

แต่สำหรับวิชา 13 คมดาบ หานเซิ่นรู้สึกว่ามันเข้ากับซานตันเฟิงมาก หานเซิ่นอยากจะสอนให้เขา เพื่อที่จะให้เพื่อนของเขาได้ก้าวหน้าบ้าง

 

หานเซิ่นเรียกซานตันเฟิงที่บังเอิญอยู่ในดาวรูก้าพอดี และแสดงวิชา 13 คมดาบให้เขาดูผ่านเครื่องจำลองภาพโฮโลแกรม ซานตันเฟิงตกหลุมรักมันตั้งแต่แรกเห็น เขาชื่นชอบมันมาก ซานตันเฟิงขอให้หานเซิ่นสอนทุกอย่างเกี่ยวกับวิชานี้

 

หลังจากที่หานเซิ่นสอนซานตันเฟิงเสร็จมันก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว เขาต้องการที่จะรีบไปนอน แต่เขาก็ได้ยินเสียงคอมของเขาดังขึ้นมาซะก่อน

 

“พวกเรามีลูกค้าที่ยุ่งยาก และไม่มีใครสามารถดูแลเขาได้” หยางม่านลี่พูด

 

หานเซิ่นขมวดคิ้วและถาม “แม้แต่เธอก็ดูแลเขาไม่ได้งั้นหรอ?”

 

“อีกไม่นานฉันต้องวิวัฒนาการและไปก็อตแซงชัวรี่เขต 2 แล้ว ดังนั้นหัวหน้า คุณต้องดูแลหน่วยพิเศษเองตั้งแต่ตอนนี้” หยางม่านลี่พูดพร้อมกับกระพริบตา

 

หยางม่านลี่เป็นคนที่โกหกไม่เก่ง เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอโกหก เธอจะกระพริบตาถี่ๆ เหตุผลจริงๆที่เธอขอให้หานเซิ่นไปดูแลลูกค้าแทนก็เพราะเธอรับมือเขาไม่ไหวจริงๆ เรื่องวิวัฒนาการอะไรน่าจะเป็นข้ออ้างล้วนๆ