นักเรียนหลายคนแอบฟังการสนทนาของพวกเพื่อนหานเซิ่น แต่ทว่าเมื่อพวกเขาได้ยินหวังเหมียนเหมียนพูด พวกเขาก็มองเธอราวกับว่าเธอเสียสติไปแล้ว

 

แม้แต่รูทเมทของหานเซิ่นยังรู้สึกว่าคำตอบของหวังเหมียนเหมียนไม่สมเหตุสมผล มันคงเป็นไปไม่ได้ที่หานเซิ่นจะคิดว่าการเอาชนะจิงจี้หยาง่ายขนาดนั้น

 

ใครก็ตามที่สามารถยิงลูกธนูออกไป 10 ดอกติดต่อกันและ 9 ใน 10 ดอกยังเป็นลูกธนูหมุนไม่มีทางแพ้ง่ายๆแน่ หานเซิ่นจะเอาชนะเขาได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย

 

พวกนักเรียนที่แอบฟังต่างก็คิดว่าหวังเหมียนเหมียนเป็นแฟนคลับที่หน้ามืดตามัว คำพูดของเธอไม่มีความน่าเชื่อถือเลยสักนิด

 

ซื่อถูเซียงและเฉินหลิงเองก็ประหลาดใจเช่นกัน เมื่อเห็นการเลือกของหานเซิ่น เฉินหลิงถามซื่อถูเซียง “โค้ชซื่อถูก ฉันไม่เข้าใจเกี่ยวกับการยิงธนูมากหรอก แต่ว่าธนู 11.0 มันด้อยกว่า 16.0 มากไม่ใช่หรอ?”

 

ซื่อถูเซียงพยักหน้าและพูด “ถ้าพวกเขาทั้ง 2 คนมีฝีมือระดับเดียวกัน ธนู 16.0 จะได้เปรียบอย่างมหาศาล”

 

“แล้วทำไมหานเซิ่นถึงได้เลือกธนู 11.0? ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ถึงจะใช้ 16.0ไมได้ แต่อย่างน้อยๆก็น่าจะเลือก 14.0 หรือ 15.0?” เฉินหลิงไม่เข้าใจการตัดสินใจของหานเซิ่น

 

ซื่อถูเซียงยิ้มอย่างขมขื่นและพูด “ฉันเองก็ไม่เข้าใจ ถ้าจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้เขาเลือกแบบนั้น มันก็คงจะเป็นเขาต้องการเอาชนะทั้งพี่ทั้งน้องด้วยธนูแบบเดียวกัน”

 

“มันจะเป็นไปได้หรอ?” แม้ว่าเฉินหลิงจะไม่ค่อยรู้เรื่องธนูมาก แต่เธอก็รู้ว่ามันยากมากที่จะเอาชนะจิงจี้หยาได้ด้วยธนูที่ด้อยกว่า

 

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ซื่อถูเซียงพยายามพูดให้หานเซิ่นดูดี แต่ใจจริงเธอคิดว่าครั้งนี้หานเซิ่นต้องแย่แน่ๆ

 

เมื่อเห็นธนูของหานเซิ่น ใบหน้าของจิงจี้หยาก็มืดมนในทันที เขาถาม “พี่ชาย คุณจะใช้ธนูนั่นจริงๆหรอ?”

 

“ฉันใช้มันไม่ได้หรอ?” หานเซิ่นตอบ

 

“ได้แน่นอน” จิงจี้หยาสูดลมหายใจเข้าลึก และพยายามสงบจิตสงบใจ เขารู้ว่าการหัวเสียก่อนแข่งจะทำให้เขาเสียเปรียบ แม้เขาจะคิดว่าชนะอย่างแน่นอน แต่เขาก็ไม่อยากที่จะประมาทหานเซิ่น

 

ไม่ว่าหานเซิ่นจะเลือกธนูแบบไหนก็ตาม จิงจี้หยาก็ตัดสินใจที่จะสู้สุดกำลัง เพื่อไม่เปิดโอกาสให้หานเซิ่น

 

“ถ้านายโอเค งั้นก็มาเริ่มกันเลย” หานเซิ่นไม่ต้องการเสียเวลาไปมากกว่านี้ หลังจากดวลเสร็จ เขาต้องออกเดินทางไปเมืองกลอรี่ ซึ่งการเดินทางครั้งนี้เขาต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1 เดือน

 

“โอเค” จิงจี้หยาตอบ เขาเดินออกไปห่างจากหานเซิ่น และหยุดเมื่ออยู่ห่าง 220 ฟุต

 

จิงจี้หยาหันหลังกลับมาพูดกับหานเซิ่น พร้อมกับยิ้ม “คุณเอาชนะพี่ชายของผมได้ที่ระยะนี้ เราจะมาดวลกันภายใต้สถานการณ์เดียวกับตอนนั้นเป็นยังไง?”

 

จิงจี้หยาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มานานแล้ว เขาต้องการแก้แค้นให้พี่ชายของเขาในระยะเดียวกัน

 

“ตามใจนาย” หานเซิ่นพูด

 

“โค้ชซื่อถู คุณช่วยเป็นคนให้สัญญาได้ไหมครับ?” จิงจี้หยาถามซื่อถูเซียงด้วยรอยยิ้ม

 

ซื่อถูเซียงพยักหน้า เธอทำมือให้ทั้ง 2 ฝ่ายเตรียมพร้อม จากนั้นเธอก็เป่านกหวีดที่แขวนอยู่ที่คอของเธอ

 

สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่จิงจี้หยาและหานเซิ่น ทันทีที่ได้ยินเสียงนกหวีด จิงจี้หยาก็ยิงลูกธนูออกไป 10 ดอกติดต่อกัน ลูกธนูทั้งหมดพุ่งตรงไปหาหานเซิ่น

 

เนื่องจากธนูของจิงจี้้หยาเป็นธนู 16.0 ทำให้ลูกธนูพุ่งตรงไปหาหานเซิ่นในชั่วพริบตา

 

จิงจี้หยารู้ดีแม้ว่าลูกธนูจะถูกยิงออกไปในแนวเดียวกัน แต่พวกมันก็จะเบนออกไป เพื่อป้องกันการหลบหนีของหานเซิ่นทุกทิศทาง ต้องขอบคุณเทคนิคการยิงธนูหมุนของหานเซิ่นที่ทำให้เขาทำแบบนี้ได้

 

จิงจี้หยาฝึกการยิงลูกธนูหมุนมาอย่างหนัก เขาต้องการเอาชนะหานเซิ่นด้วยเทคนิคของหานเซิ่นเอง เพื่อที่จะกู้ชื่อให้พี่ชาย

 

หานเซิ่นเห็นสิ่งที่จิงจี้หยาทำ แต่เขาก็ยิงธนูออกไปแบบเหนื่อยๆ มันเหมือนว่าเขาไม่แม้แต่จะรั้งสายธนูให้ตึงด้วยซ้ำ

 

เขายิงลูกธนูออกไป 1 ดอก จากนั้นหานเซิ่นก็ยืนดูสิ่งที่เกิดขึ้น

 

“ดูเหมือนหานเซิ่นจะยอมแพ้แล้ว”

“เขาไม่ได้ต้องการชนะตั้งแต่แรก ถึงว่าทำไมเขาถึงเลือกธนู 11.0”

“อัจฉริยะของเราตกต่ำถึงขนาดนี้เชี่ยวหรอ? นี่เป็นการดวลที่น่าเบื่อมาก”

“น่าเสียดายที่จิงจี้หยาอุส่าเห็นว่าเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควร เขาไม่เพียงไม่เคารพคู่ต่อสู้ แต่เขายังไม่เคารพตัวเองด้วย”

“นี่เป็นอัจฉริยะคนเดียวกับที่ฉันเคยเคารพบูชารึเปล่า?”

“ดูเหมือนเขาเปลี่ยนเป็นคนละคนหลังจากที่เขาหายตัวไป”

 

ซื่อถูเซียงเองก็รู้สึกผิดหวังมากเช่นกัน ตามที่เธอจำได้หานเซิ่นไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆ เขาไม่มีทางยอมแพ้แบบนี้ แต่กระนั้นเธอก็ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตา ซื่อถูเซียงคิดจักรพรรดิธนูจบสิ้นแล้วหรอ?

 

แม้แต่จิงจี้หยาก็อึ้งกับการกระทำของหานเซิ่น เขาต้องการเอาชนะหานเซิ่น แต่ไม่ใช่แบบนี้ หานเซิ่นเป็นแค่พวกขี้แพ้ และไม่ยอมต่อสู้อย่างจริงจัง มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าเขาเอาชนะหานเซิ่นได้แบบนี้? มันยิ่งจะทำให้พี่ชายของเขาดูแย่ยิ่งกว่าเดิม

 

ถ้าจิงจี้อู่แพ้ให้กับอัจฉริยะ เขายังพอทำใจรับได้ แต่ตอนนี้เหมือนกับจิงจี้อู่แพ้ให้กับพวกขยะเท่านั้น

 

แต่หานเซิ่นตรงกันข้ามเลย เขาดูพอใจกับลูกธนูที่ยิงออกไปมาก พลังของลูกธนูหมุนไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเร็วหรือความรุนแรงในการยิง แต่มันขึ้นอยู่กับการหมุน

 

ถึงลูกธนุหมุนของจิงจี้หยาจะดูสุดยอดมาก แต่ในสายตาของหานเซิ่น ลูกธนูพวกนั้นมันไม่ค่อยจะหมุนเท่าไหร่

 

แม้ลูกธนูที่หานเซิ่นยิงออกไปจะไม่เร็ว แต่มันก็เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังหมุนที่จิงจี้หยาก็ยังไม่อาจจะจินตนาการได้

 

ยิ่งกว่านั้นการยิงของหานเซิ่นยังใส่ความเข้าใจการหมุนและวิชาคลื่นหยินหยางในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา แม้ว่ามันจะไม่เร็ว แต่หานเซิ่นก็รู้สึกพอใจกับลูกธนูที่ยิงออกไป

 

ลูกธนูที่จิงจี้หยายิงมาดอกแรกเกือบจะสัมผัสกับลูกธนูของหานเซิ่น

 

ผู้ชมทุกคนพึ่งจะเห็นสิ่งที่จิงจี้หยาโชว์ไปก่อนหน้านี้ พวกเขารู้ว่าลูกธนูของจิงจี้หยานั้นสามารถโค้งหลบลูกธนูของหานเซิ่นได้แน่ ดังนั้นถึงหานเซิ่นจะยิงลูกธนูหมุนออกมาเช่นกัน แต่มันก็ไม่น่าจะเปลี่ยนอะไรได้

 

 

Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 975 แล้วครับ