“หานเซิ่น!” จินรื่อเจี๋ยที่รอดจากความตายได้หวุดหวิด หน้าซีดเหมือนกับกระดาษ เมื่อเห็นหานเซิ่นใช้ค้อนทุบให้เต่า เขาก็รู้สึกว่ามันเป็นฉากที่น่ากลัวมาก

 

“อย่ามั่วแต่ยืน รีบหนีเร็ว!” หานเซิ่นพูดขณะจ้องมองเต่าตาไม่กระพริบ

 

แม้หัวของเต่าจะยุบลงไปเกือบถึงพื้น แต่หานเซิ่นก็ไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บได้ มันเหมือนกับการทุบไปที่ยาง

 

เหมือนกับที่หานเซิ่นคาดเอาไว้ เต่ายกหัวขึ้นมาอีกครั้ง และหันมาจ้องที่หานเซิ่น ด้วยตาสีเขียวเหมือนกับมรกตของมัน

 

หานเซิ่นไม่ลังเล เขารีบใช้ค้อนทุบหัวมันอีกครั้ง โดยใช้มนตรานอกรีต ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวเหมือนกับเครื่องยนต์ ทั้งเลือดและพลังภายในของหานเซิ่นเพิ่มขึ้น มีเส้นเลือดปูดขึ้นมาบนผิวหนังของเขา

 

ค้อนที่แม้แต่หลู่หมิงต๋ายังกวัดแกว่งได้ช้าๆ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสามารถทุบให้โดนเต่า หานเซิ่นเร็วกว่าหลู่หมิงต๋ามาก แต่เขาก็ยังไม่สามารถทุบให้โดนหัวเต่าได้ เขาต้องใช้มนตรานอกรีตและโอเวอร์โหลด ถึงจะสามารถทุบโดนหัวเขามันในตอนที่มันไม่ทันได้ตั้งตัว

 

แม้การทุบในครั้งที่ 2 หานเซิ่นจะใช้แรงและความเร็วแบบเดียวกับครั้งแรก แต่เต่าก็สามารหดหัวกลับเข้าไปในกระดอง เพื่อหลบการโจมตีของหานเซิ่นได้ทัน

 

หลังจากที่มันหดหัวกลับ มันก็ใช้เท้ายันพื้น และพุ่งเข้าใส่หานเซิ่นเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่

 

หานเซิ่นรีบเหวี่ยงค้อนทุบไปที่กระดองเต่า แต่ทว่าเต่ามันก็ยังเร็วพอที่จะกัดค้อน ทำให้มันหักครึ่ง

 

ตอนนี้สิ่งที่เหลืออยู่ในมือซ้ายของหานเซิ่นก็คือด้ามของค้อน หานเซิ่นรีบขยับตัวหลบไปทางด้านข้าง ในตอนนี้เต่ามันโกรธจัดแล้ว และเป้าหมายของมันก็คือหานเซิ่น มันตัดสินใจพุ่งเข้าใส่หานเซิ่้นอีกครั้ง

 

“ยื้อไว้ก่อน พวกเรามาช่วยแล้ว!” จินรื่อเจี๋ยเรียกอาวุธวิญญาณอสูรออกมา และเตรียมที่จะช่วยหานเซิ่น

 

หานเซิ่นรู้สึกหมดคำพูดเเละคิด ‘พวกนายจะมาอยู่ที่นี่ทำซากอะไร? พวกนายอยากจะโดนเต่านี่ฆ่างั้นหรอ? นี่มันมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด’

 

“ช่วยทำบ้าอะไร! บอกให้วิ่ง! เดี๋ยวฉันตามไป” หานเซื่นตะโกนออกมา

 

จินรื่อเจี๋ยหยุดชะงัก และเขาก็รีบวิ่งหนีไปพร้อมกับคนอื่นๆ พวกเขาหันกลับมามองหานเซิ่น ขณะที่กำลังวิ่งหนี

 

หานเซิ่นหลบเต่าอย่างรวดเร็ว และกลิ้งไปหาค้อนที่ด้ามของมันหักอยู่

 

แม้ด้ามของมันจะหักไปแล้ว แต่มันก็ยังมีส่วนที่ติดอยู่กับค้อนอยู่ หานเซิ่นจับบริเวณด้ามที่เหลืออยู่ และทุบไปที่เต่าอีกครั้ง

 

พวกเขาทั้ง 3 คนเข้าไปรวมตัวกับซุนหมิงฮว่า พวกเขายืนดูหานเซิ่นที่กำลังสู้กับเต่าด้วยตัวคนเดียว ค้อนที่หนักอึ้งเป็นเหมือนของเล่นในมือหานเซิ่น มันเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้า

 

พวกเขาทั้ง 3 คนตะลึง พวกเขารู้ดีว่าค้อนอันนั้นหนักขนาดไหน แม้แต่หลู่หมิงต๋ายังหอบเมื่อใช้มันทุบประมาน 10 กว่าครั้ง และเขาไม่มีทางใช้มันแบบหานเซิ่นได้

 

“โห ความแข็งแกร่งของเขา…” หลู่หมิงต๋าอ้าปากค้าง

 

“หานเซิ่นจะไม่เป็นไรใช่ไหม?” ซุนหมิงฮว่ามองหานเซิ่นด้วยสีหน้าเป็นกังวล ถ้าไม่ใช่เพราะหานเซิ่นยื้อเวลาไว้ พวกเขาคงจะตายกันหมดแล้ว

 

“รอดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้ ถ้าเขาไม่ไหวจริงๆ พวกเขาต้องกลับไปช่วยเขา” จินรื่อเจี๋ยกัดฟันและพูด เขาเริ่มรู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ฟังพูดของหานเซิ่น ไม่งั้นพวกเขาคงจะไม่เจอสถานการณ์ที่วิกฤตแบบนี้

 

“รอเดี๋ยวก่อน บางทีหานเซิ่นอาจจะมีแผนอยู่” จินฉิวหลี่ห้ามจินรื่อเจี๋ยไว้

 

“ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง ถ้าไม่ใช่เพราะฉันอยากเห็นเต่าใกล้ๆ มันก็คงก็ไม่สังเกตเห็นพวกเรา ฉันต้องขอโทษหานเซิ่น และฉันจะต้องเข้าไปสู้กับเต่านั่นด้วยตัวเอง ฉันจะไม่ให้เขาเสียสละเพื่อพวกเรา” ซุนหมิงฮว่าพูดด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยว

 

“ใจเย็นๆไว้ก่อน ตอนนี้พวกเราต้องหาวิธีช่วยให้หานเซิ่นออกมาให้ได้ก่อน” จินฉิวหลี่พูด

 

แต่พวกเขาจะหาวิธีอะไรได้? เพราะระดับของเต่ามันอยู่สูงกว่าที่พวกเขาจิตนาการไว้ ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรก็คงแก้ปัญหาไม่ได้

 

แม้จะมีการเสริมพลังจากมนตรานอกรีตกับโอเวอร์โหลด แต่หานเซิ่นก็ยังรู้สึกว่าเขาช้ากว่าเต่า ถึงเขาจะใช้สปาติเคิลในการหลบด้วยก็ตาม

 

แต่อย่างไรก็ตาม หานเซิ่นรู้สึกว่าการที่เขาฝึกมาอย่างหนักไม่ได้สูญเปล่า เพราะเขาไม่จำเป็นต้องไวกว่าเต่าก็ได้

 

ในตอนนี้สิ่งที่ช่วยหานเซิ่นได้มากที่สุดก็คือเทคนิคไคท์ติงของควีน(การเคลื่อนไหวพร้อมกับการโจมตี) หานเซิ่นเป็นคนที่มีความสามารถในการคาดการสูงอยู่แล้ว และด้วยเทคนิคนี้ หานเซิ่นสามารถคำนวณได้ว่าเต่าจะกัดยังไง และตำแหน่งไหนที่จะหลบมันได้ทัน

 

หานเซิ่นต้องคิดกลยุทธ์ในขณะหลบ เขาต้องล่อให้เต่ากัดในจุดที่เขาต้องการ ด้วยวิธีนี้จะทำให้หานเซิ่นหลบการกัดของมันได้ไม่ยาก

 

แม้หานเซิ่นจะไม่ไวเท่ากับเต่า แต่เขาก็ยังหลบการโจมตีทั้งหมดของมันได้

 

มันเหมือนกับการหลบกระสุน มีฉากแบบนี้มากมายในหนังแอ็คชั่นหลายๆเรื่อง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น พวกเขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ถ้าไกปืนถูกเหนี่ยวแล้ว ไม่ว่าจะเร็วแค่ไหนก็ไม่มีทางหลบได้

 

การที่จะหลบมันได้ คนที่หลบจะต้องคาดการล่วงหน้าได้ว่าเมื่อไรคู่ต่อสู้จะยิง และเขาจะต้องหลบออกจากวิถีกระสุนก่อนล่วงหน้า

 

หานเซิ่นกำลังทำแบบเดียวกัน เพื่อหลบการกัดของเต่า เขาต้องรู้ว่าเต่าจะกัดตรงไหน และหลบมันก่อนล่วงหน้า

 

เทคนิคของควีนสามารถทำเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ มันทำให้หานเซิ่นที่ช้ากว่าเต่าสามารถต่อสู้กับเต่าได้

 

แต่กระนั้นเทคนิคไคท์ติงจะต้องพึ่งพลังจากสมองมาก ภายใต้แรงกดดันจากโอเวอร์โหลด หานเซิ่นไม่สามารถทำแบบนี้ได้นานนัก

 

หานเซิ่นต้องขอบคุณวิญญาณอสูรแฟรี่ควีนด้วยที่ทำให้การเคลื่อนไหวของเต่าดูช้าลงในสายตาของเขา ซึ่งมันช่วยให้เขามีเวลาคิดกลยุทธ์ได้ดีขึ้น

 

แต่ทว่าทั้งหมดนี้ก็ยังไม่พอที่จะทำให้หานเซิ่นฆ่าเต่าตัวนี้ได้ หานเซิ่นสู้กับมันด้วยความสามารถทั้งหมดแล้ว เขาทุบเต่าด้วยค้อนที่เป็นเกียร์เลือดศักดิ์สิทธิไปหลายครั้ง แต่พลังที่น่ากลัวของค้อนก็ยังไม่สามารถทำความเสียหายให้เต่าได้แม้จะทุบตรงส่วนที่อ่อนที่สุดก็ตาม

 

‘ความแข็งแกร่ง เราต้องแข็งแกร่งมากกว่านี้!’ หานเซิ่นตะโกนอยู่ในใจ ถึงเขาจะไม่สามารถทำอะไรมันได้ แต่เขาก็ค่อนข้างพอใจที่สามารถสู้กับมันได้นานขนาดนี้

 

หลังจากหลบการกัดของเต่าอีกครั้ง หานเซิ่นก็วิ่งไปตรงหน้าผา และเขาก็กระโดดลงจากหน้าผาอย่างไม่ลังเล

 

 

Facebook Page : SuperGodGene

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 1051 แล้วครับ