“มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์” หานเซิ่นไม่ได้ตื่นตระหนก แต่เขากลับรู้สึกดีแทน เนื่องจากเขากำลังมองหามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์เพื่อทดสอบความสามารถในการต่อสู้ใต้น้ำอยู่พอดี

 

หานเซิ่นไม่รอช้า หลังจากเห็นมันปรากฏตัว เขาก็รีบว่ายเข้าไปหามัน แต่ทว่าอยู่ๆตัวของมันก็หดย่อลง พร้อมกับมีของเหลวสีม่วงไหลออกมาจากหนามของมัน ไม่นานน้ำที่อยู่รอบๆตัวมันก็เปลี่ยนเป็นของเหลวสีม่วงสุกสว่าง

 

เมื่อชุดเกราะทองของหานเซิ่นสัมผัสกับของเหลวสีม่วง ก็มีฟองเดือดปุดๆออกมา ชุดเกราะของเขาถูกกัดกร่อนจนกลายเป็นสีขาว อีกไม่นานมันก็จะถูกย่อยสลายไป

 

พวกหนามพิษทะเลระดับกลายพันธ์เข้ามาล้อมรอบตัวหนามพิษทะเลเลือดศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนพวกมันจะชื่นชอบของเหลวสีม่วงๆที่ตัวเลือดศักดิ์สิทธิ์ปล่อยออกมา พวกมันดูดกลืนของเหลวสีม่วงเข้าไป และตัวของพวกมันก็เริ่มส่องแสงออกมา ตอนนี้พวกมันดูเหมือนกับดวงดาวที่กำลังส่องสว่างอยู่เต็มท้องฟ้า

 

หานเซิ่นหันหลังและหนีทันที ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่สามารถไล่ฆ่าพวกมอนสเตอร์กลายพันธ์ได้ตามใจชอบอีก เขาต้องรีบหนีออกจากของเหลวสีม่วง

 

พวกหนามพิษทะเลไม่ได้ไล่ตามหานเซิ่น พวกมันเลือกที่จะอยู่กับที่และปล่อยพิษออกมาอย่างต่อเนื่อง หลังจากผ่านไปสักพักน้ำทะเลโดยรอบก็ถูกเปลี่ยนเป็นสีม่วง

 

หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรซิลเวอร์อีลออกมา จากนั้นเขาก็รีบกลับไปที่ปราสาทคริสตัลทันที มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้มันเกินกำลังของเขา

 

เมื่อเห็นหานเซิ่นกลับเข้าไปในปราสาทคริสตัล ฝูงหนามพิษทะเลก็พุ่งเข้าโจมตีปราสาทคริสตัลทันที แต่หลังจากที่พยายามอยู่สักพัก พวกมันก็ตระหนักว่าไม่มีทางทำลายปราสาทคริสตัลได้ ทำให้พวกมันยอมแพ้และล่าถอยไปในที่สุด

 

เมื่อเห็นว่าน้ำทะเลแถวนี้เปลี่ยนเป็นสีม่วงหมดแล้ว หานเซิ่นจึงสั่งให้เจ้าหญิงเงือกรีบขับปราสาทคริสตัลหนีออกไปทันที หานเซิ่นรู้ว่าตอนนี้เขายังมีพลังไม่พอที่จะสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้

 

“ทำไมมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ในทะเล ถึงได้มีแต่มอนสเตอร์แปลกๆ?”

หานเซิ่นรู้สึกเซง ถึงเขาจะเจอมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ในทะเลบ่อย แต่พวกมันก็ล้วนแล้วแต่มีความสามารถแปลกๆ อย่างเช่นแมงกะพรุน และก็หนามพิษทะเลตัวนี้อีก

 

เห็นได้ชัดเลยว่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ในทะเลจะแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์บนบกโดยทั่วไป

 

แต่หานเซิ่นก็ไม่ถึงกับรู้สึกแย่ ยังไงเขาก็ฆ่าหนามพิษทะเลกลายพันธ์ไปกว่า 30 ตัว และเขายังได้วิญญาณอสูรมาด้วย

 

วิญญาณอสูรหนามพิษทะเลระดับกลายพันธ์ : โล่

 

หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรดวงใหม่ออกมา มันเป็นโล่กลมๆที่มีหนามติดอยู่เป็นจำนวนมาก โล่อันนี้มีขนาดพอๆกับกระทะ มันเหมาะที่จะเอามาติดเป็นโล่แขน

 

หนามสีม่วงของมันเห็นได้ชัดว่ามีพิษ แม้เขารู้ว่ามันมีความสามารถในการย่อยสลายโลหะหรือชุดเกราะ แต่หานเซิ่นก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะมีผลต่อร่างกายของพวกมอนสเตอร์รึเปล่า

 

ขณะที่หานเซิ่นเตรียมจะนำพวกหนามพิษทะเลมาทำเป็นอาหาร เขาก็สังเกตเห็นว่าซากของหนาวพิษทะเลเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วงแล้ว หลังจากที่เขาลองเอานิ้วไปแตะมันดู เขาก็รู้สึกเหมือนนิ้วของเขาถูกเผา ดูเหมือนเนื้อของพวกมันจะกินไม่ได้แล้ว

 

หานเซิ่นรู้สึกผิดหวังมาก เขาไม่กล้าเสี่ยงที่จะกินเนื้อแบบนี้เข้าไป ใครจะรู้ว่ามันอาจจะไปกรดกร่อนกระเพาะของเขาก็ได้ ถ้ากินมันเข้าไป

 

เนื่องจากไม่มีเนื้อให้กิน ทำให้หานเซิ่นรู้สึกไม่ค่อยพอใจ เขาสั่งให้เจ้าหญิงเงือกนำปราสาทคริสตัลดำไปใต้ทะเลต่อไป อย่างน้อยๆเขาจะต้องล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ให้ได้

 

ปราสาทคริสตัลแล่นอยู่ใต้ท้องทะเลเป็นเวลากว่า 2 วัน ในช่วงนี้หานเซิ่นสามารถล่ามอนสเตอร์กลายพันธ์ที่อยู่ตัวเดียวมาได้ แต่เขายังไม่เจอมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ที่เหมาะแก่การล่าเลยสักตัว

 

เหตุผลหลักก็คือ มอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ใต้ทะเลจะมีขนาดตัวที่ใหญ่มาก หานเซิ่นรู้ว่าถึงล่าพวกมันไปก็ไม่มีประโยชน์

 

ระหว่างที่ปราสาทคริสตัลกำลังแล่นต่อไป อยู่ๆก็มีมอนสเตอร์ตัวหนึ่งเตะตาของหานเซิ่นมาก มันเป็นมอนสเตอร์ที่มีลักษะเหมือนกับวัวกระทิง ตัวของมันมีสีดำสนิท และก็มีเกล็ดเหมือนกับสัตว์เลื้อยคลาน

 

มอนสเตอร์ตัวนี้อยู่ตัวเดียวด้วย บริเวณใกล้ๆมันไม่มีมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่เลย และขนาดของมันยังพอเหมาะต่อการล่าด้วย เมื่อเห็นเช่นนี้หานเซิ่นก็ไม่รอช้า เขาเรียกวิญญาณอสูรร็อคเวิร์มออกมาอีกครั้ง

 

เมื่อมันเห็นร็อคเวิร์มกำลังเข้าไปใกล้ มันก็เปลี่ยนเป็นวัวกระทิงที่บ้าคลังทันที มันพุ่งเข้าชนร็อคเวิร์มอย่างรุนแรง ร็อคเวิร์มถูกชนจนกระเด็นไปเป็นไมล์ แม้แต่ชุดเกราะขั้นสุดยอดเบอร์เซิร์กก็เกือบจะแหลก ร็อคเวิร์มเกือบจะถูกฆ่าด้วยการโจมตีครั้งเดียว

 

หานเซิ่นไม่ได้ประหลาดใจเท่าไหร่ เขารีบเรียกร็อคเวิร์มกลับทันที ด้วยพลังระดับนี้มันจะต้องเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน

 

เมื่อเห็นว่ามันเป็นมอนสเตอร์ที่โดดเด่นด้านกำลัง หานเซิ่นจึงคิดว่ามันไม่มีน่าจะความสามารถแปลกๆเหมือนกับพวกมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านมา

 

หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรเกราะและกรีฟออกมา จากนั้นเขาก็ว่ายน้ำตรงเข้าไปหามอนสเตอร์ที่เหมือนกับวัวกระทิงทันที

 

หลังจากที่เห็นหานเซิ่นกำลังว่ายเข้ามา มันก็พุ่งเข้าใส่เขาทันที เนื่องจากมันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่สูงมาก น้ำรอบๆตัวมันแทบจะแหวกให้มันวิ่ง ดูแล้วมันเป็นมอนสเตอร์ที่ทรงพลังมาก

 

หานเซิ่นรีบหลบออกจากเส้นทางที่มันพุ่งมาทันที หลังจากที่เขาหลบการโจมตีที่ดูน่ากลัวของมันได้แล้ว วัวกระทิงคำรามออกมา จากนั้นมันก็หันกลับมาหาหานเซิ่น และพยายามจะพุ่งชนเขาอีกครั้ง

 

“จังหวะดีจริงๆ” หานเซิ่นบอกกับตัวเอง เขากำลังใช้วิชาไทด์เพื่อสู้กับวัวกระทิง

 

หานเซิ่นใช้เวลาในการฝึกวิชานี้นานพอสมควรแล้ว เนื่องจากเขามีข้อได้เปรียบเรื่องที่ไม่ต้องหายใจในน้ำ ทำให้หลังจากที่เขาใช้วิชาไทด์แล้ว เขาก็สามารถต่อสู้ในน้ำได้อย่างอิสระราวกับมนุษย์เงือก เขาสามารถสู้กับวัวกระทิงตัวนี้โดยไม่เป็นรอง

 

หานเซิ่นใช้กรงเล็บเฟอเรทโกสพาวฟันไปที่วัวกระทิง แต่ทั้งหมดที่ทำได้ก็แค่รอยขีดข่วนบนเกล็ดของมันเท่านั้น มันไม่ได้ฟันเข้าไปในเนื้ออย่างที่หานเซิ่นหวังเอาไว้

 

“เกล็ดของมันแข็งจริงๆ!” หานเซิ่นประหลาดใจ เขารีบว่ายน้ำหลบออกจากเส้นทางการชนของวัวกระทิงทันที

 

การต่อสู้ดำเนินไปกว่าครึ่งชั่วโมง หานเซิ่นหาจังหวะเหมาะๆโจมตีมันได้หลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่ว่าหานเซิ่นจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำให้มันบาดเจ็บได้เลย เกล็ดของมันแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ

 

ในที่สุดหานเซิ่นก็เก็บกรงเล็บและเริ่มใช้ศาสตร์ตงเสวียน เขาใช้หมัดพลังหยินชกไปที่วัวกระทิง

 

โม!

วัวกระทิงส่งเสียงร้องออกมา พร้อมกับมีเลือดไหลออกจากปากของมัน

แต่วัวกระทิงตัวนี้ก็อึดมาก ถึงจะถูกหมัดพลังหยินเข้าไปเต็มๆ มันก็ยังไม่กระเด็นถอยหลัง มันคำรามออกมาด้วยเสียงที่ดังราวกับฟ้าผ่า และก็พุ่งตรงเข้ามาชนหานเซิ่นอย่างบ้าคลั่ง

 

หานเซิ่นไม่ได้เกรงกลัวมอนสเตอร์ประเภทที่มีแต่กำลังแบบนี้แม้แต่น้อย แต่กระนั้นเขาก็ต้องพยายามทรงตัวให้อยู่ เพราะการเคลื่อนที่อย่างรุนแรงของวัวกระทิง ทำให้น้ำสะเทือน เขาต้องหมุนและเคลื่อนไหวไปตามกระแสน้ำ เขาหาโอกาสเหมาะๆได้ และชกไปที่วัวกระทิงอย่างรุนแรงอีกครั้ง

 

พลังหยินเจาะทะลุร่างของวัวกระทิง มีเลือดจำนวนมากไหลออกมาจากปากของมัน

 

ปัง ปัง ปัง!

หานเซิ่นกระหน่ำชกใส่มัน เขาอัดพลังหยินอันมหาศาลเข้าไปในร่างของวัวกระทิง ไม่ว่าร่างกายของมันจะแข็งแกร่งขนาดไหน มันก็ไม่มีทางต้านพลังหยินได้ ตอนนี้มีเลือดไหลออกมาจากหู ตา จมูกและปากของมัน อวัยวะภายในของมันได้รับความเสียหายทั้งหมด

 

ตอนนี้สายเกินไปแล้วที่วัวกระทิงจะตัดสินใจหนี มันโดนหมัดพลังหยินของหานเซิ่นเข้าไป 10 กว่าครั้ง ตอนนี้หัวใจของมันได้แหลกไปเรียบร้อยแล้ว

 

“กระทิงวารีเลือดศักดิ์สิทธิ์ถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0-10 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ์”

 

ในที่สุดหานเซิ่นก็ได้เฮจริงๆสักที ตอนนี้เขามีความสามารถในการต่อสู้กับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ใต้น้ำแล้ว สิ่งที่เขาต้องทำก็คือการหามอนสเตอร์เหมาะๆและเข้าไปสู้กับมัน ตอนนี้ปัญหาการเก็บจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็หมดไป

 

‘หวังว่าเราจะเก็บจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ์ได้เต็มในอนาคตอันใกล้’ หานเซิ่นคิด