หานเซิ่นไม่สามารถละสายตาจากเจ้าหญิงหยินและเจ้าหญิงหยางได้ เจ้าหญิงเงือกมีความสามารถพิเศษในการควบคุมปราสาทคริสตัล ดังนั้นเขาจึงหวังว่าพวกเธออาจจะมีความสามารถพิเศษอะไรซ่อนอยู่อีก

 

เจ้าหญิงหยินและเจ้าหญิงหยางหันมามองหน้ากัน จากนั้นพวกเธอก็ชูกระบี่ขึ้นพร้อมๆกัน ตัวของพวกเธอห่อหุ้มด้วยแสงสีเงินและแสงสีทอง ในชั่วพริบตาพวกเธอก็รวมร่างกัน กลายเป็นสปิริตตนใหม่ที่สวมชุดเกราะสีเงินสลับทอง ม่านตาของเธอกลายเป็นสีทองข้างหนึ่ง สีเงินข้างหนึ่ง และในมือของเธอก็ถือดาบสีเงินข้างหนึ่ง ดาบสีทองข้างหนึ่ง

 

“หืมม พวกเธอรวมร่างกันได้ด้วยหรอ?” หานเซิ่นมองสปิริตสาวตนใหม่ที่ปรากฏตัวต่อหน้าเขาด้วยความประหลาดใจ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกเธอถึงไม่เคยใช้ความสามารถนี้ตอนที่สู้กับเขา

 

จากนั้นหานเซิ่นก็เห็นสปิริตสาวเดินตรงไปที่รอยแยกบนพื้นดิน ซึ่งเป็นจุดที่แมลงสีเงินออกมามากที่สุด จากนั้นเธอก็ใช้กระบี่สีเงินแทงลงไปที่รอยแยก

 

หลังจากนั้นเธอก็ใช้กระบี่สีทองที่อยู่อีกมือหมุนวนในอากาศ ไม่นานหานเซิ่นก็รู้สึกว่าพื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน เหมือนกับเกิดแผ่นดินไหว จากนั้นก็มีเสียงร้องแหลมๆดังออกมาจากรอยแยก

 

ตูม!

สปิริตสาวยังคงกวัดแกว่งกระบี่สีทองในมือต่อไป ขณะที่กระบี่เงินสีได้พุ่งลงไปใต้ดินแล้ว ตอนนี้กระบี่สีเงินที่อยู่ใต้ดินขยับตามกระบี่สีทองในมือของเธอราวกับมีเวทย์มนตร์ ไม่นานนักมันก็กลับมาที่มือของเธออีกครั้ง

 

“นายท่าน ราชินีแมลงสีเงินถูกฆ่าแล้ว” สปิริตสาวรายงานหานเซิ่น

 

หานเซิ่นไม่จำเป็นต้องฟังรายงาน เพราะเขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนในหัวอยู่แล้ว

 

“เจ้าหญิงหยินและเจ้าหญิงหยางฆ่าราชินีแมลงสีเงิน ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0-10 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ”

 

แมลงสีเงินยังคงอยู่รอบๆ แต่พวกมันก็เหมือนกับดอกไม้ที่ร่วงโรย พวกมันกองกันอยู่บนพื้นในสภาพที่ไร้ชีวิต ไม่นานพวกมันก็สลายหายไป

 

“ท่านี้มันดูขี้โกงยังไงก็ไม่รู้” หานเซิ่นเบิกตากว้าง และมองไปที่สปิริตสาวด้วยความชื่นชม

 

“นายท่านนี่คือเพลงกระบี่หยินหยาง ไม่ใช่ท่าขี้โกง” ดูเหมือนสปิริตจะไม่ได้มีอารมณ์ขันเหมือนกับเขา

 

“แล้วตอนที่พวกเราสู้กัน ทำไมพวกเธอถึงไม่ใช่ท่านี้ล่ะ?” หานเซิ่นรู้สึกสงสัยมาก

 

“นี่เป็นการผสานหยินและหยาง ซึ่งมันไม่ได้เพิ่มพลังให้กับพวกเรา การรวมร่างช่วยให้เราใช้ท่านี้ได้เท่านั้น” เจ้าหญิงหยินหยางอธิบาย

 

“อืมม ถ้าเป็นแบบนั้น พวกเธอแยกกันน่าจะดีกว่า”

เนื่องจากรวมร่างไม่ได้เพิ่มพลัง งั้น 2 ย่อมดีกว่า 1 หานเซิ่นจึงแนะนำให้เจ้าหญิงหยินและหยางแยกกันเหมือนเดิม

 

จากนั้นหานเซิ่นก็เตรียมจะเดินกลับเข้าเมือง แต่ก่อนที่เขาจะเข้าไปในเมืองก็มีเงาของคนปรากฏออกมา เมื่อเงานั้นเข้ามาใกล้ๆ หานเซิ่นก็เห็นว่าคนนั้นก็คือควีน

 

ควีนจ้องมองจิ้งจอกสีเงินที่อยู่ในแขนของหานเซิ่น เธอไม่แม้แต่จะมองหน้าหานเซิ่น

 

“ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ได้?” หานเซิ่นขมวดคิ้ว เมื่อเห็นควีนปรากฏตัว หานเซิ่นก็ระมัดระวังตัวมากขึ้น ถ้าควีนมาเพื่อเอาจิ้งจอกตัวนี้ไป เขาก็ไม่รู้ว่าจะขัดขวางเธอได้รึเปล่า

 

แม้จิ้งจอกจะแข็งแกร่งมาก แต่มันยังเป็นแค่ลูกหมาตัวเล็กเท่านั้น มันยังห่างชั้นกับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดตัวเต็มวัย ถ้าต้องมาเจอกับผู้วิวัฒนาการระดับแนวหน้า และปลดล็อคยีนได้แล้วแบบควีน หานเซิ่นก็ไม่มั่นใจนัก

 

จิ้งจอกจ้องมองควีนกลับไปเช่นกัน สายตาของมันเหมือนกับตอนที่จ้องมองเสวียอี้ขวง

 

ควีนหันกลับไปมองที่หานเซิ่น “สัตว์เลี้ยงของนายดูค่อนข้างพิเศษ มันอยู่ระดับไหน?”

 

“เลือดศักดิ์สิทธิ” หานเซิ่นตอบควีนทันทีโดยไม่มีความลังเล

 

แม้หานเซิ่นจะรู้ว่าควีนกำลังต้องการล่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดก็ตาม แต่เขาก็ไม่รู้ว่าเธอเคยทำสำเร็จไปแล้วรึยัง ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจะพูดอะไรมาก

 

ควีนยังคงจ้องมองหานเซิ่นต่อไป แต่เธอไม่พูดอะไร เธอหันกลับไปมองจิ้งจอกสีเงินอีกครั้ง

“นายน่าจะรู้ว่ายังมีมอนสเตอร์อยู่อีก 1 ระดับ ซึ่งเหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิ ฉันจัดตั้งทีมของคนที่ปลดล็อคยีนได้แล้วขึ้นมา จุดประสงค์ของพวกเราก็คือการล่ามอนสเตอร์พวกนั้น นายสนใจไหมล่ะ?”

 

“ผมยังไม่ได้ปลดล็อคยีนขั้นแรก ผมคิดว่าคุณสมบัติของผมคงยังไม่พอ” หานเซิ่นพูด

 

“ถ้ามีสัตว์เลี้ยงตัวนี้อยู่ข้างๆ ฉันจะเป็นคนรับประกันคุณสมบัติให้นายเอง” ควีนชี้ที่จิ้งจอกสีเงิน

 

“ไม่เป็นไร ผมคิดว่าผมยังไม่ความสามารถพอที่จะไปร่วมกับคุณ ผมจะพึ่งแค่สัตว์เลี้ยงเพียงอย่างเดียวในการเอาชีวิตรอดไม่ได้ แล้วการมีอยู่ของมอนสเตอร์ที่คุณว่ามามันก็ยังคลุมเครือ คุณเคยฆ่ามันได้แล้วรึยัง?” หานเซิ่นถาม

 

ควีนไม่ตอบคำถามของหานเซิ่น เธอพูด “พวกเรายินดีตอนรับนายเสมอ ถ้าเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็ติดต่อหวงฟูผิงชิง”

จากนั้นเธอก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว

 

ในใจของควีน เธอคิดว่าจิ้งจอกสีเงินคือมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด แต่เธอก็ยังไม่เคยฆ่ามันมาก่อน ดังนั้นเธอเลยไม่รู้ว่ามันจะมีอยู่จริงรึเปล่า

 

หลังจากที่เข้ามาในก็อตแซงชัวรี่ได้เป็นร้อยปี มนุษย์ก็ค่อยๆพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แต่กระนั้นคนที่สามารถปลดล็อคยีนได้ตอนที่อยู่ในก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 ก็หาได้ยากมาก

 

ควีนใช้เวลาและความพยายามอย่างมากในการรวบรวมคน แต่ถึงเธอจะพยายามถึงที่สุดแล้ว เธอก็รวมทีมมาได้แค่ 7 คน ซึ่งแต่ละคนก็อยู่กระจัดกระจายกันไป การเชิญพวกเขามาได้ก็ถือว่าควีนทำได้ไม่เลวแล้ว

 

แม้จะมีทีมที่แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่ก็ยังไม่พอที่จะล่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้ มอนสเตอร์ที่พวกเขาไปล่ามีความแข็งแกร่งสูงกว่าพวกเขามาก

 

ตามที่พวกเขาประมาน สำหรับมนุษย์การที่จะปลดล็อคยีนได้ทั้งหมดนั้น พวกเขาจะต้องมีระดับความแข็งแกร่งถึง 300 ซึ่งเป็นระดับของสิ่งมีชีวิตศักดิ์สิทธิ เมื่อไปถึงระดับนั้นได้ ยีนของพวกเขาจะถูกปลดล็อค ทำให้พวกเขาสามารถที่จะสู้กับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้

 

แต่นั่นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไปให้ถึงระดับนั้นในก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 เพราะฉะนั้นการจะฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดให้ได้ มนุษย์จะต้องหวังพึงจำนวน พวกเขาต้องร่วมมือกันถึงจะมีโอกาส

 

ตอนนี้ควีนกำลังสงสัยเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงของหานเซิ่นมาก ถ้าหานเซิ่นไม่มีความสามารถที่จะต่อสู้กับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้แล้ว เขาไปได้วิญญาณอสูรสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอดมาได้ยังไง?

 

แม้หานเซิ่นจะบอกว่าเขาสามารถเอาชนะมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้ ควีนก็คงจะไม่เชื่อเขา

 

ถึงหานเซิ่นจะแข็งแกร่งมากก็ตาม แต่เขาก็ยังไม่ได้ปลดล็อคยีน เขาไม่สามารถต่อสู้กับคนที่ปลดล็อคยีนได้ด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาไม่มีทางสู้กับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้แน่

 

ควีนเดาว่าสัตว์เลี้ยงของหานเซิ่นอาจจะเป็นวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิเบอร์เซิร์ก ถึงโอกาสมันจะน้อยนิด แต่มันก็อาจจะเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีความสามารถพิเศษ

 

แต่ถ้ามันไม่ใช่วิญญาณอสูร นั่นก็หมายความว่ามันคือมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด

 

แต่ใครจะไปเชื่อสิ่งที่เธอคิด เพราะยังไม่เคยมีใครทำให้มอนสเตอร์เชื่องได้มาก่อน

 

เหตุผลที่ควีนชวนหานเซิ่นไปร่วมทีม ก็เพราะเธอได้เห็นความแข็งแกร่งของหานเซิ่นและจิ้งจอกสีเงิน เธอเคยสอนหานเซิ่นมาก่อน ดังนั้นเธอรู้ดีว่าเขาพัฒนาได้รวดเร็วแค่ไหน เขามีศักยภาพที่สูงมาก ในอนาคตเขาต้องเป็นสุดยอดนักสู้แน่ ถ้าเขาปลดล็อคยีนได้เมื่อไหร่ เขาก็จะเป็นคนที่น่ากลัวมากคนหนึ่ง

 

การที่หานเซิ่นมีศักยภาพ ทำให้ควีนอยากจะเอาเขามาร่วมทีมให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้