หานเซิ่นไม่พูดอะไรอีกต่อไป ตอนนี้เขาพบว่าฮวงเมี่ยนเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเฉินรัน คนคนนี้ต้องการฆ่าคนเพื่อแลกกับเงิน แต่กระนั้นที่หานเซิ่นไม่อยากจะฆ่าเขาก็เพราะไม่อยากจะให้เป็นไปตามแผนของเฉินรัน หานเซิ่นอยากเก็บพลังไว้สู้กับเฉินรัน ที่สำคัญเขายังไม่อยากจะเปิดเผยอาวุธลับที่เขาเตรียมไว้ใช้กับเฉินรัน

 

หานเซิ่นรู้ดีว่าเฉินรันเป็นคนที่ฉลาดและเจ้าเล่ห์มาก ถ้าหานเซิ่นเอาหน้าไม้นกยูงออกมาใช้ตอนนี้ ถึงเขาจะสามารถชนะฮวงเมียนได้ในพริบตา แต่มันก็คงจะใช้กับเฉินรันไม่ได้ผลอีกแล้ว

 

วิชาของตระกูลเฉินค่อนข้างมีชื่อเสียงมากในสหพันธ์ดวงดาว หานเซิ่นไม่คิดว่าเขาจะรับมือกับจิ้งจอกเฒ่าคนนี้ได้ง่ายๆ

 

แต่ในเมื่อจิ้งจอกเฒ่าคนนี้กล้ามาท้าทายเขา หานเซิ่นก็ไม่คิดจะปล่อยไปง่ายๆเช่นกัน

 

หานเซิ่นตระหนักว่าฮวงเมียนจะไม่ยอมเลิกราถ้าการต่อสู้ยังไม่รู้ผล ดังนั้นหานเซิ่นเลยไม่มีทางเลือก นอกจากต้องสู้กับเขาต่อไป

 

หานเซิ่นรู้เจตนาที่แท้จริงของเฉินรันดี เขารู้ว่าเฉินรันกำลังใช้ฮวงเมียนในการตัดกำลังของเขาก่อน หลังจากนั้นเมื่อเฉินรันมาสู้ด้วยตัวเอง หานเซิ่นก็จะไม่มีพลังพอที่จะตอบโต้เขาได้

 

แต่หานเซิ่นก็ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับแผนของเฉินรันเลย เพราะเขาสำเร็จมนตรานอกรีตขั้นที่ 3 ยืดอายุและวิชาตะวันหยกแล้ว ดังนั้นเขาสามารถปลดล็อคยีนได้ยาวนานกว่าคนปรกติมาก และถึงเขาจะรู้สึกเหนื่อยล้าจากการปลดล็อคยีนจริงๆ เขาก็ยังมีหน้าไม้นกยูงเป็นอาวุธลับอยู่

 

ไหนๆก็ต้องสู้กับฮวงเมียนแล้ว หานเซิ่นก็ไม่คิดที่จะรีบร้อนเผด็จศึก เขาใช้โอกาสนี้ในการเรียนรู้จากคู่ต่อสู้ให้มากที่สุด หานเซิ่นสังเกตทุกรายละเอียดในการใช้ดาบของฮวงเมียน

 

แม้วิชาดาบของหานเซิ่นจะทรงพลังมากก็จริง แต่เมื่อมาเจอกับผู้เชี่ยวชาญดาบตัวจริง เขาก็พบว่ามันไม่ได้ง่ายอย่างที่เขาคิด แต่เขาก็ยังเชื่อว่าสามารถเรียนรู้ได้

 

ขณะที่ตั้งรับ เขาก็เฝ้าดูวิชาดาบของฮวงเมียน นี่คือประสบการณ์ที่ล้ำค่า หานเซิ่นตั้งสมาธิทั้งหมดไปกับการสังเกตการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ ในการต่อสู้ครั้งนี้หานเซิ่นหวังให้ฝีมือดาบของเขาพัฒนาขึ้นไปอีก 1-2 ขั้น

 

ขณะที่หานเซิ่นต่อสู้กับฮวงเมียนต่อไปเรื่อยๆ เฉินรันก็มั่นใจแล้วว่าหานเซิ่นคงจะไม่มีไม้เด็ดอะไรซ่อนไว้อีกแล้ว

 

ถ้าเขามีไม้เด็ดหรือมีความสามารถที่ซ่อนอยู่แล้วทำไมเขาถึงไม่รีบเอาออกมาเผด็จศึก? ถ้าเขายังสู้ต่อไปแบบนี้ แม้ในที่สุดเขาจะเอาชนะฮวงเมียนได้ แต่ยังไงเขาก็ไม่รอดจากการถูกเฉินรันจับอยู่ดี

 

เฉินรันยังไม่รีบร้อนเคลื่อนไหว เขาเฝ้าดูการต่อสู้ไปเรื่อยๆ เขาต้องการจับหานเซิ่นแบบเป็นๆ ไม่มีปัญหาว่าเขาจะต้องรอนานแค่ไหน

 

1 ชั่วโมงหลังจากนั้น พลังของฮวงเมียนก็เริ่มตกลง ในการต่อสู้ที่เข้มข้นและดุเดือดแบบนี้ ผู้วิวัฒนาการจะไม่สามารถคงสภาวะปลดล็อคยีนได้นาน ฮวงเมียนเองก็ไม่มีข้อยกเว้น ตอนนี้เขารู้สึกอ่อนล้ามาก แต่เขาก็ยังพยายามกวัดแกว่งดาบต่อไป

 

หานเซิ่นไม่ยอมให้โอกาสแบบนี้หลุดลอยไป เขากระหน่ำโจมตีฮวงเมียนหน่วงมากขึ้นเพื่อที่จะเอาชนะเขาให้ได้

 

เฉินรันสังเกตเห็นว่าฮวงเมียนกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ และเขาก็รู้สึกว่านี่น่าจะได้เวลาแล้ว เขารู้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของหานเซิ่นแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ลังเลที่จะปลดล็อคยีน ตอนนี้กระแสลมเริ่มหมุนวนรอบตัวของเขา จากนั้นเขาก็เรียกดาบวิญญาณอสูรออกมา และก็พุ่งเข้าไปหาหานเซิ่นทันที

 

วิชาตระกูลเฉินทรงพลังสมคำล่ำลือ ถ้าเทียบกับจูถิงแล้ว เฉินรันดูเหนือกว่ามาก ตอนนี้เขาแทบไม่ต่างจากนกเลย เขาสามารถเคลื่อนไหวบนอากาศเกือบจะอิสระ มันยากที่จะคาดเดาการเคลื่อนไหวของเขา

 

ตอนนี้หานเซิ่นต้องใช้ดาบทั้ง 2 เล่มรับมือฮวงเมียนและเฉินรัน ซึ่งมันถือว่าตึงมือมาก เขาเสียเปรียบอย่างหนัก การเคลื่อนไหวของเฉินรันแปลกมาก เขาไม่แม้แต่จะต้องสัมผัสพื้นเลยด้วยซ้ำ เขาดูเหนือมนุษย์ การเคลื่อนไหวแต่ละครั้งของเขาล้วนแต่เหนือความคาดหมาย

 

เคร๊ง!

หานเซิ่นรู้สึกแปลกๆหลังจากที่ดาบอสรพิษเนตรเงินปะทะกับดาบของเฉินรัน ดาบของเฉินรันถูกก้อนเมฆห่อหุ้มไว้ เป็นเหมือนกับสปริง หลังจากปะทะกัน ดาบของหานเซิ่นก็เด้งกลับมา ซึ่งมันทำให้เขาต้องถอยหลังไปหลายก้าว

 

“หานเซิ่น ถ้านายยอมจำนน ฉันจะไว้ชีวิตนาย ยังไงนายก็เป็นเพื่อนของจูถิง” เฉินรันพูดในขณะที่กำลังโจมตีอยู่ เพื่อทำลายสมาธิของหานเซิ่น

 

“เฒ่าเฉิน ถ้าหนีไปตอนนี้ฉันก็จะไว้ชีวิต ยังไงคุณก็เป็นญาติของจูถิง”

หานเซิ่นไม่ได้เสียสมาธิเลย เขายิ้มและพูดสวนกลับไป

 

“ว่าไงนะ!” ดูเหมือนเฉินรันจะเป็นฝ่ายหัวร้อนซะเอง เขาเริ่มโจมตีรุนแรงขึ้น ตอนนี้ตาของเขาลุกเป็นไฟ

 

หานเซิ่นกำลังรับมือคู่ต่อสู้ 2 คน ถึงเขาจะเสียเปรียบอยู่ แต่คู่ต่อสู้ก็ยังไม่สามารถทำให้เขาบาดเจ็บได้เลย การเคลื่อนไหวของหานเซิ่นเหนือชั้นมาก แม้พลังในการต่อสู้จะเป็นรอง แต่ด้วยฟุตเวิร์คที่เหนือกว่า ทำให้หานเซิ่นรับมือยอดฝีมือทั้ง 2 โดยไม่เป็นร้อง

 

“แกฝึกหมากล้อมสวรรค์มาจริงๆหรอเนี่ย? ควีนสอนแกมางั้นหรอ? พวกมันกล้าดียังไง! ถึงกล้าผิดคำสาบานแล้วไปสอนคนนอก ดูเหมือนมันจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว”

เมื่อเห็นหานเซิ่นใช้หมากล้อมสวรรค์ เฉินรันก็ดูจะโกรธมาก เขาตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราด

 

“ถ้าควีนสอนหมากล้อมสวรรค์ให้ฉันแล้วมันไปเกี่ยวอะไรกับพวกคุณ? นี่มันคือวิชาลับของตระกูลหวงฟู พวกเขาสามารถสอนใครก็ได้ตามที่พวกเขาพอใจ” หานเซิ่นพูด

 

ดูเหมือนหมากล้อมสวรรค์จะมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลเฉิน ไม่งั้นแล้วทำไมเฉินรันถึงได้ดูโกรธขนาดนั้น? ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นหานเซิ่นก็อยากจะรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ เขาก็สงสัยมาตลอดว่าทำไมถึงได้มีแค่ควีนคนเดียวที่ได้รับสืบทอดวิชานี้ ถึงมันจะเป็นวิชาที่ฝึกยากยังไงก็ตาม แต่ศิษย์ของสถาบันเอเรสก็น่าจะฝึกสำเร็จได้สักคน

 

“หะ! ตระกูลหวงฟูน่ะหรอเจ้าของวิชาหมากล้อมสวรรค์? ถ้ามันยังเป็นของตระกูลเฉิน คงจะไม่มีใครสามารถต่อทานเซเว่นทวิสต์ได้” เฉินรันพูด

 

“ใครๆก็รู้ว่าหมากล้อมสวรรค์เป็นของตระกูลหวงฟู มันไปเป็นของตระกูลเฉินตั้งแต่เมื่อไร? ไม่เอาน่าเฒ่าเฉิน อย่ามาหลอกกันดีกว่า”

หานเซิ่นพูดยั่วยุเฉินรัน เพื่อที่เขาจะได้ข้อมูลเพิ่มมากขึ้น

 

แต่คนอย่างจิ้งจอกเฒ่าเฉินรันย่อมรู้ว่าหานเซิ่นต้องการอะไร เขาพูดอย่างเยือกเย็น

“แกไม่ต้องมายั่วยุฉันหรอก ถ้าแกถูกจับเมื่อไหร่ ฉันจะไปถามหวงฟูสงเฉิงด้วยตัวเอง ฉันก็อยากจะรู้ว่ามันจะเอาเหตุผลอะไรมาอ้างที่จะไม่มอบวิชาหมากล้อมสวรรค์คืนให้เรา”

 

หลังจากนั้นทั้งกระแสลมและเมฆก็ก่อตัวขึ้นรอบๆเฉินรัน การโจมตีด้วยดาบของเฉินรุนแรงและรวดเร็วมากขึ้น เขาไม่ได้เล็งไปที่จุดอ่อนหรือจุดสำคัญของหานเซิ่น แต่เป็นแขนและขา เขาต้องการทำให้หานเซิ่นไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

 

หานเซิ่นสามารถรับมือการโจมตีจากฮวงเมียนได้ แต่สำหรับการโจมตีของเฉินรันที่อยู่ในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 มาเป็น 100 ปี ทั้งระดับความแข็งแกร่งและยีนของเขาทรงพลังมาก

 

แขนของหานเซิ่นเริ่มที่จะชาไร้ความรู้สึกไปแล้ว เมื่อต้องรับการโจมตีของเฉินรันไปเรื่อยๆ ตอนนี้เขารู้สึกแน่นหน้าอก ราวกับจะกระอักเลือดออกมา

 

‘บ้าเอ้ย ไอ้แก่นี่มันแข็งแกร่งจริงๆ’ หานเซิ่นเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดีแล้ว มันคงได้เวลาที่เขาจะต้องใช้อาวุธลับแล้ว

 

“เฒ่าเฉิน ถ้าไม่ยอมเลิกรา ก็อย่ามาตำหนิฉันเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น” หานเซิ่นพูด

 

“ฮาฮา ฉันก็อยากจะเห็นว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้น” เฉินรันหัวเราะ เขาเชื่อว่าหานเซิ่นกำลังเข้าตาจน

 

“งั้นก็ได้” หานเซิ่นขยับถอยหลังและเรียกหน้าไม้นกยูงเนตรมรณะออกมา จากนั้นเขาก็รีบบรรจุขนอีกาเข้าไปทันที