เนื่องจากราชาหมาป่ามีลูกน้องเป็นจำนวนมาก การจะหาตำแหน่งของมันจึงไม่ใช่เรื่องยาก

 

หยางม่านลี่ส่งข้อมูลให้หานเซิ่นได้ภายใน 2 วัน หมาป่าฝูงใหญ่แบบนั้นหาได้ง่ายมาก แต่การจะล่ามันนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย มันเป็นงานสุดหินจริงๆ

 

“นี่เป็นโอกาสที่สวรรค์ส่งมาให้ฉันจริงๆ!” หลังจากที่หานเซิ่นได้อ่านรายงานของหยางม่านลี่แล้ว เขาก็เตรียมพร้อมสำหรับการออกเดินทางทันที

เขาไม่ได้พาหวังอวี่ฮังไปด้วย เพราะเขากลัวว่าอาจจะมีเรื่องยุ่งๆตามมา

 

ที่สำคัญการล่ามอนสเตอร์ฝูงใหญ่แบบนี้ ลงมือคนเดียวจะคล่องตัวกว่า มอนสเตอร์ที่มีลูกน้องเป็นจำนวนมากมักจะอ่อนแอกว่ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆ แต่พวกมันจะมีสติปัญหาที่เหนือกว่า

 

สำหรับหานเซิ่นแล้วนี่คือโอกาสที่เหมาะมาก ถ้าเขาพาจิ้งจอกสีเงินไปด้วย เขาน่าจะตัดปัญหาเรื่องลูกสมุนของมันไปได้ เขาจะสามารถสู้กับราชาได้แบบตัวต่อตัว

 

หานเซิ่นวิ่งผ่านทุ่งน้ำแข็งขึ้นไปทางเหนืออย่างมีความสุข ฝูงหมาป่ามันใหญ่โตมาก หลังจากที่ได้ข้อมูลมา บวกกับไปถามชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆ หานเซิ่นก็รู้ว่าพวกมันจะไปที่ไหน เขามุ่งหน้าไปทางนั้นทันที เขาต้องการจะฆ่าราชาหมาป่าให้ได้ก่อนที่หลูฮุยจะไปถึง

 

หานเซิ่นต้องแข่งกับเวลา เขาวิ่งทั้งวันทั้งคืน ในที่สุดเขาก็มาถึง พวกมันดูเหมือนกับหมาป่าสีเทาทั่วๆไป แต่จำนวนของมันดูจะมากกว่าที่หานเซิ่นคิดเอาไว้ พวกมันล้อมหมาป่าที่เป็นหัวหน้าไว้ทุกด้าน เมื่อมาถึงหานเซิ่นก็วิ่งตรงเข้าไปที่ศูนย์กลางของฝูงหมาป่าทันที

 

เป็นไปตามที่เขาคาดเอาไว้ หมาป่าตัวอื่นๆยอมเปิดทางให้กับเขา พวกมันไม่กล้าเข้ามาขวางทางหานเซิ่นที่มีจิ้งจอกสีเงินอยู่ด้วย หานเซิ่นวิ่งไปไกลหลายไมล์ และในที่สุดเขาก็มาถึงจุดที่ราชาหมาป่ายืนอยู่ มันดูธรรมดามาก ลักษณะภายนอกของมันไม่ได้มีอะไรพิเศษ มันดูเหมือนกับหมาป่าทั่วๆไป แต่มีขนาดตัวที่ใหญ่กว่าตัวอื่นๆและมีรอยสีฟ้าอยู่บนหน้าผาก ดูจากภายนอกก็เหมือนมันจะไม่มีพลังธาตุด้วย

 

เมื่อมันเห็นหานเซิ่น มันก็จ้องมองมาที่เขาพร้อมกับทำตาแคบลง เหมือนมันกำลังท้าทายให้เขาบุกเข้าไป

 

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมหลูฮุยถึงได้อยากจะมาล่ามันนัก ดูแล้วมันน่าจะล่าได้ง่ายๆ”

หานเซิ่นเรียกวิญญาณอสูรเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีออกมา เขาถือมันด้วยมือข้างเดียว หลังจากที่เขาเรียกมันออกมา เปลวไฟก็ทะลักออกมาจากอาวุธของเขาทันที มันดูเป็นอาวุธที่น่ากลัวมาก

 

แต่ก่อนที่หานเซิ่นจะเข้าไปใกล้ราชาหมาป่า มันก็เงยหน้าขึ้นและหอนจนเสียงดังไปถึงท้องฟ้า

 

“หมาป่าน้อย ไม่ต้องพยายามหรอกน่า จะไม่มีหมาป่าตัวไหนมาช่วยแกหรอก ไม่ว่าแกจะหอนดังแค่ไหนก็ตาม”

เมื่อหานเซิ่นเห็นมันเหมือนจะหอนเรียกลูกสมุน เขาก็เกือบจะหัวเราะออกมา แต่อีกไม่กี่วินาทีต่อมาหานเซิ่นก็ต้องหน้าซีด

 

เสียงหอนดังมาจากทุกทิศทางรอบๆตัวเขา เขามองเห็นเงาของหมาป่าตัวอื่นๆกำลังเข้ามาใกล้เขาจากทุกทิศทาง พวกมันจ้องมองเขาด้วยแววตาหิวกระหาย

 

“เป็นไปไม่ได้! หมาป่าพวกนี้ไม่กลัวจิ้งจอกสีเงินเลยหรอ?”

หานเซิ่นช็อค ตอนนี้มีหมาป่านับหมื่นกำลังล้อมเขาเอาไว้ จำนวนมันมากกว่าที่เขาได้รับข้อมูลมามาก มีหมาป่าระดับกลายพันธ์นับไม่ถ้วน แม้แต่ระดับเลือดศักดิ์สิทธิ์ก็มีจำนวนมาก ถึงหานเซิ่นจะไม่ได้กลัวพวกมัน แต่ถ้าพวกมันมีจำนวนมากขนาดนี้ มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาแล้วว่าเขาจะอ่อนล้าจากการปลดล็อคยีนเมื่อไหร่ ซึ่งดูยังไงเขาก็คงต้องหมดพลังก่อนที่จะฆ่าพวกมันตายหมดแน่

 

ราชาหมาป่ายังคงอยู่อย่างสงบบนเนิน ขณะที่จ้องมาที่หานเซิ่น รอบๆตัวของมันมีหมาป่าระดับเลือดศักดิ์สิทธิ์ล้อมมันเอาไว้ทุกด้าน

 

หานเซิ่นรีบเรียกปีกวิญญาณอสูรออกมาโดยไม่ลังเล เขาใช้มันบินหนีขึ้นฟ้าไป แม้หานเซิ่นจะไม่ได้กลัวพวกหมาป่าเลือดศักดิ์สิทธิ แต่ยังไงระดับความแข็งแกร่งของพวกมันก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าหานเซิ่น เพราะฉะนั้นการโจมตีของพวกมันก็ยังสร้างความเสียหายให้เขาได้ บวกกับจำนวนที่หมาศาล ถึงเขาจะมีควีนและหวังอวี่ฮังมาช่วย กำลังของพวกเขาก็ยังไม่พอที่จะต่อกรกับพวกมันได้ โอกาสที่เขาจะได้รับชัยชนะแทบไม่มีเลย

 

ขณะที่หานเซิ่นบินขึ้นฟ้าไป ราชาหมาป่าก็หอนขึ้นอีกครั้ง แสงสีฟ้าบนหน้าผากของมันส่องสว่างขึ้น ตอนนี้ขนสีเทาๆบนตัวมันเริ่มส่องแสงสีฟ้าออกมาด้วย

 

หมาป่าทุกตัวเริ่มกระโดดสูงที่สุดเท่าที่พวกมันจะทำได้ มันพยายามอย่างหนักเพื่อจับตัวหานเซิ่นให้ได้ แต่ยังไงพวกมันก็เป็นแค่หมาป่าเท่านั้น พวกมันไม่มีปีก แต่ทว่าพวกมันก็กระโดดได้สูงมาก และสามารถล่อนอยู่ในอากาศได้ค่อนข้างนาน พวกมันไล่ตามจับตัวหานเซิ่นราวกับคลื่นสึนามิ หานเซิ่นรู้สึกช็อคเมื่อเห็นเช่นนั้น เขาประเมินพลังของราชาหมาป่าต่ำเกินไป เพราะยังไงอีกฝ่ายก็เป็นถึงมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดและยังมีลูกสมุนจำนวนมาก เขาคิดง่ายเกินไป

 

ในตอนนี้หานเซิ่นเริ่มเข้าใจแล้วว่าถึงจะเป็นมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดที่มีลูกน้องเยอะ แต่มันก็ไม่ได้อ่อนแอกว่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดที่อยู่ตัวเดียวเท่าไหร่ โดยรวมแล้วมันน่ากลัวกว่าซะด้วยซ้ำ

 

ก่อนหน้านี้หานเซิ่นเพิ่งจะได้ดูการบัญชาการกองทัพของหลูฮุย แต่วันนี้เขาได้มาเห็นการสั่งการกองทัพของราชาหมาป่าที่ไม่ได้ด้อยกว่าหลูฮุยเลย

 

หานเซิ่นกวัดแกว่งเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีอย่างรุนแรง แต่ทว่าไม่มีหมาป่าตัวไหนที่จะเกรงกลัวมันเลย ตอนนี้หมาป่าทุกตัวส่องแสงสีฟ้าออกมา ตาสีฟ้าๆของมันกำลังจ้องมองหานเซิ่น

 

เมื่อหานเซิ่นกวัดแกว่งเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีไปโดนพวกหมาป่าด้วยความรุนแรงของมัน ทำให้หมาป่ากระเด็นไปราวกับดาวหาง ตัวของพวกมันลุกไหมด้วยเปลวไฟ ร่างของพวกมันดำเป็นถ่านในเวลาไม่กี่วินาที ถึงอาวุธของหานเซิ่นจะทรงพลังมาก แต่พวกมันก็ไม่สนใจ พวกมันยังคงไล่ล่าเขาอย่างต่อเนื่อง

 

“ตายซะ! ตาย!ตายให้หมด!” หานเซิ่นกวัดแกว่งเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีอย่างต่อเนื่อง เขาบินหนีไปและฆ่าพวกหมาป่าที่ไล่ตามมาไปตลอดทาง ในตอนนี้หานเซิ่นฆ่าหมาป่าตายไปนับไม่ถ้วนแล้ว

 

แม้หานเซิ่นจะฆ่าไปเยอะมาก แต่จำนวนหมาป่าที่ไล่ตามเขามาก็ดูเหมือนจะไม่ลดลงเลย โชคยังดีที่หานเซิ่นมีมนตรานอกรีตกับตะวันหยก เขาจึงมีพลังงานเพียงพอสำหรับการต่อสู้หนักๆเป็นเวลานานๆแบบนี้ได้ ตลอดเส้นทางที่เขาหนีมามีซากหมาป่าและเลือดไหลนองไปตลอดทาง ร่างของหมาป่าแต่ละตัวดำเป็นถ่าน

 

หานเซิ่นสังเกตเห็นว่าหมาป่าส่วนมากที่เขาฆ่าไปเป็นแค่พวกหมาป่าระดับสามัญเท่านั้น แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากหนีไปเรื่อยๆ

 

หมาป่าพวกนี้เหมือนกับทหารที่ถูกฝึกมาอย่างดี พวกมันไล่ล่าหานเซิ่นโดยเคลื่อนไหวแบบเป็นรูปขบวน พวกมันมีความแม่นยำและผสานงานกันอย่างดี ทำให้หานเซิ่นไม่สามารถที่จะสละการติดตามของพวกมันให้หลุดได้

 

จิ้งจอกสีเงินยังคงเกาะอยู่บนไหล่ของหานเซิ่นตลอดเวลา มันไม่ได้ขยับตัวเลย มันมองกลับไปทางที่ราชาหมาป่าอยู่ เหมือนมันจะระวังตัวตลอดเวลา

 

แต่ดูเหมือนราชาหมาป่าจะไม่ได้ไล่ตามพวกเขาด้วยตัวเอง เพราะอย่างน้อยๆตอนนี้หานเซิ่นก็มองไม่เห็นตัวมัน เขาไม่รู้ว่าหมาป่าพวกนี้เป็นบ้าอะไรกัน พวกมันไม่ได้กลัวตายเลย ซึ่งการผสานงานของพวกมันทำให้หานเซิ่นหนีได้ลำบากมาก

 

หานเซิ่นยังคงหนีต่อไปเป็นระยะทาง 300 ไมล์ ตอนนี้พวกหมาป่าที่ไล่ตามเขามามีจำนวนบางลงอย่างเห็นได้ชัด หลังจากเขาหนีต่อไปอีกนิด ในที่สุดพวกมันก็ล่าถอยไป

 

ในตอนที่หานเซิ่นคิดว่าเขาคงจะได้หยุดพักเพื่อฟื้นพลังบ้าง เขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากระยะที่ไม่ไกลมาก มีเสียงเหมือนกับเสียงฝีเท้าของม้าดังมาจากอีกทิศทาง

 

ตอนนี้ม้าฝูงใหญ่กำลังวิ่งตรงมาทางเขาราวกับคลื่นทะเล ด้านบนของพวกมันมีม้ารูปงาม ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นราชาของพวกมัน มันกำลังกระพือปีกที่งดงามของมันพร้อมกับมองไปรอบๆ