ขนอีกาทั้ง 6 พุ่งเข้าใส่หน้าของหมียักษ์ หมียักษ์พยายามจะหันหน้าไปทางอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้โดนดวงตาของมัน แต่มันก็สายเกินไปแล้ว มันอยู่ใกล้หน้าไม้ของหานเซิ่นเกินกว่าที่จะตอบสนองได้ทัน มีขนอีกาเส้นหนึ่งแทงทะลุเข้าไปในดวงตาของมัน ทำให้มีเลือดไหลออกมา

 

หมียักษ์โกรธจนถึงขีดสุด มันลุกขึ้นยืนในท่า 2 ขา และปลดปล่อยไอเย็นจำนวนมากออกมา มันพยายามจะใช้อุ้งมือตะปบหานเซิ่น

 

หานเซิ่นเก็บหน้าไม้นกยูง และรีบหลบการโจมตีของหมี เขากระโดดขึ้นไปบนอากาศ และเรียกเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีออกมา

 

ปัง!

ทั้งไฟและเลือดสาดกระจายออกไปทั่ว หานเซิ่นฟาดไปหัวของหมีแบบเต็มๆ

 

เสียงคำราม!

แต่บาดแผลแค่นี้ก็ยังไม่พอที่จะเอาชีวิตมอนสเตอร์ตัวนี้ได้ แต่มันยิ่งทำให้หมีตัวนี้โกรธมากขึ้นกว่าเดิม หานเซิ่นคือจุดสนใจของมันในตอนนี้ มันพยายามไล่โจมตีหานเซิ่นแบบเอาเป็นเอาตาย

 

หานเซิ่นพยายามหลบการโจมตีของหมีอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันอยู่ใกล้เกินไป ถึงเขาจะหลบได้ แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บที่แขน เมื่อเขามองดูก็พบว่ามีเลือดไหลออกมาจากรอยบากของชุดเกราะ

 

หานเซิ่นถอยหลังเต็มตัว ความเย็นของมันกำลังกัดกินเข้าอยู่ โชคยังดีที่คนโดนเป็นหานเซิ่น ไอเย็นของหมีไม่สามารถที่จะเอาชีวิตเขาได้ แต่ถ้าคนที่โดนเป็นหวังอวี่ฮังหรือหลี่ชิงหลุน พวกเขาคงไม่รอดแน่

 

“ไอ้หมียักษ์หน้าโง่ มาทางนี้!”

ตอนนี้หวังอวี่ฮังหนีไปในระยะที่ไกลพอสมควรแล้ว เมื่อเขาเห็นว่าหานเซิ่นกำลังอยู่ในอันตราย เขาก็รีบยั่วยุหมีทันที

 

ตามปรกติแล้ววิธีการแบบนี้จะใช้ได้ผลแค่ครั้งเดียว แต่ทว่ามันกับใช้ได้ผลอยู่เรื่อยๆอย่างน่าประหลาด ถึงหมีจะแค้นหานเซิ่นมาก แต่มันก็หันไปสนใจที่หวังอวี่ฮังอีกแล้ว ราวกับว่าหวังอวี่ฮังไปฆ่าพ่อมันมา

 

หานเซิ่นคิดว่าถ้าสถานการณ์เป็นแบบนี้ต่อไป พวกเขาคงจะไม่ชนะมันแน่ แม้เร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีจะทรงพลังพอที่จะทำให้หมีตัวนี้บาดเจ็บได้ แต่ระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่นยังไม่พอ ถึงอาวุธจะดีแต่เขาก็ยังไม่สามารถทำให้หมีถึงตายได้

 

แต่ดูเหมือนหานเซิ่นรู้ว่าจะต้องทำยังไง เขารีบวิ่งตามหมีไปโดยไม่พูดอะไร ในเวลาเดียวกันเขาก็ใช้ศาสตร์ตงเสวียนเลียนแบบพลังของช้าง

 

ร่างกายของหานเซิ่นเต็มไปด้วยพลังอันมหาศาลของช้าง เขาสั่นไปทั้งตัว ร่างกายของเขาเหมือนจะทนรับพลังขนาดนี้ไม่ไหว ตอนนี้กล้ามเนื้อและกระดูกของเขากำลังส่งเสียงร้อง แต่เขาก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมมันไว้

 

หวังอวี่ฮังวิ่งหนีต่อไป ส่วนหลี่ชิงหลุนก็ยังคงยิงธนูไฟต่อไปเรื่อยๆเพื่อช่วยซื้อเวลาให้คนอื่นๆ แต่ธนูไฟของเขาก็ไม่ทรงพลังพอที่จะทำให้อะไรหมีได้ หมียักษ์ไล่ตามหวังอวี่ฮังไปติดๆ

 

หานเซิ่นเร่งพลังจนถึงขีดจำกัดสูงสุดเท่าที่เขาจะรับไหว ตอนนี้กระดูกของเขากำลังส่งเสียงกรีดร้องออกมา ขณะที่หมียักษ์กำลังไล่ตามหวังอวี่ฮังอยู่ หานเซิ่นกระโดดขึ้นไปบนอากาศ เขาเอามือทั้ง 2 ข้างจับที่ด้ามของเร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคี และฟันมันลงมาด้วยพลังทั้งหมดที่มี

 

ราวกับว่ามิติจะฉีกขาดจากการโจมตี อากาศถูกฉีกออกเป็น 2 ซีก ทำให้เกิดเสียงที่น่ากลัว

 

ปัง!

เร็กซ์สไปค์เพลิงอัคคีปลดปล่อยเปลวไฟออกมาในจังหวะที่กระแทกกับหัวของหมีอย่างรุนแรง เกิดบาดแผลลึกจนถึงกะโหลกของหมี เปลวไฟลุกไหม้ขนของหมีทั้งหัว

 

หลังจากโจมตีครั้งนี้เสร็จ หานเซิ่นก็เรียกปีกวิญญาณอสูรออกมาและบินขึ้นฟ้าทันที พลังงานของเขาถูกใช้ออกไปจนเกือบหมดในครั้งเดียว ถ้าหมีไม่ถูกฆ่าด้วยการโจมครั้งนี้ เขาก็ไม่มีแรงพอที่จะหลบการโจมตีของมันได้แล้ว

 

หานเซิ่นมองลงไปข้างล่าง เขาสังเกตเห็นว่าหมีหยุดเคลื่อนไหวไปแล้ว มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลที่ลึกจนถึงกะโหลกของมัน

 

เสียงคำราม!

หมียักษ์ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด ซึ่งมันทำให้หานเซิ่นช็อค จากนั้นหมียักษ์ก็วิ่งหนีไปทันที

 

หานเซิ่นเริ่มที่จะยิ้มออก เขารู้ว่าเอเลฟเฟ่นเร็กซ์สไตล์คงจะทำความเสียหายให้มันได้มากจริงๆ ไม่งั้นแล้วมันก็ไม่จำเป็นต้องวิ่งหนี

 

“ตามมันไปเร็ว! พวกเราจะให้มันหนีรอดไปไม่ได้!” หานเซิ่นตะโกนบอกคนอื่นๆ ขณะที่เขาบินตามหมีไป

 

ตอนนี้หานเซิ่นรู้สึกอ่อนเพลียมาก เขาคงจะไม่สามารถโจมตีหมีได้อีกสักพัก ยังดีที่ปีกวิญญาณอสูรไม่จำเป็นต้องพึ่งพลังในร่างกาย ถึงเขาจะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม แต่ปีกก็ยังสามารถบินได้เร็วตามความสามารถของมัน

 

หวังอวี่ฮังและหลี่ชิงหลุนทำตามคำสั่งของหานเซิ่น พวกเขารีบวิ่งตามมันไปทันที พวกเขาพยายามจะหยุดการเคลื่อนไหวของมันและพยายามจะโอบล้อมมันไว้ แต่ก็ไม่สำเร็จ พวกเขาไม่มีอาวุธวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด ความเสียหายที่พวกเขาสร้างได้ไม่เป็นผลกับหมี

 

แต่ดูแล้วสมองของหมีคงจะได้รับความเสียหายที่หนักเอาการ ดูจากการตัดสินใจและความเร็วที่ตกลง ตอนนี้มันไม่ได้พยายามจะกระโดดหนีลงไปในทะเล แต่มันเลือกที่จะวิ่งหนีต่อไปบนทุ่งน้ำแข็ง แม้ความเร็วจะยังคงที่อยู่ แต่การเคลื่อนไหวของมันค่อนข้างสะเปะสะปะ

 

“โจมตีซ้ำไปที่แผลของมัน!” หลี่ชิงหลุนตะโกน พร้อมกับยิงธนูไฟไปที่บาดแผลบนหัวของมัน หลังจากที่เขายิงโดนบริเวณนั้นก็ทำให้เลือดของมันไหลออกมามากขึ้น มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน

 

หวังอวี่ฮังก็พยายามจะโจมตีที่บาดแผลของมันเหมือนกัน แต่เนื่องจากเขามีแค่ดาบวิญญาณอสูรในมือ และเขาก็ไม่สามารถวิ่งตามมันได้ทัน ทำให้เขาทำอะไรไม่ได้

 

หมียักษ์เพิ่มความเร็วขึ้นอีก ถึงมันจะเจ็บหนัก แต่มันก็อดทนมาก พวกเขา 3 คนพยายามไล่ตามไปเต็มที่แล้ว แต่ในที่สุดมันก็วิ่งไปไกลจนคาดสายตาพวกเขาไป

 

แต่ยังดีที่สมองของมันเสียหายหนัก ทำให้มันตัดสินใจอะไรได้ไม่ดีนัก หมีไม่ได้วิ่งเปลี่ยนทิศทาง แต่มันเลือกที่จะวิ่งตรงไปข้างหน้าอย่างเดียว ซึ่งทำให้พวกเขา 3 คนยังคงตามมันต่อไปได้

 

หมียักษ์วิ่งหนีไปตามทุ่งน้ำแข็ง ในที่สุดความเร็วของมันก็เริ่มช้าลงเรื่อยๆ

 

“วิ่ง! วิ่ง!” หลี่ชิงหลุนควบสัตว์อสูรตามไป ขณะที่เขาตะโกนบอกให้คนอื่นๆที่อยู่ในบริเวณนั้นถอยออกไป ไม่งั้นถ้าพวกเขาไปขวางทางวิ่งของหมี พวกเขาคงจะไม่รอดแน่

 

คนส่วนมากเลือกที่จะหลีกเลี่ยงมีก็จริง แต่มีคนกลุ่มหนึ่งไม่ยอมทำตาม พวกเขาเลือกที่จะวิ่งตรงเข้าไปหาหมีแทน เหมือนพวกเขาต้องการจะฉวยโอกาสเล่นงานมอนสเตอร์ที่กำลังบาดเจ็บ

 

“ฮาฮา! ทำไมพวกเราจะเข้าไปหามันไม่ได้ล่ะ? ใครก็มีสิทธิฆ่ามันทั้งนั้น ที่ตัวหมีไม่เห็นจะมีชื่อของนายเขียนเอาไว้เลย จริงไหม?” หัวหน้าของคนกลุ่มนั้นพูด

 

หลี่ชิงหลุนมองไปที่คนกลุ่มนั้น และเห็นว่าพวกเขาคือลูกน้องของชีซิวเหวินจากกองกำลังแบล็คก็อต ถึงพวกเขาจะถือว่าเป็นพันธมิตรกัน แต่เนื่องจากพวกเขาแยกออกเป็น 4 กองกำลัง ทำให้หลี่ชิงหลุนไม่มีอำนาจในการสั่งการพวกเขาได้

 

หลังจากที่พวกเขาวิ่งเข้าไปหาหมีแล้ว คนอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆก็เห็นถึงความเป็นไปได้ที่จะฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ได้ง่ายๆ พวกเขาลองเสี่ยงที่จะวิ่งตรงเข้าไปบ้าง ในตอนนี้ทุกคนคิดว่าหลี่ซิงหลุนกำลังไล่ล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิ์อยู่ ซึ่งตอนนี้มันก็บาดเจ็บหนักมากแล้ว ไม่ว่าใครที่เข้ามาเล่นงานมันก็มีโอกาสได้วิญญาณอสูรแบบง่ายๆ

 

มันสายเกินไปที่หานเซิ่นจะหยุดพวกเขา เขาทำได้แค่เฝ้ามองดูคนพวกนั้นวิ่งเข้าไปฆ่าหมีจากระยะไกล ทันทีที่หมียักษ์เห็นคนพวกนั้นเข้ามาขวางทาง มันก็ปลดปล่อยออร่าน้ำแข็งออกมาทันที และมันก็สะบัดตัวเพื่อปล่อยน้ำแข็งออกไปรอบๆ เศษน้ำแข็งจำนวนมากพุ่งทะลุตัวคนที่เข้าไปโจมตี และคนจำนวนมากก็ถูกแช่แข็ง

 

คนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนที่จะเข้าไปฆ่าหมีนั้นมีระดับความแข็งแกร่งประมาน 100 พวกเขายังไม่ได้ปลดล็อคยีน ผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่เห็น พวกเขาไม่มีโอกาสที่จะได้โจมตีเลยด้วยซ้ำ

 

หมีใช้อุ้งมือตะปบพื้นทำให้น้ำแข็งกระจายไปรอบๆ มันวิ่งต่อไปพร้อมกับตะปบทุกคนที่ขวางหน้า ทุกคนถูกบดขยี้ แม้แต่ร่างของพวกเขาก็เละจนไม่เหลือชิ้นดี