“เหยียนหรัน พวกเราเป็นรูทเมทและก็เป็นเพื่อนกันมาตั้ง 3 ปีแล้ว ถึงเธอจะไม่บอกคนอื่น แต่อย่างน้อยเธอก็ควรบอกฉันนะ” ฉวี้ลี่ลี่ถามจี้เหยียนหรันขณะยิ้ม

 

“บอกเรื่องอะไร?” จี้เหยียนหรันทำหน้างงๆ

 

“แฟนของเธอไง? มันเป็นความลับแม้แต่กับฉันด้วยหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่ขมวดคิ้ว

 

“ใครบอกเธอว่าฉันมีแฟน?” จีเหยียนหรันหัวร้อนขึ้นมาทันที

 

“ทุกคนในโรงเรียนเขาก็รู้กันหมดแล้วว่าแฟนของเธอเอาชนะลิ่วเกอกับหลี่ซือในเกมหัตถ์พระเจ้าได้ถึง 20 คะแนน”

ฉวี้ลี่ลี่ชอบเรื่องซุบซิบและข่าวลือ เธอกำลังนั่งพิงจีเหยียนหรันและพูด

“บอกมาว่าแฟนเธอคือโอวหยาวเสี่ยวซานหรือว่าหลี่ยู่เฟิง?”

 

จีเหยียนหรันเริ่มสับสนหนักกว่าเดิม

“ใครเป็นคนบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้? ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องด้วยเลย”

 

“เธอไม่รู้จริงๆหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่้มองตาจีเหยียนหรัน

 

“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น?” จี้เหยียนหรันถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

 

ฉวี้ลี่ลี่บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องข่าวลือทั้งหมด ซึ่งมันเป็นเวอร์ชั่นดัดแปลงที่หวังหลงเป็นคนปล่อยออกมา โดยเขาตัดส่วนที่เขาแพ้ออกไป เหลือเพียงแค่ลิ่วเกอกับหลี่ซือแพ้

 

“เหยียนหรัน เขาไม่ใช่แฟนเธอหรอ?” ฉวี้ลี่ลี่ถามอีกครั้ง เธอยังไม่ค่อยเชื่อจีเหยียนหรัน

 

“ฉันสาบานเลยว่าฉันยังไม่มีแฟน และไม่รู้ด้วยว่าคนคนนั้นเป็นใคร เขากล้ามากที่มาเล่นตลกกับฉันแบบนี้” จีเหยียนหรันโกรธไฟลุก

 

มันผ่านมาค่อนข้างนานแล้ว ตั้งแต่เหตุการณ์บนยานอวกาศ จีเหยียนหรันลืมเรื่องของหานเซิ่นไปแล้ว สำหรับเธอหานเซิ่นก็เป็นแค่คนที่พยายามจะมาโกง และอาจจะเข้าเหยี่ยวดำไม่ได้ ไม่งั้นเขาคงมาหาเธอนานแล้ว

 

ดังนั้นจีเหยียนหรันคิดว่าน่าจะเป็นพวกผู้เล่นระดับมืออาชีพมาเล่นไอดีรองมากกว่า

 

เมื่อมีคนมากขึ้นเรื่อยๆมาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องแฟนของเธอ เธอก็พยายามอธิบายว่าเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนคนนั้นเป็นใคร

 

จีเหยียนหรันต้องการจะไปต่อว่าคนคนนั้นด้วยตนเอง แต่เธอก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

 

ชมรมหัตถ์พระเจ้าของเหยี่ยวดำปรกติจะไม่ค่อยขึ้นไปติดท็อป 10 ของกาแล็กซี่ แต่เพราะมีหลี่ยู่เฟิง ทำให้ชมรมหัตถ์พระเจ้าของเหยี่ยวดำขึ้นไปติด 1 ใน 10 ของกาแล็กซี่

 

ผู้เล่นระดับมืออาชีพอีกคนก็คือโอวหยางเสี่ยวซาน จีเหยียนหรันพยายามชวนเขาเข้าชมรมหัตถ์พระเจ้าหลายครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล

 

ในโรงเรียนเหยี่ยวดำ มีเพียงแค่ 2 คนนี้เท่านั้นที่พอจะทำแบบนั้นกับหลี่ซือได้ จีเหยียนหรันมั่นใจว่าหลี่ยู่เฟิงคงไม่มาทำอะไรแบบนี้แน่ แต่เธอไม่แน่ใจเกี่ยวกับโอวหยาวเสี่ยวซาน

 

“เขาเป็นใครกันแน่นะ?” จีเหยียนหรันยังคงครุ่นคิด

 

แม้ว่าหลายคนในโรงเรียนจะรู้แล้วว่าไอดีนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับจีเหยียนหรัน แต่พวกเขาก็เรียกไอดีนั้นว่าแฟนของจีเหยียนหรันจนติดไปปากแล้ว ซึ่งทำให้จีเหยียนหรันหัวเสียมาก

 

หลังจากที่เกิดเรื่องนี้ขึ้น ก็ได้มีไอดีสมัครใหม่โผล่ขึ้นมาจำนวนมากในเซิร์ฟเวอร์ของเหยี่ยวดำหรือแม้กระทั้งเซิร์ฟเวอร์กาแล็กซี่ พวกเขาตั้งชื่อไอดีของพวกเขาว่า ‘แฟนของฉัน-คือ -xx’ ‘สามี-ของฉัน-คือ -xx’ ‘แฟนของ-ผม-คือ -xx’ เป็นต้น

 

หานเซิ่นกับซื่อจื้อคังที่เป็นต้นเหตุเรื่องนี้ก็ยังไม่ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ซื่อจื้อคังกำลังนอนหลับอย่างสบายใจ ขณะที่หานเซิ่นกำลังอ่านเกี่ยวกับวัสดุของวอเฟรม

 

ลู่เหมิงกับจางหยางเปิดประตูเข้ามา และเดินมาหาหานเซิ่นทันที

 

“เซิ่น นายเอาชนะลิ่วเกอกับหลี่ซือได้งั้นหรอ? พวกเรารู้ว่านายเก่ง แต่ไม่ได้คิดว่านายจะสุดยอดขนาดนั้น” ลู่เหมินจ้องมาที่หานเซิ่น

 

“นายคู่ควรที่จะเป็นคู่แข่งของฉัน” จางหยางพูดขึ้นมา

 

“พวกนายกำลังพูดเรื่องอะไรกัน?” หานเซิ่นทำหน้างง

 

“เลิกทำเป็นงงสักที ถ้าฉันไปบอกจีเหยียนหรันว่าแฟนของเธออยู่ที่ห้อง 304 ละก็ เธอคงจะมาฆ่านายแน่ๆ” ลู่เหมินพูดพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย

 

“เกิดอะไรขึ้น?” ซื่อจื้อคังที่เพิ่งตื่นถามขึ้นมา

 

ลู่เหมินเล่าเรื่องที่กำลังลือกันอยู่ข้างนอกให้พวกหานเซิ่นฟัง

“เซิ่น ตอนนี้ฉันกุมความลับของนายอยู่นะ จีเหยียนหรันอาจจะมาฆ่านายได้ตลอดเวลา”

 

ซื่อจื้อคังซึ่งเป็นตัวต้นเรื่อง เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าคู่ต่อสู้จะเป็นคนมีชื่อเสียงขนาดนั้น เขาคิดว่าหานเซิ่นชนะพวกอ่อนๆธรรมดา

 

“ฉันไม่สนหรอก” หานเซิ่นไม่กลัวจีเหยียนหรัน เขาเองก็อยากให้เธอมาเหมือนกัน

 

แต่ซื่อจื้อคังพูดด้วยหน้าตาน่ากลัว “เหมิน อย่าเที่ยวพูดไปเรื่องนี้ ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู แล้วนายจะได้รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

 

หลังจากนั้นซื่อจื้อคังก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้จางหยางกับลู่เหมินฟัง

จางหยางลูบไหล่ของหานเซิ่นและพูด

“นายทำเพื่อพี่ชายหรอเนี่ย เซิ่น นายสบายใจได้ ฉันขอรับประกันว่าในห้องของพวกเราจะไม่มีคนทรยศ”

 

เนื่องจากลู่เหมินไม่สามารถแบล็คเมล์หานเซิ่นได้ เขาหันมาหาซื่อจื้อคังและพูด

“จื้อคัง เซิ่นช่วยนายถึงขนาดไปมีเรื่องขัดแย้งกับคนอื่น นายจะไม่ทำอะไรสักอย่างเลยหรอ?”

 

“งั้นไปร้านอาหารกัน เดี๋ยวฉันเลี้ยงเองวันนี้” ซื่อจื้อคังพูด

 

หลังกลับมาจากร้านอาหาร หานเซิ่นก็หมกมุ่นอยู่กับการศึกษาเกี่ยวกับวอเฟรม

 

ตอนที่หานเซิ่นเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่ โดยปรกติเขาจะไปล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิกับกลุ่มของซินเสวียน และพวกเขาก็ล่าสำเร็จไป 3 ครั้งแล้ว แต่ในทั้ง 3 ครั้งนั้น หานเซิ่นไม่มีโอกาสได้โจมตีปิดชีวิตมอนสเตอร์เลยสักครั้ง ดังนั้นสิ่งที่เขาได้จึงมีเพียงแค่เนื้ออย่างเดียว

 

นิ้วโป้ง ซึ่งตอนนี้กลายเป็นหัวหน้ากลุ่มแทนเฉวียนเกอ เขาเองก็ชวนหานเซิ่นไปร่วมล่ามอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิถึง 2 ครั้ง และพวกเขาก็ล่าสำเร็จทั้ง 2 ครั้ง ซึ่งหานเซิ่นก็ได้ส่วนแบ่งเนื้อมาด้วย

 

จากเนื้อทั้งหมดที่เขาได้ส่วนแบ่งมา ทำให้ตอนนี้เขามีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิทั้งหมด 40 แล้ว

 

เนื่องจากหานเซิ่นไม่ค่อยพอใจกับการก้าวหน้าแบบช้าๆ บวกกับการที่หานเซิ่นตั้งใจเรียนมาก และผ่านการสอบกลางภาคได้อย่างสบาย ทำให้เขาพอจะมีเวลาว่าง

 

เขาจึงพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิด้วยตัวคนเดียว อย่างน้อยๆถ้าเป็นระดับกลายพันธ์ก็ยังดี เพราะอสูรแมวเหมียวเองก็กินเนื้อแบล็คสริงเกอร์หมดแล้ว

 

หลังจากหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆที่อยู่ใกล้สตีลอาเมอร์ เขาก็พบสถานที่ที่หนึ่ง ซึ่งเหมาะกับเขา สถานที่นั้นคือ ทะเลทรายปีศาจ

 

 

---

Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 439 เเล้วครับ