เหวินซิ่วซิ่วรู้สึกไม่มีความสุข เธอถูกเฟิงหมิงเฉวียนมอบหมายให้มาทำข่าวเกี่ยวกับการแข่งมวยขาวและดำ

 

จริงๆแล้วด้วยโปรไฟล์ของเธอ เธอยังไม่มีคุณสมบัติพอจะมาทำงานกับเฟิงหมิงเฉวียน ซึ่งถือเป็นผู้สืบข่าวที่ดังที่สุดในกาแล็กซี่ตอนนี้ เหตุผลเดียวที่ทำให้เธอมาอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะเส้นสายจากครอบครัวของเธอ

 

เหวินซิ่วซิ่วคิดว่าเธอจะได้แสดงพรสวรรค์ของเธอให้ทุกคนได้เห็น ถ้าอยู่ภายใต้การแนะนำของเฟิงหมิงเฉวียน แต่ทว่างานแรกที่เธอได้รับคือถูกส่งมาที่โรงเรียนเหยี่ยวดำ

 

การแข่งมวยขาวและดำครั้งนี้เป็นการแข่งขันที่รับสมัครผ่านทางเน็ต และสปอนเซอร์ก็คือบริษัทเวลโนว์เกมมิ่ง ซึ่งโรงเรียนที่มีชื่อเสียงหลายโรงเรียนถูกเชิญให้มาเข้าร่วมด้วย

 

เหวินซิ่วซิ่วหวังว่าเธอจะถูกส่งไปที่โรงเรียนตัวเต็งอันดับ 1 ไม่ก็อันดับ 2 แต่เฟิงหมิงเฉวียนกับส่งเธอมาที่เหยี่ยวดำ ซึ่งไม่ติด 1 ใน 16 ของกาแล็กซี่ด้วยซ้ำ แม้เธอจะพยายามโต้แย้งแล้ว แต่เฟิงหมิงเฉวียนก็ยังยืนกรานจะส่งเธอมาที่นี่ และบอกกับเธอว่าจะมีเซอร์ไพรส์เกิดขึ้น

 

เหวินซิ่วซิ่วแทบจะจินตนาการไม่ออกเลยว่าจะมีเซอร์ไพรส์อะไรได้ เธอเช็คสายการต่อสู้แล้วพบว่าเหยี่ยวดำจะต้องเจอกับเซนท์แชร์กแมงในรอบแรก ซึ่งโรงเรียนเซนท์แชร์กแมงเป็นโรงเรียนที่ได้อันดับที่ 4 ในการแข่งขันระดับกาแล็กซี่เมื่อปีก่อน

 

โรงเรียนเซนท์แชร์กแมงมีชื่อเสียงในด้านศิลปะการต่อสู้อยู่แล้ว พวกเขาติด 1 ใน 4 เกือบทุกประเภทการแข่ง โดยเฉพาะมวยขาวและดำ ถึงพวกเขาจะได้อันดับ 4 ในการแข่งประเภททีม แต่ในการแข่งประเภทเดี่ยวพวกเขาได้รางวัลรองชนะเลิศ

 

แม้จะเป็นแค่การแข่งที่รับสมัครผ่านทางเน็ต แต่โรงเรียนเซนท์แชร์กแมงก็คงไม่ยอมแพ้ง่ายๆแน่ ซึ่งโรงเรียนเหยี่ยวดำแทบจะไม่มีโอกาสชนะเลย

 

เหวินซิ่วซิ่วสงสัยว่าเฟิงหมิงเฉวียนอาจจะส่งเธอมาเพื่อดูคู่ต่อสู้ทีมแรกของเซนท์แชร์กแมงรึเปล่า ซึ่งจริงๆแล้วเขาอาจจะให้เธอเน้นทำข่าวเซนท์แชร์กแมง?

 

“ยังไงก็เป็นแมทเดียวกัน และเดี๋ยวเราค่อยไปโฟกัสทางเซนท์แชร์กแมงอาจจะดีกว่า” เหวินซิ่วซิ่วไม่หวังกับโรงเรียนเหยี่ยวดำมาก

 

เหวินซิ่วซิ่วรู้ดีว่าเหยี่ยวดำไม่ได้แข็งแกร่งอะไรมากนัก และปีนี้พวกนักกีฬาตัวหลักก็เรียนจบกันไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่โอวหยางเสี่ยวซานที่พอจะมีฝีมือ

 

แม้ว่าโอวหยางเสี่ยวซานจะติด 1 ใน 10 ของกาแล็กซี่ แต่เขาคนเดียวไม่สามารถแบกทีมได้อย่างแน่นอน

 

แม้จะไม่มีหวัง แต่เธอก็ต้องมาที่เหยี่ยวดำเพื่อสัมภาษณ์นักกีฬาและเก็บข้อมูลภาคสนามก่อน และทำความคุ้นเคยกับนักกีฬา

 

เธอถือบัตรประจำตัวผู้สืบข่าวและเข้ามาในโรงเรียน หลังจากเดินไปได้ไม่นานเธอก็หลงทาง เนื่องจากเหยี่ยวดำเป็นโรงเรียนที่กว้างใหญ่มากราวกับเมืองๆหนึ่งเลยทีเดียว และเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าสนามฝึกซ้อมของพวกนักกีฬาอยู่ตรงไหน

 

เมื่อเธอมองไปรอบๆ และเห็นว่านักเรียนส่วนมากจะอยู่กันเป็นกลุ่ม แต่เนื่องจากเป็นงานแรกของเธอ เธอจึงไม่อยากเข้าไปถามนักเรียนที่อยู่กันเป็นกลุ่ม ไม่ไกลจากจุดที่เธอยืนอยู่ มีนักเรียนคนหนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว

 

เหวินซิ่วซิ่วเดินเข้าไปหานักเรียนคนนั้นอย่างช้าๆ และดูมองเขาอย่างระมัดระวัง เธอคิดในใจ ‘โชคดีที่มีหนุ่มน้อยคนนี้อยู่ แหม่แต่ผิวของเขาดีจริงๆ’

 

“ขอโทษนะคะ คุณรู้ไหมว่าชมรมศิลปะป้องกันตัวอยู่ตรงไหน?”

เหวินซิ่วซิ่วสะบัดผมของเธอขณะพูด เธอเชื่อว่าการเป็นผู้หญิงที่น่ารักสามารถหว่านเสน่ห์ทำให้นักเรียนยอมนำทางได้อย่างแน่นอน

 

เด็กหนุ่มมองเหวินซิ่วซิ่วและยิ้ม “ถ้าคุณต้องการไปชมรมศิลปะป้องกันตัว คุณต้องเดินไปตามถนนนี้ และเลี้ยวซ้ายที่ 3 แยก จากนั้นก็เดินต่อไปอีก 2 บล็อกและเลี้ยวขวา…”

 

เหวินซิ่วซิ่วอึ้งไปชั่วขณะ เธอรีบใช้รอยยิ้มที่ทรงเสน่ห์ และพูดต่อ

“คุณพอจะช่วยนำทางหน่อยได้ไหมคะ? ฉันไม่คุ้นเคยกับโรงเรียนนี้จริงๆ”

 

“ขอโทษด้วยครับ ตอนนี้ผมคงจะนำทางให้คุณไม่ได้ คุณลองไปขอให้คนอื่นช่วยดู” เด็กหนุ่มยิ้มและพูด

 

เหวินซิ่วซิ่วรู้สึกแย่ เธอเป็นถึงอดีตดาวโรงเรียน ในสมัยสาวๆไม่ว่าเธอจะเดินผ่านที่ไหน พวกผู้ชายก็ต้องมองเธอตาค้าง แต่นักเรียนคนนี้กับไม่สนใจความสวยของเธอ ซึ่งทำให้เธอไม่อาจจะยอมรับได้

 

เธอไม่อยากยอมแพ้ง่ายๆ เหวินซิ่วซิ่วต้องการจะพูดบางอย่าง แต่เธอเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามานั่งข้างๆเด็กหนุ่มคนนั้น เธอมองมาที่เหวินซิ่วซิ่วและถามเด็กหนุ่ม

“คนนี้เป็นใครหรอ?”

 

เหวินซิ่วซิ่วตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อเห็นเด็กผู้หญิงคนนี้ แม้แต่เธอเองก็ต้องยอมแพ้ให้กับความสง่างามของเด็กหญิงคนนี้ แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่ความสวยและความสดใสของเธอก็น่าดึงดูดไม่น้อย

 

“เธอมาถามทาง” หานเซิ่นตอบพร้อมกับยิ้ม

 

จีเหยียนหรันมองเหวินซิ่วซิ่วและถาม “คุณเป็นนักเรียนของเหยี่ยวดำใช่ไหม? คุณต้องการไปที่ไหน?”

 

เหวินซิ่วซิ่วรีบเอาบัตรประจำตัวออกมาและพูด “ฉันเป็นนักข่าวจากสถานีชิงหัว ฉันมาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์นักเรียนชมรมศิลปะป้องกันตัว แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องไปที่ไหน”

 

จีเหยียนหรันครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ และชี้นิ้วไปทางกลุ่มเด็กหนุ่มที่อยู่ไม่ไกล

“พวกเขาคือสมาชิกชมรมศิลปะป้องกันตัว พวกเขาน่าจะนำทางให้คุณได้”

เหวินซิ่วซิ่วขอบคุณจีเหยียนหรัน และเดินไปหาพวกเด็กหนุ่ม

 

โชคดีที่ครั้งนี้การหว่านเสน่ห์ของเธอสำเร็จได้ง่ายๆ พวกเขายอมนำทางให้เธอแต่โดยดี ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้างว่าความสวยของเธอยังพอมีประโยชน์กับอาชีพนักข่าว

 

ชมรมศิลปะป้องกันตัวของเหยี่ยวดำไม่ได้ใหญ่เหมือนกับที่เธอจินตนาการไว้ เหวินซิ่วซิ่วไม่ให้ความสำคัญกับพวกนักเรียนคนอื่นๆมาก ทีมที่ลงแข่งมีตัวสำรอง 3 คนและตัวจริง 5 คน ตัวสำรองและคนอื่นๆเธอไม่ได้สนใจเลย เธอโฟกัสแค่พวกตัวจริงทั้ง 5 คนเท่านั้น แต่เมื่อเธอเห็นรายชื่อพวกตัวจริง เธอก็รู้สึกว่าเหยี่ยวดำแทบไม่มีโอกาสชนะเลย

 

แต่เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับเด็กหนุ่มที่เธอเจอตอนเข้าไปถามทาง เธอก็รู้สึกเหมือนว่าจะคุ้นๆหน้าเขา แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก

 

หลังจากการเปิดตัวSKTSเสร็จสิ้น หานเซิ่นก็ไม่เคยออกงานสาธารณะเลย ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่เธอจะจำเขาไม่ได้

 

 

Facebook Page : https://www.facebook.com/SuperGodGene/

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 648 แล้วครับ