“หานเซิ่น ฉันว่าเธอควรจะเริ่มฝึกคลื่นหยินหยางตอนนี้..” ไป๋อี้ซานรีบพูด

 

“ศาสตราจารย์ ผมขอถามอะไรบางอย่างก่อนได้ไหม? ทำไมคุณถึงไม่ไปหาพวกผู้วิวัฒนาการแล้วหรือผู้เป็นเลิศมาฝึกวิชาที่คุณคิดค้นขึ้นล่ะ?” หานเซิ่นถาม

 

“ฉันก็เคยคิดแบบนั้น แต่วิชาคลื่นหยินหยางต้องการผู้ฝึกที่มีอายุไม่เกิน 20 ปี เพราะอายุของเซลล์ในร่างกายมีผลต่อประสิทธิภาพในการฝึกวิชานี้ แม้ว่าฉันจะทำการปรับปรุงหลายอย่างแล้ว แต่ขีดจำกัดด้านอายุก็ยังมีอยู่ ถ้าผู้ฝึกมีอายุเกิน 20 ปี การพัฒนาจะช้ามาก พวกเขาอาจจะต้องใช้เวลาเป็น 10 ปีขึ้นไป ถึงจะฝึกสำเร็จ” ไป๋อี้ซานถอนหายใจ

 

“งั้นคุณคิดว่าผมคือคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดในบรรดาผู้ที่มีอายุไม่เกิน 20 ปีงั้นหรอ?”

 

“ถูกต้องแล้ว ไม่งั้นฉันคงไม่ต้องทำถึงขนาดนี้” ไป๋อี้ซานพยักหน้า

 

“ผมเป็นตัวเลือกเดียวในตอนนี้?” หานเซิ่นถามต่อ

 

“ใช่ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้วที่จะหาคนอื่นมาแทน ฉันหวังในตัวเธอมาก หวังว่าเธอจะช่วยฉันได้…”

 

“แล้วคุณจะให้อะไรผมเป็นการตอบแทนบ้าง?” หานเซิ่นรีบพูดตัดบท

 

“อะไรนะ?” ไป๋อี้ซานช็อคกับคำถามของหานเซิ่น

 

“ผมหมายถึงสิ่งที่ผมจะได้ชดเชย เนื่องจากวิชาคลื่นหยินหยางกำลังจะถูกแบน นั่นหมายความว่ามันจะต้องอันตรายมาก ซึ่งผมต้องเสี่ยงเพื่องานวิจัยของคุณ ผมควรจะได้อะไรตอบแทนบ้างจริงไหม?” หานเซิ่นยิ้ม

 

ไป๋อี้ซานอึ้ง เขาไม่เคยเห็นคนแบบหานเซิ่นมาก่อน คนระดับสูงอย่างเขาไม่เคยมาขอให้ใครช่วยเขาทดลองขนาดนี้ คนนับไม่ถ้วนยินดีจะช่วยเขาแบบฟรีๆ ถ้าได้ฝึกวิชาที่เขาคิดค้น

 

“ก็ได้ ถ้ามันจำเป็น ฉันสามารถจ่ายให้เธอได้ เธอต้องการค่าตอบแทนเท่าไหร่?” ไป๋อี้ซานยอมทำทุกอย่าง เพื่อไม่ให้คลื่นหยินหยางโดนแบน

 

“ใบอนุญาตเรียนวิชาระดับsของสถาบันเซนท์ 100 ใบ” หานเซิ่นตอบแบบหน้าซื่อๆ

 

ไป๋อี้ซานเบิกตากว้าง ราวกับหานเซิ่นเป็นตัวประหลาด เขาไม่เคยเห็นใครที่จะกล้าแบบหนุ่มคนนี้มาก่อน เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

 

หลังจากอึ้งอยู่ชั่วครู่ เขาก็มองหานเซิ่นและถาม “หานเซิ่น เธอเข้าใจไหมว่าใบอนุญาตระดับS 100 ใบ มันหมายความว่ายังไง?”

 

“คุณคิดค้นวิชาระดับSหลายวิชา ดังนั้นมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาไม่ใช่หรอครับ? ถ้าคุณคิดว่ามันมากไป ผมขอแค่ 99 ใบก็พอ” หานเซิ่นพูด

 

ไป๋อี้ซานยิ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจ “การวิจัยของฉันเป็นแค่ส่วนเล็กๆในวิชาทั้งหมดที่ขายในสถาบันเซนท์ ต่อให้ฉันสอนทุกวิชาที่ฉันคิดค้น มันก็ยังห่างไกลจาก 100 วิชามาก ยิ่งกว่านั้นถ้าไม่มียาปรับปรุงพันธุกรรม เธอจะมีความเสี่ยงในการฝึกที่สูงมาก”

 

“งั้นคุณก็สอนให้ผมแค่วิชาที่คุณคิดค้น และให้ยาปรับปรุงพันธุกรรมกับผมหลายๆขวดหน่อยก็ไม่น่าจะเป็นอะไร” หานเซิ่นพูด

 

ไป๋อี้ซานมองหานเซิ่นและพูด “ฉันเซ็นสัญญากับสถาบันเซนท์อย่างถูกต้อง ไม่มีทางที่ฉันจะสอนวิชาให้เธอได้ ถ้าฉันยอมสอนให้เธอ เธอคงจะต้องเข้าไปนอนในคุก ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้เข้า และที่สำคัญฉันไม่มีสิทธิในการให้ยาปรับปรุงพันธุกรรม ถ้าไม่ได้รับอนุญาต”

 

“เนื่องจากคุณทำอะไรไม่ได้ งั้นก็ลืมมันไป ผมเชื่อว่าคุณสามารถหาคนอื่นมาฝึกคลื่นหยินหยางแทนผมได้ง่ายๆอยู่แล้ว ผมคิดว่าไม่มีอะไรที่ผมสามารถช่วยคุณได้ตอนนี้” หานเซิ่นลุกขึ้นและเตรียมจะกลับ

 

เขาได้ดูรายละเอียดของวิชาคลื่นหยินหยางแล้ว และพบว่ามันไม่ได้มีอันตรายในการฝึก ความเสี่ยงน่าจะอยู่ที่ผู้ฝึกเเละการนำไปใช้งานเป็นหลัก

 

“รอเดี๋ยวก่อน ฉันสามารถจ่ายเงินให้เธอได้ไม่อั้น ถ้าเธอต้องการ” ไป๋อี้ซานรีบพูด

 

“ศาสตราจารย์ ผมไม่ได้ยากจนขนาดต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อเงิน” หานเซิ่นพูดอย่างนุ่มนวล

 

“การฝึกคลื่นหยินหยางมันไม่ได้เสี่ยงขนาดนั้น และยิ่งเป็นคนที่มีพรสวรรค์แบบเธอ มันแทบจะไม่มีความเสี่ยงเลย…” ไป๋อี้ซานพยายามอธิบาย

 

“ผมต้องขอโทษด้วยศาสตราจารย์ ผมคิดว่าผมคงช่วยคุณไม่ได้” หานเซิ่นพูด

 

ไป๋อี้ซานไม่รู้จะทำยังไงแล้วเพื่อให้หนุ่มคนนี้ยอมช่วย เขาพูดอย่างจนใจ “สถาบันเซนท์มอบใบอนุญาตเรียนวิชาระดับSให้กับฉันปีละ 2 ใบ บางทีฉันก็เก็บไว้เอง บางทีก็ให้คนอื่นไป ตอนนี้ฉันเหลืออยู่ 5 ใบ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันสามารถให้เธอได้ คิดเกี่ยวกับมันให้ดีๆ”

 

“ผมสามารถใช้มันซื้อวิชาไฮเปอร์จีโนที่เหนือกว่าระดับผู้ยังไม่วิวัฒนาการได้ไหม?” หานเซิ่นถาม

 

“เธอสามารถใช้มันซื้อได้ทุกวิชาในระดับS มันคือใบอนุญาตพิเศษ แต่ถ้าระดับความแข็งแกร่งของเธอต่ำกว่าที่วิชานั้นต้องการ เธอจะไม่ค่อยได้อะไรถ้าเธอเลือกฝึกมัน”

 

“งั้นถ้าคุณยอมให้ผม 5 ใบ ผมจะฝึกคลื่นหยินหยาง” หานเซิ่นยื่นมือไปข้างหน้าไป๋อี้ซาน

 

เพราะวิชาไฮเปอร์จีโนระดับSส่วนมาก ผู้ฝึกจะต้องมีระดับความแข็งแกร่งตามที่กำหนด บางวิชาต้องเป็นผู้วิวัฒนาการหรือผู้เป็นเลิศเท่านั้นถึงจะสามารถฝึกได้ ซึ่งวิชาพวกนั้นจะถูกจำกัดระดับของผู้ที่จะซื้อได้ แต่ใบอนุญาตที่ไป๋อี้ซานจะให้หานเซิ่นเป็นแบบที่ไม่มีข้อจำกัด มันสามารถซื้อวิชาไหนก็ได้ในระดับS

 

หานเซิ่นพอใจกับสิ่งที่ไป๋อี้ซานเสนอมาก เขาดูรายละเอียดของคลื่นหยินหยางแล้ว และรู้ว่ามันไม่ได้อันตรายอะไร

 

ไป๋อี้ซานรู้สึกดีที่เขาเอาใบอนุญาตระดับSของสถาบันเซนท์ติดตัวมาด้วย ไม่อย่างงั้นเขาคงจะไม่สามารถโน้มน้าวปีศาจแห่งความโลภได้

 

ไป๋อี้ซานไม่เคยเห็นคนอย่างหานเซิ่นมาก่อน ถ้าเป็นคนอื่นได้พบเขา พวกเขาจะต้องให้ความเคารพ และไม่มีทางขออะไรตอบแทน

 

หลังจากที่ให้หานเซิ่นเซ็นสัญญาแล้ว เขาก็ให้ใบอนุญาตกับให้หานเซิ่น 5 ใบ มันเป็นใบอนุญาตเรียนวิชาระดับSที่สามารถวิชาเรียนก็ได้โดยไม่มีข้อจำกัด มันจะมอบให้กับบุคคลระดับสูงแบบไป๋อี้ซานเท่านั้น แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับทั่วๆไปก็ไม่มีสิทธิจะได้มัน

 

การที่เขาต้องให้ใบอนุญาตทั้ง 5 ใบกับหานเซิ่น ทำให้เขารู้สึกหัวเสียเล็กน้อย

 

แต่ยังดีที่หลังจากได้รับใบอนุญาตไปแล้ว หานเซิ่นก็ยอมดื่มยาปรับปรุงพันธุกรรมต่อหน้าเขาทันที และสัญญาว่าจะเริ่มฝึกคลื่หยินหยางทันที ทำให้ไป๋อี้ซานรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย

 

‘แม้จะโลภมาก แต่เขาก็ยังรักษาสัญญา หวังว่าเขาจะสามารถทำให้วิชาคลื่นหยินหยางเจิดจรัสขึ้นมาได้’ ไป๋อี้ซานพยายามปลอบใจตัวเอง