ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ พวกเขาก็ยากที่จะต้านทานความอยากที่จะกินเนื้อได้ ที่สำคัญพวกเขาแต่ละคนก็มีวิญญาณอสูรกลายพันธ์หลายดวง

 

วิญญาณอสูรกลายพันธ์ที่มีความสำคัญไม่มากเริ่มถูกนำมาแลกเปลี่ยนกับโกสอายแบร์ระดับโบราณของหานเซิ่นเรื่อยๆ

 

แต่กระนั้นสวี่ยู่เหยียนก็ไม่เคยมาพบหานเซิ่นด้วยตัวเองเลย เธอจะแลกเปลี่ยนโดยให้ฟู่ซานเป็นตัวแทน หานเซิ่นรู้เรื่องนี้ดี แต่เขาก็ไม่พูดอะไร

 

หานเซิ่นวางแผนไว้ว่าจะใช้โกสอายแบร์โบราณแลกวิญญาณอสูรกลายพันธ์ที่ไม่ค่อยสำคัญของพวกเขามาให้หมดก่อน และหลังจากที่เขาทำลายไข่ได้แล้ว เขาก็จะฆ่าพวกโกสอายแบร์กลายพันธ์ และเอามันไปแลกวิญญาณอสูรสำคัญๆของพวกเขา ถ้าแบบนี้เขาจะได้ประโยชน์มากกว่าการฆ่าพวกเขา

 

สวี่ยู่เหยียนยอมลงทุนมากมายขนาดนี้ แต่ถ้าหล่อนรู้ว่าไข่ถูกทำลายไปแล้ว หานเซิ่นอยากจะรู้ว่าหล่อนจะทำหน้ายังไง

 

ช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา หานเซิ่นได้เรียนรู้เทคนิคการใช้มีดและฟุตเวิร์คแปลกๆของโครงกระดูก และเริ่มเห็นทางที่จะเอาชนะได้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหานเซิ่นยังสนใจในเทคนิคของมัน เขาสามารถฆ่ามันได้ตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อนแล้ว

 

ในตอนนี้หานเซิ่นเรียนรู้เทคนิคของโครงกระดูกจนหมดแล้ว ซึ่งมันได้เวลาที่เขาจะฆ่ามัน และเข้าไปทำลายไข่แล้ว

 

ตอนกลางคืน หานเซิ่นลอบเข้าไปในรังอีกครั้ง และก็ถูกโครงกระดูกโจมตีเหมือนที่โดนเป็นประจำ

 

แต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งที่ผ่านๆมา หานเซิ่นไม่มีแผนที่จะหนี เขาจับฉมวก 3 แฉกแน่น และจ้องมองโครงกระดูกที่กำลังวิ่งเข้ามา

 

ตอนนี้หานเซิ่นรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเทคนิคการใช้มีดและฟุตเวิร์คของมัน หานเซิ่นขยับเท้าเพียงเล็กน้อย เขาก็สามารถหลบการโจมตีของมัน และใช้ฉมวก 3 เเฉกแทงสวนกลับไปในมุมที่ไม่น่าจะเป็นไปได้

 

ทั้งหานเซิ่นและโครงกระดูกมีสไตล์การต่อสู้ที่ยากจะคาดเดา แต่สิ่งที่ต่างกันคือหานเซิ่นมีอาวุธแค่อันเดียว ขณะที่โครงกระดูกมีมีด 2 เล่ม แต่ทว่าการต่อสู้ครั้งนี้หานเซิ่นกับดูเหนือกว่า

 

 

เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับโครงกระดูกตัวนี้ ราวกับว่าเขาสามารถควบคุมมันได้เลย

 

ตอนนี้หานเซิ่นเข้าใจจังหวะและการโจมตีของมันอย่างสมบูรณ์แล้ว ฟุตเวิร์คและเทคนิคการใช้มีดของมันอาจจะดูเหมือนไร้รูปแบบ แต่จริงๆแล้วมันคือรูปแบบอย่างหนึ่ง ในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมายิ่งเขาเข้าใจมันมากขึ้น รูปแบบของมันก็ยิ่งแคบลงเรื่อยๆ และในที่สุดหานเซิ่นก็เข้าใจรูปแบบการโจมตีที่เหมือนไร้รูปแบบของมันอย่างลึกซึ้ง

 

ในตอนนี้หานเซิ่นรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของโครงกระดูกดูน่าเบื่อมากสำหรับเขา มันไม่ได้ดูน่ากลัวอีกต่อไป

 

หานเซิ่นพุ่งเข้าไปหาโครงกระดูกอย่างไม่ลังเล ในชั่วพริบตาหลังจากที่เขาปะทะกับโครงกระดูก หัวกะโหลกของมันก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันที มีดคู่ของมันไม่สามารถทำอันตรายหานเซิ่นได้ และฟุตเวิร์คแปลกๆของมันก็ไม่สามารถหลบการโจมตีจากฉมวก 3 แฉกได้อีกต่อไป

 

“สเกลตั้นคิงเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เนื้อไม่สามารถกินได้”

 

หานเซิ่นไม่ได้รู้สึกผิดหวัง ถึงเขาจะไม่ได้วิญญาณอสูรหรือเนื้อจากการฆ่ามัน แค่ได้เรียนรู้เทคนิคของมันมาตลอด 3 เดือนก็เป็นอะไรที่คุ้มค่ามากแล้ว มันมีค่ายิ่งกว่าวิญญาณอสูรหรือเนื้อซะอีก และที่สำคัญเขาก็ยังได้รับเกียร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิที่เป็นมีดคู่ของมัน

 

มันต่างจากขวานทองและค้อนอันใหญ่ที่เขาเคยได้ก่อนหน้านี้ มีดสั้นที่ทำมาจากกระดูกคู่นี้สามารถขายได้ราคาสู้มาก มันอยู่ระดับเดียวกับดาบเพชรของเขา และยังเป็นอาวุธคู่อีกด้วย

 

หลังจากชื่นชมอาวุธใหม่อยู่สักพัก หานเซิ่นก็เก็บมัน และเดินไปต่อ เหมือนว่าทั้งรังจะไม่มีมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่เลย นอกจากสเกลตั้นคิง

 

หลังจากเดินมาถึงส่วนท้ายของรัง เขาก็เห็นอะไรบางอย่างรูปทรงรีกำลังเรืองแสงอยู่ในกำแพงที่เป็นก้อนหินสีดำ ภายในรูปทรงรีนั้นมีแสงกระพริบๆ

 

วัตถุรูปทรงรีนี้มีขนาดใหญ่กว่าตัวเขาซะอีก มันมีลักษณะเหมือนกับไข่ที่เขาเคยเห็นในเน็ตไม่มีผิด หานเซิ่นยืนจ้องมองมัน และใช้ดาบเพชรฟันมัน

 

เคร็ง!

ไข่ถูกฟันขาดครึ่ง และมีของเหลวที่มีลักษณะเหนียวๆไหลออกมา

“ไข่ถูกทำลาย กำลังสุ่มวิญญาณอสูร…”

 

เสียงที่ได้ยินต่างจากตอนที่ฆ่ามอนสเตอร์ตัวอื่นๆ หานเซิ่นไม่ได้รับวิญญาณอสูรทันที หลังจากที่ทำลายมันแล้ว

 

หานเซิ่นเคยอ่านข้อมูลส่วนนี้แล้ว เขารู้ว่าหลังจากที่ทำลายไข่ วิญญาณอสูรที่ได้รับจะมาในแบบสุ่ม

 

ถึงจะมีโอกาสสุ่มได้ตั้งแต่วิญญาณอสูรระดับสามัญจนถึงเลือดศักดิ์สิทธิ แต่โดยประสบการณ์ของมนุษย์ส่วนมากที่ทำลายไข่ พวกเขาจะได้รับวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ ยกเว้นคนที่ดวงซวยจริงๆ

 

“ขอพระเจ้า อย่าให้ผมเป็นหนึ่งในคนดวงซวยพวกนั้นเลย ขอให้มันเป็นวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ” หานเซิ่นภาวนา

 

แม้โอกาสจะมีน้อยนิด แต่มันก็ยังมีโอกาสที่เขาจะได้วิญญาณอสูรระดับต่ำ ก่อนที่ลืมตามองวิญญาณอสูร เขาค่อนข้างกังวลมาก

 

หลังจากที่ภาวนา หานเซิ่นก็ชะงักไปเหมือนว่าเขามีความคิดอะไรดีๆผุดขึ้นมา

 

ถ้าวิญญาณอสูรที่ได้จากการทำลายไข่เป็นแบบสุ่มจริง มันก็ควรจะมีโอกาสได้รับวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดด้วย

 

ในอดีตที่ผ่านมาหานเซิ่นไม่เคยรู้ว่ามีมอนสเตอร์ระดับเหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิอยู่ แต่เนื่องจากเขาได้ค้นพบมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดแล้ว มันก็น่าจะต้องมีวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดเช่นเดียวกัน

 

เนื่องจากมันสุ่ม เขาก็อาจจะได้วิญญาณอสูรขั้นสุดยอดก็ได้

“พระเจ้า ลืมคำภาวนาก่อนหน้านี้ไป ผมขอภาวนาอีกครั้ง โปรดให้ผมได้วิญญาณอสูรขั้นสุดยอดด้วยเถอะ นี่อาจจะเป็นวิญญาณอสูรขั้นสุดยอดดวงแรกในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ท่านต้องช่วยผม เรื่องอื่นผมไม่สน ถ้าผมได้วิญญาณอสูรขั้นสุดยอด ผมจะนับถือท่านตลอดไป…” หานเซิ่นเริ่มภาวนาใหม่อีกครั้ง

 

ของเหลวที่ไหลออกมาจากไข่เริ่มส่องแสง และรวมตัวกันเป็นอะไรบางอย่าง มันดูเหมือนกับภาพโฮโลแกรม

 

หานเซิ่นจ้องวิญญาณอสูรที่กำลังก่อตัวรูปเป็นร่างตรงหน้าเขา ขณะสวดภาวนาไปด้วย “วิญญาณอสูรขั้นสุดยอด วิญญาณอสูรขั้นสุดยอด..มันต้องเป็นวิญญาณอสูรขั้นสุดยอด…”

 

ตูม!

ในตอนที่มันเปลี่ยนรูปร่างสมบูรณ์ มันก็เป็นเงาตรงเข้าไปในจิตใจของหานเซิ่น ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย