วันที่ 2 ในหนองน้ำแห่งความมืด หานเซิ่นเห็นจากระยะไกลว่ามีเกาะลอยอยู่บนฟ้า เขารู้สึกระทึกใจขึ้นมาทันที เขาคิดว่ามันจะต้องเป็นเกาะลึกลับอย่างแน่นอน มีเกราะลึกลับลอยอยู่เหนือหนองน้ำแห่งความมืด!

 

เจอเกาะลึกลับก็เท่ากับว่าเจอวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิ เมื่อก่อนหานเซิ่นต้องใช้บูมเมอแรงเลือดศักดิ์สิทธิเพื่อฆ่าโฮลี่แองเจิล แต่ตอนนี้เขาไม่ต้องการอาวุธระดับนั้นอีกแล้ว ทั่วทั้งก็อตแซงชัวรี่เขต 1 ไม่มีมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตัวไหนที่หานเซิ่นฆ่าไม่ได้

 

หนองน้ำแห่งความมืดเป็นที่ที่ห่างไกลและอันตราย ไม่ค่อยมีคนผ่านมาที่นี่ ดังนั้นหานเซิ่นเชื่อว่าครั้งนี้เขาคงจะไม่มีคู่แข่ง

 

เขาเรียกวิญญาณอสูรมังกรปีกม่วงออกมา หานเซิ่นบินตรงไปยังเกาะลึกลับ แม้จะมีลมที่รุนแรงก็ไม่สามารถหยุดเขาได้

 

ครั้งนี้หานเซิ่นใช้มังกรปีกม่วงบินขึ้นไปตรงๆ เขาไม่ได้ทำตัวให้เป็นดอลลาร์ ตอนนี้เขาไม่สนใจมันแล้ว ไม่มีใครเคยเห็นปีกของเขาในสภาพที่ไม่ถูกเกราะทองปกคลุมมาก่อน ยิ่งกว่านั้นทุกคนที่เคยเห็นมังกรปีกม่วงก็วิวัฒนาการไปหมดแล้ว

 

เมื่อหานเซิ่นบินขึ้นไปถึงเกาะลึกลับ เขาก็ขมวดคิ้ว เพราะเขาได้ยินเสียงการต่อสู้ มีใครบางคนขึ้นมาบนเกาะลึกลับนี้ก่อนเขา

 

หานเซิ่นเห็นผู้ชายกับผู้หญิง 2 คนกำลังช่วยกันสู้กับหมาป่าขนาดใหญ่ขนสีเงิน หานเซิ่นคิดว่าหมาป่าตัวนี้จะต้องเป็นมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิที่อยู่บนเกาะลึกลับแน่

 

หานเซิ่นไม่รู้จักผู้ชายและผู้หญิงที่กำลังสู้กับหมาป่าอยู่ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ได้มาจากสตีลอาเมอร์

 

บางทีพวกเขาคงจะมาจากเมืองกลอรี่ เพราะสตีลอาเมอร์และเมืองกลอรี่เป็น 2 เมืองที่อยู่ใกล้หนองน้ำแห่งความมืดมากที่สุด

 

ทั้งผู้หญิงและผู้ชายมีวิญญาณอสูรระดับสูงหลายดวง พวกเขาไม่ได้มีเพียงแค่ปีกเลือดศักดิ์สิทธิเท่านั้น แต่พวกเขายังมีอาวุธและชุดเกราะระดับเลือดศักดิ์สิทธิด้วย

 

ยิ่งกว่านั้นพวกเขาทั้ง 2 คนยังเปลี่ยนร่างด้วยวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ วิญญาณอสูรที่พวกเขาใช้ทำให้หานเซิ่นช็อค

 

แต่ถึงพวกเขาจะมีวิญญาณอสูรสุดหรู แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะหมาป่าสีเงินได้

 

หมาป่าสีเงินเร็วกว่าพวกเขามาก ขณะวิ่งตัวมันจะเบลอๆเหมือนกับเงา หานเซิ่นบอกได้เลยว่าหมาป่าตัวนี้มันเกินกำลัง 2 คนนั้น

 

หลังจากดูอยู่ชั่วขณะ หานเซิ่นก็ตัดสินใจที่จะไม่รีบเข้าไป เขายิ้มและยืนดูอยู่จากระยะไกล

 

ในตอนนี้เห็นชัดว่าพวกเขาทั้ง 2 คนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหมาป่าสีเงิน หานเซิ่นไม่ต้องการให้พวกเขาตาย แต่เขาจะเข้าไปฆ่าหมาป่า หลังจากที่ 2 คนนั้นหนีไปแล้ว

 

‘เหมือนว่าเทพีแห่งโชคลาภจะเข้าข้างฉันอีกแล้ว’ หานเซิ่นคิด

 

ในตอนนี้ทั้งผู้หญิงและผู้ชายพบว่ามันยากขึ้นเรื่อยๆที่พวกเขาจะสู้กับหมาป่าตัวนี้ และเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นหานเซิ่น พวกเขาก็ไม่ต้องการจะสู้อีกต่อไป

 

พวกเขาทั้ง 2 คนวิ่งหนีมาทางหานเซิ่น

“เพื่อน ผมชื่อหม่าหมิงจวิ้นมาจากเมืองกลอรี่ คุณจะช่วยพวกเราล้มมอนสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิตัวนี้ได้ไหม?” ชายหนุ่มพูดออกมาทันที ขณะวิ่งตรงมาหาหานเซิ่น

 

“ถ้าพวกเราร่วมมือกันแล้วจะแบ่งของกันยังไง?” หานเซิ่นถาม

 

“ใครก็ตามที่โจมตีคนสุดท้ายได้ก็ได้ไป” หม่าหมิงจวิ้นพูด

 

“ตกลง” หานเซิ่นยิ้มและเข้าไปร่วมต่อสู้กับพวกเขา ทั้งหอกและดาบเพชรยังคงอยู่ที่หลังของหานเซิ่น เขายังไม่ใช้พวกมันตอนนี้ เขาเรียกวิญญาณอสูรฉมวก 3 แฉกออกมา และพุ่งเข้าไปหาหมาป่าสีเงิน

 

หม่าหมิงจวิ้นและซูซินเหมยหันมามองหน้ากัน และรีบเข้าไปร่วมกับหานเซิ่น พวกเขาไม่ได้คิดว่าหานเซิ่นจะบุกเข้าไปตรงๆแบบนี้ ทำให้พวกเขาเริ่มกลัวแล้วว่าหานเซิ่นอาจจะได้วิญญาณอสูรไป

 

ด้วยการที่มีหานเซิ่นมาช่วยสู้ หม่าหมิงจวิ้นและซูซินเหมยก็รู้สึกกดดันน้อยลง พวกเขาช็อคกับความสามารถในการต่อสู้ของหานเซิ่น เนื่องจากพวกเขาไม่รู้จักหานเซิ่นมาก่อน ทำให้พวกเขาคิดว่าหานเซิ่นคงไม่ได้มาจากเมืองกลอรี่ ไม่งั้นพวกเขาจะต้องรู้จักหานเซิ่นอย่างแน่นอน

 

พวกเขาทั้ง 2 คนไม่กล้าที่จะประมาท เพราะกลัวว่าหานเซิ่นจะฆ่าหมาป่าสีเงินได้ก่อน

 

จริงๆแล้วหานเซิ่นยังไม่ได้ใช้ความสามารถจริงๆของเขา ไม่งั้นแล้วเขาคงจะฆ่าหมาป่าสีเงินได้ตั้งแต่การโจมตีครั้งแรกแล้ว

 

หานเซิ่นพยายามที่จะฝึกวิชา 13 คมดาบกับหมาป่าสีเงิน เขาไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้ใช้มัน เนื่องจากเขายากที่จะหาคู่ต่อสู้ที่คู่ควรได้ ด้วยการฝึกกับหมาป่าตัวนี้ หานเซิ่นสามารถฟื้นความจำเกี่ยวกับวิชานี้ได้

 

แต่อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ หมาป่าตัวนี้เป็นของเขา หม่าหมิงจวิ้นกับซูซินเหมยไม่มีโอกาสที่จะฆ่ามันได้

 

แม้พวกเขา 2 คนจะพยายามอย่างหนักที่จะฆ่าหมาป่าสีเงินให้ได้ก่อนหานเซิ่น แต่หานเซิ่นก็เป็นคนที่จบชีวิตของหมาป่าสีเงินได้ด้วย 13 คมดาบ

 

หม่าหมิงจวิ้นและซูซินเหมยอึ้ง พวกเขา 2 คนกำลังจะโจมตีอย่างรุนแรงที่สุดเพื่อฆ่าหมาป่าสีเงิน แต่พวกเขาไม่คิดว่าหานเซิ่นจะเคลื่อนไหวทันที หานเซิ่นตัดหัวของหมาป่าสีเงินก่อนที่พวกเขาจะมีโอกาสใช้ท่าไม้ตาย

 

“ทอร์นาโดวูฟเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรทอร์นาโดวูฟ เมื่อกินเนื้อของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิ”

 

หานเซิ่นเช็คข้อมูล และพบว่ามันคือวิญญาณอสูรประเภทสัตว์ขี่ หานเซิ่นรู้สึกดีที่ได้สัตว์ขี่ระดับเลือดศักดิ์สิทธิตัวแรก

 

“ขอบคุณ” หานเซิ่นพูด และเดินไปเก็บซากของทอร์นาโดวูฟ

 

“รอเดี๋ยวก่อน” หม่าหมิงจวิ้นหยุดหานเซิ่นไว้ทันที

 

“นายคิดจะกลับคำพูดงั้นหรอ?” หานเซิ่นถามอย่างสงบ

 

“เพื่อน พวกเราไม่ได้จะทำแบบนั้น พวกเราแค่อยากจะถามว่านายอยากขายวิญญาณอสูรและเนื้อไหม?” หม่าหมิงจวิ้นถามหานเซิ่น

 

“ไม่” หานเซิ่นปฎิเสธในทันที

 

เขายังต้องการจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิอยู่ ถึงเขาไม่ต้องการก็ยังมีโฮลี่แองเจิล

 

“เพื่อน ถ้านายอยากจะขาย พวกเราสามารถจ่ายราคาที่นายพอใจได้” หม่าหมิงจวิ้นหันไปมองหน้าซูซินเหมย และพูดกับหานเซิ่น

 

“ฉันไม่สนใจเงิน แต่ถ้านายมีวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิของก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 เราสามารถแลกกันได้” หานเซิ่นพูด

 

จากการที่ร่วมทำธุรกิจกับหลินเป้ยเฟิง ทำให้ตอนนี้เขามีเงินในบัญชีกว่า 700 ล้านดอลลาร์ บวกกับวิญญาณอสูรกลายพันธ์ที่ได้มาจากสวี่ยู่เหยียนและรังมอนสเตอร์ หานเซิ่นถือว่าเป็นคนที่ร่ำรวยคนหนึ่ง

 

เขาใช้เส้นสายที่มีในการซื้อวิญญาณอสูรกลายพันธ์ของก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ให้แม่ของเขาใช้อยู่ในตอนนี้ ซึ่งมันช่วยหลัวซูหลานได้มาก แต่อย่างไรก็ตามวิญญาณอสูรระดับเลือดศักดิ์สิทธิของก็อตแซงชัวรี่เขต 2 หายากมาก ทำให้หานเซิ่นยังไม่มีโอกาสที่จะซื้อมาให้แม่ของเขาได้ เขาคงต้องรอเข้าไปที่นั่นด้วยตัวเองแล้วค่อยไปหาให้เเม่ของเขา