ร็อคเวิร์มอ้าปากกว้างๆของมัน และเขมือบราชาแบล็คเฟเธอร์เข้าไปทั้งตัว ทำให้เหล่าเด็กหนุ่มตกตะลึงกับภาพที่เห็น

 

แค่ดูทุกคนก็บอกได้เลยว่านั่นเป็นร่างของแบล็คเฟเธอร์เลือดศักดิ์สิทธิจริงๆ เดิมทีพวกเขาคิดว่าหานเซิ่นจะเก็บมันไว้กินเอง พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าหานเซิ่นจะให้สัตว์เลี้ยงกินมันทั้งตัวแบบนี้

 

หลังจากกินราชาแบล็คเฟเธอร์เข้าไป ร็อคเวิร์มก็หยุดนิ่ง และเริ่มดิ้นไปมา

 

‘มันจะเปลี่ยนร่างแล้วจริงๆ!’ หานเซิ่นรู้สึกยินดีมาก เขารีบเรียกมันกลับทันที เพื่อให้มันเปลี่ยนร่างในจิตของเขาแทน มันจะไม่ดีถ้าคนอื่นเห็นมันเปลี่ยนร่าง

 

‘หวังว่าตอนเปลี่ยนร่าง มันจะวิวัฒนาการไปด้วยเลย ถ้าเป็นแบบนั้นเราจะมีสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอดเอาไว้ต่อสู้ บวกกับชุดเกราะของบลัดสเนล มันน่าจะสู้กับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดในก็อตแซงชัวรี่เขต 1 ได้ทุกตัว’ หานเซิ่นภาวนาอยู่ในใจ เขาอยากให้ร็อคเวิร์มวิวัฒนาการไปอีกระดับ หลังเปลี่ยนร่าง

 

“พี่เซิ่น ถ้าพี่มีจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิเต็มแล้ว พี่ก็น่าจะขายเนื้อเลือดศักดิ์สิทธิให้ผมนะ มันน่าเสียดายที่เอาไปให้สัตว์เลี้ยงกินแบบนั้น” หยวนพูด

 

“โทษที เอาไว้คราวหน้านะ” หานเซิ่นพูดพร้อมกับยิ้ม เขาไม่คิดว่าการป้อนสัตว์เลี้ยงเป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์เหมือนกับคนอื่นๆ

 

“ฉันมีธุระด่วนที่ต้องไปจัดการ และคงไม่เดินทางล่าต่อแล้ว พวกเราคงจะต้องแยกกันตรงนี้” หานเซิ่นมีแผนที่จะไปถ้ำใต้ดินที่เขาเคยเจอโกสบัตเตอร์ฟราย บางทีเขาอาจจะได้วิญญาณอสูรบูมเมอแรงเลือดศักดิ์สิทธิอีกสัก 2-3 ดวงก็ได้

 

บูมเมอแรงโกสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิค่อนข้างมีประโยชน์ ถึงเขาจะมีมีดขั้นสุดยอดอยู่แล้วก็ตาม แต่มันก็เป็นอาวุธระยะใกล้ และตอนที่เขาเอาธนูและลูกธนูเลือดศักดิ์สิทธิออกมาใช้ เขาก็ต้องการเวลาเตรียมตัว ไม่เหมือนกับบูมเมอแรงที่หยิบออกมาแล้วปาได้เลย แถมยังทำให้มันโค้งไปในมุมที่ลูกธนูไปไม่ได้ และที่สำคัญบูมเมอแรงเป็นแบบใช้ครั้งเดียว ความรุนแรงของมันจึงมีมากกว่า

 

ไหนๆเขาก็มาใกล้ถ้ำแห่งนั้นแล้ว เขาก็อยากจะแวะไปสักครั้ง

 

หลังแยกจากหยวนและชิง หานเซิ่นก็เดินทางไปที่ถ้ำใต้ดินอีกครั้ง
เมื่อมาถึงหานเซิ่นก็เรียกเหมียวออกมา และให้มันสวมชุดเกราะขั้นสุดยอด จากนั้นเขาก็สั่งให้มันฆ่าโกสบัตเตอร์ฟรายทุกตัวที่เห็น

 

กลุ่มของโกสบัตเตอร์ฟรายตื่นตระหนกเมื่อเห็นเหมียว มันเปลี่ยนสภาพเป็นลูกไฟ และพุ่งเข้าใส่เหมียวทันที เมื่อเปลวไฟสีฟ้าปะทะกับชุดเกราะ มันก็เด้งออกไปทันที

 

เปลวไฟสีฟ้าที่บินเข้ามา ไม่สามารถทำอะไรเหมียวได้เลยแม้แต่นิดเดียว

 

เมื่อได้ยินเสียงในหัวที่บอกว่าโกสบัตเตอร์ฟรายถูกฆ่า และเขาได้รับวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟราย หานเซิ่นก็รู้สึกมีความสุขมาก ชุดเกราะสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอดเป็นของที่วิเศษจริงๆ

 

ตูม!

“โกสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิ เนื้อไม่สามารถกินได้”

 

อยู่ๆหานเซิ่นก็ได้ยินเสียง ซึ่งทันทำให้เขากระโดดด้วยความดีใจ เขารีบไปเช็คเหมียว หานเซิ่นพบว่ามันยังวิ่งลุยต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

“ชุดเกราะขั้นสุดยอดมหัศจรรย์จริงๆ” ที่หานเซิ่นไม่ได้เข้ามาที่นี่อีก เพราะโกสพัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิอันตรายมาก เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองได้ ถึงจะสวมชุดเกราะเลือดศักดิ์สิทธิอยู่ก็ตาม

 

แต่ครั้งนี้แค่จะมาทดสอบพลังป้องกันของชุดเกราะขั้นสุดยอด ซึ่งมันก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง การระเบิดที่รุนแรงของโพสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิไม่สามารถสร้างแม้แต่รอยขีดข่วนบนชุดเกราะของเหมียวได้ พลังป้องกันของมันสูงอย่างไม่น่าเชื่อ

 

ที่หานเซิ่นไม่พาคนอื่นๆมาด้วยไม่ใช่เพราะว่าเขาไม่อยากให้รู้เรื่องถ้ำนี้ แต่เขาไม่ต้องการให้ใครเห็นชุดเกราะสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอด

 

เมื่อเห็นเหมียวกำลังสนุกกับการล่า หานเซิ่นก็เดินตามสัตว์เลี้ยงของเขาไปอย่างมีความสุข เขาได้รับวิญญาณอสูรโดยที่ไม่ต้องลงมือทำอะไรเลย เมื่อโกสบัตเตอร์ฟรายถูกเหมียวฆ่า มันจะถือว่าหานเซิ่นเป็นคนฆ่า และได้รับวิญญาณอสูรเหมือนปรกติ

 

เหมียวกระโดดไปมาในถ้ำ เพื่อเคลียร์โกสบัตเตอร์ฟรายทุกตัว หานเซิ่นเรียกปีกที่ได้มาจากราชาเเบล็คเฟเธอร์ออกมา และบินตามเหมียวไป

 

ปีกคู่สีดำอยู่บนหลังของหานเซิ่น ความเร็วของมันพอๆกับปีกของมังกรปีกม่วงเลือดศักดิ์สิทธิ

 

ครั้งก่อนที่เขามาที่นี่ เขาไม่ได้ไปจนสุดทาง ดังนั้นครั้งนี้เขาจึงอยากจะเห็นว่ามันมีอะไรรออยู่บ้าง

 

“โกสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิถูกฆ่า คุณได้รับวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิ เนื้อไม่สามารถกินได้”

 

เมื่อเห็นโกสบัตเตอร์ฟรายจำนวนมากถูกฆ่าไปเรื่อยๆ หานเซิ่นก็ได้ยินเสียงในหัวอีกครั้งที่บอกว่าเขาได้วิญญาณอสูรโกสพัตเตอร์ฟรายเลือดศักดิ์สิทธิ

 

“วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิอีกดวงแล้ว!” หานเซิ่นกระพือปีกด้วยความดีใจ ครั้งนี้เขาได้วิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิถึง 2 ดวง โดยไม่ต้องกระดิกนิ้วเลย

 

เมื่อหานเซิ่นเข้าไปลึกเรื่อยๆ มันก็แทบจะไม่มีโกสบัตเตอร์ฟรายเหลืออีกแล้ว หานเซิ่นเช็คในจิตของเขาดู และพบว่าเขามีวิญญาณอสูรโกสบัตเตอร์ฟรายเกือบ 300 ดวง ในจำนวนนั้นมีระดับกลายพันธ์อยู่หลายสิบดวง และมีระดับเลือดศักดิ์สิทธิ 2 ดวง

 

“ช่างเป็นสถานที่ที่วิเศษอะไรแบบนี้ อยากจะรู้นักว่าต้องใช้เวลาเท่าไหร่กว่าพวกมันจะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง ถึงตอนนั้นเราจะได้มากวาดล้างพวกมันอีก” หานเซิ่นมองไปรอบๆถ้ำที่ว่างเปล่า และเหมือนเหมียวจะดูเซ็งๆที่ไม่ได้เล่นสนุกอีกแล้ว ส่วนลึกของถ้ำมืดสนิท ทำให้หานเซิ่นไม่สามารถมองเข้าไปเห็นข้างในได้

 

ถ้ำแห่งนี้ลึกมาก และมีน้ำหยดลงมาตลอดเวลา แม้มันจะมีทางแยกไปข้างๆบ้าง แต่ทว่าทางใหญ่ที่เป็นทางหลักก็ยังทอดยาวต่อไปราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด

 

หานเซิ่นลังเลเล็กน้อย และตัดสินใจให้เหมียวไปสำรวจเส้นทางก่อน จากประสบการณ์ของหานเซิ่น ในถ้ำลักษณะนี้มักจะมีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ เนื่องจากเส้นทางเป็นทางตรงยาวจึงไม่ต้องกลัวว่าจะหลง

 

หลังจากเดินทางมาได้ครึ่งวัน หานเซิ่นก็พบกับห้องใหญ่ๆที่มีน้ำไหลลงไปข้างล่างเป็นน้ำตก ข้างล่างนั้นลึกมาก

 

หานเซิ่นอยู่ข้างบน และมองไม่เห็นว่าข้างล่างมันเป็นยังไงกันแน่ แม้เขาจะใช้ครบเพลิงก็ตาม มันลึก มืดและเงียบมาก หานเซิ่นบอกไม่ได้เลยว่าข้างล่างมันลึกขนาดไหน แม้จะตั้งใจฟัง แต่เขาก็ไม่ได้ยินเสียงน้ำตกที่ไหลลงไปกระทบกับพื้นข้างล่างเลย

 

หานเซิ่นเงยหน้าขึ้นมองฝั่งตรงข้าม ม่านตาของเขาก็หดย่อลง เขาใช้ครบเพลิงโบกไปมา เพื่อทำให้มองเห็นข้างหน้าได้ชัดขึ้น หานเซิ่นมองเห็นใครบางคนกำลังนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

 

“ใครอยู่ตรงนั้น?” หานเซิ่นตะโกนถามคนนั้น แต่ไม่มีการตอบสนอง หานเซิ่นมองไปรอบๆ เขารู้สึกว่าต้องมีอะไรผิดปรกติ เขาอยู่ห่างจากคนคนนั้นเกือบ 100 ฟุต ดังนั้นเขาไม่น่าจะมองเห็นคนคนนั้นด้วยแสงจากครบเพลิงแบบนี้ เหตุผลที่หานเซิ่นสามารถมองเห็นเขาได้ก็เพราะร่างกายของคนคนนั้นกำลังส่องแสงอยู่

 

VIP ถึงตอนที่ 1233 เเล้วครับสนใจสมัครได้ที่ https://www.facebook.com/SuperGodGene/