หานเซิ่นมองสาวน้อยในอ้อมแขนของเขา ซึ่งกำลังหมดสติอยู่ ถึงเสื้อผ้าของเธอจะเปื้อนและยับ แต่เธอก็ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยจะมีก็แค่รอยแดงๆเท่านั้น

 

 

หานเซิ่นขมวดคิ้ว และหันไปดูแรดสีขาวที่กำลังถูกร็อคเวิร์มกับโฮลี่แองเจิลรุมอยู่ ดูเหมือนเขาจะไม่ต้องลงมือเอง เพราะอีกไม่นานมันจะถูกฆ่าอย่างแน่นอน

 

 

หานเซิ่นกำลังอุ้มสาวน้อยด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกข้างถือผลึกพลังชีวิต หานเซิ่นเข้าไปในเต็นท์เพื่อเอาผ้าห่มออกมาปู และก็วางสาวน้อยไว้บนนั้น จากนั้นเขาก็รีบวิ่งไปที่ผ้าคลุม

 

 

ขณะที่เปิดผ้าออกมา ภาพที่หานเซิ่นเห็นมันช่างน่าตื่นตาตื่นใจ มีผลึกพลังชีวิตถึง 3 ลูกวางอยู่ใกล้ๆกัน ลูกหนึ่งมีสีเหลือง ส่วนอีก 2 ลูกมีสีฟ้า ลูกสีเหลืองเป็นลูกที่มีขนาดใหญ่ที่สุด

 

 

“ว้าว สุดยอดไปเลย..” หานเซิ่นดีใจจนอยากจะกระโดดไปรอบๆ

 

 

หานเซิ่นเริ่มเลียคริสตัลสีเหลือง เขาพยายามทำให้แน่ใจว่ามันใช่ผลึกพลังชีวิตหรือเปล่า หลังจากกลืนของเหลวสีเหลืองเข้าไป หานเซิ่นก็ได้ยินเสียงทันที

 

 

“ผลึกพลังชีวิตของมอนสเตอร์ขั้นสุดยอดมังกรดินถูกกิน…”

 

 

หานเซิ่นรู้สึกดีมาก ในที่สุดเขาก็มั่นใจแล้วว่ามันคือผลึกพลังชีวิตจริงๆ
“ของฉัน ทั้งหมดเป็นของฉัน” หานเซิ่นเรียกเหมียวออกมา และเขาก็เอากระเป๋าผูกไว้แถวๆคอของเหมียว จากนั้นเขาก็เอาผลึกพลังชีวิตใส่เข้าไป

 

 

โกลเด้นโกรวเลอร์มีขนาดที่ใหญ่เกินไป ถึงจะย่อให้เล็กที่สุดก็ตาม ดังนั้นมันจะไม่สะดวกในการออกจากถ้ำ หานเซิ่นเลยต้องพึ่งเหมียว

 

 

ผลึกพลังชีวิต 3 ลูก บวกกับผลึกพลังชีวิตของราชาบลัดโบนและแรดสีขาวถ้ามันถูกฆ่า หานเซิ่นไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะได้ผลึกพลังชีวิตถึง 5 ลูกในครั้งเดียว

 

 

ด้วยผลึกพลังชีวิตทั้ง 5 ลูกนี้อาจจะทำให้เขาเก็บจีโนพ้อยขั้นสุดยอดได้เต็มเลยก็ได้ หานเซิ่นโชคดีมาก เขารู้สึกเหมือนกับพระเจ้าส่งพวกมันมาให้เขา

 

 

“ลา ดิ ดา… ลาดิดา..” หานเซิ่นฮัมเพลงอย่างมีความสุข ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางกำลังเคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังเขา

 

 

หานเซิ่นรีบหันไปดู และเขาก็ต้องตะลึงทันที สาวน้อยตื่นขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว เธอเอียงหัว และมองหานเซิ่นด้วยตาโตๆของเธอ

 

 

หานเซิ่นมีความสุขจนจะลืมเรื่องของสาวน้อยไปซะสนิท เมื่อเห็นเธอตื่นขึ้นมา หานเซิ่นก็นึกขึ้นได้ว่าเธออาจจะเป็นชูร่าราชวงศ์ เหงื่อของเขาเริ่มไหลออกมา

 

 

“สวัสดีครับ!” หานเซิ่นพยายามบังคับตัวเองให้ยิ้ม และพูดทักทายสาวน้อย แต่ในใจเขาคิด ‘เราคงไม่ดวงซวยขนาดนั้นหรอกมั้ง เธอดูไม่เหมือนกับชูร่าเลยสักนิด’ หานเซิ่นพยายามปลอบใจตัวเอง

 

 

ไม่มีสัญญาณตอบกลับจากสาวน้อย เธอยังคงจ้องหานเซิ่น ราวกับว่าเธอไม่เคยเห็นมนุษย์มาก่อน

 

 

เมื่อมีความคิดเช่นนั้นหัวใจของหานเซิ่นก็แทบจะหยุดเต้น เขาพยายามเดาใจหล่อนว่ากำลังคิดอะไร ในตอนนี้หานเซิ่นกำลังถือผลึกพลังชีวิตลูกสีฟ้าอยู่ในมือ เขาเริ่มลังเลว่าเขาควรจะเอามันใส่กระเป๋าหรือวางมันลงดี

 

 

แต่อย่างไรก็ตามหานเซิ่นก็เอามันไปใส่ในกระเป๋าที่อยู่บนคอเหมียว 2 ลูกแล้ว ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว เพราะดูยังไงเขาก็เหมือนกำลังขโมยมันอยู่

 

 

“ของพวกนี้… เธอไม่ใช่มันแล้วใช่ไหม.. งั้นผมขอเอาพวกมันไปนะ..” หานเซิ่นพูดกับสาวน้อย ขณะที่เขากำลังถือผลึกพลังชีวิตลูกสีฟ้าอยู่

 

 

เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะพยักหน้า มันทำให้เขามีความสุขมาก เขารีบเอาผลึกพลังชีวิตลูกสุดท้ายใส่กระเป๋าและพูด “เธอหมดสติจนกระทั่งถึงเมื่อสักครู่ มอนสเตอร์มันพยายามจะกินเธอ และผมก็ช่วยชีวิตเธอเอาไว้…”

 

 

ผู้หญิงคนนี้ดูแปลกมาก หานเซิ่นไม่รู้ว่าเธอมาจากที่ไหน เขาเลยพยายามพูดดีๆกับเธอ คงไม่มีใครมาตบหน้าคนที่กำลังพูดด้วยรอยยิ้ม อย่างน้อยหานเซิ่นก็ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ถึงเธออาจจะไม่ต้องการก็ตาม

 

 

การโจมตีที่รุนแรงของราชาบลัดโบน ไม่สามารถทำให้ผิวหนังที่เรียบเนียนของเธอบาดเจ็บได้ มันทำได้แค่เหลือรอยแดงๆไว้เท่านั้น

 

 

เสียงคำราม!

 

แรดสีขาวร้องคำรามออกมา หานเซิ่นเห็นหัวของแรดสีขาวลอยขึ้นไปในอากาศด้วยฝีมือของโฮลี่เเองเจิล

 

 

ร็อคเวิร์มก็กำลังโจมตีแรดสีขาวอยู่ หางของมันแทงลึกเข้าไปในเนื้อของแรดสีขาว และก้ามของมันก็กำลังหนีบไปที่บริเวณท้องของแรด

 

 

“แรดหยก 6 ขาขั้นสุดยอดถูกฆ่า ไม่ได้รับวิญญาณอสูร เมื่อกินผลึกพลังชีวิตของมัน คุณมีโอกาสได้รับ 0 ถึง 10 จีโนพ้อยขั้นสุดยอด”

 

 

หานเซิ่นได้ยินเสียงอีกครั้ง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขาฆ่ามอนสเตอร์ขั้นสุดยอดได้ถึง 2 ตัวในวันเดียว คงไม่มีใครยอมเชื่อถ้าเขาเอาไปเล่าให้ฟัง

 

 

แต่ดีใจได้ไม่ทันไรหานเซิ่นก็ต้องหน้าซีดอีกครั้ง เพราะอยู่ๆสาวน้อยก็เริ่มเคลื่อนไหว

 

 

ความเร็วของเธอสูงมาก แม้แต่ในสายตาของหานเซิ่นก็ตาม เขาเกือบจะมองไม่ทันว่าหล่อนไปทางไหนกันแน่ หล่อนก็ไปปรากฏตัวอยู่ข้างหน้าร็อคเวิร์ม จากนั้นเธอก็ชกไปที่สัตว์เลี้ยงของหานเซิ่นทันที

 

 

หมัดของเธอรวดเร็วเกินกว่าที่ร็อคเวิร์มจะสามารถหลบได้ทัน และหานเซิ่นเองก็ไม่สามารถเรียกสัตว์เลี้ยงของเขากลับได้ทันเช่นกัน

 

 

ตูม!

 

กำปั้นที่บอบบางของสาวน้อยชกเข้าไปที่ร็อคเวิร์มอย่างแรง เกิดรูขนาดใหญ่ทั้งบนตัวร็อคเวิร์มเเละบนชุดเกราะขั้นสุดยอด

 

 

มันดูง่ายดายมากสำหรับเธอ ราวกับว่าสัตว์เลี้ยงขั้นสุดยอด และชุดเกราะขั้นสุดยอดเป็นแค่ลังกระดาษ

 

 

หานเซิ่นรีบเรียกร็อคเวิร์ม โฮลี่เเองเจิลและเหมียวกลับทันที จากนั้นเขาก็ทิ้งผลึกพลังชีวิตทั้งหมดเอาไว้ และวิ่งหนีไม่คิดชีวิต

 

 

ในตอนนี้ถึงหานเซิ่นจะยังไม่รู้ว่าสาวน้อยคนนี้เป็นชูร่าราชวงศ์หรือเปล่า แต่ที่รู้ๆก็คือระดับความแข็งแกร่งของหล่อนต้องเกิน 100 แน่ เมื่อเห็นแบบนั้นหานเซิ่นก็ไม่คิดอะไรอีกนอกจากวิ่งหนีสุดชีวิต

 

 

แม้ว่าผู้วิวัฒนาการระดับท็อปอย่างควีนมาปรากฏตัวที่นี่ เขาก็ยังไม่มั่นใจว่าควีนจะสู้กับสาวน้อยคนนี้ได้ ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆในก็อตเเซงชัวรี่เขต 1 เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีใครต้านทานพลังของเธอได้

 

 

แค่วิ่งออกตัวไปได้แค่นิดเดียว สาวน้อยก็มาปรากฏตัวข้างหน้าเขาในชั่วพริบตา ใบหน้าของหล่อนเกือบจะชนกับหน้าของเขา