หานเซิ่นช็อคกับคำว่า ‘คิงสปิริต’ ตอนนี้ก็อตแซงชัวรีก็ถูกค้นพบมาตั้งนานแล้ว ในหมู่มนุษย์มีผู้ที่วิวัฒนาการแล้วจำนวนมาก ความจริงแล้วประชากรส่วนใหญ่ของมนุษย์คือผู้วิวัฒนาการ

 

ผู้ยังไม่วิวัฒนาการโดยปรกติจะอายุประมาน 16-30 ขณะที่ผู้วิวัฒนาการจะมีช่วงอายุตั้งแต่ 20-300 ปี ประชากรส่วนมากจะมีอายุอยู่ในช่วงนี้ มีเพียงประชากรส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถวิวัฒนาการเป็นผู้เป็นเลิศได้

 

มันไม่ใช่เพราะผู้วิวัฒนาการไม่สามารถเก็บจีโนพ้อยให้ครบ 100 ได้ แต่เป็นเพราะก็อตแซงชัวรี่เขต 3 เป็นสถานที่ที่อันตรายเกินไป ถ้าระดับความแข็งแกร่งต่ำเกินไป พวกเขาจะมีโอกาสรอดชีวิตต่ำมาก เมื่อเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่เขต 3

 

ซึ่งมันเป็นเหตุผลหลักๆที่ทำให้คนเลือกที่จะอยู่ในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 กันมากกว่า ทำให้ประชากรส่วนมากของมนุษย์ก็คือผู้วิวัฒนาการ แต่อย่างไรก็ตามในบรรดาพวกเขา รวมถึงคนที่วิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิเต็ม หานเซิ่นยังไม่เคยได้ยินว่าจะมีใครได้รับร่างการที่มีชื่อเรียกมาก่อน

 

ผู้วิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยกลายพันธ์จะได้รับร่างกายกายพันธ์ ขณะที่ผู้วิวัฒนาการด้วยจีโนพ้อยเลือดศักดิ์สิทธิจะได้รับร่างกายเลือดศักดิ์สิทธิ พวกมันจะไม่มีชื่อเรียก

 

แต่ทว่าหลังจากที่หานเซิ่นได้รับร่างกายขั้นสุดยอดมาแล้ว มันกับมีชื่อซึ่งก็คือ ‘คิงสปิริต’ เป็นเรื่องที่ทำให้หานเซิ่นประหลาดใจและตื่นเต้นมาก แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง

 

เขาเช็คข้อมูลคำแนะนำของร่างกายขั้นสุดยอดคิงสปิริต แต่มันอธิบายสรุปด้วยข้อความแค่ 1 ประโยค

 

คิงสปิริต : ราชาผู้ควบคุม ทุกสปิริตจะนอบน้อม

 

มันเป็นประโยคธรรมดาๆ แต่มันก็ทำให้ท่าทีของหานเซิ่นเปลี่ยนไปทันที เพราะในตอนนี้มีความคิดมากมายไหลเข้ามาในหัวของหานเซิ่น

 

ในก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 มีหลายอย่างที่แตกต่างจากเขต 1 ที่นั่นไม่มีเมืองของมนุษย์โดยธรรมชาติเหมือนเขต 1 รอบๆบริเวณเครื่องเทเลพอร์ตอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ มนุษย์จะต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ได้เมืองมา

 

มอนสเตอร์ในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 จะเป็นระบบระเบียบมากกว่าในเขต 1 และเมืองหลายๆเมืองจะถูกพวกสปิริตยึดครองอยู่ ซึ่งเรื่องว่า ‘เมืองสปิริต’

 

สปิริตแตกต่างจากมอนสเตอร์ทั่วๆไป พวกมันส่วนมากจะมีรูปร่างคล้ายมนุษย์ พวกมันมีได้ทั้งหญิงและชาย ร่างกายของพวกมันไม่ได้สร้างมาจากเนื้อเหมือนกับมอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ถ้าหากสปิริตสโตนไม่ถูกทำลาย พวกมันก็เรียกได้ว่าเป็นอมตะ

 

ตราบใดที่ในเมืองยังมีสปิริตโตนอยู่ พวกสปิริตสามารถเกิดมาใหม่ได้เรื่อยๆ

 

ยิ่งกว่านั้นสปิริตจะมีความสามารถในการควบคุมมอนสเตอร์ ตราบใดที่เมืองเป็นของสปิริต มอนสเตอร์ส่วนมากที่อยู่แถวเมืองนั้นจะถูกสปิริตควบคุม และสร้างเป็นกองทัพมอนสเตอร์ขึ้นมา

 

แน่นอนว่ามอนสเตอร์ระดับสูงจะไม่ถูกสปิริตที่มีระดับต่ำกว่าควบคุม สถานะของสปิริตจะวัดจากความสามารถในการควบคุมมอนสเตอร์ของพวกมัน

 

ภายใต้การควบคุมจากสปิริต เป็นเหตุให้มีเหตุการณ์มอนสเตอร์บุกโจมตีเมืองของมนุษย์เกิดขึ้นบ่อยๆ ถ้ามนุษย์ไม่แข็งแกร่งพอ เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะถูกฆ่าในก็อตแซงชัวรี่เขต 2

 

มนุษย์จะต้องฆ่าสปิริตที่ป้องกันเมือง และเข้าไปทำลายสปิริตสโตน แน่นอนว่าใครก็ตามที่สามารถครอบครองสปิริตสโตนได้ พวกเขาจะมีโอกาสได้รับความภักดีจากสปิริต

 

อย่างไรก็ตาม สปิริตจะไม่ยอมเชื่อฟังมนุษย์ง่ายๆ ยิ่งเป็นสปิริตระดับสูงๆ มนุษย์ก็ยิ่งได้ความภักดีจากมันยากขึ้น สปิริตส่วนมากจะยอมทำลายสปิริตสโตนของมันมากกว่าที่มันจะยอมก้มหัวให้กับมนุษย์ ดังนั้นมีคนจำนวนน้อยมากที่มีสปิริตสโตนไว้ในครอบครอง

 

สปิริตแตกต่างจากวิญญาณอสูร วิญญาณอสูรคือเครื่องมือที่ต้องการมนุษย์ใช้มัน แต่สปิริตมีความคิดเป็นของตัวเอง และมีสติปัญญาที่สูง แต่อย่างไรก็ตามสปิริตที่ยอมจำนนต่อมนุษย์ พวกมันจะสูญเสียความสามารถในการควบคุมมอนสเตอร์ แต่พวกมันจะได้รับความสามารถในการใช้วิญญาณอสูรมาแทน สปิริตที่ยอมจำนนต่อมนุษย์แล้ว พวกมันจะมีความจงรักภักดีกับเจ้านาย แม้แต่ความเป็นตายของพวกมัน เจ้านายของพวกมันก็จะตัดสินใจได้

 

มนุษย์จำนวนมากอยากจะมีสปิริตไว้ในครอบครอง ใครก็ตามที่มีสปิริตไว้ใช้จะดูมีหน้ามีตาในสังคมมาก ถ้าคำว่า ‘สปิริต’ ในชื่อ ‘คิงสปิริต’ หมายถึงสปิริตอย่างเดียวกันล่ะก็ นั่นความหมายหานเซิ่นสามารถขอให้สปิริตจงรักภักดีกับเขาได้งั้นหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นมันจะเป็นความสามารถที่สุดยอดมาก

 

อย่างไรก็ตามนี่ก็แค่ข้อสงสัยของหานเซิ่น เขายังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วมันเป็นยังไงกันแน่ เขาต้องทดลองด้วยตัวเองในตอนที่เขาเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่เขต 2 และได้เจอสปิริต

 

แม้หานเซิ่นจะมีความสุขมาก แต่เขาก็ยังดีใจได้ไม่สุด เพราะเขายังต้องกังวลเกี่ยวกับคริสตัลสีดำ

 

หานเซิ่นอยากเทเลพอร์ตกลับไปสหพันธ์ดวงดาว เพื่อทดสอบระดับความแข็งแกร่ง แต่ก่อนที่เขาจะแก้ปัญหาเรื่องคริสตัลสีดำได้ เขาไม่สามารถไปไหนได้ตอนนี้

 

หลังจากขึ้นมาจากบ่อแห่งการวิวัฒนาการ หานเซิ่นก็รู้สึกว่าอากาศเหมือนจะหนักขึ้นกว่าเดิม สิ่งที่ไม่บริสุทธิ์เริ่มไหลเข้าไปในร่างกายของหานเซิ่นเหมือนกับฝุ่น

 

มันทำให้หานเซิ่นเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมผู้วิวัฒนาการถึงไม่อยากจะอยู่ในก็อตแซงชัวงรี่เขต 1 นาน หลังจากที่วิวัฒนาการแล้ว หลังจากที่วิวัฒนาการร่างกายของพวกเขาจะบริสุทธิ์มาก แต่ถ้าพวกเขายิ่งอยู่ในก็อตแซงชัวรี่เขต 1 นานเท่าไหร่ ร่างกายของพวกเขาก็จะยิ่งถูกป่นเปื้อน ทำให้ร่างกายของพวกเขาไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป

 

ถ้าร่างกายป่นเปื้อนเพียงแค่เล็กน้อย มันก็จะไม่มีผลอะไรมาก อย่างไรก็ตามถ้าผู้วัฒนาการอยู่นานเกินไป ความบริสุทธิ์ของร่างกายจะไม่สามารถฟื้นคืนกลับมาเหมือนเดิมได้อีก

 

หานเซิ่นไม่คิดจะอยู่ก็อตแซงชัวรี่เขต 1 นานนัก เขาต้องทำธุระทุกอย่างให้เสร็จแล้วเขาจะไปก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ทันที ตอนนี้เขาเหลืองานเพียงอย่างเดียวที่ต้องจัดการ

 

หลังจากกลับมาที่ห้อง หานเซิ่นถือคริสตัลสีดำอยู่ในมือ หลังจากที่มองมันอยู่นาน หานเซิ่นกัดฟัน และเอามันใส่เข้าปากไป

 

หานเซิ่นกำลังยืนอยู่หน้าเครื่องเทเลพอร์ต ถ้าเกิดมีอะไรเกิดขึ้น เขาจะรีบเทเลพอร์ตออกจากก็อตแซงชัวรี่มันที เนื่องจากซินเสวียนยังเป็นหัวหน้าสถานีอยู่ เขาน่าจะขอให้เธอช่วยพาไปส่งโรงพยาบาลได้ ถ้าไม่ไหวจริงๆ

 

แน่นอนว่านั่นเป็นกรณีที่เลวร้ายที่สุด ถึงจะมีใครรู้เรื่องคริสตัลสีดำนี้เข้า มันก็ยังดีกว่าเขาต้องตาย

 

แต่ทว่าเรื่องที่หานเซิ่นกังวลอยู่ไม่ได้เกิดขึ้น เขากลืนมันลงไปเหมือนกับกลืนหินธรรมดาๆ เขาไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือแตกต่างจากตอนที่ยังไม่ได้กินเลย

 

ไม่ร้อน ไม่เย็นหรือให้ความรู้สึกใดๆ มันแทบจะเหมือนว่าเขาไม่ได้กินอะไรเข้าไปเลย

 

หานเซิ่นยังไม่กล้าประมาท เพราะมีวัตถุหรือแร่ธาตุมากมายในจักรวาลที่อาจจะส่งผลเสียต่อร่างกายในระยะยาว ซึ่งมันอาจจะทำให้เขาป่วยหนักหรือตายได้

 

หานเซิ่นสูดลมหายใจเข้าลึก และมองไปรอบๆห้อง เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรเหลือในห้องยกเว้นซีโร่ หานเซิ่นยิ้มให้ซีโร่ที่กำลังยืนมองเขาด้วยดวงตากลมโต และเขาก็เทเลพอร์ตออกจากก็อตเเซงชัวรี่

 

ซีโร่ตามหานเซิ่นออกไปด้วย แต่หานเซิ่นไม่ได้สนใจเธอ เขาวิ่งไปที่ห้องที่มีอุปกรณ์สแกนร่างกายภายในสถานี และรีบเข้าไปในเครื่องสแกนทันที

 

หลังจากที่ดูภาพโฮโลแกรมจากเครื่องสแกนแล้ว หานเซิ่นก็อึ้ง เขาลองสแกน 2 ครั้ง แต่ผลก็ออกมาเหมือนเดิม ไม่มีคริสตัลสีดำอยู่ในร่างกายเขา

 

‘ขนาดกินเข้าไปยังเอาออกมาไม่ได้อีกหรอเนี่ย?’ หานเซิ่นผิดหวังอย่างแรง ในอดีตที่ผ่านมาเคยมีคนรีบเทเลพอร์ตออกมาทันที หลังจากที่กลืนเนื้อของมอนสเตอร์เข้าไป พวกเขามีความคิดที่จะเอาเนื้อออกมาที่สหพันธ์ดวงดาว อย่างไรก็ตามถึงพวกเขาจะรีบเทเลพอร์ตออกมาทันที แต่เนื้อมันก็ไม่ยอมออกมาด้วย พวกมันยังคงอยู่ในห้องของพวกเขาต่อไป หานเซิ่นคิดว่าคริสตัลสีดำก็คงอยู่ในห้องของเขาที่สตีลอาเมอร์ต่อไป

 

แต่ทว่าหานเซิ่นก็รู้สึกว่ามีสิ่งผิดปรกติเกิดขึ้น เขาให้ความสนใจกับร่างกายจนลืมให้ความสนใจกับจิต หานเซิ่นลองใช้สมาธิ และเขาก็พบว่ามีบางอย่างในจิตของเขาผิดปรกติไป