ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น ทหารเกือบทุกคนก็ต้องเบิกตากว้าง

 

 

หานเซิ่นกระโดดขึ้นลง บนกำแพงที่ถูกจัดวางไว้อย่างรวดเร็ว หานเซิ่นสามารถจัดการการเคลื่อนไหวของตัวเองได้อย่างไร้ที่ติ เขาเหยียบไปบนกำแพงที่วางเฉียงๆหรือวางกลับหัวไว้ได้อย่างราบลื่น ทำให้ทุกคนแทบจะลืมไปเลยว่านี่คือสปริ้นท์ระดับ 10

 

 

เมื่อได้ดูคนที่กำลังทดสอบในระดับที่ยากขนาดนี้ แต่ก็ยังรักษาความเร็วไว้ได้ ทุกคนแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เขาผ่านส่วนที่ท้าทายไปอันแล้วเอาเล่า ทำให้คนที่ดูเลือดร้อนขึ้นมา พวกเขาปรารถนาจะทำให้ได้แบบหานเซิ่นบ้าง

 

 

“ยอดไปเลยหานเซิ่น!” หัวหน้าห้องครัวทั้งตื่นเต้นเเละอึ้ง ด้วยฟอร์มระดับนี้ต่อให้หานเซิ่นไม่ผ่าน มันก็ถือว่าเขาได้สร้างชื่อให้กับทหารในห้องครัวมากแล้ว ต่อไปจะไม่มีใครกล้าว่าทหารในห้องครัวอีก

 

 

แววตาของหวังโฮว่ยังคงเยือกเย็น เขาแอบหัวเราะอยู่ในใจ ‘หมอนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ แต่เหมือนเขาจะไร้เดียงสาเกินไปที่แสดงความสามารถทั้งหมดออกมาตอนนี้ เชิญทำต่อไปบอกพวกเรามาให้หมดว่านายมีดีอะไรบ้าง ในอนาคตเราจะได้กำจัดนายง่ายขึ้น”

 

 

ในฐานะที่เป็นผู้เป็นเลิศ เฉินโซ่วซานมองได้ละเอียดกว่าหวังโฮว่ ฟอร์มของหานเซิ่นสร้างความประหลาดใจให้เขา ไม่ใช่เพราะว่าหานเซิ่นมีระดับความแข็งแกร่งและความเร็วที่สูงเท่านั้น แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือความสามารถในการมองภาพรวม และตัดสินใจ รวมถึงการวางแผนการเคลื่อนไหว

 

 

ความสามารถทุกอย่างของหานเซิ่นเหนือความคาดหมายของเฉินโซ่วซานทั้งหมด หานเซิ่นไม่พลาดเลยแม้แต่ครั้งเดียว หานเซิ่นทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังดูภาพสาธิตอยู่

 

 

“ทหารใหม่คนนี้ไม่ธรรมดาเลย” การที่เขาเป็นคนใกล้ชิดกับตระกูลจี เฉินโซ่วซานมีความสุขมากที่เห็นฟอร์มแบบนี้ของหานเซิ่น

 

 

นายทหารฝ่ายพลาธิการจ้าวผิงพยักเช่นกันและพูด “ยอดเยี่ยมจริงๆ”

 

 

ผู้บัญชาการหลินไห่เฟิงพูด “เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูงมาก น่าเสียดายที่เขาถูกส่งไปทำงานในครัว ด้วยพรสวรรค์ขนาดนี้มันน่าเสียดายจริงๆ”

 

 

ในตอนนี้หานเซิ่นผ่านมาได้ครึ่งทางแล้ว โดยที่เขายังไม่ได้ลดความเร็วลงเลย เขามุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าเขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้แล้ว

 

 

ทหารทุกคนตื่นเต้นและลุ้นระทึกมาก ด้วยการนับของหัวหน้าห้องครัว พวกเขาเริ่มปรบมือเชียร์หานเซิ่น

 

 

ขณะที่พวกเขาปรบมือ พวกเขาก็รู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของหานเซิ่นดูจะเป็นจังหวะมากขึ้น ทำให้พวกเขายิ่งดูสนุกขึ้น

 

 

“นี่มันไม่เรียกว่าการฝึกซ้อมแล้ว นี่มันเป็นการแสดงโชว์มากกว่า” ชิวเฉิงตื่นเต้นจนเขาตะโกนออกมา

 

 

ทหารหลายๆคนก็รู้สึกเหมือนกับชิวเฉิง ก่อนที่หานเซิ่นจะเข้าร่วม พวกเขายังรู้สึกเหมือนเป็นการฝึกซ้อมอยู่เลย แต่พอถึงตาหานเซิ่น มันก็เหมือนเป็นการแสดงโชว์สาธิตซะมากกว่า

 

 

เมื่อหานเซิ่นเสร็จสิ้นการฝึกสปริ้นท์ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นมาทันที ทหารหลายคนลุกขึ้นยืนและปรบมือให้เขา

 

 

แม้แต่เฉินโซ่วซาน หลินไห่เฟิงและจ้าวผิงก็ลุกขึ้นมาปรบมือให้หานเซิ่นเช่นกัน พวกทหารมักจะเป็นคนที่ตรงๆแบบนี้ เมื่อเห็นคนที่มีความสามารถ พวกเขาก็จะไม่เก็บซ่อนอารมณ์ของตัวเอง พวกเขาพร้อมที่จะกล่าวชมเชย

 

 

“มหัศจรรย์จริงๆ ทำได้ดีมากพันตรี คุณสมควรได้รับใบอนุญาตระดับS” เฉินโซ่วซานเดินเข้าไปหาหานเซิ่น และมอบใบอนุญาตให้กับเขา

 

 

“ขอบคุณครับ รองกัปตัน” หานเซิ่นรับใบอนุญาตมา และทำความเคารพ

 

 

“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ คุณสมควรจะได้รับมันแล้ว” เฉินโซ่วซานเอามือตบไหล่ของหานเซิ่นพร้อมกับยิ้ม “พันตรี การเคลื่อนไหวของคุณสมบูรณ์แบบมาก คุณเคยฝึกมันมาก่อนรึเปล่า?”

 

 

“ครับ การฝึกแบบนี้เรียกว่าสปริ้นท์ มันเป็นสิ่งที่ศาสตราจารย์เหยียนจากเหยี่ยวดำคิดค้นขึ้นมา ผมเป็นนักเรียนของเขาเลยได้มีโอกาสเป็นผู้ช่วยวิจัย และได้ทดสอบระบบนี้ด้วย” หานเซิ่นพูดความจริงไป

 

 

“อย่างนี้นี่เอง คุณเป็นนักเรียนของอาจารย์ที่มีชื่อเสียง งั้นช่วยเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับระบบการฝึกนี้หน่อย” เฉินโซ่วซานพูด

 

 

ตัวเฉินโซ่วซานเองก็เป็นนักเรียนของอาจารย์ที่มีชื่อเสียงเช่นกัน ดังนั้นเขาชอบคนที่เป็นนักเรียนดีเด่นอย่างหานเซิ่น ที่สำคัญหานเซิ่นยังเป็นคนที่จีเหยียนหรันเลือกมาเองอีกด้วย

 

 

แต่กระนั้นถ้าตัวหานเซิ่นไม่ดีพอล่ะก็ เฉินโซ่วซานก็จะไม่ยอมรับเขาเช่นกัน

 

 

แต่ความสามารถของหานเซิ่นเหนือกว่าที่เขาคิดไว้มาก ทำให้เขาต้องมองหานเซิ่นใหม่ ตอนนี้เขารู้สึกชอบหานเซิ่น และไม่ได้สนใจเรื่องที่จีเหยียนหรันใช้เส้นสายเพื่อดึงเขาเข้ามาบนยานอีกต่อไป

 

 

หานเซิ่นเริ่มอธิบายเกี่ยวกับสปิร้นท์ให้ทหารคนอื่นๆฟัง เขาบอกว่าเขาเป็นหนึ่งในคนที่ได้ทดสอบระบบนี้ตั้งแต่ตอนที่ยังเริ่มพัฒนาใหม่ๆ ดังนั้นเขาจึงรู้ทุกรายละเอียดของระบบการฝึกสปริ้นท์ หลังจากหานเซิ่นอธิบาย พวกทหารก็มีใจอยากจะฝึกมากขึ้น

 

 

หลังจากที่หานเซิ่นอธิบายเสร็จ พวกทหารที่เครื่องร้อนก็ขอเฉินโซ่วซานว่าพวกเขาอยากจะลองบ้าง ซึ่งเฉินโซ่วซานก็อนุญาตให้พวกเขาลองฝึกได้ตามใจชอบ จากนั้นเขาก็เห็นว่าพวกเขาพัฒนากว่าก่อนที่หานเซิ่นจะอธิบายมาก 5 คนแรกที่ลองฝึกมีคนหนึ่งเกือบจะผ่าน

 

 

หานเซิ่นอธิบายเกี่ยวกับการฝึกได้ดีมาก ซึ่งมันทำให้เฉินโซ่วซานรู้สึกชอบหานเซิ่นขึ้นไปอีก เขาพยักหน้าและพูด “อืมม สมแล้วที่เขาจบมาจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียงและได้อาจารย์ที่ดี”

 

 

หวังโฮว่จ้องหานเซิ่นที่ได้รับคะแนนนิยมจากพวกทหารจำนวนมาก ตอนนี้ดูเหมือนทุกคนจะยอมรับเขาแล้ว หวังโฮว่เบ้ปากและพูดอย่างดูถูก “ไอ้โง่ โชว์เข้าไปเถอะ ยิ่งนายโชว์ฝีมือมากเท่าไหร่ นายยิ่งจะตายเร็วขึ้น”

 

 

หวังโฮว่คิดว่าตอนนี้เขารู้ระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่นแล้ว ในสายตาของหวังโฮว่ที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 80 ระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่นน่าจะอยู่ที่ 40-50 ซึ่งยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

 

 

แต่เนื่องจากเขาถูกสอนมาเป็นอย่างดี และนิสัยที่รอบครอบของเขา ทำให้หวังโฮว่ยังคงสังเกตหานเซิ่นต่อไป เพื่อพยายามหาจุดอ่อนของหานเซิ่น

 

 

แม้หานเซิ่นจะไม่ได้หันมามองหวังโฮว่ แต่มันก็ง่ายมากที่เขาจะเดาออกว่าตอนนี้หวังโฮว่กำลังคิดอะไรอยู่ แต่หานเซิ่นก็ไม่ได้สนใจมากนัก

 

 

บางทีในสายตาของหวังโฮว่ เขาคงคิดว่าหานเซิ่นใช้ความสามารถทั้งหมดออกมาแล้ว แต่สำหรับหานเซิ่นแล้วนั้นมันเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ความแข็งแกร่งจริงๆของเขามันเหนือกว่าที่หวังโฮว่จินตนาการไว้มาก

 

 

ถ้าหวังโฮว่ต้องการจะเล่นงานเขาให้ได้จริงๆ หานเซิ่นเองก็ชักจะตื่นเต้นแล้ว เขาอยากที่จะเห็นปฏิกิริยาของหวังโฮว่ ตอนที่ได้เห็นฝีมือจริงๆของเขา

 

 

‘ระดับความแข็งแกร่งของหมอนั้นคงจะใกล้ๆ 100… ดูเหมือนจะเล่นด้วยยาก เราคงต้องรีบเก็บจีโนพ้อยเร็วๆซะแล้ว อย่างน้อยๆเราก็ควรจะเก็บจีโนพ้อยสามัญและโบราณให้เต็ม ถ้าได้กลายพันธ์เต็มด้วยก็ยิ่งดี ถึงตอนนั้นระดับความแข็งแกร่งของเราน่าจะเกิน 100’

 

 

หานเซิ่นคิด ‘เราคงต้องยึดเมืองสปิริตให้เร็วที่สุด ถ้ามีเมืองเป็นของตัวเอง เราจะสามารถรวบรวมคนได้ ถ้าเราได้ความภักดีจากสปิริตขุนนางด้วยก็ยิ่งดี สงสัยเหมือนกันว่าคิงสปิริตจะทำได้เหมือนคำบรรยายที่บอกไว้หรือเปล่า’