หลังจากที่ฆ่าแมมมอธสีขาวแล้ว หานเซิ่นก็ได้รับการสรรเสริญจากสมาชิกกลุ่มเทพธิดา ทุกคนในกลุ่มยอมรับเขาเป็นหัวหน้าอย่างเป็นทางการ พวกสมาชิกที่อายุน้อยๆเห็นเขาเป็นไอดอลคนหนึ่ง

 

 

ตอนนี้กลุ่มเทพธิดาเริ่มมีระบบระเบียบขึ้นเรื่อยๆ หานเซิ่นประทับใจพวกสมาชิกที่ทำงานหนัก และมอบเนื้อเป็นรางวัลให้พวกเขาเป็นจำนวนมาก

 

 

หานเซิ่นขอให้หยางม่านลี่ฝึกซ้อมพวกคนหนุ่มที่กล้าเสี่ยงชีวิตเหมือนกับสวี่โหย่ว

 

 

การมาถึงของหานเซิ่นได้ปฏิวัติสถานที่แห่งนี้ แม้พวกเขาจะยังไม่กล้าที่จะไปล่ามอนสเตอร์ที่อยู่ในที่ห่างไกลหรือไม่กล้าเข้าใกล้เมืองสปิริต แต่ด้วยการที่มีหานเซิ่นนำทีม พวกเขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์สามัญและโบราณที่อยู่รอบๆได้เป็นจำนวนมาก

 

 

ตอนนี้ทุกคนเริ่มมีความหวังที่จะวิวัฒนาการ ถึงจะอยู่ในที่แบบนี้ พวกเขาไม่ต้องนั่งหายใจทิ้งไปวันๆอีกต่อไป

 

 

หลายคนที่ไม่ได้เข้าก็อตแซงชัวรี่นานแล้ว เริ่มกลับมาหลังจากที่ได้ยินข่าวว่ามีการปฏิวัติเกิดขึ้น ในโลกที่มีแต่หิมะและน้ำแข็ง ไม่ได้เงียบเหงาเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ทุกคนต่างก็กระตือรือร้นกันมาก ถึงมันจะยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับเมืองมนุษย์ขนาดใหญ่ๆได้ แต่สถานการณ์ตอนนี้ก็ไม่ได้สิ้นหวังเหมือนในอดีต

 

 

ข่าวเรื่องที่สถานที่แห่งนี้ได้รับการฟื้นฟูแพร่กระจายออกไป ทำให้เหล่าคนที่เคยสิ้นหวังไปแล้วกลับมาที่ก็อตแซงชีวรี่อีกครั้ง ซึ่งทำให้นับวันกลุ่มเทพธิดายิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเนื้อจำนวนมากที่ล่ามาได้ในแต่ละวัน ทำให้พวกคนรวยๆเริ่มปรากฏตัวกันมากขึ้น ในแต่ละวันมีการซื้อขายเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก

 

 

เนื่องจากหานเซิ่นไม่ค่อยจะปรากฏตัวออกมา ทำให้มีคนไม่กี่คนที่รู้ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง คนส่วนมากรู้แค่ว่าเขาชื่อหานเซิ่น
คนส่วนมากคิดว่าหานเซิ่นเป็นตำนาน เขาเป็นตำนานที่ยังมีชีวิตอยู่

 

 

ผู้วิวัฒนาการที่พึ่งเข้ามาในก็อตแซงชัวงรี่เขต 2 ไม่กี่เดือน แต่กลับสามารถชุบชีวิตสถานที่แห่งนี้ขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว และยังสร้างกำลังใจให้คนที่หมดหวังหลายๆคนกลับมามีแรงฮึดสู้อีกครั้ง เขาก็ควรจะถูกเรียกว่าตำนานอยู่แล้ว

 

 

ตอนนี้มันเห็นได้ชัดว่าทุกคนจำได้แค่หยางม่านลี่คนเดียว ทุกคนรู้จักเธอในฐานะผู้ช่วยมือขวาของหานเซิ่น และคนส่วนมากก็คิดว่าเธอคือสัญลักษณ์ของคำว่า ‘เทพธิดา’ ในชื่อกลุ่ม และพวกเขายังคิดว่าเธอเป็นแฟนของหานเซิ่นอีกด้วย

 

 

แน่นอนว่าหยางม่านลี่เองก็ได้ยินข่าวเรื่องนี้มาเหมือนกัน ในตอนแรกเธอก็อายและโกรธ อย่างไรก็ตามมันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเปลี่ยนแปลงความเข้าใจของคนได้หมด หลังจากพยายามไปสักพัก เธอก็เหนื่อยกับการที่จะต้องแก้ตัวกับคนอื่นๆ

 

 

“พี่ชาย มันคือคุณจริงๆ ในที่สุดผมก็เจอคุณสักที” ในวันนี้เมื่อหานเซิ่นพึ่งจะเทเลพอร์ตเข้ามาในก็ตอเเซงชัวรี่ ก็มีใครบางคนวิ่งเข้ามาหาเขาทันที และกอดขาเขาทั้งน้ำตา

 

 

“จูถิง?” เมื่อหานเซิ่นเห็นคนคนนั้น มันก็ช่วยไม่ได้ที่เขาจะประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าทำไมจูถิงถึงมาอยู่ที่นี่ได้

 

 

“นายกล้าดียังไงโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีก? คิดว่าฉันไม่กล้าฆ่านายจริงๆใช่ไหม?” หานเซิ่นทำหน้าตาหน้ากลัว

 

 

“พี่ชาย ผมเหนื่อยที่จะต้องใช้ชีวิตไปวันๆในที่แห่งนี้แล้ว ให้ผมติดตามคุณไปด้วยได้ไหม? ถ้าไม่ได้ ผมก็ขอตายดีกว่า รีบฆ่าผมเลย!” จูถิงไม่ยอมปล่อยขาของหานเซิ่น

 

 

หาเนซิ่นแอบหัวเราะอยู่ในใจ ‘ไอ้หมอนี่มันซวยจริงๆที่ถูกส่งมาที่นี่ เขาคงจะผ่านความยากลำบากมามาก ถึงได้ปัญญาอ่อนแบบนี้’

 

 

“นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร? ทำไมฉันไม่เคยเห็นนายเลย?” หานเซิ่นพาจูถิงไปที่สงบๆและถาม

 

 

“หลังจากที่ผมหนีมาได้ ผมก็มาที่ก็อตแซงชัวรี่เขต 2 ทันที ใครจะไปรู้ว่าผมจะถูกส่งมาที่บ้าๆแบบนี้ ทุกครั้งที่ผมพยายามจะฆ่ามอนสเตอร์โบราณ ผมก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอบทุกครั้ง นี่ก็ผ่านมานานแล้ว แต่ผมก็ยังเก็บจีโนพ้อยสามัญไม่ได้เลย เมื่อ 2 เดือนก่อนผมไปเจอกับมอนสเตอร์กลายพันธ์ และก็เกือบถูกฆ่าตาย ผมวิ่งหนีไปไกลมาก และพึ่งจะกลับมาถึงเมื่อวานนี้เอง ตั้งแต่ได้ยินว่าคุณเองก็ถูกส่งมาที่นี่ด้วย ผมก็เลยมารอคุณอยู่นี่ไง..” จูถิงบ่นทั้งน้ำตา

 

 

เป็นธรรมดาที่หานเซิ่นจะไม่คิดจริงจังกับคำพูดของจูถิง คนคนนี้ไว้ใจไม่ได้ และยังเคยเป็นสปายด้วย เขายังมีความสามารถด้านการใช้พิษ สำหรับหานเซิ่น จูถิงถือว่าเป็นบุคคลอันตรายคนหนึ่ง

 

 

อย่างไรก็ตาม หานเซิ่นก็ไม่ต้องการฆ่าจูถิงในตอนนี้ ถึงเขาจะอันตราย แต่หานเซิ่นก็ไม่คิดว่ามีความเสี่ยงอะไร ที่สำคัญจูถิงรู้เรื่องหลายอย่างที่หานเซิ่นต้องการจะรู้ เช่นเรื่องเกี่ยวกับหานจิงจื่อ

 

 

จูถิงคือทายาทที่ถูกตระกูลเฉินทอดทิ้ง เหมือนว่าตระกูลเฉินเองก็รู้เรื่องในอดีตเยอะ หานเซิ่นสงสัยว่าในอดีตพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรลับยังไง

 

 

หานเซิ่นคิดว่าอาจจะมีใครบางคนในตระกูลเฉินเป็นสมาชิกของทีม 7 ที่ถูกSecret Serviceส่งเข้าไปในก็อตแซงชัวรี่

 

 

“สรุปนายอยากจะติดตามฉันใช่ไหม แต่ทำไมฉันจะต้องรับนายเข้ากลุ่มด้วย?” หานเซิ่นมองจูถิง พร้อมกับยิ้ม ไม่ว่าจูถิงต้องการอะไร หานเซิ่นก็คิดว่าเขาจะต้องจ่ายค่าตอบแทนมาก่อน

 

 

“พี่ชาย ไม่ว่ายังไงผมก็น่าจะมีประโยชน์มากกว่าสมาชิกธรรมดาๆพวกนั้นจริงไหม?” จูถิงพูด

 

 

“ใช่ และก็อันตรายกว่าด้วย” หานเซิ่นตอบ

 

 

จูถิงยิ้มอย่างขมขื่น “ลูกพี่ คุณเป็นทายาทของหัวหน้าหาน ผมจะกล้าทำอันตรายคุณได้ไง? ถ้าผมทำร้ายคุณละก็ พ่อผมคงจะไม่เอาผมไว้แน่”

 

 

“ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหานกับเฉินมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน”
หานเซิ่นยังไม่เชื่อจูถิง ใครๆก็อ้างว่าเป็นมิตรกับหานจิงจื่อ เขาเลยบอกไม่ได้ว่าพวกเขาพูดความจริงหรือเปล่า ดังนั้นเขาจำเป็นต้องเพิกเฉยกับพวกคนเหล่านั้น

 

 

“หัวหน้าหานไม่เคยเล่าให้คนในตระกูลฟังเลยหรอว่าบรรพบุรุษของผมก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของSecret Serviceด้วย และพวกเขาก็เคยร่วมงานกัน?” จูถิงรีบถาม

 

 

“เรื่องนั้นฉันไม่เคยได้ยิน” หานเซิ่นเองก็เดาว่าเฉินเองก็น่าจะเป็นสมาชิกของSecret Serviceด้วยเช่นกัน

 

 

“นายจะพูดอะไรมันก็เปล่าประโยชน์ ถ้าอยากจะติดตามฉัน นายต้องจ่ายมากหน่อย” หานเซิ่นพูด

 

 

จูถิงพูดด้วยใบหน้าเศร้า “หลังจากที่ผมถูกส่งมาที่บ้าๆแบบนี้ ผมก็ยังแทบจะไม่ได้อะไรเลย เท่านั้นไม่พอ ผมยังเสียวิญญาณอสูรไปเกือบหมด ตอนนี้ผมจนโคตร แต่ถ้าเป็นเรื่องเงิน ผมก็ยังพอจะมีอยู่บ้าง ถ้าคุณต้องการเงินก็บอกราคามา? ผมจะจ่ายให้”

 

 

“นายยังมีเซเว่นทวิสต์อยู่ไม่ใช่หรอ?” หานเซิ่นถาม

 

 

หานเซิ่นอยากจะเรียนเซเว่นทวิสต์ที่เป็นวิชาลับของตระกูลเฉินมานานแล้ว ถึงเขาจะสามารถบินได้ด้วยปีกวิญญาณอสูร แต่ความเร็วในการบิน มันจะขึ้นอยู่กับระดับความแข็งแกร่งของปีก ไม่ใช่ความแข็งแกร่งของผู้ใช้ หานเซิ่นจึงสนใจวิชาที่เขาสามารถเหยียบอากาศได้มากกว่า

 

 

แต่กระนั้นเซเว่นทวิสต์เป็นวิชาลับของตระกูลเฉิน คนนอกจึงไม่สามารถเรียนได้ เมื่อได้โอกาสดีๆแบบนี้ หานเซิ่นจึงอยากลองเชิงดูว่าจูถิงจะยอมสอนเซเว่นทวิสต์ให้เขาหรือไม่