“กัปตันให้ผมไปคุ้มกันคุณ” หัวหน้าทหารรักษายาน หลี่ลู่ยืนขึ้นและพูด

 

ทหารที่ทำหน้าที่ดูแลรักษายานเป็นกลุ่มเดียวบนยานตอนนี้ที่มีความสามารถในการต่อสู้

 

“กัปตัน งั้นให้ผมเป็นคนนำทีมเอง” จ้าวผิงผู้เป็นเลิศเพียงคนเดียวบนยานพูดออกมา

 

“คุณจ้าว คุณควรจะอยู่บนยาน นี่คือฐานบัญชาการของพวกเรา ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับยาน แม้ว่าเราจะพาทุกคนกลับมาได้มันก็ไร้ความหมาย ฉันจะไปดูให้แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วรีบกลับมา”

จีเหยียนหรันมองไปที่พวกทหารรักษายาน เธอคิดอยู่ชั่วครู่และพูด

“คุณหลี่ คุณเลือกทหารที่เก่งด้านวอเฟรมมากับฉัน ส่วนคนที่เหลือให้รออยู่ที่ยาน”

 

“ครับกัปตัน” หลี่ลู่เลือกทหารออกมา 4 คน และบอกให้พวกเขาไปรายงานตัวกับจีเหยียนหรัน

 

จีเหยียนหรันบอกให้ทุกคนไปเตรียมวอเฟรมของตัวเอง และเธอก็หันไปมองหานเซิ่น เธอลังเลก่อนจะพูด “นายก็ไปกับฉันด้วย”

 

“ครับกัปตัน” หานเซิ่นตอบ และเดินไปเอาวอเฟรมของตัวเองมา

 

พวกเขาทั้ง 7 คนรีบออกจากยาน และใช้รถบรรทุกเพื่อเดินทางไปสถานที่ขุดเจาะ เมื่อพวกเขาไปถึง พวกเขาก็ไม่เจอร่องรอยของการต่อสู้ มีเพียงแค่อุปกรณ์ขุดเจาะที่ได้รับความเสียหาย

 

ทุกคนโล่งอก อย่างน้อยเมื่อไม่มีรอยเลือด ทุกคนก็น่าจะปลอดภัย

 

รถบรรทุกไม่สามารถไปลึกกว่านี้ได้แล้ว จีเหยียนหรันให้ทหาร 2 คนรออยู่ที่รถบรรทุก ขณะที่เธอพาหลี่ลู่ หานเซิ่นและทหารอีก 2 คนขับวอเฟรมลงมาจากรถบรรทุก และตรงเข้าไปในโบราณสถาน

 

แม้ทุกคนจะระมัดระวังตัวกันมาก เพราะเกรงว่าจะมีอันตราย แต่กับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย พวกเขาไปถึงทางเข้าที่พวกผู้เชี่ยวชาญค้นพบ โดยไม่มีปัญหาอะไร

 

มีประตูที่ทำคริสตัลสีดำ สูงกว่า 100 ฟุต ประดับตกแต่งด้วยลวดลายที่ซับซ้อนจำนวนมาก ทำให้มันดูค่อนข้างลึกลับ

 

ถึงประตูคริสตัลสีดำจะถูกเปิดไว้อยู่แล้ว แต่ก็มีแค่วอเฟรมที่สามารถผ่านเข้าไปได้อย่างง่ายๆ ส่วนเครื่องจักรที่ใหญ่กว่านี้จะเข้าไปไม่ได้

 

“กัปตัน พวกเราจะเข้าไปดูข้างในไหม?” หลี่ลู่ถามจีเหยียนหรัน

 

จีเหยียนหรันไม่ตอบ เธอดูประหลาดใจมากเมื่อเห็นประตูสีดำ เธอรีบพูดกับหานเซิ่น โดยใช้ห้องพูดคุยส่วนตัวในวอเฟรม “หานเซิ่น ฉันจะพาคนลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น นายรออยู่ที่นี่”

 

“ทำไม?” หานเซิ่นรู้ว่าจีเหยียนหรันต้องสังเกตเห็นอะไรแน่ ไม่งั้นเธอคงไม่พูดแบบนี้

 

“นี่คือโบราณสถานของพวกคริสตัลไลเซอร์ราชวงศ์ และระบบป้องกันยังทำงานอยู่ การลงไปข้างล่างมันอันตรายมาก เนื่องจากนายยังไม่รู้เกี่ยวกับคริสตัลไลเซอร์มาก นายอาจจะไม่ถูกกับดักหรือโดนอะไรเข้า เพราะฉะนั้นนายรออยู่ที่นี่น่าจะดีกว่า” จีเหยียนหรันพูด

 

“ฉันจะตามเธอไปด้วย” หานเซิ่นพูด

 

“นี่คือคำสั่ง” จีเหยียนหรันพูดอย่างจริงจัง

 

“คำสั่งของเธอไม่มีผลกับฉัน” หานเซิ่นพูด

 

จีเหยียนหรันพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อยู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากรถบรรทุก พวกเขารีบหันไปทางรถบรรทุก และเห็นทหาร 2 คนที่ประจำการอยู่หายไปแล้ว พวกเขารีบขับวอเฟรมตรงไปที่รถบรรทุกทันที

 

“เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้น? ตอบหน่อย.. ตอบด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น..”

หลี่ลู่พยายามถามว่าเกิดอะไรขึ้นผ่านทางคอมของเขา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับอะไรเลย มีแค่เสียงซ่าๆเหมือนสัญญาณถูกรบกวน

 

หานเซิ่นรีบเช็คคอมของตัวเอง และพบว่าวอเฟรมของเขาสูญเสียการติดต่อกับยานแดฟเน่แล้ว ตอนนี้ระบบสื่อสารกลายเป็นอัมพาต

 

จีเหยียนหรันรีบพูดกับคนที่เหลือ “อยู่ในความสงบ พวกเราไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น”

 

พวกเขารีบขับวอเฟรมตรงไปที่ทหาร 2 คน ก่อนที่จีเหยียนหรันจะถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น

 

ข้างหลังของทหาร 2 คนนั้น มีคริสตัลสีแดงจำนวนมากกำลังลอยอยู่ในอากาศ ขณะส่องแสงสีแดงออกมา แค่มองดูก็ยากที่จะบอกได้ว่าพวกมันมีจำนวนเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยๆก็น่าจะมีหลักพัน

 

“คริสตัลจำลอง… ทำไมถึงได้มีมากขนาดนี้..” ทุกคนช็อค

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมทหารทั้ง 2 คนถึงไม่ขยับตัวเลย ไม่ว่าใครก็ตามที่เห็นคริสตัลจำลองมากมายขนาดนี้ พวกเขาก็ต้องช็อคจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

 

ก่อนหน้านี้หานเซิ่นพึ่งจะได้เห็นพลังของคริสตัลจำลอง ขอแค่มันสแกนอะไรสักอย่าง มันก็จะสามารถจำลองสิ่งนั้นขึ้นมาได้

 

ถ้าคริสตัลจำลองนับร้อยนับพันสแกนวอเฟรมของพวกเขาละก็ พวกเขาก็จะถูกฆ่าด้วยวอเฟรมจำนวนมากทันที

 

ยิ่งกว่านั้นยังมีคริสตัลจำลองตรงมาทางนี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้แทบจะบอกไม่ได้แล้วว่าพวกมันมีจำนวนเท่าไหร่

 

ตูม ตูม ตูม!

คริสตัลจำลองที่ใกล้ที่สุดเริ่มสแกนวอเฟรมของทหารทั้ง 2 หลังจากแสงสีแดงๆสาดส่องลงมาที่วอเฟรมของพวกเขา คริสตัลก็เปลี่ยนสภาพมาเป็นวอเฟรมแบบเดียวกับพวกเขาทันที หลังจากพวกมันลงมาถึงพื้น พวกมันก็เริ่มไล่ล่าทหารทั้ง 2 ทันที ตอนนี้คริสตัลอื่นๆก็เริ่มสแกนวอเฟรมของพวกเขา และเข้ามาร่วมไล่ล่าพวกเขาด้วย

 

หลี่ลู่รีบชักปืนเลเซอร์ของเขาออกมาอย่างตื่นตระหนก จากนั้นเขาก็ใช้ปืนเลเซอร์ยิงสลัดพวกคริสตัลที่กลายเป็นวอเฟรม

 

“ไม่!” มันสายเกินไปที่จีเหยียนหรันจะหยุดเขา

 

การยิงของหลี่ลู่ ทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่บนคริสตัลที่กลายเป็นวอเฟรม แต่ทว่าพวกคริสตัลสีแดงที่กลายเป็นวอเฟรมทั้งหมดก็ชักปืนเลเซอร์ออกมา และยิงมาที่เขาทันที

 

ตูม ตูม!

วอเฟรมของทหารทั้ง 2 อยู่ใกล้คริสตัลพวกนั้นมาก ทำให้มันระเบิดทันที มันกลายเป็นเศษเหล็กที่ถูกเผาไหม้ ขณะที่พวกคริสตัลสีแดงยังคงยิงปืนเลเซอร์มาทางพวกเขา

 

“ถอยเข้าไปในโบราณสถานก่อน” หานเซิ่นบังคับวอเฟรมของตัวเองตรงไปที่ประตูสีดำทันที

 

“ถอยเร็วเข้า!” จีเหยียนหรันสั่งการ และตามหานเซิ่นไปติดๆ

 

ถึงหลี่ลู่จะเลือดขึ้นหน้าแล้ว แต่เขาก็ยังกัดฟัน และสั่งให้ทหารอีก 2 คนที่เหลือถอยเข้าไปในโบราณสถานก่อน ขณะที่คุ้มกันจีเหยียนหรันไปด้วย

 

ตูม!

ขณะที่จีเหยียนหรันและหานเซิ่นพึ่งจะเข้าไปในประตูสีดำ พวกเขาก็ได้ยินเสียงวอเฟรมของหลี่ลู่ระเบิดๆไปเรียบร้อยแล้ว